3 oktober 2013

Pottenbakken

Eervorige week was er een Zwitserse familie te gast waarvan de dame een weekje wilde komen pottendraaien. Manlief zou zich dan vermaken op een BMX, of in correct Frans: vélo tout terrain veelal afgekort als VTT. Gewoon mountain biken dus. Of hij zich niet zat te vervelen op de slechte dagen? Antwoordde mevrouw: "Nee hoor als het weer te slecht wordt dan zit ie voortdurend de kaarten te bestuderen. Dat is zijn hobby". Later bleek dan ook dat hij precies wist waar hij allemaal geweest was of hoe hij er moest komen.
Met mevrouw trok ik me een weekje terug in het atelier. Na een beetje instructie over hoe klei soepel te maken, gereedschappen, draaischijf en zo ging ze los. Met ee nschuin oog hield ik het een beetje in de gaten. Hier en daar wat correcties aangevend, lichaamshouding en zo. Af en toe hints en tips aanrijkend maakte ze in de loop van de week toch leuke dingen. Precies volgens schema gingen donderdag sommige producten van de eerste dagen in de gewone huishoudoven. De temperatuur werd gedurende een aantal uren geleidelijk aan opgevoerd tot 85º. Perfect is anders, want je neemt wel een risico dat dingen die niet van gelijkmatige dikte zijn, gaan scheuren bij dit geforceerde drogen. Het werk was rond zessen voldoende droog om alles biscuit te bakken op 800º in de keramische oven. Na de eerste brand niets geknald, mooi zo. Op naar het betere glazuurwerk.

Glazuren
Ze had veel ervaring met schilderen op porselein en wilde eens kijken of dat ook op gewone klei kon. Dat werden prachtige illustraties op de potjes. Ze liet me wat van haar schetsen zien, prachtige bloemen en oosters aandoende tekeningen. Talent, zonder meer. Heel even bekruipt je dan: dat wil ik ook kunnen! Ijdele hoop uiteraard. Het gebruikte kwastglazuur bleek niet echt geschikt te zijn voor dit fijne werk. Moet dat eens uitgezoeken, want je kunt er de mooiste dingen op de potjes mee krijgen.
Een van mijn glazuur experimenten kon meteen mee, plek zat in de oven. Wat ik met dit experiment wilde bereiken was een diepere witte transparante glans op de pot krijgen. Dat moest gebeuren door eerst een mat wit glazuur redelijk dik op te spuiten en daarna een hoogglanzend transparant glazuur er overheen. Mijn idee was namelijk dat je dan een zekere diepte zou gaan zien. Zeg maar een 3D effect.

Na de glazuurbrand bleek mijn vrees over het fijne schilderwerk gegrond. De afbeeldingen waren prachtig maar toch een beetje te vaag gebleven.
Het glazuur experiment kon bijzonder geslaagd genoemd worden, bijna precies wat ik er van verwachtte. Nu nog de werkwijze gaan perfectioneren en hoppa weer iets om creatief mee te zijn.

Huisjes 1
Zelf beperk ik me maar tot m'n huisjes. Nummer 18 staat op stapel.

huisje 18
Geïnspireerd werd ik voor dit huisje door een documentaire over de Sagrada Familia in Barcelona. Ontworpen door, uiteraard, Gaúdi. Heeft die knakker 40 jaar van zijn leven aan gewerkt, en nóg niet af hè. Projectje loopt tot 2026. Dan heeft het 100+ jaar geduurd tot voltooiing. Het is nu nog slechts half af, is al tot wereld erfgoed verklaard en ook al ingewijd als cathédraal door de paus of zo. Onvoorstelbaar dat zoiets nog mogelijk is in deze tijd van deadlines, projectmanagement (falen) en krappe budgetten. Blijkbaar zit er voldoende geld in het potje. Het wordt een wereldwonder van achitectuur dat is nu wel zeker.

Goed. Die vijf torens van dat gebouwtje komen dus terug in dit huisje. Alleen de centrale kern is niet hoger, dat is bij de Sagrada wel zo. Hier moet ik echter rekening houden met de maten van mijn oven. De afmetingen zijn zo gehouden dat er 6 huisjes in de oven passen. Uiteraard variëren alle huisjes in afmetingen, toch, een te groot exemplaar zal een probleem opleveren. Een oven onvoordelig te moeten laden is gewoon zonde.
De romp van huisje 19 is ook al klaar. Die wordt een beetje in de stijl van Parque Güell, met name die bogen van de gaanderij die het terras stutten. Onwaarschijnlijk mooi is dat in het park gedaan. De architectuur van Gaúdi lag gewoon 100 jaar voor op de concurrentie. Parque Güell was een deelproject voor een villapark in Barcelone. Helaas is dat niet verder gekomen dan wat gebouwen en een park. Jammer, want het zou een bedevaartsoord geworden kunnen zijn voor alle architecten ter wereld.
Las net op een site dat de overheid entree geld wil gaan heffen op het park, evenzo als de andere attracties van Gaúdi.

Werk
Vrijdagmiddag de drie nieuwe huisjes geglazuurd, in de oven gezet, en hop de fik erin!

Foto's na de break.

--o0o-

BREAK ;=)

huisjes 14 & 17





De Gargoil op het dak van nr 17 kwam redelijk uit de verf. Moet je eigenlijk boetseer gereedschap voor hebben dat milimeter werk kan leveren om het echt gedetailleerd te kunnen doen. Het maken van zo'n beestje was wel weer een leuke vingeroefening.

huisje 16
Op de rand van #16 zit de onlangs gekochte lakrode glazuur, die zou van mij toch nog wel wat roder uit mogen vallen. Eens kijken als je twee of meerdere lagen aanbreng, wat er dan gebeurt.

Griepje
Medio vorige week begon het. Gevloerd door de griep of zo. Koppijn, aan de dunne en algehele lusteloosheid. Kon niet eens scherp beeld met mijn ogen krijgen. Afijn weer overleefd, komt door het gezonde klimaat en het goede eten hier zegt Louise dan. Veel trek is er nog steeds niet, al eigenlijk helemaal geen zin om boodschappen te doen. Loop je door zo'n winkel in die dikke etenslucht walmen. Moet er even niet aan denken. Maar goed dat we altijd een redelijke voorraad aan eten in huis hebben.
Eergisteravond een soort van potpourri bij Louise en Fred gegeten, samen met Willen en Yvette. Was ff beregezellig. Helaas kwam de volgende dag alles er weer dun uit. Hardnekkig hoor, deze ellende. De komende dagen dan maar een wat mager dieet aanhouden, dan gaat het prima. Voorlopig ook maar ff niet voor de sauzen en vleeslappen gaan ;=)  

Huisjes 2
Zo, vandaag de nrs. 18 en 19 afgemaakt. Die staan nu te drogen. Nog vier te gaan voor een volle oven.

huisje 18, 28cm hoog
Wat een beetje afwerking al niet doet. Zoals vaak moest ik me dwingen om te stoppen met eraan te prutsen. Steeds weer zie je krasjes, bobbeltjes, ruwheden of andere ongeregeldheden die nodig verder prutsen vereisten. Het glazuur neemt de meeste oneffenheden wel weg houd ik me dan voor, toch?

huisje 19, 18cm
Deze is nogal modernistisch geworden. Na veel gesnij raakte raakte het wel héél erg opengewerkt. Deze kan ook gaan drogen.
Die bogen, dat was het thema hier, daar ga ik meer mee doen in de toekomst. De bouwsels moeten echter wel op een huisje blijven lijken hè anders komt die serie van 108 nooit af.
De uitdaging is om de resterende 89 werkjes elk iets aparts mee te geven. Er staan echter al heel wat ideeën in het schetsboekje, vormen en stijlen genoeg dus. Zo wil ik ook de plaatselijke bouwstijl uit de belle epoque eens bestuderen of dat te verwerken is in de huisjes.




Geen opmerkingen: