Wijn

Ok zit met een griepje, gisteren plat en vandaag gaat het al een stuk beter, Reden om eens wat te bloggen van wat ik lekker vind. Wijn dus, het innemen gaat met mate, echt waar. Ook al denk je als je dit verhaal gelezen hebt, dat ik elke dag zit te pimpelen. Da's ook weer niet zo. Voor dat je't weet ben je een alco, en daar moet je erg voor oppassen. Het is zo gemakkelijk een lekker wijntje open te trekken...


Hoe ging dat selekteren ook al weer?

• Je ziet een onbekende fles: je beoordeeld vervolgens de fles, etiket, vorm en opmaak, heeft ie een ziel (deuk aan de onderkant) enzo, Geheel volgens eigen subjectieve waarden hoor! Gewoon op gevoel.
• Je trekt hem open en proeft een glas of twee. Smaakt het, weer sterk persoonlijke voorkeuren, dan gaan we door naar de volgende ronde.
• De open fles laat je een dag staan en drinkt de rest op, er gaan totaal 6 ballons uit een fles dus je bent dan wel ff bezig. 
• Staan de vlaggen op groen, dan koop er meer van, voor de rest van het proefproces
• Op een avond kook je iets wat daarbij zou kunnen passen en trek je een nieuwe fles open, als het ff kan in gezelschap. Dat "wat er bij zou kunnen passen" is niet zo'n gok als misschien het klinkt, meer een bevestiging. In de trant van: ik denk dat hier kip erg goed bij zou kunnen, of spaghetti, of een stoofschotel met dit of dat vlees, of een salade.
• Dan komt het gasten panel aan bod. De combo wijn & eten wordt dan beoordeeld, meestal zonder dat we ze erbij vertellen dat we een wijn op proef hebben. Je wilt toch een beetje onbevooroordeelde meningen.

Als het hele proces de groene vlaggen laat zien in plaats van kabouters en insecten die de binnenkant van je schedel proberen te slechten dan is het ok. En kopen we wat meer in, of vullen de voorraad aan als we een partijtje tegenkomen. Helaas onthou ik niet altijd waar welke wijn gekocht is omdat proefprocessen wel eens door elkaar kunnen lopen. Maar deze:

hebben we gekocht bij LeClerq in Vesoul. Die heeft de eerste drie stappen met goed gevolg doorlopen. Nou ja vooruit dan maar, hier de lingo:

Volfruit, erg geurig, een beetje aan de zoete kant vind ik maar een lekkere slobberwijn, nijgt naar het koppige. Hangt een beetje tussen een Merlot en een Rhone wijn in maar dan wat zwaarder; een goede vervanger voor de Corsicaanse wijn.

De volgende stap is bij gerechten die we hier koken een van de geselecteerde wijnen erbij te combineren. Niet dat dat persé moet maar je kijkt natuurlijk bij het proeven ook naar wat daar lekker bij te eten zal zijn.  Waar letten Fannie en ik ook op bij het proeven?

Als het een wijn echt voor bij het eten bedoeld is mag deze geen uitgesproken overheersend karakter hebben. We zoeken meer naar wijnen die bijvoorbeeld de smaak van het gerecht ondersteunen of versterken. Wijnen een beetje van deze soort:

Daar horen ook nog bij: Pinot noir, enkele Bordeaux, Corbières, en nog wat no names met druiven als Shiraz, Merlot, Grenache. Hebben we ook nog wat rose's en witte wijnen in de aanbieding. De laatsten zijn niet zo mijn ding maar de rose's uit de bordeaux zijn erg goed te drinken. Voor eetwijnen moet je natuurlijk wel oppassen dat die niet te zoet doorkomen, bijvoorbeeld een Merlot serveer je niet vrijwillig met kip in abrikozen.

Aan de andere kant zoeken we ook naar de zogenaamde slobberwijnen. Wijnen die je heel prettig kunt drinken ook al eet je er niets bijzonders bij. Deze wijnen mogen wat meer uitgesproken zijn en en stevig stempel drukken op je smaak papillen.

Bij de wat straffere wijnen hoort toch wel een kaasje en een stukje worst met een korstje brood.

Zo'n Morgon bijvoorbeeld kun je zo drinken, een Corse gaat prima met een stukje zachte kaas, en die Costière zit nog in de proef-pijplijn, maar een blauwgeaderde kaas lijkt me hier goed bij te passen.

GRAND CRU
Uiteraard shop je bij ook bij Lidl, Aldi en ga zo maar door. Dan kom je ineens voor nog geen 7 euro een grand cru tegen. Wa's dat denk je dan grand cru zou de top in die specifieke wijn zijn.

Vol argwaan trek je de fles open. Beiden vonden we dat er potentie in zit, hoewel een beetje te zwakke afspiegeling van zoals een grand cru zou moeten smaken. Toch belazerij? Als er grand cru op staat moet 't 't toch ook wezen denken we. We concluderen dat de wijn zeker nog een paar jaar moet liggen. De wijn is veel te jong vinden we. Ook de "volgende dag" proef doorstaat ie niet. En dat wakkert ons wantrouwen alleen maar aan. Een GC moet toch makkenlijk meerdere dagen op de fles kunnen staan. Of toch te jong. We gaan de gok wagen en kopen een doos of twee, als ze er nog liggen, je weet maar nooit bij Aldi. We hebben ook al snel een plek op het oog om de flessen op te slaan: waar de temp het meest constant is winter en zomer.

CAPSULES
Van de week leerden we er nog iets bij: de capsules hebben bovenop verschillende kleuren. rood, blauw en groen. Rood is nie goe voor de lekkerbekken zoals wij, blauw is weer iets beter, en groen is de betere. Dat is natuurijk geen garantie. Altijd een gok of die wijn bij je smaak of wat je kookt past. Maar het mag gezegd worden tot nu toe geen klachten over onze wijnkeuze gehad.

MEDOC
En die Médoc dan, die Médoc! Médoc is eigenlijk geen slobberwijn, alhoewel met een stukje romige kaas, of beter een stukje harde worst, of lekker vette paté en een korstje brood, gaat ie prima. Het is wel een wijn die je bij een stuk roodvlees prima wegdrinkt. Zo voor een souper of laat diner is het niets, daarvoor is ie te zwaar en krijg je een onrustige slaap. Het is wel weer een wijn die je moet leren kennen.
Ook komt deze wijn in Le Mouton Qui Rit niet zomaar op tafel. We schatten de gasten een beetje in, we praten wat over wijnen om te horen wat ze lekker vinden, en stellen dan wat wijnen voor.
Médoc is niet zo'n bekende wijn, een beetje straffe wijn zelfs. Moet toch al snel 3 jaar oud zijn, en die kans krijgen wijnen hier nu eenmaal niet (vaak). Bovendien zit er heel veel kwaliteits verschillen tussen de wijnhuizen van deze wijn en moet je best wel oppassen bij het inkopen (etiketten onthouden). Het is ook een duurdere wijn, die al snel buiten het maaltijd budget valt (prijs range van een fles 7 tot 80 euries en hoger). Het is wel een wijn die je heel goed meerdere jaren kunt bewaren. ;=)

Maar koop eens een 3-5 jaar oude Medoc, snijdt er een kaasplankje bij en je zult na een paar glazen al snel moeten erkennen dat de Medoc toch wel een bijzondere wijn is. Het moet je natuurlijk wel liggen, mij in ieder gevàl, Médoc is samen met Morgon zo mijn favoriet.

Bedachten we ons: die sommelier cursus is dus toch ergens goed voor geweest.

SCHAPIES
Dram heeft er zin in. De meeste schapen zijn nu wel gedekt of wel "plein" (vol) in mooi frans, een paar zijn er toch ontsnapt de eerste keer dat ze dit jaar tochtig waren. Vooral met het grootste dier heeft Dram moeite, zelf klein van stuk zijnde. Maar om de 17 dagen komt er weer een kans dus dat gaat best wel lukken met een willige ram en uiteindelijk is de roep van de natuur daar ook nog: de drang tot voortplanting.
Ga ik met mijn duffe kop ff rekenen: een draagtijd van 144 dagen. Dan wordt het lammeren begin januari, koud. Maar er is een winterhok, dus geen nood. Sproetje zal dan wat later werpen want die heeft moeite met Dram zijn avances. Merkwaardig zoals dat gaat. Dram loopt flink te ruiken aan het achterste van Sproetje en komt dan met wat schijnbewegingen langszij. Geeft Sproet een paar halen met zijn kop in de flanken en doet een poging bovenop te kruipen. Dat is nog niet echt gelukt. Sproet spurt dan als een scheet vooruit en laat Dram beduust achter. Lachen is dat wel die twee zo aan de gang te zien. Want Dram stoere vent laat dat niet op zich zitten en zo stakkeren die twee in de wei rond.

Klaart het even op en zie je alle autonome maaimachientjes onder de boom gekropen.
Dit soort plaatjes zie je veel in de omgeving, en doen ons altijd aan de schilderijen van Paulus Potter denken. Pastorale plaatjes dus en dan pak je al snel je camera.

Als je dan zit te snotteren, tranen en alles doet eigenlijk zeer dan helpen zulke beelden wel je een beetje op te monteren.

gewijzigd 20100827