17 maart 2010

Geveld

Nog steeds niet echt mobiel nog, een dikke rode knobbel bovenop mijn grote teen laat zich niet wegdenken. OK,  hobbel al wel wat rond, en af en toe hout op het vuur gooien gaat ook nog wel. En Fannie superviseren bij het verven van de nieuwe hanglegkasten in kamer 3 en 4 gaat ook prima. En in de avond de schapen ff wat brokkies geven, dat moet gewoon. Toch, de pijnstillers liggen onder handbereik. Want soms is die kloppende teen zo irritant dat je aan niets anders kunt denken dan dat. In plaats van gaan slapen lig je dan aan die teen te denken, dat schiet niet op. En je humeur wordt daar ook niet beter van. Wel lijkt het iedere dag wat beter te gaan, als ik de voet niet teveel belast, anders moet ik daar 'snachts weer voor boeten. Erg moeilijk om te blijven ziten als je een ander aan het werk ziet. Je voelt je waarempel gewoon schuldig zo hangend met je poot omhoog. Gelukkig waren er dingen die ik zittend kon doen zoals dingen in elkaar klooien.
Vanochtend ging Fannie weer huiswaarts en dat gaat altijd gepaard met enige weemoed om je lief weer weg te zien knarren. Tot de volgende keer.

SCHAPIES
Nu lig ik op de bank in ons apartement de schaapjes te tellen, letterlijk. Er zijn vier lammeren bijgekomen, en dat is zo grappig die vier over elkaar heen te zien tuimelen.  Meestal liggen ze voor pampus in de zon te bakken, maar af en toe komen ze plotseling in beweging. En als je de schapen lokt voor de brokkies dan rennen de lammeren vrolijk mee. Nou ja lokken hoeft eigenlijk niet eens, ik hoef maar naar buiten te komen en hop komen ze in galop aanzetten! Over konditioneren gesproken.

Merde! De jongste ooi van nog geen jaar oud, bleek vorige week toch nog volgeblaft te zijn door Charley (RIP). Geen tijfel, dat werd natuurlijk een miskraam, veel te jong dat beest.  En het was eigenlijk niet te zien dat het beest vol zat, voor een amateur als ik dan hè. Tja, ik wil de natuurlijke situatie, als je daar nog van kunt spreken, zo dicht mogelijk benaderen. En moeten ze zoveel mogelijk voor zich zelf zorgen. Behalve in de winter, dan hebben ze een beetje hulp nodig om te overleven.
Fannie en ik bespraken daarom maatregelen hoe we dit soort trauma's dan toch voor de schapen konden voorkomen. Eenvoudigweg de eenjarigen apart zetten totdat Dram zijn kunsten heeft vertoond op de ooien leek ons de beste manier. Daarna gaat Dram weer in quarantaine totdat de paartijd voorbij is,  in december en dan kan alles weer bij elkaar. Dram zal wel proberen uit te breken, want met Charley was er ook geen houden aan en heb ik hem maar bij de anderen gelaten. Achteraf gezien had ik dat niet moeten doen. Maar ja. Je wilt niet weten wat die beesten uithalen in een stal als ze zich van de troep gescheiden weten. Helemaal gek worden ze. Nou ja maar kijken hoe dat dit najaar afloopt.

KACHEL
Volgende week wordt dan eindelijk de kachel in ons apartement geplaatst. Niet te geloven hoe lang het duurde voordat er een aansluitring voor de pijp aankwam bij de aannemer. Die had er natuurlijk ook flink de balen van want dat scheelde toch weer omzet. En in deze barre tijden is elke euro er een. Een beetje mosterd na de maaltijd, nu het mooie weer er aan staat te komen, maar goed. Gezelligheid kent geen tijd, en een openhaard is altijd een gezelligheidspunt. Alhoewel bij temperaturen van 35 graden zie ik me geen openhaard aanslingeren. Nu nog iets voor de ombouw verzinnen. Mooist zou zijn om de kachel in te bouwen met natuursteen. Dan nemen die ook voldoende warmte op en staan dat weer af aan de omgeving als de kachel uitgaat. Frerik de aannemer zal hier wel wat op weten denk ik.

ACHTERGEVEL
Waarschijnlijk kan ik volgende week de vensterbanken gaan metselen, vorst wordt niet meer verwacht, of het moet een beetje grondvorst zijn. Het kreupele pootje moet dan maar meewerken, kunnen de ramen tenminste geplaatst worden.
Met de hogedruk eerst even de gevel reinigen en behandelen met hydrofuge (waterdichtmaakgoedje) en dan is het klaar voor de finale. Voor dat reinigen heb je blijkaar een speciaal goedje nodig, zeggen de "vakmensen". Vorig jaar met bleekwater geëxperimenteerd en dat ging perfect, en blijvend. Na een paar dagen de handel goed naspoelen en voilà de zaak was weer schoon voor de komende jaren.
De week daarna kunnen dan de ramen in het apartement geplaatst worden. althans volgens het schrijven van de leverancier wil men zo snel mogelijk de handel plaatsen - de nieuwe ramen staan al een maand in de garage namelijk. Dan ziet alles aan de buitenkant er weer netjes uit en kan de metselaar de gevel repareren met een nieuwe laag crepie.
Crepie is een soort stuc met een kleurtje erin die de gevel een zekere waterdichtheid geeft. Al die roze, lichtbruine en wittige gevels in Frankrijk zijn op die manier met dat spul gestucced. Dat kun je glad, opgeruwd of ruw krijgen. De offertes varieren enorm van 1100 tot 2400 euries voor 30m2. Jaja voor een beetje schoonspuiten en hier en daar een plekkie herstellen lijkt me dat een beetje teveel van het goede. Dat wordt dus een typische DHZ klus.
Voor het opbrengen hebben gespecialiseerde bedrijven een soort (specie)pomp die de crepie tegen de gevel aanspuit. En na een paar uur indrogen smeren ze vervolgens de zaak glad, dat gaat erg snel. Kleine zelfstandigen, of bricoleurs de dimanche (hobbyisten) zoals ik bijvoorbeeld, doen het nog traditioneel met een troffel. Men neme een schepje crepie en smijte dat tegen de muur aan, een beetje uitsmeren en zo voorts. Dat dit dagen kan duren moge duidelijk zijn. In ons geval zal het ook wel zo gaan met de reparaties.

Geen opmerkingen: