Er is echt niks aan. Gewoon de pomp aanzetten. Een paar emmers water in het pompfilter mikken om het circuit te vullen. Beetje logisch met de kranen spelen, zodat ook het zandfilter met water gevuld werd, en niet meteen terug liep. Hop klaar! Even tien minuten laten lopen, het filter laten spoelen, overtollige water uit het zwembad de wei in, en bwam. Honderd euries plus verdiend. Nu nog een paar chloortabletten in het overloop bakje en een vijftal bekertjes hypochloride in het zwemwater mikken. Kuch, daar moet je mee oppassen met die tabletten, de chloordamp slaat gewoon op je longen. Nu moet de bodem nog ff schoongemaakt worden. Uhm, die kraan voor de stofzuigert, welke was dat ook al weer. Ah, de middelste. Na een halfuurtje stofzuigeren was ook de bodem weer van algendrab verlost.
chemische kraam bron: aurorachem.com |
warmtewisselaar |
Vandaag koppel ik de nieuwe super compacte warmtewisselaar aan het zwembad. Ook geen rocket science. Ben benieuwd hoe lang het dan duurt voordat het water aangenaam lekker is. Het is weliswaar twee weken vroeger dan vorig jaar dat de handel aangesloten wordt. Mais, je m'enfou alors! Ik wil zwemmen!
Nu beginnen we ook met de voorbereidingen voor het terras rondom het zwembad. Dat geeft het wat meer body en kun je makkelijker rondom lopen. Bij de brico hebben ze 50 x 50 cm tegels, precies dezelfde die al aan de kopse kant liggen. Er zijn er een kleine 70 nodig. Bigmat, is dichterbij, heeft dezelfde maar dan een maatje kleiner, zelfde m2 prijs maar dan wordt het weer zo'n mix. Grote tegels staat toch weer mooier vind ik. Of die 70 in een keer in de auto passen betwijfel ik. Gewoon tot net boven de assen laden en we zien wel. Dan nog zand en cement aanslepen, bekisting aanbrengen. Tegels in de mortel leggen, en weer een item van de lijst afstrepen. Een klus voor de komende 2 weken.
zwembad anno 2011 |
Sollicitanten
Had ik al verteld hè? Via de site hollanders.fr had ik een tip opgepakt om een main d'oeuvre (klusjesman) via het arbeidsbureau (pole d'employ) te gaan zoeken. Dat liep gesmeerd, een vijftal kandidaten dienden zich aan. Die kwamen deze week aan de deur. Keurig op tijd, het kan dus wel! Van alles wat passeerde de revue. Van een moeder die voor haar zoon had gebeld, maar haar man meenam in plaats het kind. Fannie merkte in stijl op dat het met onwillige honden moeilijk hazen vangen is. Dan vaders maar mee getroond. Tot aan een redelijk verlopen figuur uit de buurt, die volgens mij niet serieus was om dit te gaan doen. Die heb ik meteen maar weer naar huis gestuurd. Stonk ook een uur in de wind naar zware sigarettenrook. Weet ik, je mag iemand daar niet op afkeuren, maar een slecht gebit met nog maar drie tanden in de bovenkaak, op zo'n jonge leeftijd al twaalf ambachten en dertien ongelukken. Plus een vaag verhaal over een of andere aandoening. Nee dat zat gewoon niet goed. Next!
Een ander was een camping aan het opzetten, en wilde dit dan als schnabbel tussen door doen. Het is ook maar voor een halve dag per week werk, dat is waar. Een camping zelf is een heleboel werk, altijd klussen, nooit vrij. Next.
Er zaten twee redelijke tussen. Daar heb ik er een van gekozen. Ik ben benieuwd. Wacht nog even, het is donderdag, op de laatste en dan bel ik de afgevallen kandidaten even af. Wel zo netjes. Wat wel opviel: geen gedoe over de betaling, iedereen wist van tevoren dat het minimum loon zou gelden van 9.43 / uur bruto. Werd niet over gemekkerd, stipte ik iedere keer wel aan, gewoon om dingen even duidelijk te stellen.
En nu ik zo aan de koffie zit te slurpen, wel behoorlijk overdreven om voor een klusjesman voor een halve dag in de week een sollicitatie procedure te starten. Daar kon ik niet veel aan doen, zo was immers de procedure die door het arbeidsbureau is opgezet. Flink overdreven is het wel. Hadden ze niet gewoon een of twee mensen eruit kunnen pikken en die aanbieden? De rest loopt ook via het bureau, betalingen, uren briefjes. Helemaal wit, officieel. Het moet niet gekker worden.
Zugabe
Het viool concert van Beethoven. Dit klinkt wel erg goed. De techniek is fenomenaal, mooi tempo. Zonder meer moet je dit horen, de muziek is een van de mooiere
viool concerten die ik ken.
Heb het stukje nu bijna 3 keer beluisterd. Ik mist iets, ik weet het niet. Meestal zit of lig ik na zoiets perfect gespeelde zwaar onder de indruk na te genieten. Nu vroeg ik me af waar ik naar heb zitten luisteren. Misschien omdat het een tikkeltje übermenschlich is. Of dat de passie er wel is maar niet echt luid en duidelijk doorklinkt in haar spel? Het is slechts mijn mening, ga zelf maar eens luisteren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten