Op deze plek heb ik het al eens vaker over de manier waarop men in LDF omgaat met het internet en de informatie die er op staat of hoort te staan.
Zoals al eens gezegd Franse websites zijn een regelrechte ramp om adequate informatie te vinden. En vrijwel alle firma's gebruiken het medium alleen als een veredeld uithangbord in plaats van een informatiezuil waar je snel en gemakkelijk alle informatie kunt vinden.
Telkens wordt je om de brei heen geleid in plaats van keiharde info te bieden die je nodig hebt. Je wordt in rondjes geleid. Dan moet je weer gaan bellen om de info te krijgen die je nodig hebt. Je vraagt je wel eens af of de mensen aan de andere kant van de telefoon zich niet generen voor de manier waarop door klanten naar zelfs de eenvoudigste info wordt gevraagd omdat die niet te vinden is op hun site.
Hier volgt een kort lijstje van een deel van mijn bevindingen:
- De informatie is veelal niet gestructureerd (norm = na 2 klikken de info hebben)
- De informatie is er gewoon niet...
- Soms is de info er wel, maar dan is weg ernaar toe zo omslachtig dat ie niet vindbaar is zonder voorkennis
- ontbrekende (prijs) informatie, meestal maar een deel, moet je weer bellen...
- informatie is vaak verouderd, onjuist
- kontact info is vaak gebrekkig of op zijn minst niet volledig
- emails worden eigenlijk nooit beantwoord, derhalve moet je weer bellen...
- via email beantwoorden van aanvragen voor meer informatie is zeldzaam, en als het al gebeurd met zoveel vertraging dat je je behoefte al op een andere manier hebt opgelost; m.a.w. naar de concurrentie bent gegaan
- sites zijn vaak slechts op een platform gericht: Mickeysoft, muisklikken voor een apple werken bijvoorbeeld slecht.
- Men denkt dat Flash het modernste is, veel sites zie je omgefietst naar Flash of iets dergelijks waardoor veel niet meer werkt...
- Sites zijn ineens een paar weken off line, nieuwe site soon... Dat is zoiets stoms!
En zo kan ik nog wel even doorgaan.
Case: http://www.lafite.com/fre/Reseau-de-distribution
Als je contactinfo nodig hebt dan verwijzen ze je in de allereerste plaats naar de FAQ, ja waar?
Voor de gein ging ik dan maar eens naar Bordeaux, het hoofdkantoor, bellen, dat heb ik twee keer moeten doen. Telefoneren kost geen cent meer met mijn abo. Geen enkele keer kwamen ze met de juiste info. Het ging gewoon om: waar kan ik in de Haute Saone de Los Vascos grande reserve kopen. Ze verwijzen je dan door (1) naar de distributeur (2) naar hun site. Zowel 1 wist het niet, na een beetje lullen, je hoorde hem op de achtergrond rammelen op zijn toetsenbord, verkopen we dat? en 2 alleen het hoofdkantoor stond op de site als contact. Geen contacten in de Haute Saône. Bèh...
En zo kom je maar al te vaak in een cirkeltje terecht. De hele handels cultuur draait om: bellen. Een ander kanaal werkt gewoon niet in LDF. Aan terugbellen doen ze niet.
Dit alles maakt het een noodzaak een soort van netwerkje te hebben (wie weet wat waar), en dat duurt een behoorlijke tijd voordat je zoiets hebt opgebouwd. Krijg je dan het gevoel dat je het wiel weer opnieuw zit uit te vinden? Ja, dat krijg je steeds sterker. Vraag je je dan af waarom de info niet gewoon op het internet staat? Mistroostig haal je dan je schouders op. Concurrenten die wel een goede site hebben krijgen dan ook meestal de business, die ze terecht dan ook toekomt. Internet is vooral in deze onderbevolkte gebieden vaak het enige kanaal waar je dingen kunt bestellen of vinden. En dan heb je ook nog de verzendhuis katalogi die je brievenbus vervuilen, ook een kanaal. Zelfs een soort winkel van sinkel die eens in de 14 dagen of zo een tour door de streek maakt en waar je van te voren dingen moet reserveren/bestellen uit hun katalogus. Zo heb je ook een slagers busje - donderdags -, en een bakkerswagen - elke dag.
Meer dan 80% van de bedrijven zijn gewoon niet te vinden en moet je het van toevallig opgevangen informatie hebben. Zelfs de telefoongids is niet altijd rechttoe rechtaan. In deze streek zijn ook niet echt veel speciaal zaken, te weinig klanten. Of het moeten dingen zijn voor het dagelijks leven. Voor het minste geringste speciaals moet je al snel 100 KM of meer rijden. Een glashandel vinden bijvoorbeeld is een hele speurtocht, als de informatie al klopt.
Een paar maanden geleden dacht ik, kom ga eens op speurtocht naar boekhandels in Vesoul. Op het internet staan rond de 9 boekhandels in Vesoul, ik heb er twee kunnen vinden in het centrum waarvan een 3e niet eens meer boeken verkocht. De rest van de boekhandels bestonden niet meer. Dan heb je altijd LeClerc nog, dat wel weer, maar die stond niet als zodanig op het internet. Over outdated gesproken.
Kortom het is nog teveel een pre internet gerichte economie in LDF.
Ga je links en rechts eens wat bellen, een vrij goedkope spraakles, wordt je bedolven onder verkooppraatjes en loze beloften. En als je al een afspraak of deal hebt gemaakt, moet je er vaak ook nog zelf achteraan om het ook gedaan te krijgen. Vooral in het zuiden schijnt dat schering en inslag te zijn. En dan zijn ze nog verbaasd dat LDF nauwelijks uit het slop komt van de depressie. Bezijden dan de talloze stakingen. Krijg ook steeds sterker het gevoel dat men gewoon achterover blijft leunen, de klanten komen en bellen wel (weer), want we zijn zo'n beetje de enige hier in de streek.
Als je het dan vergelijkt met landen als Finland en Zweden waar de internet handel een enorme vlucht heeft genomen en een zelfde soort bevolkingsdichtheid heeft. Zou je denken dan moeten ze hier rap ff dat model overnemen. Zo'n vaart zal dat niet echt lopen vrees ik. Men zit nog te vastgebakken in de 80er jaren praktijken van papier en burocratie.
Zo dat moest ik ff kwijt.
Nee ik erger me niet meer, dat ben ik wel kwijt. Maar het maakt je een beetje sikkeneurig, mistroostig, wanhopig soms of zelfs kriegelig. Je moet jezelf steeds onder de armen grijpen om toch dingen gedaan te krijgen zoals jij het wilt en niet de puinhoop die je een gemiddelde fransje jou in de maag wil splitsen.
SCHAPEN
Zo even een leuker onderwerp.
De afgelopen drie seizoenen zijn we onze overtollige schapen vrij snel kwijtgeraakt, ging best wel soepel. Komt er een aan de deur, vraagt of er nog een schaap te koop is en na enig gemarchandeer is er een schaap minder in de wei. Nu heb ik begrepen dat de schapen veel te goedkoop waren. En een van de mensen die hier het zwembad kwamen installeren kwam met een aantrekkelijker prijs: 100-120 euries. Gisteren bij het bespreken van de afwerking van het bad kwam nog een verhaal naar boven. Voor het einde van de Ramadan wordt het feest. En dan wordt er per gezin al snel een schaap geslacht en opgepeuzeld, restant gaat de vriezer in. Schapen zijn schaars hier. En volgens het verhaal gingen mensen zelfs tot aan Dijon om een schaap te vinden. Al pratende denk je dan, he hier kan ik een business uit maken. Tsja en dan kun je een aantal dingen bedenken: houdt alle schapen vast tot de Ramadan en of het Offerfeest in december en doe ze dan van de hand. Levert meer op. Je kunt aan uitbreiding naar 9 ooien denken. Maar dan: wil ik hier wel een reguliere business uit maken, meer te doen daarmee. En deze kleinschaligheid bevalt ons eigenlijk prima. De ram wordt in december toch wel gedumpt om dan in het voorjaar weer naar een nieuwe ram op jacht te gaan. Nou ja laat het gewoon een beetje afhangen van wat er in het voorjaar geworpen wordt.
Kwam de man met nog een goede opmerking: die schapen van jouw lopen gewoon vrij rond, dat is goed voor de smaak van het vlees. De meeste schapen staan op stal en daarvan smaakt het vlees toch minder. Als men dat in de gaten krijgt dan heb je snel vaste klanten, wellicht kan de prijs dan ook omhoog. Kijk en dat is natuurlijk muziek in mijn oren. Als je dan je kudde een beetje klein laat dan heb je ook exclusiviteit. En dat laatste wordt in LDF heftig betaald. In 2008 hadden we 2 ooien, en nu 6, merendeel eigen kweek. Met 9 ooien heb je denk ik 10 tot 12 lammeren. Met het door mij opgestelde fokprogramma (voornaamste doel gezonde genen) wissel je een of twee ooien uit en de rest gaat de verkoop in. De rammen zijn sowieso voor de verkoop. Tsja laat het maar even op zijn beloop en de natuur beslissen.
Nog ff een plaatje hoe Geit haar werk doet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten