20 maart 2012

Lente

Eindelijk, eindelijk. Het is lente. De zon schittert in de lucht, de wolken schieten als een bezetene naar het noorden, waar ze thuis horen. En het is aangenaam warm. Bijna zwoel weer. De schapies liggen overal een beetje te apegapen en er hangt een lome sfeer. Vanochtend rond zes uur was het officieel lente. Bye bye winter, tot de volgende keer. Tijd om te inventariseren hoeveel hout er is gestookt. Af en toe zal best de kachel nog wel eens aanmoeten, maar dat zal dan niet meer elke dag zijn. De planten en bomen, of zijn bomen ook planten? Beginnen echt uit te lopen, de weides worden alweer wat groener. Kortom je zou er zomaar zin inkrijgen.

Van de week weer op fotosafari. Altijd mooi om die ontluikende natuur vast te leggen op de plaat.

hier alvast een voorproefje
SNAPJE?
Gisteren voerde ik met iemand een gesprek over het nut van politici. We vroegen ons in alle eerlijkheid af wat de toegevoegde waarde van dat soort mensen nu eigenlijk voor de maatschappij is. Altijd al een populair onderwerp voor me. Zonder het hem in de mond te leggen kwamen ook nog eens de uitspraken als sociale nietsnut, uitvreters, en parasieten uit diens mond. De lezer snapt al wel dat ik me helemaal thuis voelde. Maar in ernst. Wat voegen politici nu toe aan onze samenleving? Wetgeving zullen ze zeggen als je het aan hen rechtstreeks vraagt. Als ze al een duidelijk ondubbelzinnig antwoord kunnen geven. Regeltjes maken zou een eenvoudig mens als ik zeggen.

REKENEN
Regeltjes maken het leven per definitie duurder. Onzinnige regeltjes, talloze onzinnige regeltjes zien het daglicht. Voorbeeld? Biologische bestrijdingsmiddelen mogen niet meer verkocht worden omdat de werking niet is bewezen. Daarmee valt een stuk omzet weg en het vervangende middel belast het milieu veel meer. Of dat helpt is dan ook maar de vraag. Nog eentje. Er mag alleen nog water gedragen verf op de kozijnen gesmeerd worden. Volledig voorbijgaand aan het feit dat dit soort verven het een stuk minder lang volhoudt, net zo duur als de olie of terpentijn gedragen verf is, en vaker opgebracht moet worden. Vaker betekent meer afval in het milieu of vuilnishoop, dan de eerdere soort verf. Vernis of lak op je vloer op water basis slijt eerder, dus meer afval omdat je nu eenmaal vaker moet schuren en opnieuw lakken. De CO2 footprint is dus veel groter omdat er meer blikken naar de consument moeten. Meer blikken = meer staal = meer energie = meer grondstoffen = meer afval.

Wie heeft dat bedacht die watergedragen zooi? In een keer goed, een politicus. Toegevoegde waarde aan de maatschappij? Negatief? Zeker weten!

KOSTDAT?
Wat zo`n kamerlid kost voordat ie op het pluche zit heb ik al eens uitgerekend, iets van een miljoen euries.
Om gedurende vier jaar op die stoel te blijven zitten kost het veelvoudige ervan. Salaris, pensioen, wachtgeld (8 jaar), en de staf die een dergelijk figuur om zich heen heeft lopen. Kosten van het gebouw, onderhoud daarvan, bewaking, papier (dat gaat met pallets tegelijk per dag!), dienstauto`s en personeel daarvoor, hotelkamers à raison van 400+ €. Enfin, de lijst is lang, erg lang. Wat kost het indienen van een kamervraag ook al weer? Bijna 4000 € VIERDUIZEND, één vraagje maar. Meer dan een maandsalaris van een modaal verdiener. In 2011 hebben de kamerleden meer dan 3000 vragen gesteld. TWAALF miljoen aan vraagjes, die meestal nergens over gaan, of gewoon bij het CBS opgevraagd hadden kunnen worden. Zoals bijvoorbeeld de stijging van het aantal buitenlandse studenten de afgelopen 4 jaar. Dan heb je nog die niet meer te tellen commissies, studieorganen, adviesbureau`s, adviseurs. De ITC projecten die voor 99 procent mislukken door politiek gehussel. En wie herinnert zich nog de Betuwelijn, de HSL, die miljarden verslinden. Projecten die vroegtijdig gestopt hadden kunnen worden, maar waar een politicus zijn handen niet voor op elkaar kreeg. Ik schat dus dat een politicus kamerlid, de maatschappij een paar honderd miljoen kost tijdens zijn verblijf in de kamer. En daarna op wachtgeld ook nog. Iemand van de rekenkamer zou dat eens precies moeten uitrekenen. We hebben alleen in de tweede kamer 150 van die piepeltjes zitten

Grofweg kost ons een kamerlid, inclusief de zeer kostbare miskleunen en overbodige regelgeving - gewoon ff doorrekenen die effecten van slechte of overbodige regelgeving - meer dan DRIE MILJARD euro. Honderdvijftig maal 3 miljard, hé 450 miljard.

Bij de druiven van Bachus, door afschaffing van de tweede kamer zijn we in een klap van ons begrotingstekort af. Kunnen we met een kleine kerngroep verder; zo`n 50 mensen denk ik is meer dan voldoende. Een heel aantal ministeries kunnen we dan ook nog afschaffen. Het totale ambtenaren apparaat kan via natuurlijke afvloeiing ook sterk indikken, daar heeft echt niemand pijn van. En stemmen doen we wel via het internet. De belastingen kunnen dan drastisch omlaag, meer besteding, en hop de economie is in een klap uit het slop. De overbodige ambtenaren kunnen rechtstreeks de industrie inrollen DUS!

Sjonge ik kan wel janken van geluk! Het is allemaal zo simpel. Hoezo drie weken in het Catshuis vergaderen! Kost dat trouwens?

UPDATE 20120321
Ja Tom, inderdaad, dit was ik nog vergeten te vertellen. Ook de eerste kamer, de provinciale staten en alle deelraden kunnen naar mijn bescheiden mening opgedoekt worden. Hoe ik dat zie? Wetten worden mede door ons zelf (middels bijvoorbeeld een aktiegroep, of zoiets als een referendum) voorgesteld, de kerngroep verwerkt dat een in juridisch verhaal en via het internet stemmen we over die wet. Bij merderheid van stemmen aangenomen. Desnoods in twee ronden. En, net zo belangrijk, een wet, politicus of functionaris kan ook weer weggestemd worden. Ook via het internet. Kunnen ze meteen die stemmachines opdoeken en al die locale kiescommissies. En om je volgende vraag te beantwoorden, naar aanleiding ook van een eerder stukje, NL staat inderdaad in de top 5 van landen met de meeste functionarissen per 10.000 inwoners ter wereld.











Geen opmerkingen: