Raspberry

Gisteren was de eerste dag dat de nieuwe warmtewisselaar 100% in bedrijf was. De warmtecapaciteit bleek enorm te zijn. Ondanks dat het in de morgen nogal bewolkt was steeg de temperatuur van het zwemwater 3º. Daarmee kun je uitrekenen hoeveel energie er van de collectoren is gekomen. Om een volume van 30m3 een graad in temperatuur te doen stijgen heb je 30 x 4187kJ = 125610 kJ nodig. Omgerekend is in 8 uur tijd grofweg 35kWh door het water opgenomen. Zeg maar dat 2 straalkachels voluit stonden te fikken gedurende 8 uur. Zomaar gratis energie uit de zon gehaald. Elk paneel in de huidige opstelling (er zijn er 6) leverde daarmee ruim 600 W/h aan energie op. Niets verkeerd mee.

Vandaag laat ik de bescherm bache over het water liggen, eens kijken wat dat voor een effect heeft aan extra toename van temperatuur.

Dinsdag middag startten Wim en ik de eerste Raspberry Pi op. Dat ging als van een leien dakje. Nog even de juiste instelling voor de monitor ontdekken, beeld! Zo uit doos aan de praat. Nu had ik een 5-tal losse toetsenborden in huis slingeren, maar allen zonder usb aansluiting. Dus hop naar de supermarkt. Voor een tientje waren we klaar. Het eerste exemplaar, hoe kan het ook anders, was kapot. Het tweede exemplaar deed het gelukkig wel. Anders was dat wel even stevig balen geweest. Waarom je hier altijd alles dubbel moet kopen om zeker te zijn dat je werkend spul hebt zal mij nooit duidelijk worden. En, ik weet zeker dat als we het weer inleveren, dat kapotte ding gewoon weer in het rek terecht zal komen. 

Volgende stap: het in elkaar solderen van een experimenteer opstelling om een relais en zo via de RasPi aan te sturen. Eerst maar eens een WiFi dongel aan de Pi, toetsenbord inpluggen, en gaan met die banaan. WiFi icoon aangeklikt, WPA key ingevoerd, ook dat werkte zonder problemen, zij het met enige vertraging, meteen. Toch wel prettig zo, geen gedoe met allerlei dingen die je nog moet installeren vooraleerst je ook maar met je muis heen en weer kan schuiven. Echt plug en play dit keer. Dat computertje ter grootte van een sigarettenpakje is prima ontworpen. Wim was na een stijf uurtje klaar met het betere soldeerwerk en bijna gelijktijdig had ik een stukkie code klaar om de zaak aan te sturen. Wel ff wennen aan de licht afwijkende syntax van Python, vergeleken met C dan, het ging uiteindelijk behoorlijk soepel. Het leuke was dat je vanuit je leunstoel (voor de kenners: ssh 192.168.1.14 -l pi) op de Pi kon knutselen via mijn macbook. Zodra Wim op het experimenteerbordje een knopje indrukte hoorde je het relais klikken.

Programmaatje

Drukknop.py
import RPi.GPIO as GPIO
import time
import os

#pin aangeven voor drukknop
B_PIN = 11
# IO initialiseren
GPIO.setmode(GPIO.BOARD)
GPIO.setup(B_PIN,GPIO.IN) # wordt de knop ingedrukt?
while True:
  if (GPIO.input(B_PIN)):
    # schakel relays
     os.system("python relays.py")

relays.py
# set up RPi.GPIO
import RPi.GPIO as GPIO
import time
import os

# pin aaangeven voor relays
R_PORT = 7
print("setting output channels")
GPIO.setmode(GPIO.BOARD)
GPIO.setup(R_PORT, GPIO.OUT)
print("set an output high")
GPIO.output(R_PORT, GPIO.HIGH)
print("wait loop 2 sec")
time.sleep(2)
print("set output low")
GPIO.output(R_PORT, GPIO.LOW)
print("Clean up output")
GPIO.cleanup()

Dat is alles. Het programmaatje start je dan met: sudo python button.py
Op mijn scherm verscheen iedere keer als Wim op de knop drukte:

setting output channels
set an output high
wait loop 2 sec
set output low
Clean up output

Alles werkte in een keer goed. Waarmee de basis is gelegd voor de besturing van de SolarFarm. Vandaag heeft Wim de temperatuursensor op het experimenteerbordje aan de praat gekregen, en peurde het programmaatje zowaar ook gegevens uit de sensor. Dat moet ik nog een beetje fatsoeneren en morgen een stukkie code schrijven om meerdere sensoren tegelijk uit te kunnen lezen. Vervolgens kunnen we de eerste elementen van het project gaan monteren. Zou je die thermo dingen overigens moeten kalibreren? Dat wordt nog interessant. De uitvoer vergelijkend met het weerstation in de kamer gaf geen grote verschillen. Ik ga er maar vanuit dat de waarden in beginsel correct zijn. Uiteraard gaan we dat nog wel checken, met ijswater en zo.

United States of Food

Zondag zaten we te kijken naar een tv serie die over voedsel in de US  gaat. In het bijzonder gerechten met bacon. Een ervan hebben we aan onze gasten van maandagavond voorgezet.

Men neme twee pakjes van 200 gram gerook ontbijtspek en ongeveer 500 gram varkensrollade. Bak dat op 115ºC (240ºF) gedurende 4 uur.

Men vlechte een matje van gerookt ontbijtspek

Daar wikkel je de varkens rollade in

het pakketje stop je in de oven

Na 3 uur op 130 graden in de oven is het vlees gaar. Volgens het recept zou dat op 115 en 4 uur moeten, maar die tijd had ik niet meer. De bacon strips zitten als een strak jasje om het vlees heen. Het vet is er mooi uitgebakken. Alleen jammer dat de strips te kort waren. Daarom vertoonde het matje hier en daar open plekken. Waardoor het vlees niet overal even gaar was, op sommige plekken zelfs aan de droge kant. Verder experimenteren is nodig.

na drie uur op een bedje van rijst

Er is ruimte voor verbetering, dat maakt het weer spannend.

Alle foto's Wim.