Lente!

Midden in de nacht wordt je toch wakker van de pijn. Vreemd had toch voldoende asperine ingenomen... Nu ben ik wel wat gewend met die jicht maar op een zeker moment wordt het teveel en kun je aan niets anders meer denken dan die kloppende stekende gekneusde teen. Tegen drieen, met de moed der wanhoop naar de auto gestrompeld, daar ligt mijn geheime voorraad pillen. Die kar stond uiteraard helemaal aan het einde van het huis. Maar goed er lagen nog twee strips in de voiture. Als een junkie slik je de coctail van asperines en duclophenac naar binnen, een beetje wiebelend van de pijn. Maar het heeft geholpen, de strategie is eerst twee pillen duclo, mag niet, en daarna om de 4-6 uur een. Dit keer dacht ik het maar eens te kombineren met 2 microphentjes, en verrek. De asperine laat zich het eerst merken door een geringe afname van die zeurende kloppende toestand daar aan het einde van mijn ledemaat, en een twee uur later slaat duclophenac toe. Geweldig spul is dat toch maar. Alleen wel oppassen met dat goedje, want die bijwerkingen bij langdurig gebruik zijn echt eng. Vanochtend was de zwelling behoorlijk afgenomen en de pijn, tsja dat voel je met dit soort pillen niet meer. Ach je doktert maar wat af hè? Net een ontwikkelingsland. 
Dus hobbelde ik vanmiddag weer als een kieviet door het huis heen. Inspecteer de beesten door de verrekijker, prima alles beweegt nog. 
Kijk ik terloops op de thermomether en schrik. Vier graden in het apartement, da's toch wel erg laag. Al hobbelend spoed ik me naar de  houtruimte, hak wat aanmaak spul en hobbel door naar de corridoor om de kachel aan te maken. Een halfuur later begint de watertemperatuur langzaam omhoog te kruipen. Zo'n huis als dit kun je in de winter niet aan zijn lot overlaten. Dat blijkt maar weer. 
De bronsgieter/beeldhouwer uit het dorp heeft daar vorig jaar van kunnen genieten. Opeens stonden daar allemaal wagentjes van de pompier, loodgieter en weet ik wat al niet, voor de deur druk te doen. Dat kon alleen maar een gesprongen leiding betekenen. Een paar maanden daarna stond (staat) het huis te koop. Als je er niet regelmatig kunt zijn is een oud huis niets, geloof me. Of je moet een soort protocol gaan volgen. Noem het maar winterklaar maken. Dat betekent alles laten leeglopen voordat je vertrekt, kranen openlaten staan. De verwarming of vullen met glycol, zoals wij doen, of helemaal leeg. Alles, ook de electro afsluiten, en alle zaken die kunnen bevriezen, ook de verf, mee naar je winterverblijf nemen. En dat is nog niet alles. Want inbraken bij langdurig onbewoonde huizen zijn schering en inslag. Wij hebben daarvoor de nodige beveiliging aangebracht maar niet iedereen is zo hyper op dat soort dingen, of voldoende technisch. Alhoewel als je ergens persé in wilt dan kan dat overal bij alle huizen ter wereld, al kost dat natuurlijk meestal extra tijd. En dat laatste is cruciaal voor inbrekers. Die willen niet te lang staan pielen. En om nu van je huis fort knox te maken gaat me ook te ver.


HOUT
Vorige week sprak ik met iemand dat ie voor 2200 euries aan gas geleverd had gekregen. Da's wel extreem veel om een seizoen te kunnen stoken. Zelf zijn we voor nog geen 1000 euries klaar aan hout. Een beetje een flikker streek was dat wel, bijna chantage om iemand te dwingen klant te blijven door het contract zonder bericht af te laten lopen en dan zogenaamd binnen het kader van het afgelopen contract gas te leveren op commercieel tarief. En als hij het contract zou verlengen dan werd het verschil verrekend, ja ja. Maar buiten je contract om geldt de verplichting om een maal per jaar af te moeten nemen toch niet meer? Of ben ik gek? Dit is nu typisch frans. Het zodanig draaien in je contracten dat je altijd aan een leverancier gebonden blijft, of je bent de lul. Faire handel is er bijna nooit bij. Eens temeer een voorbeeld hoe je hier moet oppassen bij het afsluiten van contracten. Dit soort toestanden zijn erg typerend voor gesyndicaliseerde handel zoals die in LDF  gepractiseerd wordt.. Waarbij tussen "concurrenten" een bepaald territorium wordt afgesproken. En daarmee is er geen concurrentie of vrije markt meer. Prijzen vliegen dan omhoog en je kunt als konsument naar je "voordeeltjes" fluiten. De taktiek die wordt toegepast is door alle konkurrenten of uit de markt te drukken of op te kopen tot er geen een meer over is en dan afspraken maken met andere leveranciers over territoria. In bijna ieder geindustrialiseerd land wordt hier iets tegen gedaan, niet zo hier in LDF. Of niemand wil er wat aan doen of het heeft iets met de oppermachtige vakbonden te doen die alles tegenhouden wat de werkgelegenheid bedreigt, of zo iets. Wie het weet mag het zeggen.

Onze beslissing om 100% op hout over te gaan is dan toch een goede geweest. We zijn daarmee totaal onafhankelijk van een leverancier waarbij de prijzen van de brandstof bepaald worden door speculanten in de gas en oliemarkt of opgedreven worden door de boven beschreven toestanden. Hierboven een deel van onze houtvoorraad; op zijn minst wil ik voor twee jaar hout hebben liggen. Grappig genoeg worden de stukken hout allemaal standaard op een meter gezaagd en gespleten afgeleverd. Dat maakt het makkelijk te stapelen en te verzagen. Gedurende het stook seizoen werk je dan zo'n houtwal af.
De prijzen van een kuub brandhout varieren hier per houtvester. Zo tussen 20 en 28 euries. Op verschillende blogs van NL-ers in LDF lees je verschillende, voornamelijk hogere, prijzen. De hier geldende lagere prijs zal dan wel weer te maken hebben met het bosrijke gebeuren ter plaatse.


LENTE
Officieel is het al een week lente. Daar merken we in europa nog niet veel van. Een ijs en ijskoude keiharde wind gierde hier vanochtend om het huis heen en de temperatuur daalde navenant in het apartement, want dat is nog niet geheel tochtvrij. Maar volgens de "hemelkalender" is dat pas over twee weken. Dus er zijn nog kansen.

Gisteren op het TV2 journaal een uitgebreide rapportage over gestrande reizigers in het zuiden. Veertig centimeter sneeuw in een nacht gevallen. Da's wel veel. En dan ook nog in een provincie waar zelden sneeuw valt. Lollig om palmbomen onder een dikke laag sneeuw te zien. Natuurlijk lag alles plat, scholen dicht, treinen stoppen, openbaar vervoer stokt. En een prima ding: de wegen werden gesloten voor vrachtverkeer. Dat verhinderde al te grote opstoppingen. Maar ja met die hoeveelheid sneeuw kun je het ook met een personenwagen wel schudden, zelfs al is de weg min of meer geruimd.
Op het land zie je trouwens toch de natuur een aanloop nemen. De knoppen zwellen al op, de eerste bloembollen groeien al boven de grond uit, en de kamperfoelie begint al hebberig de beschikbare ruimte in te nemen. Nog even geduld dus. Gelukkig zijn de lammeren al een twee weken oud dus die kreperen dan ook niet meer bij een paar graden vorst.