8 augustus 2010

Kuilvuur

Deze week kwamen er gasten speciaal om een dagje te komen kleien in het atelier. Dan kun je ze niet veel meer bieden dan een beetje proeven aan de dingen. Toch wel wat leuke zaken zijn eruit gekomen.


Voor de zekerheid én om de spontaniteit beter in het stuk te krijgen liet ik ze meerdere exemplaren van het zelfde maken. Zou jammer zijn als ze helemaal niets naar huis konden nemen omdat de werkstukjes letterlijk in stukken kunnen knallen in het vuur. En er dan een grotere kans was dat er een heel blijft. Zo gezegd zo gedaan.


De autistische kids knutselden ook een paar stukjes in elkaar.


En zelf had ik ook nog twee voorwerpen die het kuilvuur wel inkonden.
Alles natuurlijk op ultra korte termijn dus de hele verzameling de huishoud oven in om in ieder geval het ergste vocht te laten verdampen.


Waar een bakoven al niet goed voor is. Afijn een paar uur later de zaak bisquit gebakken in de keramiek oven en precies op tijd kwamen de mensen aan om de kuil uit te graven en plaggen te gaan steken. Dat laat je de mensen zelf doen, dan onthouden ze het proces beter. Dan de hele handel in de kuil op een bedje van stro gelegd, hout eromheen, dat is hier plenty op voorraad en hup de fik erin.


Na een uurtje of wat worden de vlammen blauwig en leggen we de plaggen ertegen aan. Nog even wachten dat de fik er goed in zit voor het totaal afdekken. En na nog een uurtje is de klus geklaard. Voor de kinderen was dit vuurtje stoken natuurlijk een groot avontuur en hielpen enthousiast mee de gaten af te dekken.


Dan is het de "vuurwacht": de gaten afstoppen met meer plaggen als er vlammen uitlekken, zodat het vuur niet uitbreekt. Na een paar uur hielden we het voor gezien, het werd nogal fris en gingen we plat. Alle kleren stinken natuurlijk naar rook, maar de gasten hadden in ieder geval het hele proces meegemaakt en dat was voor hen natuurlijk een hele beleving. Zelf zat ik te mijmeren over dat dat hier op het platteland gewoon allemaal gaat, zonder dat er een miljeu politie meteen aan je deurbel hangt en er een bonnenboekje tevoorschijn flitst
De volgende morgen het vuur openrakelen. Shit wat was dat nog heet, wist je wel, maar toch, heet heet heet. Helaas, zonder breuk is het niet gegaan, en de gemonteerde dingen, zoals de huisjes, kregen natuurlijk de klappen, de rest kwam er goed uit. Mijn "dame en noir"  is redelijk uit het vuur gekomen. Mijn gok om dat wat zwart moest worden naar onderen te leggen in de kuil was een juiste gebleken. Het waren ook maar een paar voorwerpen die erin lagen, daarom misschien niet zo'n grote gok. Beetje was op de gladde delen gesmeerd, geeft een diepere glans aan het stuk. De achterkant was mooi wit gebleven.



Het door de gasten gemaakte draaiwerk werd voorzichtig in een doos gepakt en dat zou thuis dan wel gebakken worden.


Weer een paar gasten die een paar prettige dagen hebben gehad.

Geen opmerkingen: