Crowd funding

 Zo het hout ligt binnen, de handvoorraad bij de kachel, en een enorme stapel in de garage. De Solar Farm is weer aangesloten op het huis. Voor mij mag het gaan vriezen. Toch wel handig zo'n tuinjongen die je bij het hout sjouwen helpt. Al kun je geen touw op hem trekken. Afspraken over wanneer wel, en wanneer niet kun je bijna niet met hem maken. Maar als ie er is werkt ie stevig door en doet dingen uit eigen initiatief. Door de bank genomen ben ik dan ook wel redelijk tevreden over hem. En dat is voor mijn doen al heel wat.
Op de planning staat voor volgende week de achterkant van de keuken boven isoleren. Daar is nu een enorm tochtgat ontstaan doordat we bij het vervangen van die muur de oude isolatie hebben weggelaten. We waren er namelijk vanuit gegaan dat we de daarachter liggende ruimte ook aan zouden pakken. Dat is, hangende een discussie over de bestemming van die ruimte, nog niet gebeurd. En isoleren kan nooit kwaad in een huis als dit. Ten bewijze. De keuken beneden heeft aan de kant van de buitenmuur een 20 cm dikke isolatie gekregen. Weg met die belachelijke gipsplaat en 2cm piepschuim! De keuken is ineens niet meer de koudste plek van het huis. Zo doen we dat, fundamenteel verbouwen ;-)

CROWD FUNDING
Nu even iets heel anders. Hierbij getriggerd door zowel het FR als het NL journaal.

Probleem. Je leest twee keer per jaar een verhaal in de krant over hoe moeilijk het is betaalbare kamers te vinden voor studenten. Het geklaag komt van alle kanten, ieder semester weer opnieuw. Een dankbaar onderwerp voor de kranten omdat het een bekend fenomeen is, en makkelijk om over te kankeren. Met veel omhaal wordt er over geschreven. Pure bladvulling eigenlijk.
Wat mij opvalt is dat niemand er echt iets aan doet. Bovendien, vreemd genoeg schijnt het probleem na een paar maanden ellende zich als vanzelf opgelost te hebben. Een merkwaardig verschijnsel. Of toch niet? Studenten komen en studenten gaan. Er is een korte overlap, zo van, de afgestudeerden zijn nog aan het pakken, andere studenten vinden juist die kamers aantrekkelijk en verhuizen. Daarna komen de nieuwe, versgesteven, studenten aan de beurt. Ieder semester is er weer een soort stoelendans. Een ware volksverhuizing. Deze stoelendans herhaalt zich twee keer per jaar, als ware het een soort spasme..

Analyse. Zou dat betekenen dat er wel voldoende kamers zijn, maar dat aan het begin van ieder semester eventjes een tekort is? Of, in verband met mijn ideetje, is er een structureel probleem? Vragen, zie internet. Daar heb ik deze grafiekjes gevonden die daarop antwoord geven.

bron: http://www.vsnu.nl

http://www.vsnu.nl

Er wordt zo te zien een stijging verwacht. Wat de invloed van de nieuwste bezuinigingen op de aantallen gaan worden, blijft nog even een open vraag. Bedacht moet evenwel worden dat het onderwijs in NL ontzien gaat worden. De aanmeldingen zullen wel ietsjes afvlakken als er geen contra maatregelen worden genomen wat betref de levenskosten. Dan nog, het lijkt op een toename. En dat betekent ook zoveel als: er zijn meer kamers nodig. Structureel. De afgelopen jaren is het aantal studenten inderdaad toegenomen zoals eerdere berichten in de media dat "voorspelden". Worden er dan meer studentenflats neergezet? Nee, wel kantoren. Kunnen ze die niet ombouwen dan? Waarschijnlijk staan ze voor studenten net ff op een verkeerde lokatie, nauwelijks openbaar vervoer, te ver van het centrum, en geen voorzieningen als supermarkt, cafés en soos in de buurt.

Oplossing. Dat lees je dan in de kranten, je ziet het op televee, of pikt het op via het internet. Met een glas sap in de hand denk je dan: oplossing is gewoon flats te gaan bouwen die een betaalbare huurprijs krijgen. In het buitenland zijn daar legio voorbeelden van. Tja, daar is plek zat. In NL zullen we de hoogte in moeten. En volgens mij ook de diepte. Wat kost dat, zo'n flatje van 50 verdiepingen? Ook even opgezocht. Voor een gemiddelde m3 prijs van 250 euries kom je op een slordige 8 miljoen euries. Daar kun je dan, zo uit het vuistje, met gemak een kleine 400 studenten in kwijt. Is dat veel voor zoiets? Met slim bouwen, indelen, modulaire dingen doen, kun je er wel een paar miljoen van afslopen zonder dat de leefkwaliteit in het gedrang komt. Dus zeg voor 5M heb je een flatgebouw staan. Zo'n gebouw kan in een paar maanden gezet worden en heb je slechts tien jaar nodig voor allerlei vergunningen, bezwaren en zo meer.
Is dit nu te eenvoudig gedacht, en is bouwen gewoon een te kort door de bocht oplossing?  
En nu de idee. Zou dit niets voor crowd funding zijn.
Zoals ik dat gewend ben, knippen we de handel in fasen. Er is geld nodig voor een definitie studie, een kleine drie duizend euries denk ik. Dan een haalbaarheidsonderzoek, 50K. En tenslotte de uitvoering. Doelbedrag,  uiteindelijk 6M. Nodig: een paar duizend firma's en particulieren die een groter of kleiner bedrag storten, en gaan met die banaan. Een subsidie burootje inhuren om de kop van het bedrag eraf te halen, wat ge-lobby bij gemeentes organiseren. Moet haalbaar zijn. Het is immers weer een mooi werkgelegenheidsproject voor de bouw. Er zal vast wel een verlaten industrieterrein zijn in een grote studentenstad waar zoiets op te plempen valt. Liefst drie van die dingen, een beetje modern, mooie vormgeving, met een soort van atrium er midden in. En uiteraard energie neutraal.
De eerste vraag die je krijgt is natuurlijk: wat zit er voor mij in? Wat denken we van winstdeling. Want door crowd funding hoeft er geen lening van de bank te komen. En die rente kosten kunnen in winstdelen uitgekeerd worden omdat vanaf dag een van de opening verdiend wordt.
Ik sta open voor commentaar, of mensen die willen meedenken, druk op de comments knop onder deze posting of stuur mail.

-->

Verhaal schrijven 2

Synopsis

Hoe bouw je het schrijven van een stukje op, is daar een vast stramien voor te bedenken, en kan dat stramien ook toegepast worden op alle afzonderlijke onderdelen van het verhaal? Is zo'n model zowel in de beroeps, als privé sfeer te gebruiken?

Opbouw:

I Verhaallijnopstellen

II Storyboard

III Ordenen

IV Uitbreiding

V Uitwerking

VI Aankleding

VII Nawoord

-->

II Storyboard

• Hoogtepunten
• Karakters
• Interactie

Hoogtepunten

Een storyboard is een soort slide show van je verhaal. Het is niet nodig voor het schrijven van een rapport, essay, of memo. Het kàn wel. Makkelijker is de kopregels als kapstok te gebruiken.

Uit de brein map kan nu een storyboard gemaakt worden. Een storyboard geeft de hoogtepunten in scènes weer. Schrijf in hele brede lijnen op welke avonturen de personages gaan beleven. Welk personage is bij welke scene actief, en hoe gaat ie zich gedragen.

Karakters

Hier kies en beschrijf je de personages. Welke vagebonden, piassen, romantici, zwerver, moordenaar, of meneer-mevrouw ga je kiezen. Ook hier werk je weer top down. Kies personage, geef 'm een paar eigenschappen, en in brede halen wat het personage in je verhaal gaat doen. Beschrijf hier in 100 woorden per personage die je in je verhaal wilt gebruiken.

Een personage ontwikkelt zich gedurende het verhaal, maar het is goed om een paar kapstokken te hebben.

Interactie

Hier leg je vast wie wanneer wie ontmoet, welke relatie de personages onderling hebben. Wat ze elkaar gaan aandoen, of juist niet. Probeer per personage puntsgewijs de akties op te schrijven. Maak daarvan een relatie kaart.

Bron: Linkedin.com

Heb je vast wel eens van gehoord: je hebt 5 personen nodig die op de een of andere manier met elkaar in verbinding staan om bij de president op de koffie te kunnen komen.

Resultaat: we hebben een story board met een ruwe verhaallijn en personages.

Er zijn honderd miljoen miljard soorten verhalen. Soms zijn er personen, andere keer weer dingen, of helemaal geen entiteiten in je verhaal. Een storyboard is altijd handig om de verhaallijn te bepalen. De kans dat je maar wat van de hak op de tak zit te kletsen is groot als je geen verhaallijn hebt. 

De lezer wil altijd graag aan het handje meegevoerd worden. Niet omdat deze dom is of zo, maar wil zich niet hoeven af te vragen hoe je dààr nu ineens bij komt. Of hoe het kan dat Pietje, die de vorige paragraaf nog op de maan was, nu ineens aan je koffietafel pinda's zit te pellen. Een natuurlijke loop in je verhaal, erg belangrijk

Volgende keer: Ordenen.