Weekend

Vanochtend dacht ik, heb nu eens echt zin in kip curry. Dat had ik nog niet gedacht of: ping! You have mail. Mijn dagelijkse mailtje van Marmiton met daarin, ja hoor, een recept voor kip curry. Is dit toeval of niet?

bron:goddessgrub.com

Kip curry

Ingrédients (pour 4 personnes) :
- 4 kippenpoten (cuisses de poulet fermier = scharrelkip)
- 8 aardappelen (pommes de terre type charlotte)
- 1 blikje cocosmelk (boîte de lait de coco)
- 2 gepelde tomaten (tomates mondées)
- 1/2 bosje verse koriander (botte de coriandre)
- 1 grote chalotte (grosse échalote)
- 2 tenen knoflook (gousses d'ail)
- 2 eetlepels curry (cuillères à soupe de poudre de curry)
- zout peper naar smaak (sel, poivre)

Mis ik natuurlijk nog de gerookte spekkies (maar dat is heel persoonijk), en iets als boter of olijfolie in het recept. Marmiton wil dat je van de koriander, curry en knoflook eerst een pasta maakt (blender of vijzel) en dat op de poten smeert nadat die zijn aangebraden. Dat moet dan een stijf uurtje koken. OK, leg ik aan Fannie voor. Zij is specialiste kip curry. Yes! In de vriezer vond ik toch nog een bakje met kip curry, mjammie, door mijn schatje gemaakt. Beetje Bismati rijst erbij en het feest is weer kompleet.

Moet ook mijn privé voorraadje wijn weer eens aanvullen, het is weekeinde, dus veroorloof ik me een mooie fles wijn open te trekken. Nou ja moet toch nog boodschappen doen dus ff op de lijst zetten.

Pot au Feu
De Pot au Feu is leeg. Maar weer een nieuwe maken. Dat spul is gewoon heerlijk als tussendoortje of lunch (stukje brood erbij, wijntje...). 
Zo'n Pot au Feu is echt een traditioneel gerecht in deze streek. Volgens het journaal van 1300 is dat gerecht in bijna heel LDF populair. Waarschijnlijk in de hele wereld, maar dat wordt er niet bijverteld. Uiteraard heb je bijna net zoveel varianten als er gehuchten zijn in LDF, en als je met deze of gene praat over het recept, dan krijg ik het gevoel dat iedereen zo zijn eigen ding heeft met de Pot au Feu. Klinkt het meestal: diens recept moet ik vooral eens uitproberen! Gegarandeerd succes. En u zult er niet verbaasd van staan te kijken dat ook in Le Mouton Qui Rit weer een eigen recept is ontstaan. Zie recept een paar blogs terug. Alleen laat ik de groenten die er in gaan een beetje afhangen van het seizoen. Eigenlijk zie ik het meer als een stevig gevulde bouillon dan een Pot au Fau maar dat mag de pret niet drukken. Aan het eind van de middag stond de handel te pruttelen, vanavond eens een kommetje nemen om te testen. Dit keer een pan van 7 liter genomen, kan ik maandag voor de gasten van de bouillon een franse uiensoep maken.

Dooi
Van de week lag er best wel een behoorlijke laag sneeuw op het veld en zag je de schapies daar met huin snuiten doorheen woelen om toch nog een paar grassprieten te scoren. Hun ruif lag gewoon vol, maar er gaat niets boven groenig gras denk ik dan maar. Dat moet toch ijskoud zijn zo op die kop. Iedere keer verbaas ik me er weer over hoe taai een schaap is. Bovendien zijn ze redelijk makkelijk om te houden en leuk om mee te klooien. Af een toe een paar brokkies in de bekken schuiven en je hebt weer vriendjes gemaakt. Het blijven natuurlijk dieren waar je elke dag gewoon even naar moet kijken of ze wat mankeren. Maar uiteindelijk wordt dat routine en hoor je al aan het geblaat of er iets mis is. Als er eentje strompelt moet je de nagels ff knippen, aan het begin van de zomer even de jasjes er van af, af en toe een liksteen. Soms even assisteren bij een geboorte is natuurlijk alleen maar spannend.

Het is vijf graden in de schaduw, achter het glas van de serre 18! De SolarFarm levert 50º water op. Het is prachtig weer. De sneeuw is dan ook langzaam aan het verdwijnen en je ziet de schapies tot helemaal achter in de wei hun kostje bij elkaar scharrelen. Net voordat ik de schapen ga voederen werp ik een blik in de wei. Een nieuw wit vlekje! Verrekijer erbij, ha, een nieuw lam, van een afstandje ziet het er gezond uit. Jammer dat ik dit weer niet heb mogen zien. Het is altijd een geweldig gezicht als je de ooi zich om diens nieuwstgeborene ziet bekommeren. Eerst wordt er een stevig potje schoongelikt en als het lam geen sjoege geeft wordt het met behoorlijke aandrang omhoog op diens pootjes gewerkt. Dat is het spannendste moment. Is het gezond dan blijft het, weliswaar een beetje wankel, staan. Mankeert het wat dan moet je daar toch snel bijwezen want zelfstandig redden die lammeren het niet. Tot nu toe is er dit jaar nog geen serieus incident geweest. Hop camera pakken, laarzen aan en de wei in. Bakje brokkies erbij. Jeminekel, wat een waterzooi, je glibbert alle kanten uit. Oppassen met die camera in je hand.

Mooi! Het is een ooilam. Gelukkig, al die rammen zijn wel leuk voor de verkoop maar je moet natuurlijk ook nog en beetje verversing hebben van het troepje. Beetje aan de magere kant dat wel. Moeders maar even wat bijvoederen de komende week, dan komt die extra melk wel los. Goed inspectie is gebeurd, ziet er allemaal prima uit. Wat een modderzooi in die wei. Van de zomer maar eens een afwatering maken daar.
Nu moeten nog 2 ooien een tweeling werpen en nog 1 een eenling. Dan is het klaar. De 2 nieuwe ooien van vorig jaar zijn gelukkig niet drachtig geraakt. Blijkbaar heeft Dram aan het einde van het dekseizoen niet zoveel succes gehad bij de laatste dames. Zag hem wel telkens zijn best doen, een soort noodsprong nemend, maar dan kwam dat irritante stapje naar voren en ketste Dram af op het achterste van de ooi. In november zag ik Dram nog achter een van de jonge ooien aanrennen, hij had er blijkbaar de balen van want er werden flinke porren uitgedeeld. Afijn, hij mag nu bij een andere kudde zijn best doen.
Kan ik zomaar een uur mee zoet zijn met naar dat groepje schapies te kijken. Het is goed als je bijna dagelijks contact met de beesten hebt. Zo loop ik af en toe de wei of de stal in buiten de normale voeder tijden om, dat doet ze altijd op een holletje op je af komen. Beetje brokkies in die bekkies schuiven, op hun gemak stellen, en je dag is weer gemaakt. Als ik mijn gezicht maar laat zien op het balkon dan begint er gegarandeerd eentje te mekkeren. Hoezo slecht zicht die schapen! Grappig hoor, hobby boeren.

Casino
De hypermarché, stond in de krant, heeft een omzetverlaging geboekt in het laatste kwartaal van vorig jaar van12 procent. Dat is niet niks. De andere supermarkten schijnen het iets beter te doen, maar ook daar merken ze nu de effecten van de hoge werkeloosheid en dat er minder geld in de portemonnaie zit van de mensen. Belastingen hè, die zijn dit jaar fiks gestegen. Reactie van de meeste supermarchés is het inkrimpen van het assortiment geweest. Prijzen bleven min of meer gelijk en stegen voor sommige artikelen zowaar iets. Maar blijkbaar is er iemand aan de top wakker geworden en is Casino vol in de prijsoorlog gestapt. Met voor sommige artikelen een laagste prijs garantie. Nou ja, garantie. Dat hebben ze dan wel weer zo uitgekiend dat het risico tot nul nadert, want in een omtrek van tien km is er geen grote supermarkt met juist dat soort artikelen en precies die verpakking, anders geldt het niet, LOL. Een sigaar uit eigen doos weer. Daar zijn ze geraffineerd in, die hypermarché mensen.
De prijsverlagingen die met zo veel bombarie waren aangekondigd via alle media, nou dat wilde ik dan wel eens zien. Bij binnenkomst zie je geen knallende reklame, hmm dat geeft te denken, dat is namelijk ongewoon. Na de poortjes stiefel je meteen tegen een meter of 20 vierkant aan waar de goedkopere waren staan op gesteld. Een paar slingers hangen er boven met cijfers van kortingspercentages, tot wel TACHTIG %!. Dat biedt weer hoop. Ik pak eens wat artikelen op om te kijken wat er zoal wordt aangeboden. Een blikje tonijn voor 2,47 met 140 gr uitlekgewicht lijkt me nu niet echt goedkoop. Een liter gesteriliseerde melk voor 58 cent ook niet. Of de zesde fles is gratis, wat is nieuw. Nog eens mistroostig naar die slingers kijkend, haal ik mijn schouders op en hobbel verder de winkel in. Als dat alles is, dan hadden ze zich de kosten voor die campagne wel kunnen besparen. Afijn, ik laad mijn karretje met mijn standaard boodschappen, reken af en knar maar weer naar huis. Het is stralend weer, dat fleurt weer op. Denken die marketing figuren van Casino nu echt dat ze daarmee hun omzet weer gaan opkrikken?
Bij de Netto ben je gemiddeld nog steeds goedkoper uit voor je wekelijkse boodschappen. Af en toe staat er een prijsvergelijk in een krant of op een site. LeClerc komt er al een aantal keren het goedkoopste uit, Casino het duurst. Maar ja, de dichtsbijzijnde LeClerc ligt 40 kilometertjes verderop, zinloze oefening daarom dus.