Gasten

De eerste gasten van dit jaar zijn weer gearriveerd. Een leuke gezellige groep motrocrossers. Die gaan zometeen flink modderhappen want de afgelopen dagen heeft het hier flink geregend. En de vorst zit nog steeds een beetje in de grond dus dat wordt een spektakel. Het schijnt ook een internationale cross te zijn want de (gasten)crossers zijn officieel afgevaardigd door de bond. Wat een festijn.
Ze boekten hier kamers omdat het op de camping een teringherrie schijnt te zijn door een onvermoeibaar leger aan crossers en hun begeleiding.

Maar och arme het was een modderbad waar de motoren hier en daar tot in hun assen verdronken. Toen de jongens terugkwamen was de ergste modder er al weer afgespoeld, maar dan nog, wat een zooi. Gelukkig hebben we ruimte zat om dat uit te kunnen leggen. Uiteraard had het de hele dag gemiezerd, kout, koud koudt! Die zouden bij terugkomst wel een hapje lusten. Eerst maar eens een bakkie verse kippensoup dat wamt op. En op speciaal verzoek patat, he waar is die andere zak patat gebleven, dacht dat ik iets meer in voorraad had. Het nagerecht Fromage Blanc, ging er ook in als pap. Eerst eens voorzichtig proberen, want onbekende smullerij is toch ff uitproberen. Maar rap daarna ontstond een kolkje in de fromage blanc, gezoet met vanillesuiker en rietsuiker, half bevroren, en met warme honing en chocola overgoten. De heren hadden het naar hun zin. Ach je maakt er iets speciaals van voor je gasten nietwaar?


FOIR
Elk jaar op het laatste weekeinde van maart is er de foir in Saint-Loup-sur-Semouse een plaatsje hier 15 km vandaan. Een soort bazar met natuurlijk de traditionele waren als brood, worst, kaas enzo

En een enorme tent voor producten als kachels, aardwarmte, bouwmaterialen, meubels. Viel de stroom ook nog uit! Lutserts.
 

Geothermie en zonnecellen zijn ook een hot item hier. En wordt, in tegenstelling tot NL, heftig gesubsidieerd door middel van een "credit d'impot" een belastingvoordeel dat je rechtstreeks per cheque van de belasting terug krijgt. Gewoon een officiele rekening bij je belasting aangifte stoppen, ergens iets invullen en hoppa geregeld. Wat hoor ik toch altijd in NL echoën: eenvoudiger kunnen we het niet maken? Zoiets kan dus gewoon wel.

Giftige kleuren bankstellen zijn weer te over. Dit model is wel handig want je schijnt het te kunnen uitklappen, heb je meteen weer een reserve bed. Maar ja op zoiets wil ik nog niet dood gevonden worden, getver!

Loop ik altijd ook even bij de kok en bakkersschool demonstraties demo's langs. Dit jaar was er hap hap bij, mjammie! Ook  weer leerzaam om er eens doorheen te lopen. Die hebben een verrijdbare mega oven. WIMMM!

Oh wat zijn ze trots! Geweldig!

Hier een roos van suiker gemaakt. Kijk, dit noem ik nu ambachtelijk, of het nu mooi of lelijk is, doet niet eens ter zake. Een bak suiker met ietsjes water wordt op een of andere manier zo opgewarmd dat het een soort pasta wordt, beetje kleurstof erdoor, en dan trek of pulk je van de bol heel dunne plakjes in de vorm van rozenblaadjes. Die plak je vervolgens aan elkaar tot een komplete roos. Onder een warmte lamp houd je de suiker net iets kleverig zodat het blijft hechten aan elkaar. Vakmannetje hoor!
Heb ff gevoeld en geprobeerd, dat gaat niet makkelijk, heb toch wel wat ervaring met boetseren van klei en zo. Ook hier geldt natuurlijk: "Übung macht den meister", weer al te waar.
Maar de idee ga ik zeker eens verder proberen, een kilo suiker heb je zo gekocht, zal wel extra fijne suiker moeten zijn. Eens vragen aan Fannie, die weet dat soort dingen altijd wel. Je schijnt het ook te kunnen blazen als glas ahw dat zag ik ze vorig jaar doen. Een uitdaging. En desnoods maak je er maar weer suikerklontjes van, niet dan?!
Wel weer balen dat de camera zich niet goed scherp stelde op het product van de maitre zelf. Met photoshop kreeg ik ook niet echt een mooi plaatje. Lang leve de automatische kamera's.

POOTJE

Met het voetje gaat het de laatste twee dagen met sprongen vooruit. OK de enkel is nog wel ff iets dikker dan normaal maar na nog een weekje rusthouden moet ik er weer heftig tegenaan kunnen gaan. Een hele tijd verloren, domme pech! Tijd die ik hoop te winnen door een aantal aktiviteiten op te schuiven tot na het 1e weekeinde van juni als we full house hebben. Zo is april voor het balkon, de ramen en de vloer. En verrek vandaag liep ik al hobbelend toch nog ff Beaupère tegen het lijf. Een afspraak voor volgende week gemaakt dat ie me zou komen helpen een inhaalslag te maken. Ben benieuwd of ie komt opdraven. En zoniet nou ja dan maar alleen met de kango de handel in gruizels beuken.

PLANNEN

We zijn eruit met de indeling van het nieuwe apartement. Fannie zou graag een extra slaapkamer en sanitaire unit in het gasten apartement willen hebben. Dat wordt echter een behoorlijk benauwend gebeuren dan met piepkleine slaapkamertjes. In een van de kamers zou praktisch geen daglicht meer komen. Dat kan wel, maar dan alleen met een zonnebuis. Die moet dan boven het balkon uitsteken. Tuurlijk alles kan technisch gezien maar of het estetisch een goede oplossing is daar twijfelen we aan. Het oorspronkelijke ontwerp is weer uit de map gehaald en dat gaan we bouwen.

Nou ja er zal nog wel het een en ander heen en weer gemaild worden tussen Wim en ikke.

Gasprijs

Shit, zijn die even genaaid. Gaat de gasprijs met 9.7% omhoog! Als je verwarming en koken op gaz is gemaakt ben je nu dus zwaar de pineut. Volgt da'lijk natuurlijk electriciteit. Maar 9.7% is enorm. Daar gaat je huishoudbudget. Dan was ons besluit 100% op hout over te gaan voor de verwarming opnieuw toch geen gek besluit.

Nu weet ik ook wel dat het lente is maar dit plaatje is ook leuk met die schapies zo in galop aankomend voor de brokkies en de bergen hout op de achtergrond.

VERKIEZINGEN

Sarkozy heeft dus compleet maling aan iedereen. Lijkt het, en wauwelt iets over: als we nu niet met de hervormingen doorgaan dan is al ons werk tot nu toe vergeefs geweest. Maar over 5 jaar, dan zult u eens wat zien. Klinkt dat als: "eerst het zuur en dan het zoet" van die zeeuw die nu voor de vierde keer in het stof heeft gebeten? Heb overigens sinds dat acht of wat jaren geleden gezegd werd nog geen suikerklontje voorbij zien gaan, en er moet wéér bezuinigd worden. Maar dat terzijde.

Nu heeft Sarko het glansrijk verloren in bijna alle regios (LDf kent 23 regios -> = ±3 of meer departementen -> ± 20 cantons -> X communes) en heeft ie straks geen meerderheid meer in het parlement. Dat wordt bikkelen. Het franse systeem verschilt iets met het nederlandse. In die zin dat de president gekozen wordt en eigenlijk de amachtigste man in LDF is, en daarnaast is er nog steeds een premier. Dan is er een soort tweede kamer (assemblée nationale) en eerste kamer (senat). De laatste wordt net zoals in NL niet direct gekozen maar door alle gekozen overheidspiepeltjes in frankrijk. Van burgemeesters tot aan de leden van de provinciale raad (conseille géneral) de president van de regio etc etc. Zo, in een vogelvlucht ook even de staatrechtelijke indeling meegekregenvan LDF  ;=).
En omdat nu er opnieuw een roze Tsunami over frankrijk is geraast zal de Senat pimpelpaarsrood zijn en Sarkozy geen poot meer aan de grond krijgen met zijn UMP. Het maken van wetten wordt hem daarmee schier onmogelijk gemaakt, El Presidente heeft ook vetorecht, dus dat gaat da'lijk met een hoop gekonkel en achterkamertjes politiek de geschiedenis in. En dat is wellicht ook de reden waarom hij zo'n haast heeft.
Net zoals zijn collega in de US of A met de volgende kamer verkiezingen het ook kan schudden en daarom ook haast heeft. Geweldig om die gasten zo zien te wringelen aan het einde van de haak.
Eerlijk gezegd zal het mij volkomen worst zijn wie er aan het roer staat, links, rechts, midden, you name it. Je wordt toch genept door welke kant dan ook.
Lees ik in de krant ineens dat een CDA'er in NL een lumineus idee heeft "gekregen" de overheid in te willen dikken en zo zomaar 5 miljard kan bezuinigen. Leuk hoor dat roeptoeteren. Maar waar de burger al jaren om schreeuwt wordt nu gebracht als het nieuwste gospel. Man man man. Wat een revolutionaire gedachte.
Ach ja het is verkiezingstijd, dus laten ze een bobo uit de achterkamertjes iets roepen wat het volk wil horen. Waarmee ze slechts bewijzen dat ze je wel gehoord hebben (ineens) maar niet begrepen. Laat staan er in al die jaren iets mee gedaan te hebben.  Want hoeveel is 8 x 5? Dan hadden ze nu niet knijp hoeven te zitten, hoefden ze slechts hun mooie verkiezings praat waargemaakt te hebben gehad te
zijn geworden geweest ;=)
Och.
Zeg zo maar, het is overal ter wereld hetzelfde, dus dààr hoef je echt niet voor te emigreren. Negen juni verkiezingen he? Tsja wel gaan stemmen hoor! Niet omdat je dan anders niet zou mogen klagen, integendeel als je niet zou stemmen of gestemd hebben kun je altijd nog tegen de opponent zeggen: "en kijk eens wat een puinhoop jullie er van gemaakt hebben". Niet dan? Maar gewoon gaan, omdat anders de oude garde het toch weer voor het zeggen krijgt en vervolgens een herhaling van zetten gaat plaats vinden. Dus stemmen. Waarop zal mij een biet zijn, de piratenpartij desnoods, oh nee die doet niet meer mee wegens gebrek aan voorbereidingstijd. Waar je je dan op moet voorbereiden is mij een raadsel.

EMIGREREN

Nog even over het kiezen. Je kunt niet zomaar kiezen als NL-er woonachtig in het buitenland. Je moet eerst een formulier downloaden van de site van de gemeente DenHaag (huh?) dat kun je online invullen, wordt er een pdfje van gemaakt wat je vervolgens kunt bewaren op je harde schijf. Krijg je een mailtje terug met datzelfde pdf-je. Goed, illustreerd perfect hoe dat is georganiseerd. Waarom niet gewoon aanvragen via het web, krijg je meteen de handel in huis. Invullen die hap, kopietje van je paspoort en klaar. Neuh, eerst opsturen naar DuHaag, dan weken later krijg je de bedoelde envelop, moet je weer opsturen en dan maar hopen dat alles op tijd aankomt. Ha ha, die gasten leven echt nog in de middeleeuwen!

Opnieuw zijn Fannie en ik bezig gegaan met het opzeggen van abonnementen, verzekeringen, registraties en ga zo maar door. Tweede ronde nieuwe kansen! Nou dat is niet eenvoudig om dat voor elkaar te krijgen vanuit het buitenland. Vooral niet het opzeggen van machtigingen. Wat een rompslomp. Moet je je persoonlijk vervoegen bij de KvK, adres wijzigen, naar de bank, en dan kunnen ze je adres van de rekening voor je wijzigen. En hoe je aan een nieuw bankpasje en creditkaart komt zal ik maar achterwege laten. Dat telebankieren is geweldig, ben ik altijd voorstander van geweest en een van de eersten die ermee werkte in NL, zo lang al. Zo kwam ik ook achter allerlei machtigingen die niet meer hoorden te lopen, waar op zich nog terecht een termijn van afgeboekt werd, maar nu echt gestopt moet worden. Nou krijg dat maar eens voor elkaar vanuit het buitenland. Moest ik eerst met de incasserende toko overleggen door een brief te schrijven. Daaaàg die reageren nergens op als het geen geld oplevert. Dus puttend uit mijn verleden dacht ik, dan hef ik de machtiging ervoor op. Nou dat was wel mogelijk maar ze konden die rode kaart alleen naar mijn in hun systeem aanwezig adres sturen. Zakelijke rekening enzo. Nu heb ik ook nog een prive rekening, dus dat ga ik morgen maar weer eens proberen en gewoon een paar extra kaartjes naar LDF laten sturen kijken wat't wordt.
Maar dat gedoe met verzekeringen, telefoon, internet abo, dat wil je niet weten. Gaat ook al zo mui complicado. Afsluiten kun je per telefoon of internet maar voor het opzeggen moet je je bijna lijfelijk aan de balie vervoegen, En dan wordt je nog van het kastje naar de muur gestuurd.
OK ik overdrijf een beetje, de KPN ging gewoon soepel, je kreeg dan wel een berg brieven over je heen die je voor kennisgeving naast je in het bakkie afghandeld legde, en daarvan zag ik toch wel het nut in. Er zou zomaar een wildvreemde je telefoon op kunnen zeggen, dat zou lastig zijn. Maar om het abo nu op Fannie over te laten zetten, nou dat kon wel maar dat koste wat. Opzeggen en weer aanvragen bij de concurrent ging voor nop. Tjonge jonge! 
De internet is een ramp, ten slotte zei ik maar, aan het einde van mijn geduld gekomen: dan storneer ik alles wat jullie na die datum nog van mijn rekening afhalen, heel eenvoudig. Waren ze niet van onder de indruk en je kon lullen als brugman maar blijkbaar drong het niet door dat ik al lang en breed weg was uit NL. Net zoals met inboedelverzekering, begin 2008 alles netjes opgezegd: nou jullie bekijken het maar. Veel succes met het vinden van een factureer adres. Als ze dan niet willen dan maar niet netjes alles afsluiten. Zegt er een, wat maak je je nu druk, je bent toch weg? Dus laat ze maar. Nou dat dus maar niet, kun je aan de grens nog aangehouden worden omdat je je dingen niet betaald hebt, en maak de pliesie maar wijs dat dit onterechte toestanden zijn. Die hebben meer smoezen gehoord dan waarvan jij en ik bij elkaar weet van hebben.

Daarom als je er over denkt te gaan verkassen vlooi dan eerst uit wat je aan machtigingen, abo's, verzekeringen, telefoon, internet etc etc hebt lopen. Ook al verkas je van Tietjeekstradeel naar Amsterdam. Zeg alles per XX datum op en besluit met een zinnetje: als u niet reageert voor XX datum ga ik ervan uit dat alles correct afgesloten.opgezegd.geannuleerd is. Zo dan.

Ook al heb je alles netjes opgezegd, de admin van de meesten is een grote puinhoop. Het stopzetten van machtigingen is dan een sterk wapen.
De mensen die mij kennen weten dat ik echt geen fatsoensrakker ben, ik wil gewoon geen gezeik hebben als je per ongeluk toch van schiphol vertrekt en dan je paspoort wordt vastgehouden door die burovandalen achter die balies.
Of wat tegenwoordig ook erg populair is gaan ze een rondweg afsluiten en kontroleren ze iedereen op toestanden, boetes, belastingen, en ga zo maar door. Ook geen zin in.
Nee geef mij dan maar die chaos in LDF. Als je daar in de ambtelijke molen terecht komt weet je tenminste zeker dat je moet gaan emigreren. Da's toch een duidelijk beleid nietwaar?

Het Project

Nou breekt m'n klomp, komen er vragen binnen hoe ik dat project dan heb opgezet! Wel grappig om te ontdekken dat je leesgroep groter is dan je denkt.
Nu kan ik over project aanpak heel uitgebreid dagenlang gaan zitten wauwelen, maar daar zit niemand op te wachten. En houd ik het maar kort. Als iemand iets uitgebreiders wil kan er altijd gemaild of gebeld worden. Via de "post a comment" hieronder kun je me rechtstreeks contacteren.

De onderstaande post is dan ook meer bestemd voor de mailers - 9 in totaal tot dusver.

NOODPLAN
Twee van de schrijvers mailden me: ik kom er niet meer uit, het is een puinhoop. En alles wat daar verder een gevolg van is geworden. Nu heb ik de wijsheid echt niet in pacht. En het onderstaande is ook geen juweeltje van een gestructureerde glasheldere handleiding. Maar ik kan maar een ding zeggen voer een:

RESET

uit.
Met je gezin overleg je dat je een stap op de plaats gaat maken. Geeft weer rust in de tent. En stel daar een termijn aan, een termijn die je besteed aan het maken van een nieuw plan.
Een termijn die je ook besteed aan opruimen van de puinzooi die je er van hebt gemaakt.
Bestem als je er de ruimte voor hebt, een kamer als voorraad/gereedschapskamer. (rekken etc.) Of heb je een schuur? Begin met de schuur te herinrichten.
En dan ga je alle ruimten waar je bezig bent geweest de handel spig & span maken. Alle materialen weg, schoonmaken die handel, puin weg, afvoeren, en gereedschappen wegbergen. Maak de boel netjes. Desnoods leefbaar, geen tapijt op de vloer is ook bewoonbaar. Helemaal als het geld tijdelijk ff niet zo dik in je knip zit: schoonmaken. Knoop dan dat aan elkaar, desnoods provisorisch, wat je het leven moeilijk maakt (schrijver 1) als dat nog niet gedaan is. Een tuinslang kan ook! Voor zover de RESET, klaar ermee.

Dan komt het maken van een nieuw plan.
Begin de ruimtes na te lopen noteer wat je (nog) moet doen of wilt doen, maak schetsen en lijstjes van aktiviteiten. Maak hier een planning van. En kijk hoe de (nieuwe) aktiviteiten in je budget en baan passen. Bespreek plan van aanpak met je gezin en stippel een route uit, dat kan best een meerjaren plan worden. Hoeft geen rapport van 2000 pagina's te worden, een paar velletjes is ook goed. Stel prioriteiten, die door je gezin wel aangegeven zullen worden en voer de verbouwing in die volgorde uit. Laat je niet van de wijs brengen en doe geen aktiviteiten die niet op de agenda staan. Verbouw ruimte voor ruimte, en vooral niet overal tegelijk. En zorg ervoor dat de ruimte waar je aan het werk bent geen puin in de rest van het huis veroorzaakt. Ergernis numero uno voor de baas in huis. En gruis in je lakens vindt je ook niet prettig.

En het exit scenario: je kunt alles schoonmaken en alsnog je huis verkopen

Er bekruipt me nu het gevoel van "lieve Mona" maar goed die twee mailtjes maakten dit wel nodig.

Voor alle andere briefschrijvers (7) is het volgende bedoeld en wellicht nuttig.

PLAN VAN AANPAK
Dit soort verbouwingen staat en valt met een, zeg maar gerust zéér,  goede voorbereiding. Dat mag een open deur zijn. Maar als je de rampen gevallen van "Ik vertrek" zie, rijzen je de haren soms te berge. Maar goed.
Er is ook zoiets als een voorbereiding op de voorbereiding, laten we maar weg.

Gefeliciteerd! Je gaat je huis verbouwen. Alle afwegingen voor en tegen heb je al gedaan, ga ik ook vanuit. Net zoals afspraken met je geldschieter, verzekering, architect, gemeente, vergunnningen etc et-ce-te-ra. Net zoals je weet hoeveel geld je wilt en kan besteden.

In ons geval is dat in ieder geval zo gegaan. Omdat we naar het buitenland vertrokken stelden we nog een heel aantal andere randvoorwaarden, schreven we een businessplan en leerden we de taal, vergaarden we kennis over het land, de gewoonten, etiquette, en niet in het minst fiscaliteiten, juridische vorm, contracten, testament en ga zo maar door. We hebben zelfs van een architect een paar uur advies ingekocht om zijn visie te krijgen op hoe het huis het beste te verbouwen. En nog 100 andere dingen. Laat ik me echter beperken tot het huis zelf. Wie meer info wil moet maar ff mailen.

VERHERNIEUWBOUW

• Het ALLER-BE-LANG-RIJK-STE is dat je niet overal tegelijk gaat hakken, breken, en verbouwen. Dat is 100% garantie voor een grote puinhoop en echtelijke ellende. 
• Een tweede ALLER-BE-LANG-RIJK-STE is dat je gewoon moet kunnen leven tijdens de verbouwing. Dus een plek om te koken, douchen, slapen en ontspanning. Noem dit voor het gemak de "clean zone". Anders wordt je helemaal gek. OK af en toe zullen er sluip door kruip door situaties ontstaan maar neutraliseer dat zo goed mogelijk. Door bijvoorbeeld een noodkeuken. Twee weken patat hou je echt niet vol.
• Houd je aan je werkvolgorde. Voortschrijdende inzichten ontstaan altijd en vergen dan aanpassing, dat moet je ook niet uit de weg gaan. Een projectplan is geen dwingende wet maar zorgt er wel voor dat je op koers blijft.
• Tenslotte ruim ook tijd in voor ontspanning. Spreek met je partner je klustijden en vrije tijd af, dan ontstaat er geen onenigheid over.

Een project begint meestal met een soort of Quick scan daaruit komt een Voorstudie komt een Businessplan komt een Plan van aanpak en daaruit rolt weer een Projectplan voor het huis, vergeet de details maar.

Voor dit stukje in de blog kies ik voor het model: PvA -> Fase -> Stage -> Aktiviteit (ga ik ook niet uitleggen).

Met het plan van aanpak  (PvA) in de hand, met een schuin oog op het Business Plan, is het Le Mouton Qui Rit project, ook met het oog op de financiën, in verschillende fasen opgeknipt:

Fasen

1. Gasten deel
2. Prive deel en Grange (atelier)
   
3. Extern (tuinen, zwembad etc)
4. Uitbreiding gasten deel en faciliteiten (japans badhuis)

Opmerking:
Om zo snel mogelijk cashflow te genereren (BP), mede op aanraden van onze financiele expert in de familie, hebben we de ruimten voor de gasten bovenaan de lijst gezet. Om daarna aan het eigen woondeel te beginnen. Met als voorwaarde, dat indien de business dat vereiste delen uit andere fases naar voren geschoven zouden kunnen worden. Daarmee kwam het prive deel al snel in de vulwerk sfeer terecht. Op zich geen enkel probleem omdat er dan al een keuken gereed is en slapen kunnen we overal. En bij slecht weer, te koud, ontbrekende materialen, geen aannemer etc kan er dan toch gewerkt worden.

 
Waarmee niet gezegd is dat delen uit fases niet naar voren of achteren geschoven kunnen worden als de business dat vereist. Met andere woorden je project moet een zekere flexibiliteit kennen.

TEKENING
Ik ben dus begonnen met een nauwkeurige tekening van het huis te maken, meten is weten. Daarna per vertrek een tekening en zoveel mogelijk uniforme dingen ontworpen (douches, WC, wasbakken...) Zo ontstond een overzicht van alle vertrekken waar iets en vooral wàt er gedaan moest worden. Je ziet daarmee meteen waar je moet doorbreken en wat je in elkaar moet laten overlopen of moet aansluiten (waterleiding, afzuiging, elektro (Wim), verwarming, enzovoort) en welke aktiviteiten van de verbouwing je moet combineren (water en riolering bijvoorbeeld) . Bekeken werd ook of en waar er aan bouwvoorschriften voldaan kon worden, bijv hoogte, deuren, geen stopkontakten in je douchecel etc. Het blijft natuurlijk een oud huis van 150 jaar, dus niet alles kan zomaar. Dat kliederde ik allemaal in die tekeningetjes. En maakte desnoods 3d schetsen (kun je ook een programmaatje voor downloaden van het internet).
Toen was ik halverwege.


Fase1-Stages - Gastendeel

1. kamer 1 - 4
2. keuken en lobby
3. corridoor
4. terras

Elke stage wordt opgeknipt in aktiviteiten

Fase1-Stage1-Aktiviteiten  Kamer 1-4

• doorbreken muren
• sloop:
  trap
  deuren
  trapkast
  muur
  bidet / WT
• afvoeren puin
• waterleidingen
• elektro
• douche WC unit
• aanhelen muren
• afwerking

Zo nu hebben we een grof overzicht van Fase1 - Stage1 - Aktiviteiten. Die heb ik onder elkaar gezet in een spreadsheet. Hieronder een voorbeeld daarvan uit een planningspakketje maar met een spreadsheet gaat het ook perfect.

Waar nodig hakte ik de aktiviteiten in nog meer detail op en zocht de afhankelijkheden uit. Je kun niet eerst gaan schilderen als je nog moet breken aan de andere kant van de muur. Door de ervaring met kamer 1 verdubbelde ik de ingeschatte werktijd. Dacht ik er een maand over te doen? Nu neem ik daar 2 maanden voor, het kan altijd meevallen. Een week wordt in de praktijk al snel 2 weken, neem dat maar van me aan.
De afhankelijkheden van akiviteiten brachten de eerste volgorde aan.
Daarna haalde ik de rare kinken eruit, en hoppa een planschema dat stond als een huis.  Makkelijk voor het thuisfront, de leveranciers, en de helpers die af en toe kwamen meeklussen.

Door je planning kun je ook makkelijk zien wanneer er een aannemer nodig is om de muren door te breken. En sprak zo mogelijk, maanden van te voren, een termijn af. Naturlijk komt er altijd wel ergens een kink in de kabel en daarom maak je je indeling van de planning en de volgorde van werkzaamheden flexibel.
Flexibiliteit kan vergroot worden door aktiviteiten te gaan klusteren. Water is hier een mooi voorbeeld van. Leg alle pijpen en of slangen voor alle vertrekken in een keer aan.
De onder elkaar liggende kamers werden als kolom aangesloten op het stroom, water, en de riolering bijvoorbeeld. En verder werkten we kamer per kamer per verdieping af.

Tips:
Ga niet in alle kamers tegelijk iets doen als je niet zeker weet dat je het af kunt maken.
Maak je nooit echt afhankelijk van materialen of mensen die een klus kunnen stoppen.
Materialen kun je op voorraad inkopen, als je de ruimte hebt om het op te bergen. Zet rekken neer om het in te bewaren.
En met een flexibele planning kun je makkelijk schuiven tussen de aktiviteiten.
Nogmaals: breek in vredesnaam niet het hele huis op!

gewijzigd: 201003232224

Laatste tip: zorg dat voor het weekeinde alles is opgeruimd, doe dat aan het einde van je aktiviteit ook altijd zodat er niet van alles nog slingert. Als het een weekeind klus is doe je dat natuurlijk aan het einde van de zondagmiddag. Ook je materialen weer opbergen. Dat maakt het leven door de weeks zoveel aangenamer.
Hier in LDF, gaan we meestal een vrijdag middag of zaterdag morgen naar de dechetterie, soort miljeu straat, en storten het niet recycle-bare daar in de containers. En we slaan een weekje over als het maar een klein beetje is.

WIJSHEDEN
Toch nog een heel verhaal geworden. Maar zoals gezegd de details heb ik maar weggelaten. En natuurlijk is het een serie open deuren. Maar men.je vroeg erom.

De afgelopen 2 jaar hebben me het volgende geleerd:

• Dicipline
  Zorg dat je je rotzooi achter je opruimt, gereedschap weer in de koffers en materialen in de rekken opbergt. Mijn ervaring met Wim is dat dat veel prettiger werkt als niet overal wat ligt.
  Wijs ook een vaste plek voor het bouwafval aan, daar komt alles in of op te liggen wat je niet meer gebruiken kunt.
  Ga niet sjoemelen met geplande vrije tijd of kwaliteitstijd voor je gezin.
  Dat geldt ook voor je zelf, sloop jezelf niet voor die verbouwing, huur desnoods een Pool voor het zware werk in.
  Laat aan je hele gezin zien dat je je planning aan het volgen bent en welke resultaten je boekt.

• Zelfoverschatting
Denk niet te lichtvaardig over je werk in combinatie met je verbouwing. Dat is erger dan een dubbele baan.  Daarom hak alles op in hapklare brokken die je in een avond, weekeinde of werkweek kunt afmaken. Als je door de weeks klust maak dan werktaken van 2 uur, naast je gewone baan heb je toch niet meer puf dan dat. En ik zweer je, je houd het dan ook langer vol, en er komen eerder zichtbare resultaten. Wel weer opruimen hè? Ben je in een gepriviligeerde omstandigheid zoals ik, en kun je fulltime aan het verbouwen hanteer dan ook een goed werkschema. Mijn werkschema is 9-12 en14-17 soms iets langer of korter. Dat lijken korte dagen van 6 uur maar ik ben een al wat oudere knakker en wil na de verbouwing ook nog rechtop kunnen lopen. De zaterdagen zijn voor inkopen van materialen en voeding, uitwerken van ontwerpen, opruimen en met een fles wijn op het balkon zitten. Af en toe doe ik op zondag ook nog wat. In de winter sowieso, maar in de zomer no way. En als de klus erom vraagt ga ik ook wel eens door tot in de nacht. Soms strekken klussen zich uit over meer dan een week. Dat kan wel eens niet anders. Het is altijd fijn als mensen je komen helpen, maar zorg dan voor afgepaste klussen die vooraf bekend zijn. Laat ze het ook aan niets ontbreken.

• Onderschatting
  Je kunt meer dan je denkt, soms helpt een korte cursus je om je over de drempel te helpen. Heb ik ook gedaan, het geeft zelfvertrouwen. De vaardigheid doe je bij je zelf wel op. Mislukt er een keer iets gewoon opnieuw beginnen. Moest ik ook doen bij het aansluiten van de kozijnen. Gaat het totaal de mist in: een professional erbij halen. Ook gedaan bij die kozijnen, gewoon om advies gevraagd aan een timmerman. En die kon nog maar net zijn belefdheid in acht nemen om niet in honend gelach uit te barsten. Is niet erg, het gaat om het resultaat.

• Hulp
Zoek professionele hulp waar nodig, 70 cm dikke muren doorbreken bijvoorbeeld, dakwerk, schoorsteen, voegen, moeilijk timmerwerk etc.  Dat betaald zich echt wel weer terug, en als er iets aan mankeert kun je je nog op garantie beroepen ook.

• Gereedschap
  Bij grotere klussen: investeer in gereedschap. Een nietapparaat mag best slechts één kamer meegaan als het nietapparaat  maar een tientje per stuk kost. Maar moet je meer dan 100m2 nieten dan graag iets robuusters. Ik heb dus een pneumatisch ding gekocht. En toen mijn Metabo decoupeerzaag het na 20 jaar begaf heb ik weer een paar honderd euro geïnvesteerd in een professioneel ding. De cirkelzaag "begaf" het ook, die begon ook al angstig te ratelen -  dus meteen het beste van het beste: Festool. OK erg duur maar als je daar weer 20 jaar mee gaat doen ben je slechts een paar tienen per jaar aan gereedschap kwijt, nietwaar. En dit is mijn 4e huis, en ws ook niet het laatste, dat een totaal verbouwing ondergaat.

Hieronder in het "sent comments" kun je je commentaar kwijt of vragen stellen. En nee ik geef mijn planning en werklijsten of tekeningen niet weg. Gewoon omdat het kan.

Mijn speciale dank aan Jan die dit artikel zowat herschreven heeft.

YouTube

Zo aan een stoel of bed gekluisterd en met een notebook onder handbereik surf je je natuurlijk suf. Wordt er vandaag tot mijn groot plezier de top 100 van Bach uitgezonden. De goede man heeft een paar erg leuke stukkies muziek in elkaar gezet. Muziek van 300 jaar geleden. Over eeuwigheidswaarde van muziek gesproken. Een paar van die stukjes moeten de meesten wel bekend voorkomen omdat ze veel in de reklame gebruikt worden en hedendaagse muziekanten er vaak een variatie op een thema van maken. Daar is niets mis mee, beroemde komponisten uit die tijd leenden ook maar raak van elkaar. Zonder dat daar meteen een rechtzaak van kwam. Integendeel men voelde zich vaak wel vereerd ook nog (volgens de geschiedschrijving dan)
Bach werkte veel in opdracht voor de kerkheren, de grooste politieke macht in die tijd, Vandaar dat er erg veel kerk muziek door hem is gemaakt. En rond deze tijd, pasen loert om de hoek, is zijn Mattheus Passion natuurlijk weer erg populair. Het in treurige verhaal beschrijft het stervens proces van de profeet uit de gristelijke wereld. Nee niet alle muziek is prachtig, integendeel veel is eigenlijk puinzooi - mijn mening dan - Maar af en toe hoor je een pareltje ertussen. Over smaken valt nu eenmaal niet te twisten. Voor het gemak hier meteen maar even de top tien volgens ClassicFM dan.

       1     Matthäus-Passion - Erbarme Dich
       2     Orkestsuite no. 3 BWV 1068 - Air
       3     Jesus bleibet meine Freude, BWV 147
       4     Matthäus-Passion - Wir setzen uns mit Tränen nieder
       5     Orkestsuite no. 2 BWV 1067 - Badinerie
       6     Matthäus-Passion - Kommt ihr Töchter helft mir klagen
       7     Concert in d kl.t. voor 2 violen BWV 1043
       8     Weihnachts Oratorium - Jauchzet, frohlocket
       9     Cellosuites, BWV 1007-1012
       10   Das wohltemperirte Clavier

Nu niet meteen naar de bieb rennen want youtube heeft een gigantische verzameling van die gast online staan. Een proeve van: (ook al vind ik dat dit stukje beter op een luit gespeeld kan worden - helderder)

En vooruit maar nog maar eentje:

OK je moet een beetje melancholisch zijn om hier in de juiste stemming naar te luisteren, maar dan heb je echt waar voor je geld.
Veel ringtones voor de telefoon worden bijvoorbeeld van het stukje Air (BWV 1068) afgeleid, ik bedoel maar.
Je hebt stukjes die omgewerkt worden naar andere instrumenten: gitaar, viool, orkest, piano (das weltemperierte klavier is een topstuk) etc etc.
Bijzonder. En er is een ingenieur die al die bliepjes in de IC room, waar iedereen horendol van wordt, met klassieke muziek wil vervangen. Het patroon is zo samengesteld dat als er een bliepje uitvalt de muziek blijkbaar meteen vals klinkt, geniaal bedacht toch maar weer. Maar om de hele dag nu hetzelfde deuntje te moeten horen...


HET PROJECT
We zijn nu ruim anderhalf jaar aan het verbouwen, en we zijn nog lang niet klaar met het totaalplan (3 fasen en 75 stages voor de kenners). Nee het is absoluut geen rampenhuis, we pakken het gewoon gefaseerd aan en op basis van een van te voren opgestelde project en prioriteiten lijst. Zeg maar zo dit wordt uitgevoerd als een gewoon standaard project. Oepf dat klinkt errug saai, maar nee er gebeurd echt van alles. Je valt soms van de ene verbazing in de andere. En persoonlijk vind ik het nog steeds één groot avontuur. De lezers die regelmatig ons verhaal volgen op deze blog hebben daarvan mee kunnen genieten ;=) Maar we zijn nog niet klaar dus wordt vervolgd. Hieronder kamer 3.

Gelukkig heb ik tot nu toe nog niets hoeven af te breken of echt opnieuw moeten doen omdat de volgorde of planning niet klopte. Wel zijn er een paar van die details die ik opnieuw wil doen als het grote verbouwen achter de rug is, maar zoals gezegd het zijn details, meer in de afwerkingssfeer.

Onderwijl blijf je driftig aan het tekenen, dingen bedenken en tijdig alternatieven vinden voor de indeling van kamers of zaken als de verwarming van het zwembad. Welk zwembad er precies moet komen is nog een beetje afhankelijk van de prijs, maar zelfbouw en prefab maakt wat dat betreft niet zoveel uit. Voor de eerste heb je altijd een vergunning nodig en de ander, zolang ie boven de grond blijft staan, is er geen vergunning nodig. We hebben nog twee maanden om de knoop door te hakken. En dat is het fijne van zo'n project planning, je ziet dingen van te voren aankomen en kan daarom ruim van te voren aannemers arrangeren.
Domme pech dat ik nu uitgeschakelt ben door die manke poot, maar dat is nu eenmaal het risiko. Dat wordt echt een knelpunt (risico) nu. Komt tijd komt raad. Moet denk ik maar eens op jacht gaan naar een hulpje voor een maand, natuurlijk niet voor de tarieven van een aannemer. En iemand waar je een beetje op kunt bouwen, geen Damien dus.

ZONNECOLECTOR

Vorige week is er een vacuum heatpipe zonnecollector, met 18 buisjes, bij de Brico gekocht. Op youtube zie je filmpjes ervan en na en halfuurtje in de zon kun je de heatpipe al niet meer aanraken. Kokend heet. Bij volle zon dus. Toen ik met mijn proefexemplaar in de late winterzon het uiteinde aanraakte was het wel erg heet maar niet kokend heet. Maar dat moet goedgaan, als er zon is. Wim stelde een drum voor om er een vuurtje in te stoken en zo het water op te warmen. Wellicht zal dat wel moeten in de herfst of winter als er erg weinig zon is. Voorlopig eerst maar een paneel gekocht om te kijken wat het wordt. Misschien moet er een tweede of zelfs een derde bijkomen, maar dat zien we dan wel weer. Maar hoe meer ik op het internet rondspit des te meer krijg ik de overtuiging dat het wel gaat lukken. Volgens berekeningen zou je met een unit een kamer met gemak moeten kunnen opwarmen. Dan moet je natuurlijk wel zon hebben, hè. Volgens mijn eigen berekeningen zou je vier van dat soort units nodig hebben in de winter als je ook nog je warmwater er van wil trekken, en misschien zelfs het winter atelier ermee verwarmen. En als het moet kun je de handel ook nog koppelen aan de CV, maar dat wordt weer een ander verhaal.

Earth hour

Volgende week is het ook earth hour. Een uur gaat bij talloze huizen en bedrijven het meeste licht uit. Lijkt me leuk. Geloof dat de eiffel toren ook verdonkert wordt. Het begint om 20.30 en een uur later floepen alle lichten weer aan. Die blobs van de electriciteitsmaatschappijen zullen wel weer wat te mekkeren hebben over piekbelasting enzo. Maar dan moeten ze maar betere spullen maken, denk ik dan.

Al denk ik dan ook meteen weer aan: wat zouden de marsmannetjes denken op tig lichtjaren afstand als ze op onze planeet een uur lang het licht op de nachtzijde zien uitgaan? En dat ieder jaar weer? Dat moet toch opvallen zou je denken. Ach je wordt melig als je gedwongen met je pootje omhoog weinig zit te doen.
Een ander opvallend iets is dat www.earthhour.fr en earthhour.us en .fi enzo wel bestaan maar .nl weer niet. De NL pagina bestaat wel hoor, maar goed verstopt.

Eh bien, bouf, anyway, volgende week een uurlang de hoofdstop maar eens omdraaien. Grinnik ik nog bij mezelf: en al die miljoenen kaarsen die ze aansteken is zeker geen vervuiling? Ach het is de idee wat hier geldt, denk je dan maar.

Als oude data anarchist wordt ik overigens meteen wantrouwig als ik die button rechtsboven in het scherm van "earthour" zie. Daarmee trachten ze je over te halen je telefoonnummer, adres en naam aan hen te geven, gratis dan hè.  Weer zo'n goedkope truuk om te leachen en zoveel mogelijk adres gegevens binnen te halen. Dat kunnen ze dan weer gebruiken in de volgende reklame campagne. Voor een juist en aktief adres moeten ze anders toch snel 2.50 betalen. Nu verkopen ze een emotie (gebakken lucht dus) en meteen ff harvesten (oogsten) Maar wel slim natuurlijk. ;=) Dat verdient dan wél weer een kudo.

Eindelijk Lente

Eindelijk vannacht is het natuurkundig lente. En ik moet zeggen de natuur haast zich om de verloren tijd in te halen. Ineens staat alles in knop en de vorig jaar in de blubber gestoken bollen komen ineens uit de grond gefloten. Hang je met je manke pootje een beetje uit het raam te koekeloeren dan ziet de wereld er ineens anders uit. Wordt ik blij van.

 Ach een beetje fotoshoppen en je fröbelt de prachtigste plaatjes in elkaar. De lente is er vooral om mooie dingen te zien, nou dan?

Magnolia

In maurik hebben we bijna direct na de aankoop van ons huis - bijna 17 jaaar geleden - een magnolia in de grond gestoken. Omdat we de bloem prachtig vonden en we in die tijd nogal wat literatuur aan het lezen waren waarin de magnolia een rol speelde ( o.a. de Rechter Tie serie). Ons struikje is nu een forse struikachtige boom geworden van pak'm beet 4 meter hoog. Magnolia's groeien niet zo snel en bloeien uitbundig in het voorjaar. Verder nut heeft deze boom/struik niet.
Het leek ons dus leuk om zoiets ook hier in de grond te steken. Maar ja stekken van een bestaande boom schijnt nogal lastig te gaan volgens de verschillende fora hierover. En vermeerdering van magnolia's schijnt een meerjaren iets te zijn, een uitdaging dus. Maar we gaan een poging doen. Voor hints en tips houden we ons natuurlijk weer aanbevolen.

Zo beginnen ook de plannen voor het inrichten van de tuin wat meer dan vage vormen aan te nemen.

Voor het huis zijn eervorig jaar december door de Korst  een paar bomen geplant. Tijdens de kerst In december. Nou ja. Daarvan heeft er een het zeker overleefd, van een weten we nog niet zeker, en een is doodgemaakt door Damien door rondom de schors door te snijden met een kantenmaaier. Je weet wel zoiets met een draadje dat keihard ronddraait. Schors rondom van een boom doorsnijden is een zekere manier om hem dood te krijgen. Dus een moet er sowieso vervangen worden. In de plantenbakken rondom is lavendel geplant en er is een buxus haag bij de gastenkamers in wording. In dat vak heb ik boomschors rondom de buxus plantjes gestrooid en dat houd én de grond vochtiger in de zomer én houdt het onkruid goed tegen bovendien staat het leuk. Dat deel van de tuin is daarmee wel OK. Op het normale onderhoud na dan.

Achter hebben we dan nog een lap grond liggen. Het grootste deel is voor de schapies, helemaal achterin is een boomgaard met een fruitboom of 12, dus da's ook wel OK. En dan is er de wei naast het huis en de "tuin" direct achter ons waar nu paden aangelegd worden van het puin dat uit het tweede apartement komt. Dat laatste is dit jaar aan de beurt om opgekalefatert te worden. Ruimte zat om er iets leuks van te maken. Een voorlopige schets.

Rondom komt dus een pad, dat ook leidt naar het nieuw aan te leggen zwembad. Dat blauwe vak midden in moet dan een waterpartij worden en het vlekje daarboven daar komt het buddha beeld wat Fannie vorig jaar heeft gekocht. De linker rechthoek is dan de kruidentuin in wording. Verder laten we de tuin organisch ontstaan, niet in een keer aanleggen maar geleidelijk aan inrichten.


De magnolia kan dan rechtsboven komen te staan naast de ingang naar het zwembad.

Geveld

Nog steeds niet echt mobiel nog, een dikke rode knobbel bovenop mijn grote teen laat zich niet wegdenken. OK,  hobbel al wel wat rond, en af en toe hout op het vuur gooien gaat ook nog wel. En Fannie superviseren bij het verven van de nieuwe hanglegkasten in kamer 3 en 4 gaat ook prima. En in de avond de schapen ff wat brokkies geven, dat moet gewoon. Toch, de pijnstillers liggen onder handbereik. Want soms is die kloppende teen zo irritant dat je aan niets anders kunt denken dan dat. In plaats van gaan slapen lig je dan aan die teen te denken, dat schiet niet op. En je humeur wordt daar ook niet beter van. Wel lijkt het iedere dag wat beter te gaan, als ik de voet niet teveel belast, anders moet ik daar 'snachts weer voor boeten. Erg moeilijk om te blijven ziten als je een ander aan het werk ziet. Je voelt je waarempel gewoon schuldig zo hangend met je poot omhoog. Gelukkig waren er dingen die ik zittend kon doen zoals dingen in elkaar klooien.
Vanochtend ging Fannie weer huiswaarts en dat gaat altijd gepaard met enige weemoed om je lief weer weg te zien knarren. Tot de volgende keer.

SCHAPIES

Nu lig ik op de bank in ons apartement de schaapjes te tellen, letterlijk. Er zijn vier lammeren bijgekomen, en dat is zo grappig die vier over elkaar heen te zien tuimelen.  Meestal liggen ze voor pampus in de zon te bakken, maar af en toe komen ze plotseling in beweging. En als je de schapen lokt voor de brokkies dan rennen de lammeren vrolijk mee. Nou ja lokken hoeft eigenlijk niet eens, ik hoef maar naar buiten te komen en hop komen ze in galop aanzetten! Over konditioneren gesproken.

Merde! De jongste ooi van nog geen jaar oud, bleek vorige week toch nog volgeblaft te zijn door Charley (RIP). Geen tijfel, dat werd natuurlijk een miskraam, veel te jong dat beest.  En het was eigenlijk niet te zien dat het beest vol zat, voor een amateur als ik dan hè. Tja, ik wil de natuurlijke situatie, als je daar nog van kunt spreken, zo dicht mogelijk benaderen. En moeten ze zoveel mogelijk voor zich zelf zorgen. Behalve in de winter, dan hebben ze een beetje hulp nodig om te overleven.
Fannie en ik bespraken daarom maatregelen hoe we dit soort trauma's dan toch voor de schapen konden voorkomen. Eenvoudigweg de eenjarigen apart zetten totdat Dram zijn kunsten heeft vertoond op de ooien leek ons de beste manier. Daarna gaat Dram weer in quarantaine totdat de paartijd voorbij is,  in december en dan kan alles weer bij elkaar. Dram zal wel proberen uit te breken, want met Charley was er ook geen houden aan en heb ik hem maar bij de anderen gelaten. Achteraf gezien had ik dat niet moeten doen. Maar ja. Je wilt niet weten wat die beesten uithalen in een stal als ze zich van de troep gescheiden weten. Helemaal gek worden ze. Nou ja maar kijken hoe dat dit najaar afloopt.

KACHEL

Volgende week wordt dan eindelijk de kachel in ons apartement geplaatst. Niet te geloven hoe lang het duurde voordat er een aansluitring voor de pijp aankwam bij de aannemer. Die had er natuurlijk ook flink de balen van want dat scheelde toch weer omzet. En in deze barre tijden is elke euro er een. Een beetje mosterd na de maaltijd, nu het mooie weer er aan staat te komen, maar goed. Gezelligheid kent geen tijd, en een openhaard is altijd een gezelligheidspunt. Alhoewel bij temperaturen van 35 graden zie ik me geen openhaard aanslingeren. Nu nog iets voor de ombouw verzinnen. Mooist zou zijn om de kachel in te bouwen met natuursteen. Dan nemen die ook voldoende warmte op en staan dat weer af aan de omgeving als de kachel uitgaat. Frerik de aannemer zal hier wel wat op weten denk ik.

ACHTERGEVEL

Waarschijnlijk kan ik volgende week de vensterbanken gaan metselen, vorst wordt niet meer verwacht, of het moet een beetje grondvorst zijn. Het kreupele pootje moet dan maar meewerken, kunnen de ramen tenminste geplaatst worden.
Met de hogedruk eerst even de gevel reinigen en behandelen met hydrofuge (waterdichtmaakgoedje) en dan is het klaar voor de finale. Voor dat reinigen heb je blijkaar een speciaal goedje nodig, zeggen de "vakmensen". Vorig jaar met bleekwater geëxperimenteerd en dat ging perfect, en blijvend. Na een paar dagen de handel goed naspoelen en voilà de zaak was weer schoon voor de komende jaren.
De week daarna kunnen dan de ramen in het apartement geplaatst worden. althans volgens het schrijven van de leverancier wil men zo snel mogelijk de handel plaatsen - de nieuwe ramen staan al een maand in de garage namelijk. Dan ziet alles aan de buitenkant er weer netjes uit en kan de metselaar de gevel repareren met een nieuwe laag crepie.

Crepie is een soort stuc met een kleurtje erin die de gevel een zekere waterdichtheid geeft. Al die roze, lichtbruine en wittige gevels in Frankrijk zijn op die manier met dat spul gestucced. Dat kun je glad, opgeruwd of ruw krijgen. De offertes varieren enorm van 1100 tot 2400 euries voor 30m2. Jaja voor een beetje schoonspuiten en hier en daar een plekkie herstellen lijkt me dat een beetje teveel van het goede. Dat wordt dus een typische DHZ klus.
Voor het opbrengen hebben gespecialiseerde bedrijven een soort (specie)pomp die de crepie tegen de gevel aanspuit. En na een paar uur indrogen smeren ze vervolgens de zaak glad, dat gaat erg snel. Kleine zelfstandigen, of bricoleurs de dimanche (hobbyisten) zoals ik bijvoorbeeld, doen het nog traditioneel met een troffel. Men neme een schepje crepie en smijte dat tegen de muur aan, een beetje uitsmeren en zo voorts. Dat dit dagen kan duren moge duidelijk zijn. In ons geval zal het ook wel zo gaan met de reparaties.

Crazy

Ok this is crazy.
Zat zo eens te denken over hoe die korst-jongens met die iphone lucht kunnen blazen. Simple natuurlijk. Maar kun je zoiets ook omdraaien en energie opwekken? 
Stel je monteert een magnetisch membraan in een soort of "weekijzeren" frame. Een beetje koperdraad eromheen. En volgens mij heb je dan een contactloze dynamo. Je plaatst daar een roeptoeter voor. In de roeptoeter een grille die de hoge tonen blokkeert en de lage doorlaat. Lage tonen hebben meer energie of zoiets, en als je een bepaalde frequentie doorlaat dan kun je dat afstemmen op de "harmonieuze" trilling van het membraan. (eigen resonantie waarbij een staande golf ontstaat en het object in trilling komt, ieder object, gebouw etc heeft zo zijn eigen resonantie)

Brom maar eens op een bepaalde toonhoogte dan voel je op een zeker moment dat je borstkast gaat meetrillen. Of varieer tijdens je opera recital in de douche de toonhoogte eens. Je merkt dan dat bij een bepaalde toon de echo groter wordt in de douche. Het klinkt luider. Erg irritant voor je huisgenoten maar dit is leuk om mee te experimenteren. Die toonhoogte is dan de eigen resonantie van de douche. Overigens als je die toon maar hard genoeg laat klinken spat de douche uit elkaar. Net zoals sommige zangers/essen een glas kunnen laten breken met er tegen aan te gillen.

GRATIS 
Awel, zet dit geval naast een snelweg of bulderbaan een plek met heel veel lawaai, en voilà opnieuw gratis energie.
Het geluid brengt het membraan in beweging.  Dit veroorzaakt een magnetisch veld ofzo, en dat levert dan weer energie als output op. Electriciteit ipv geluid DUS.
En verdomd als we hier een komplete geluidswal mee volhangen kan het ook nog eens geld opleveren. Sure op de stille uurtjes werkt dat natuurlijk niet meer, net als de zonnecellen, maar ieder beetje helpt nietwaar.

En bij voldoende schaal grootte kunnen we weer opnieuw gaan bankieren op de Seychellen met een postbus bedrijfje op Curaçao. Niet dan?

Voor wie hier zin in heeft.

P.S.

ik meen me te herinneren dat vroeguh zoiets in de oude roeptoeters van de telefoons zat. Met de huidige stand van de technologie moet hier toch iets van te maken zijn.

Boekie

Fijn, log ik net uit van het hieronder staande verhaal krijg ik van Google een advertentie voorgeschotelt. Zoiets van print your own blog to book. Nou dat is nu eens aardig bedacht! Echt web 2.0.

Een paar mensen hadden al eens gesuggereerd dat dit gescribbel best wel eens een boekje zou kunnen worden. De idee is misschien wel iets waard. Hoewel om uit al die schrijfbrei iets aantrekkelijks te maken, en voornamelijk leesbaar, dat zal wel een Sisifus opgave worden.

Met dat in gedachten en nieuwschierig, ik aan de slag.

Natuurlijk weet je wel dat zoiets niet zomaar met een paar klikken op de knop zal lukken, dat werd al snel duidelijk. Maar tegenwoordig wordt het je wel erg gemakkelijk gemaakt iets te publiceren. Na vijf minuten pielen, klik klik, zie je de prijs van het epistel: 108 euries en 287 pagina's. Dat is wel erg veel geld voor het gebrabbel van een of andere midlife crisis figuur die zijn wekelijkse krabbel kwijt moet. Schrik je toch wel ff van, niet alleen de prijs, ook dat in nog geen twee jaar bijna 300 pagina's zijn volgekalkt! Het moet wel een gijntje blijven. Voorlopig laat ik het dan maar zo en dik de volgende winter de handel wel in, haal de meeste spel en grammatika fouten eruit en verzorg iets beter foto materiaal, zo'n 50 pagina's leesvoer lijken me meer dan voldoende en OK een pag of 50 plaatjes er dan nog bij, toemaar. Overigens als backup van al dat gekrabbel is dit wel een perfecte manier. Dus wie dat wil kan HIER  uiteraard gratis de pdf met de onversneden zooi downloaden (8.7MB), zeg niet, je bent niet gewaarschuwd!

De stembus is open: welke stukjes wel en niet. En alle andere suggesties kun je ook mailen.

Overigens zou je ook andere blogs op die manier kunnen back-uppen?

Energie

Nu heeft niemand in NL de illusie dat de miljeu heffingen (= belasting = -/- inkomen) in allerlei vormen ook daadwerkelijk aangewend worden om de miljeu problemen aan te pakken of mogelijke neutraliserende maatregelen als bossen planten e.d. te betalen. Integendeel. Pretprojecten als protesten van miljeufreaks worden hier uit betaald, foldertjes en zelfs glossies worden met tonnen tegelijk gedrukt. Vliegtuigen waar niemand iets aan heeft worden ermee gekocht en banken worden er mee ondersteund. (opmerking: heeft u al een bankier terecht zien staan bij de rechtbank?)

FIJNSTOF

Een van de smoesjes, pardon redenen, waarom er miljeu belasting op de benzine wordt geheven is het beruchte fijnstof dat tijdens het autorijden ontstaat. Fijnstof is niet fijn. Fijnstof komt voor een deel van de autobanden die op de snelwegen verslijten, uit de uitlaatgassen, spullen die sowieso over de weg vervoerd worden. Kijk maar eens op het kaartje, hoe donkerder hoe "fijner". Fijnstof in je longen geeft je een benauwd gevoel en vergiftigd je bloed. Maar ook niet te versmaden zijn de tonnen woestijnstof uit verre landen die over ons uitgestort worden, vulkaanas en meer van dat soort fijne dingen waar we absoluut niets voor en mee doen of überhaupt iets aan kùnnen doen met de beste wil ter wereld niet.
Jawel schreeuwen dan die buro-vandalen: we heffen belastingen om het gebruik van de auto tegen te gaan. Dat dit jargon is om uw en mijn inkomen nog verder af te romen, en het plezier dat we nog aan autorijden zouden kunnen beleven van ons af te nemen, moge duidelijk zijn. Tuurlijk we gaan minder autorijden, niet uit miljeu oogmerk, maar omdat het gewoon niet meer te betalen is voor de normale mens met een gemiddeld inkomen. Want verstookt u voor de lol 50 euries extra belasting aan brandstof, dat kan gewoon niet meer uit, toch?

Een verlicht despoot zou zeggen: bedenk rap eens wat maatregelen om dat tegen te gaan en hoppa, opgelost.

Maar in onze polder demokratie (demagogie) wordt er voor zover ik weet helemaal niets aan gedaan of ondernomen. Daar is immers geen geld voor? Watte?! Nee het geld is al uitgegeven, maarre het was toch bedoeld voor... Dat heeft u verkeerd begrepen, uit zijn verrband getrokken, en als het al gezegd is dan is het niet zo bedoeld geweest. Dat herkent u toch?
Hoewel, er wordt wel oeverloos over geouwehoerd. In talloze "overleg" organen, studiegroepen, kommissies, adviesraden, stuurgroepen, beleidsstuurgroepen, adviesburo's, adviseurs, (belasting)ambtenaren-overleggen, gesubsidieerde miljeu groepen.... Dit lijstje is schier oneindig, en geloof me in elke bestuurslaag wordt dit proces herhaaldelijk dunnetjes overgedaan: centrale overheden, provinciale en gemeentelijke... Want een rapport is geen rapport, er moet dan een adviesgroep komen die een beleid voorbereid waarmee een beleidsvoorbereidende raad weer een stuurgroep mee aan kan sturen welke dan uiteindelijk de opdracht aan weer een ander buro geeft een tweede studie te doen. Waarover dan weer een rapport geschreven moet worden. Waarna het circus weer opnieuw begint.
En bij de druif van Bachus gebeurt dat ook nog eens in organen als waterschappen, buurtraden, miljeuraden, stadsdeelraden, en dat ook weer op allerlei nivo's. Die gehele mallemolen van polderoverleggen dus.  En dat kost dus miljarden. Ik noem maar een paar kostensoorten, zomaar uit de losse hand: aanwezigheidpremie, studietoelage, onkostenvergoeding, verblijfskostenvergoeding, subsidies, daggelden, ongemakstoeslagen, reiskostenvergoeding, studiereizen, kongressen, vrijstellingen, publicitaire kosten, overuren, kantoorkosten, advocaten, etc. etc. et cetera. Of is er juist daarom geen geld meer? Het geld waait gewoon weg, het verdampt. U denkt dat ik overdrijf? Nee hoor gewoon in het jaarverslag van binnenlandsezaken en de 13 andere ministeries na te lezen. Want dat slechts één ministerie zich met deze zaak bemoeit is natuurlijk UIT-GE-SLO-TEN.

En dan klinkt het: "Onvoorziene neveneffecten" uit het hoofd van zo'n buro-vandaal dan, blij verrast - overigens 100% voorspelbaar - weer. Maar bij de druif van Bachus, waar zit de intelligentie van dergelijke misbaksels dan, in hun okselhaar? Zelfs een junkie die zich drie dagen aan een coma heeft liggen zuipen kan met de naald nog in zijn arm zonder nadenken direct en zonder stotteren vertellen wat er gaat gebeuren: minder omzet horeca, minder bezoek musea, pretparken, dierentuinen etc etc.  Dus minder inkomen voor de schatkist DUS belastingen weer omhoog
Ziet u dat beeld nu ook opdoemen? Een plaatje van een neerwaartse inkomens spiraal? Daar hoef je echt geen comateuse junk met een nadreunend dilerium tremens voor te zijn. Laat staan een buro-vandaal die de hele dag niets (anders) doet.

CENTRALE

Nu kreeg ik vanochtend een visioen. Nou ja een ideetje. Er wordt miljeu belasting geheven op aardgas, behalve voor electriciteits opwekking staat in het belastingsfactsheet. Hèe bingo dacht ik. Je krijgt toch subsidie als je stroom opwekt, innovatie korting als je iets nieuws bedenkt, en zovoort? Nou wat let je dan om een kleine gasgestookte mini electriciteitscentrale in je achtertuin te zetten. Zo'n micro turbine gekoppeld aan een dynamo of zo ( zou je met een iPhone een dynamo kunnen aandrijven?) En hoppa u bent in no-time in big business: een kosten vrije (dus  gesubsidieerde) centrale in de achtertuin of op zolder. En het levert nog geld op ook! Én poen van de electriciteit, én poen van de subsidies, én gratis teruggewonnen warmte (wordt ook nog gesubsidieerd). En waar het allemaal  om gaat: geen belasting op het gas en electriciteit. Kan het nog mooier? U wordt rijk! De opbrengsten steekt u in aardwarmte (subsidie en -/- belasting) en u kunt al snel op de Bahama's, st. Nevis, Dubai, of Guernsey, gaan bankieren. Met een postbus bedrijfje op Curaçao, of zoiets uiteraard.
En in plaats van naar beneden gaat die spiraal weer omhoog, of niet dan.

Lente!

Midden in de nacht wordt je toch wakker van de pijn. Vreemd had toch voldoende asperine ingenomen... Nu ben ik wel wat gewend met die jicht maar op een zeker moment wordt het teveel en kun je aan niets anders meer denken dan die kloppende stekende gekneusde teen. Tegen drieen, met de moed der wanhoop naar de auto gestrompeld, daar ligt mijn geheime voorraad pillen. Die kar stond uiteraard helemaal aan het einde van het huis. Maar goed er lagen nog twee strips in de voiture. Als een junkie slik je de coctail van asperines en duclophenac naar binnen, een beetje wiebelend van de pijn. Maar het heeft geholpen, de strategie is eerst twee pillen duclo, mag niet, en daarna om de 4-6 uur een. Dit keer dacht ik het maar eens te kombineren met 2 microphentjes, en verrek. De asperine laat zich het eerst merken door een geringe afname van die zeurende kloppende toestand daar aan het einde van mijn ledemaat, en een twee uur later slaat duclophenac toe. Geweldig spul is dat toch maar. Alleen wel oppassen met dat goedje, want die bijwerkingen bij langdurig gebruik zijn echt eng. Vanochtend was de zwelling behoorlijk afgenomen en de pijn, tsja dat voel je met dit soort pillen niet meer. Ach je doktert maar wat af hè? Net een ontwikkelingsland. 
Dus hobbelde ik vanmiddag weer als een kieviet door het huis heen. Inspecteer de beesten door de verrekijker, prima alles beweegt nog. 
Kijk ik terloops op de thermomether en schrik. Vier graden in het apartement, da's toch wel erg laag. Al hobbelend spoed ik me naar de  houtruimte, hak wat aanmaak spul en hobbel door naar de corridoor om de kachel aan te maken. Een halfuur later begint de watertemperatuur langzaam omhoog te kruipen. Zo'n huis als dit kun je in de winter niet aan zijn lot overlaten. Dat blijkt maar weer. 
De bronsgieter/beeldhouwer uit het dorp heeft daar vorig jaar van kunnen genieten. Opeens stonden daar allemaal wagentjes van de pompier, loodgieter en weet ik wat al niet, voor de deur druk te doen. Dat kon alleen maar een gesprongen leiding betekenen. Een paar maanden daarna stond (staat) het huis te koop. Als je er niet regelmatig kunt zijn is een oud huis niets, geloof me. Of je moet een soort protocol gaan volgen. Noem het maar winterklaar maken. Dat betekent alles laten leeglopen voordat je vertrekt, kranen openlaten staan. De verwarming of vullen met glycol, zoals wij doen, of helemaal leeg. Alles, ook de electro afsluiten, en alle zaken die kunnen bevriezen, ook de verf, mee naar je winterverblijf nemen. En dat is nog niet alles. Want inbraken bij langdurig onbewoonde huizen zijn schering en inslag. Wij hebben daarvoor de nodige beveiliging aangebracht maar niet iedereen is zo hyper op dat soort dingen, of voldoende technisch. Alhoewel als je ergens persé in wilt dan kan dat overal bij alle huizen ter wereld, al kost dat natuurlijk meestal extra tijd. En dat laatste is cruciaal voor inbrekers. Die willen niet te lang staan pielen. En om nu van je huis fort knox te maken gaat me ook te ver.


HOUT
Vorige week sprak ik met iemand dat ie voor 2200 euries aan gas geleverd had gekregen. Da's wel extreem veel om een seizoen te kunnen stoken. Zelf zijn we voor nog geen 1000 euries klaar aan hout. Een beetje een flikker streek was dat wel, bijna chantage om iemand te dwingen klant te blijven door het contract zonder bericht af te laten lopen en dan zogenaamd binnen het kader van het afgelopen contract gas te leveren op commercieel tarief. En als hij het contract zou verlengen dan werd het verschil verrekend, ja ja. Maar buiten je contract om geldt de verplichting om een maal per jaar af te moeten nemen toch niet meer? Of ben ik gek? Dit is nu typisch frans. Het zodanig draaien in je contracten dat je altijd aan een leverancier gebonden blijft, of je bent de lul. Faire handel is er bijna nooit bij. Eens temeer een voorbeeld hoe je hier moet oppassen bij het afsluiten van contracten. Dit soort toestanden zijn erg typerend voor gesyndicaliseerde handel zoals die in LDF  gepractiseerd wordt.. Waarbij tussen "concurrenten" een bepaald territorium wordt afgesproken. En daarmee is er geen concurrentie of vrije markt meer. Prijzen vliegen dan omhoog en je kunt als konsument naar je "voordeeltjes" fluiten. De taktiek die wordt toegepast is door alle konkurrenten of uit de markt te drukken of op te kopen tot er geen een meer over is en dan afspraken maken met andere leveranciers over territoria. In bijna ieder geindustrialiseerd land wordt hier iets tegen gedaan, niet zo hier in LDF. Of niemand wil er wat aan doen of het heeft iets met de oppermachtige vakbonden te doen die alles tegenhouden wat de werkgelegenheid bedreigt, of zo iets. Wie het weet mag het zeggen.

Onze beslissing om 100% op hout over te gaan is dan toch een goede geweest. We zijn daarmee totaal onafhankelijk van een leverancier waarbij de prijzen van de brandstof bepaald worden door speculanten in de gas en oliemarkt of opgedreven worden door de boven beschreven toestanden. Hierboven een deel van onze houtvoorraad; op zijn minst wil ik voor twee jaar hout hebben liggen. Grappig genoeg worden de stukken hout allemaal standaard op een meter gezaagd en gespleten afgeleverd. Dat maakt het makkelijk te stapelen en te verzagen. Gedurende het stook seizoen werk je dan zo'n houtwal af.
De prijzen van een kuub brandhout varieren hier per houtvester. Zo tussen 20 en 28 euries. Op verschillende blogs van NL-ers in LDF lees je verschillende, voornamelijk hogere, prijzen. De hier geldende lagere prijs zal dan wel weer te maken hebben met het bosrijke gebeuren ter plaatse.


LENTE
Officieel is het al een week lente. Daar merken we in europa nog niet veel van. Een ijs en ijskoude keiharde wind gierde hier vanochtend om het huis heen en de temperatuur daalde navenant in het apartement, want dat is nog niet geheel tochtvrij. Maar volgens de "hemelkalender" is dat pas over twee weken. Dus er zijn nog kansen.

Gisteren op het TV2 journaal een uitgebreide rapportage over gestrande reizigers in het zuiden. Veertig centimeter sneeuw in een nacht gevallen. Da's wel veel. En dan ook nog in een provincie waar zelden sneeuw valt. Lollig om palmbomen onder een dikke laag sneeuw te zien. Natuurlijk lag alles plat, scholen dicht, treinen stoppen, openbaar vervoer stokt. En een prima ding: de wegen werden gesloten voor vrachtverkeer. Dat verhinderde al te grote opstoppingen. Maar ja met die hoeveelheid sneeuw kun je het ook met een personenwagen wel schudden, zelfs al is de weg min of meer geruimd.
Op het land zie je trouwens toch de natuur een aanloop nemen. De knoppen zwellen al op, de eerste bloembollen groeien al boven de grond uit, en de kamperfoelie begint al hebberig de beschikbare ruimte in te nemen. Nog even geduld dus. Gelukkig zijn de lammeren al een twee weken oud dus die kreperen dan ook niet meer bij een paar graden vorst.

Allerlei

Problemen? Ach wat heet. Onze goede vrienden Dries en Els zijn in november vorig jaar uit Bassigney vertrokken en weer gesetteld in nl. Dat was balen, kon altijd een lekker bakkie bij ze halen en als je met je ziel een beetje onder je arm liep kon je altijd wel ff komen buurten. Dat mis je dan toch een beetje.
Vorige week wat zaken voor hen proberen af te handelen. En dan merk je opnieuw wat je allemaal vergaard aan abonnementen, verzekeringen, alle zooi met je huis, spullen die dan net niet meer meegaan met de laatste rit. Weet je wat het moeilijkste is om vanaf te komen? Abonnementen! Of het nu om leningen, verzekeringen of tijdschriften gaat! Ze weten je prima te vinden als je iets moet afsluiten, maar andersom? Bij de druif van Bacchus. Dat is niet eenvoudig. Zij zijn al maanden bezig, hebben gelukkig alles goed gedocumenteerd enzo. Doch via het internet op afstand zaken regelen gaat nu eenmaal niet in LDF. Frankrijk staat niet zo goed bekend om dienstverlening via het internet. En al helemaal niet als je wat van ze moet wat hen geen geld oplevert. (zoals in de rest van de wereld).
Dus ging ik maar eens bij mijn goede "vriend" de vestigings directeur van BNP in St. Loup langs.  Een zeer aimabele man en altijd bereid om je te helpen. En dit keer eens niet van de drup in de regen. Een paar telefoontjes later had hij de zaak zodanig op de rit dat ie mij kon uitleggen dat er slechts een paar brieven, met wat er in moest staan, gemaakt moesten worden door Dries en hoppa, klaar. Een echt ouderwetse bankier, die zijn klanten nog helpt. Nou ja af en toe moet je hem wel aansporen. En zelf krijg ik af en toe het gevoel dat het aan mijn gebrekkige frans ligt dat ie niet precies begrijpt wat ik nu weer wil en dan maar gewoon afwacht totdat ik met een beter begrijpbare smoes aan kom zetten. Maar goed als Dries nu precies doet wat de goede man me heeft zitten voorkauwen dan moet het goed gaan.

Zomaar eens een plaatje van naast ons huis. Tijdens het houthakken komen die beesten altijd meteen op je af en druipen even later dan weer teleurgesteld af. Op de achtergrond zie je de "ruine en face", die zou volgens zeggen dus afgebroken moeten worden. Maar ja... wanneer?

GEVELD
Vrijdag pechdag. Eerst is de band van de kruiwagen lek. Na een paar winkels afgeklept te hebben kwam ik toch weer bij onze hofleverancier BigMat terecht. Duur bandje van dertien euries, een kompleet nieuw wiel was maar een tientje duurder. Afijn die zou ik er dan zaterdag op zetten en dan kon er weer doorgegaan worden met hout en puin te kruien. Nu moet je niet denken dat het veel puin is maar door het grind op het terras is het gewoon niet handig je kruiwagen helemaal vol te laden. Dus niet alleen het slopen gaat langzaam ook het afvoeren van het puin. En dan het hout. Dat zijn hele wallen van die zooi om naar binnen te kruien. Uiteindelijk hebben we ingezien dat het toch handiger is om een voor de winter aanbreekt toch een  voorraadje hout droog aan te leggen binnenshuis. Dat brand nu eenmaal beter.

En dan. Vrijdagavond schop je je broek uit om onder de douche te gaan. Dat heb ik niet gehaald. Een vlammende pijn schoot door mijn voet, ik moet ergens kei en keihard tegen aan getrapt hebben: vloer, zoldertrap, of bed; in de haast om een gloeiendhete douche te nemen. De volgende ochtend was mijn grote teen twee maten dikker en kon ik mijn schoenen niet meer aan. Net nu ik besloten had om toch maar een kangoo op te gaan halen omdat dat slopen van die vloer niet echt opschiet. Nou ja deze jongen dus de zaterdag maar met zijn poot omhoog. Nee niet gebroken want ik kon de teen nog wel een beetje bewegen.
In de middag toch nog even naar boven gestrompeld om de levende have te inspecteren, alles OK.
Vervolgens op een joysticky (usb) ff wat films geplant om de pijn een beetje te kunnen negeren en hoppa zomaar 4 James Bond flimpies op een sticky. Zaterdagavond laat was het niet meer te harden en nam ik een pil voor de jicht in, want slapen was er niet anders niet bij. En nu zondagmorgen is de gigantische zwelling goeddeels weg en de schoen nog slechts een maat te klein.
Ga je toch lekker in het appartement liggen zegt Fannie, heb namelijk bij mijn laatste bezoek een bedbank uit NL meegesleept. Dan moet ik de kachel aansteken zeg ik, maar  kan nauwelijks lopen, dus dat gaat niet. Afijn het elektrische kacheltje doet weer trouwe dienst in de slaapkamer.

Het is zondagmorgen, heerlijk kleppen met Fannie. Slurp slurp doet ze, lekker bakkie koffie. En ook is het wel fijn dat telefonie praktisch gratis is, zit je niet voortdurend op de klok te kijken. De kussens zijn in de aanbieding, of ik effe wil gaan tellen. Je schrikt er toch wel van hoeveel kussens, dekbedden, lakens etc etc voor die paar slaapplekken nodig zijn. Een mooie gelegenheid die kast eens op te ruimen. Das dan voor maandag morgen, want lang op mijn voet kan ik nog niet staan.

En, waarom ook niet, nog maar een 007 film er tegen aan. De pijn is daarmee goed te negeren, dat gaat goed komen maandag. Want dan roept die arbeit weer.

Het is schitterend weer buiten, balen dat ik daar nu weer niet van kan genieten. Bien sur, het is wel ff zweten het halen van hout, of het wegharken van de molshopen in de wei en het geknoei met de beesten. Maar het zijn toch wel de beste momenten van de dag voor me. Lekker in gezapig tempo in de zon buiten aanklooien, heerlijk frisse lucht. Man man. Geen stank van de stad of het lawaai van het verkeer. En al helemaal niet het constante doffe gedreun aan geluid dat in nederland altijd om je heen hangt en zeer nadrukkelijk aanwezig is. Dat is hier niet te bespeuren. Je kijkt al op als er een mestkar langs dendert.

gewijzigd 20100309