WVTTK 7

Herfst
De bladeren krijgen weer gouden randjes. Het wordt toch nog iets moois zo te zien. Alhoewel, sommige bomen zijn al kaal. Deze week zal het nog wel even blijven regenen met hier en daar een opklaring, voor volgende week staat er weer wat zon op het programma. Dat lijkt een mooie gelegenheid voor een foto safari, want het gaat nu hard naar beneden met de temperaturen.

Aan sommige schapen kun je al zien dat ze drachtig zijn, heeft Pi toch weer behoorlijk zijn best gedaan. Volgende week de stallen maar weer eens op winterstand zetten en de boer om stro vragen.

Energie
Het wordt ook tijd de solarfarm voor te bereiden voor het omzetten naar het huis. Daar zit nog een klein beetje uitzoek- en knutselwerk in en nog iets aanpassen in het stuurprogramma. Dat gaat wel lukken. Hopelijk kan de aannemer een dezer weken ook beginnen aan het graafwerk want dan kunnen de laatste drie arrays gekoppeld worden. Daarmee wordt er toch weer net even wat meer energie het huis in gestuurd. Meer is beter in dit geval. Voor volgend jaar de laatste drie elementen installeren, en dan is dat deel van het zonneproject afgesloten.

Met Wim ga ik de laatste paar kranen op de verwarmingselementen vervangen met thermostatische. Dan hoeft voor het regelen van de temperaturen in de kamers ook geen ingewikkelde constructies bedacht te worden. Op die manier regelt het huisklimaat zich min of meer zelf. De surplus warmte kan dan 100% richting het de vloerverwarmings-systeem gestuurd worden.

Boeken
De avonden worden weer langer en het stapeltje boeken ligt al weer klaar om door te lezen. Het is ff weer inkomen, maar met een glaasje wijn, een muziekje en lekker weggekropen in de leesstoel, lukt het weer prima. Chippie ligt ergens tussen mijn knieën zich schoon te maken, Floppy fluit schel door de kamer heen en roept bij uitzondering nu eens niet om snoep. De zon is eerloos ondergegaan. Het is triest weer buiten. In mijn schoot ligt een boek over westerse filosofen. Het meeste gaat me uiteraard boven de pet, of langs me heen, als onbeduidend of zo. Deze zin vond ik toch wel iets vrolijks hebben:

Filosofie, geloof en liefde is uitgevonden door de rijken.

bron: wiki

En dat zegt dan een filosoof. Die zijn bestaansrecht volgens eigen zeggen dus aan de welgestelden ontleent. Er is ook nog zoiets als: "Je moet de hand niet bijten die je voedt". Nou ja. 

Er zit best wel een kern van waarheid in. Als je vroeger wetenschappen studeerde dan heette dat dat je filosofie, de kennis van de wereld bestudeerde. Nog steeds worden bepaalde doctorstitels als: doctor philosofica (engels: PhD) omschreven. En vroeger, tot nog niet eens zolang geleden, kon je alleen studeren als pa of ma goed in de slappe was zat. Dan ging je filosofie studeren. Uitgevonden door de rijken? Ook de vroegste westerse filosofen konden alleen in leven blijven als ze of van hun bazen af en toe een zak met geld kregen, of ze moesten zelf financiëel onafhankelijk zijn. Opnieuw, de rijken. In andere tijden en machtsblokken was het niet anders.

bron: patheos.com.s3.amazonaws.com

Geloof? Ook daarvan denk ik wel dat dat vanuit de bovenlaag van de maatschappij bedacht is. Geloof is immers een pracht middel om de massa's een soort kapstok te geven van hoop en troost. Dat had vrind Machiavelli perfect in de gaten. Alle geloven hebben overigens dat trekje van hoop op een beter leven. Soms pas na de dood, maar dat is natuurlijk bijzaak. Blijft staan, een bovenlaag heeft min of meer bepaald waar de rest in mag geloven. Want die bovenlaag kon schrijven. En dat was nodig om het een en ander op papier te krijgen. Schrijven moest je leren, leren kon je alleen als je rijk was. Dus schreven de rijken op waarvan zij dachten dat het goed was. Daar geloven wij nu in. Opnieuw de rijken weer.

hofmakerij in de middeleeuwen
bron: middle-ages.org.uk

Liefde? De armen kropen gewoon bij elkaar, verwekten kanonnenvoer en overleefden op de een of andere manier oorlogen, inquisitie en crisissen. De armen hadden geen tijd om na te denken over liefde, levensvragen en andere zieleroerselen. Die hadden maar een zorg: wat eet ik morgen. De rijken kenden dat soort zorgen niet, hadden erg veel vrije tijd en verveelden zich. Een soort van piramide van Pavlov: als je eerste levensbehoeften zijn gedekt ga je je over bijzaken druk maken. Je studeert filosofie, je houdt je met geloofszaken bezig, en versiert een dame. Die dames waren ook niet gek, die maakten daar een spelletje van. Gewoon uit pure verveling, de hele dag borduren en luit spelen ging ze natuurlijk ook de keel uithangen. Er moest emotie bij, veroverd wilden ze worden en trouw gezworen. Owee als er een kink in de kabel kwam. Dan gingen de gif potten open, werd er een sluipmoordenaar ingehuurd, of struikelde manlief plotseling van de trap af, een ongelukje. Henri de achtste had het spel door en was ze voor natuurlijk. Hij draaide de rollen om. Had daar een speciaal torentje voor ingericht alwaar de dames gekopt werden. Maar vaker wel dan niet was het de dame die zegevierend uit de strijd kwam. Het waren donkere tijden voor de armen. Dus ja ook de liefde is uitgevonden door de rijken.

 

Zou die filosoof het zo gedacht hebben? Of is het bovenstaande een beetje te cynisch?

 

In ieder geval maakt het je er weer bewust van dat niet alle dingen zijn zoals ze lijken.