stukkie Munster kaas bron: wikipedia |
Per ongeluk had ik een stukje kaas in de auto laten liggen. Je weet wel van die heerlijke Munster kaas, die zo lekker subtiel kan geuren. Maar je moet de boel niet vergeten uit de auto te halen. Het pakje was op de een of andere manier onder de stoel in het bakje wat daaronder zit gegleden. Toevallig was ik naar de EHBO kit aan het zoeken, trok het bakje open en voilà. Een half gesmolten Munster stonk me tegemoet. Pfoei, wat een stank.
Deze is ook erg lekker! |
In het algemeen geldt sowieso dat, als een kaas onaangenaam sterk geurend overkomt, of te hard aanvoelt, die kaas dan niet meer geschikt is om als nagerecht of uit de hand bij een apéro te eten. Dan heb ik het over de typische zachte kazen: Camembert, Brie, Munster etc. etc. die kennen we wel in NL Er zijn met gemak 200 soorten zachte kazen in LDf. Net als over brood, ben ik hier ook een dossier van aan het aanleggen. Te zijner tijd zet ik dat wel als een PDFje op de blog.
TELEFOON 11
De overstap naar Orange is niet helemaal vlekkeloos gegaan zoals jullie weten. Nog steeds heeft SFR niet begrepen dat het abo is opgezegd. Dat gaat nog een staartje krijgen. De eerste dreigbrief is al binnen.Orange moet tot drie keer toe verteld worden dat ze het abo automatisch mogen afschrijven. Een keer bij het afsluiten van het contract, een tweede keer via een zogenaamde aanmaning, en de derde keer kon het warempel zomaar definitief via de telefoon geregeld worden. Het lijkt erop dat het nu geregeld is, hoewel je dat bij de fransjes nooit weet. Check en wedercheck is altijd geboden. Ze zeggen maar al te vaak dat het voor elkaar is, gewoon om van de confrontatie af te zijn. Ze doen vervolgens niets, en jij zit met de voortdurende ellende. Als bij de fransjes eenmaal een kink in de kabel zit dan moet je hemel en aarde bewegen om de zaken glad te strijken. Of je moet in staat zijn hun laksheid en bijgaande dreigementen te overtroeven met mooiere dreigementen of prachtige volzinnen die hen het schaamrood naar de bakkebaarden doet stijgen. Dan komt het ineens allemaal goed. Een van de beste dreigementen is dat je contact gaat zoeken met hun supérieuren, daar zijn de telefoon heren en dames als de dood voor.
En die cadeau bon voor het aanmelden bij Orange als abonnee, die zal wel heel erg virtueel geworden zijn. Zo vluchtig dat ik die bon nog niet heb kunnen onderscheiden. Zelfs de eerste drie maanden korting van de 3 euries moest ik nog achteraan bellen. Ach eenmaal gescoord, dan is de interesse verdwenen voor de klant, zeg maar. Waar en in welk land is dat anders?
En dan heb je ook nog dat je bij Orange, in tegenstelling tot SFR, voor ieder wissewasje moet bijbetalen. Servicenummers, van wie dan ook, zijn dus absoluut niet gratis. Je hebt een belachelijk kleine opslag voor je emails. Je kunt onbeperkte opslag krijgen maar dan kost dat weer 2 euries extra. Bijlagen kunnen niet groter zijn dan 30Mb, ook niet meer van deze tijd. Ook het modem blijk je te moeten huren, 3 euries per maand, naar mobiel bellen kost meer dan normaal. Ga zo maar door. Je moet dus behoorlijk bewust met je belgedrag omgaan. Iedere maand blijk ik wel een toeslag te hebben van een eurie of 4, da`s makkelijk verdiend door Orange. Helemaal jofel vind ik dat toch niet, dit graai gedrag van die compagnie.
Gistermiddag een spraakles gehad van een dame van de helpdesk. Probleem: je kunt je mail niet van buiten het Orange netwerk bereiken. Bijvoorbeeld zit je bij MacDonald (zat ikke niet hoor!) met Wifi of in NL te surfen, dan krijg je geen toegang tot je instellingen of zelfs maar je mailbox van je "espace client". Of je wordt gewoon tot rondjes draaien veroordeeld tussen de verschillende schermen en mag je telkens opnieuw je paswoord intikken, je komt gewoon geen steek verder. Of je drukt op de button voor je mailbox, krijg je een foutmelding dat die pagina niet bestaat. In mijn ogen kan dit alleen maar betekenen dat het systeem je niet laat inloggen. Want bij thuiskomst was het met exact dezelfde instellingen meteen bingo en krijg ik netjes mijn mail te zien. Op mijn vraag of dat dan geblokkeerd werd volgde een ontkenning.
Opnieuw werd ook weer regel nummer drie van de omgangscode bevestigd. Slijm een beetje met een gemiddeld fransje dan gaan ze helemaal los om je te helpen. Ik heb dus bijna anderhalf uur spraakles gehad, voor niks dus. Toch nog ff de tegenvallende snelheid ter sprake gebracht. Tot mijn geluk mat ze ook een wel erg lage snelheid. Dus werd er ff ter plekke aan gesleuteld. En hoppa, van een magere 0.43 zat ik ineens weer in de buurt van 5. Uiteraard was de pret van korte duur. Het net is gewoon te instabiel om ook maar iets te kùnnen garanderen. Die acht MegaBit debiet is natuurlijk hardop dromen. Maar kan het ook gewoon 4 zijn alstublieft, please, please? "We gaan ff iets doen", klonk het. Een paar minuten later: "ik meet hier 6 komma nog wat. Doet u uw test nog eens?" Ik kwam in de buurt van de 4, geweldig. Maar testen moet je herhalen, en prompt zakte het debiet weer tot onaangenaam laag niveau. Afijn, na een paar keer de oefening herhaald te hebben gaven we het allebei op. Ik moest maar een formeel verzoek indienen en dan zou men er iets aan gaan doen. Ik heb de lieve behulpzame dame maar niet verteld dat dat al eens eerder gebeurd is. Hielp uiteindelijk ook niets.
Na elkaar uitvoerig bedankt te hebben voor de wederzijdse vriendelijkheid, en of ik vooral de enquête over haar hulpvaardigheid maar wilde invullen, hingen we op.
VARKENS
Opeens zie ik twee biggen voor de deur langsschuren. Ze zwalkten wat over de straat heen. Wat krijgen we nou? Dat kan link worden met die auto`s en zo. Dus stiefel ik naar buiten om eens te kijken wat daar aan de hand is. Blijken het de varkens van de buren te zijn. In no time, echt in NO TIME, verschijnen als uit het niets mensen om mee te helpen de biggen te vangen. Dat is nog een heel spektakel geworden. Varkens zijn echt slim, dus die twee lieten zich niet zomaar vangen. Steeds meer dorpelingen kwamen jacht maken op de biggen. Voor je het wist liepen die beesten toch al een paar honderd meter verderop. De meute schreeuwend tegen de tegemoetkomende dorpelingen ze tegen te houden. Na een half uur dikke pret was er eindelijk eentje klemgezet en kon aan de achterpoten het hok ingesleurd worden. Nummer twee deed een heldhaftige poging tot ontsnappen en verdween in de wei achter het hok. Ook daar verschenen ineens mensen, en uiteindelijk verdween ook nummer twee weer achter de tralies. Stom, had ik plaatjes van moeten schieten. Meteen werden er ook fundamentele maatregelen genomen om een nieuwe uitbraak te verhinderen.
Wel lollig om te zien dat dan plotseling het halve dorp als een duveltje uit een doosje overal te voorschijn schiet. Normaal als je door een dorp komt is er geen sterveling te zien, en dan ineens, plop plop plop overal piepeltjes!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten