22 oktober 2013

WVTTK 8

Het betere graafwerk is afgelopen vrijdag weer begonnen. Uiteraard werd het een waterballet. Een niet te geloven waterballet! Te voorzien was dat daardoor het werk langer zou duren dan de bedoeling was. In de discussie met de aannemer daarover wilde ik dat toch nog even aanstippen, gewoon om mijn gelijk te halen eigenlijk. Daar ergerde meneer zich aan, zou ik ook doen met zo'n zeikerd van een klant. Nou ja hij was toch gewaarschuwd dat dit een modderbad zou worden als het later dan augustus gedaan zou worden? Afijn, een dompelpompje bood een aanmerkelijke verlichting en de graafjongen doet zijn best. De sleuven zijn nu (zaterdag) op 60 cm genaderd. 
BP, mijn uiterst negatieve mening over zijn kunsten en kunstjes die hij flikte ten spijt, die had dat wel in de gaten en deed zijn ding toen er nog met hem te dealen was, namelijk in de zomer. Later vond ie dat een buitenlander veel meer moest betalen en vertikte hij het betere graafwerk nog langer te doen. Zoals eerder beschreven werden de werkverhoudingen mede daardoor erg moeizaam en verdwenen er ook dingen die ik graag had willen houden. Wie dat gereedschap achterover heeft gedrukt, toch een schadepost van dik 3K, en eerdere akkefietjes, laat ik in het midden. Er kan niets bewezen worden dus schluss daarmee, voorlopig.

Graafjongen
Goed, maandag zouden we er dan nog een dag aan vastknopen en dinsdag kon hij me dan helpen met het leggen van de nieuwe buizen. Afijn, de graafjongen zou ik dan zelf maandagochtend bij hem thuis ophalen omdat zijn baas precies de andere kant op moest. Daar doe je dan niet moeilijk over. Het zou gewoon fijn zijn als deze klus volgende week af zou zijn. Dan zitten de nieuwe pijpen erin en zijn we klaar om de SolarFarm naar de winterstand om te zetten. Zwemmen doe ik al weken niet meer. Daar is het buitenklimaat al een tijdje te guur voor geworden. Om nu een longontsteking op te lopen, dat is wel het laatste waar ik behoefte aan heb. 
Goed, die graafjongen. Precies op tijd, inclusief de Franse tijdtolerantie, stond ik zoals afgesproken maandagmorgen voor zijn deur. Na een paar keer toeteren gedaan hebbende voor zijn huis kwam de vrouw van de aannemer (H) aanlopen. Die woont er pal naast, bonkte een aantal keren op de deur, niets. Geen piep hè! Terwijl ik toch even daarvoor het licht aan zag gaan. Al met al had ik toch een kleine 10 minuten staan wachten. Na overleg met mevrouw ben ik toen maar weer naar huis gegaan. En passant even de déchetterie opgereden, dat scheelde dan weer een extra ritje. Met behulp van de altijd aardige beheerder het autootje leeggegooid, en hem een paar euries in zijn hand gedrukt. Weer een blij gezicht in de vroege mistige morgen. Impromptu besloot ik de bakker ook met een bezoek te vereren, reed er immers toch langs. Een baguette, nog warm van de oven, met een lik roomboter en pindakaas (mét stukjes) gecombineerd met een bakkie hete troost is zo'n beetje het meest ultime wat je als ontbijt kunt hebben. Dat Franse stokbrood is niet écht smerig. Tenminste als de baguette écht vers is en de boter nog nét niet smelt op het brood. Dat nam de ergernis van de verzaking van G ruimschoots weg.
Uiteraard met H overlegd wat te doen. Volgens H kwam dit eigenlijk nooit voor, G was altijd op tijd... Dat zou ik ook zo volhouden, tegen klanten moet je je eigen personeel gewoon niet afkatten. Zo simpel is dat. Morgen zijn er weer nieuwe kansen. Komt ook mooi uit, dan kan ik, met een schuin oogje op G houdend, de nieuwe leidingen gaan isoleren met schapenhaar waarmee ik dan twee vliegen in een klap sla. Het schapenhaar is aan de kant en ook nog nuttig toegepast ook. Goede hoop dat het aanstaande weekeinde de installatie weer volop energie kan gaan leveren.

Schapies 
A propos, schapen. De kudde was door de verkoop van de rammetjes en twee gestorven ooien wel erg uitgedund. Via LeBonCoin.fr had ik een adresje heel dichtbij gevonden die nog 2 jonge ooien (agnelles) te koop had. Da's wel mazzel in deze periode van het jaar.

2 nieuwe ooien
Eerst even wezen kijken, beetje babbelen en goed kijken wat de algemene conditie van de twee was. Voor 8 maanden zagen ze er goed uit. Verkocht, en ik betaalde mevrouw. Of volgende week ophalen geen punt was? Dat was oké. Dan kon ik dat samen met Fannie doen. Vindt ze altijd erg leuk dat met die beesten, het gesjacher er omheen en weer een beetje couleur locale opsnuiven.
Zo gezegd zo gedaan. Mijn schatje genoot er weer van. Op de boerderij werd ook nog geitenkaas gemaakt. Stukje kopen? M'n schatje knikte, hop, voor bij de apéro. Het bleek een heerlijke zachte jonge geitenkaas te zijn. Een likje honing op een toastje plakje geitenkaas erop, glas wijn erbij en je apéro was weer helemaal in orde. De nieuwe aanwinsten (ras: Texels) zijn overigens wel wat donkerder van haarkleur dan de al aanwezige schapen. Die laatsten kunnen na een paar regenbuien behoorlijk wit zijn. Hopelijk kan Pi deze nog in de kraag vatten en bezwangeren, maar het is pas oktober en heeft ie nog alle kansen. Eind november komt zo'n beetje de laatste tochtigheid bij schapen, daarna zal dekken in het algemeen geen "toegevoegde" waarde meer hebben. De kudde is in ieder geval weer op de gewenste sterkte van 10 stuks. Ook volgens de boerin was dat aantal precies goed voor de oppervlakte die wij hebben.
Deze week nog de officiële oormerken bestellen, de vétérinair bloedmonsters laten nemen en dan zijn we weer helemaal gedekt. Kunnen meteen even de hoeven gecontroleerd worden voordat ze de winter ingaan.


Ensigne
Dat betekent reclamebord: ensigne. Een beetje merkwaardig woord, maar is te herleiden tot signe (teken). Opeens viel het me op. Je weet wel, jaren lang loop je langs een gevel en dan ineens valt je iets op. De kleur van de poort, een raam dat opnieuw in de verf staat, die scheur die ineens gerepareerd is, of iets anders. Iets was veranderd. Nu viel het me op, iets in de etalage van de kantoorartikelen winkel tegenover de bakker. De fel rode néon letters, ze spelden TKfé, "Gek woord", dacht ik nog. Nee, toch niet zo gek als je even nadenkt: T ... K ... fé. Vréselijk handig gevonden dat. Als je het hardop zegt is het ineens duidelijk. Ze schenken er Thé en Café. Scheelt toch weer een aantal letters en het trekt op de goede manier de aandacht. Mooi gevonden.
Huh?! schrijft Marion, thee en koffie in een kantoorartikelen zaak?  Sûr. Daar zijn ze een paar maanden geleden mee begonnen. In deze barre economische tijden heb je niet meer genoeg aan het verkopen van gummetjes en tijdschriften. Je moet diversiveren, meer poten hebben om op te staan, je verdienmodel aanpassen heet dat in goed jargon. De eigenaren hebben hun strategische positie tegenover de bakkerij aangegrepen om het net gekochte croissantje bij de bakker met een bakkie troost bij hen in het koffie en thee hoekje op te komen peuzelen. En dan zo'n opvallende néon reclame, dát trekt klanten, verkoopt er een krantje bij, en wie weet wat nog meer.
Deze dag gaat goed worden met zoveel leuke dingen die je vroeg in de ochtend ziet of meemaakt.

Herfst
Zo had ik onderweg naar de graafjongen en de route terug de mooiste vergezichten. De mist krulde nog om de bomen in het dal. Alle geluiden dempten zich door de laaghangende bewolking. De herfst slaat nu plotseling toe lijkt het wel. De temperaturen dalen nu stevig in de nacht. De bekende grauwe deken van bewolking, die hier wekenlang kan blijven hangen, is weer terug. De kleurtjes van de bomen gaan nu eindelijk komen. Als het deze week dit type weer blijft dan gaan die heerlijke geuren en prachtige pasteltinten weer snel komen. Het is wachten op een mooie zonnige dag, en dan meteen toeslaan met het foto ding. Het is wel een beetje laat in het jaar, de koude is er wel al weer, maar er zit toch een zekere vertraging in.

Geen opmerkingen: