26 september 2010

Zondagmiddag

bijgewerkt: 20100927, text toegevoegd

Heel traditioneel! Dat dan toch maar weer voor iemand die daar echt wars van is. Maar goed, achter in de middag knapte het zo op, dat het zonde was niet even de natuur in te gaan. Op fotosafari! Batterij geladen, kaartje in de camera, en knippen maar.


Doorkijkje in Vauvillers


Aan de kant van de weg naar Mailleroncourt


Herfst!


Het platteland op bij Bouligney


Doorkijkje op weg naar Anjeux


En vooruit nog maar eentje, ik vind het prachtig al die verse herfstkleuren. Over een paar weken is het op zijn mooist.


Sjees je door Anjeux, prachtig stukje poorthoutwerk gezien, sla je af naar de bron van de Planey. FF diep ademhalen om van de herfsgeuren te genieten. Dan op weg naar Pissure.


Over het bruggetje, de sluitertijd op een 15e, diafragma op 22, nou ja vlakverdeling is niet helemaal je dat...


Je waant je bijna in Moldavie met zo'n bospad. Ontbreekt alleen die koets met de kist van Dracula nog maar.


En als laatste, net voorbij Pissure, dit geeft nu precies aan waarom ik zo gek ben op de herfst: die kleurenpracht.

KEBAB
Dan vind ik het wel welletjes, het licht wordt minder, de zon begint zo langzamerhand onder te gaan. Naar huis via Luxeuil les Bains om ff een kebab te scoren. Volgens de mensen hier in het dorp de beste in de omgeving. Nou daar heb ik zo mijn twijfels over. Gewoon gekruid kippenvlees, zou toch van schaap of rund moeten zijn? Goed weten we ook weer dat die tent niet aanbevolen hoeft te worden. De kebab boer in St. Loup heeft, vind ik, dan wat beters te bieden.

Naast me zitten twee dikbuikige mannen van middelbare leeftijd tegen elkaar op te scheppen over hoeveel ze wel niet voor hun handel krijgen. Het lijkt wel een loven en bieden. Oh maar ik verkoop het voor 40, de ander, echt waar? Da's toch hardstikke duur! De dikke met zijn rug naar me toe is duidelijk niet van franse komaf en praat zo plat mogelijk. Met dat typische noordelijk accent, maar met een merkwaardig vet accent er nog boven op!  Het klinkt net alsof een buitenlander met een limburgse tongval praat, ook zo grappig om te horen. Bij dat noordelijk accent worden de laatste paar letters van het woord als het ware in elkaar gedrukt.  Een soort clippen van de lettergreep, als een soort inslikken. Hij legt er erg de nadruk op. Terwijl hij zit op te scheppen over hoe goed alles gaat. Zowel de Kebab boer als zijn gesprekspartner trekken een beetje een ongelovig gezicht. En verdomd de ander overclassed hem door te beweren dat de waar uit zijn vrachtwagen toch snel een tientje meer oplevert. Over welke waar ze het precies hebben zal altijd een raadsel voor me blijven, daarvoor kwam ik te laat binnen. Vervolgens staat de man die met zijn rug naar me toe zit op, rolt zijn buik weer in zijn broekriem, en bestelt een nieuw drankje. En dan heb ik een goed zicht op hem. En ja, hij heeft het gedrongen uiterlijk van een Roma, die zo nadrukkelijk in het nieuws zijn de laatste tijd. De kebab boer lacht wat nerveus, schenkt een of ander goedje (Pinard) in zijn glas en giet daar "un pression" (tap bier) overheen. Dat lijkt dan op een soort bruin bier. Moet volgens mij heerlijk zijn want hij slobbert het weg alsof het limonade is. De man gaat dan weer zitten en het gesprek gaat over iets anders. Zelf slobber ik de laatste slokken van mijn biertje op spoel de restanten van mijn maaltje weg. En sta op, betaal en stap weer in de auto. Vieze kebab eigenlijk. En besluit dat eens flink rond te gaan bazuinen in ons dorp.

Geen opmerkingen: