Vorige week wat zaken voor hen proberen af te handelen. En dan merk je opnieuw wat je allemaal vergaard aan abonnementen, verzekeringen, alle zooi met je huis, spullen die dan net niet meer meegaan met de laatste rit. Weet je wat het moeilijkste is om vanaf te komen? Abonnementen! Of het nu om leningen, verzekeringen of tijdschriften gaat! Ze weten je prima te vinden als je iets moet afsluiten, maar andersom? Bij de druif van Bacchus. Dat is niet eenvoudig. Zij zijn al maanden bezig, hebben gelukkig alles goed gedocumenteerd enzo. Doch via het internet op afstand zaken regelen gaat nu eenmaal niet in LDF. Frankrijk staat niet zo goed bekend om dienstverlening via het internet. En al helemaal niet als je wat van ze moet wat hen geen geld oplevert. (zoals in de rest van de wereld).
Dus ging ik maar eens bij mijn goede "vriend" de vestigings directeur van BNP in St. Loup langs. Een zeer aimabele man en altijd bereid om je te helpen. En dit keer eens niet van de drup in de regen. Een paar telefoontjes later had hij de zaak zodanig op de rit dat ie mij kon uitleggen dat er slechts een paar brieven, met wat er in moest staan, gemaakt moesten worden door Dries en hoppa, klaar. Een echt ouderwetse bankier, die zijn klanten nog helpt. Nou ja af en toe moet je hem wel aansporen. En zelf krijg ik af en toe het gevoel dat het aan mijn gebrekkige frans ligt dat ie niet precies begrijpt wat ik nu weer wil en dan maar gewoon afwacht totdat ik met een beter begrijpbare smoes aan kom zetten. Maar goed als Dries nu precies doet wat de goede man me heeft zitten voorkauwen dan moet het goed gaan.
Zomaar eens een plaatje van naast ons huis. Tijdens het houthakken komen die beesten altijd meteen op je af en druipen even later dan weer teleurgesteld af. Op de achtergrond zie je de "ruine en face", die zou volgens zeggen dus afgebroken moeten worden. Maar ja... wanneer?
GEVELD
Vrijdag pechdag. Eerst is de band van de kruiwagen lek. Na een paar winkels afgeklept te hebben kwam ik toch weer bij onze hofleverancier BigMat terecht. Duur bandje van dertien euries, een kompleet nieuw wiel was maar een tientje duurder. Afijn die zou ik er dan zaterdag op zetten en dan kon er weer doorgegaan worden met hout en puin te kruien. Nu moet je niet denken dat het veel puin is maar door het grind op het terras is het gewoon niet handig je kruiwagen helemaal vol te laden. Dus niet alleen het slopen gaat langzaam ook het afvoeren van het puin. En dan het hout. Dat zijn hele wallen van die zooi om naar binnen te kruien. Uiteindelijk hebben we ingezien dat het toch handiger is om een voor de winter aanbreekt toch een voorraadje hout droog aan te leggen binnenshuis. Dat brand nu eenmaal beter.
En dan. Vrijdagavond schop je je broek uit om onder de douche te gaan. Dat heb ik niet gehaald. Een vlammende pijn schoot door mijn voet, ik moet ergens kei en keihard tegen aan getrapt hebben: vloer, zoldertrap, of bed; in de haast om een gloeiendhete douche te nemen. De volgende ochtend was mijn grote teen twee maten dikker en kon ik mijn schoenen niet meer aan. Net nu ik besloten had om toch maar een kangoo op te gaan halen omdat dat slopen van die vloer niet echt opschiet. Nou ja deze jongen dus de zaterdag maar met zijn poot omhoog. Nee niet gebroken want ik kon de teen nog wel een beetje bewegen.
In de middag toch nog even naar boven gestrompeld om de levende have te inspecteren, alles OK.
Vervolgens op een joysticky (usb) ff wat films geplant om de pijn een beetje te kunnen negeren en hoppa zomaar 4 James Bond flimpies op een sticky. Zaterdagavond laat was het niet meer te harden en nam ik een pil voor de jicht in, want slapen was er niet anders niet bij. En nu zondagmorgen is de gigantische zwelling goeddeels weg en de schoen nog slechts een maat te klein.
Ga je toch lekker in het appartement liggen zegt Fannie, heb namelijk bij mijn laatste bezoek een bedbank uit NL meegesleept. Dan moet ik de kachel aansteken zeg ik, maar kan nauwelijks lopen, dus dat gaat niet. Afijn het elektrische kacheltje doet weer trouwe dienst in de slaapkamer.
Het is zondagmorgen, heerlijk kleppen met Fannie. Slurp slurp doet ze, lekker bakkie koffie. En ook is het wel fijn dat telefonie praktisch gratis is, zit je niet voortdurend op de klok te kijken. De kussens zijn in de aanbieding, of ik effe wil gaan tellen. Je schrikt er toch wel van hoeveel kussens, dekbedden, lakens etc etc voor die paar slaapplekken nodig zijn. Een mooie gelegenheid die kast eens op te ruimen. Das dan voor maandag morgen, want lang op mijn voet kan ik nog niet staan.
En, waarom ook niet, nog maar een 007 film er tegen aan. De pijn is daarmee goed te negeren, dat gaat goed komen maandag. Want dan roept die arbeit weer.
Het is schitterend weer buiten, balen dat ik daar nu weer niet van kan genieten. Bien sur, het is wel ff zweten het halen van hout, of het wegharken van de molshopen in de wei en het geknoei met de beesten. Maar het zijn toch wel de beste momenten van de dag voor me. Lekker in gezapig tempo in de zon buiten aanklooien, heerlijk frisse lucht. Man man. Geen stank van de stad of het lawaai van het verkeer. En al helemaal niet het constante doffe gedreun aan geluid dat in nederland altijd om je heen hangt en zeer nadrukkelijk aanwezig is. Dat is hier niet te bespeuren. Je kijkt al op als er een mestkar langs dendert.
gewijzigd 20100309
Geen opmerkingen:
Een reactie posten