De laatste paar dagen is het hier prachtig weer, bijn 14°. En morgen wordt het nog iets warmer. Dit beloofd weer een prachtige lente te worden.
De zonnefarm snort als een kachel, die radiator kon ik dus niet meer aanraken! De hoogste temperatuur in het atelier was vandaag 20,3 graden. Allemaal gratis warmte, nou ja, er hoefde geen blok hout voor verstookt te worden. Over 4 jaar als de installatie terugverdiend is, dan is elke Kilo Joule die de CV ingaat echt helemaal voor nop, niks, gratis. Niet helemaal natuurlijk. Stroom van de pomp, elk jaar een paar jerrycans antivries, een paar reparaties of verbeteringen. Een stelpost van maximaal 200 euries per jaar schat ik. Het equivalent van 6 stern (kuub) hout, of 3 schapen.
SCHAPIES
Over schapen gesproken. In de wei scheurt ook een lam rond met een zwarte vlek aan de zijkant. En dat is heel opvallend, en natuurlijk grappig om te zien. Ook als ze met zijn allen bij elkaar liggen, kijk je toch met een tevreden gevoel over je kleine troep lammeren. Onbewust zit je toch te selecteren, de rammetjes worden sowieso verkocht. En welke ooien gaan er uit is dan de hamvraag. Want je wilt toch graag je troepje een beetje verversen ieder jaar. Een maximum aan 7 à 8 ooien en een ram is meer dan voldoende. Vorig jaar was een ooi niet drachtig en als die dit jaar weer verstek laat gaan dan is dat een prima aanvulling op de verkooplijst. Een en ander is ook een beetje afhankelijk wat de rest van de ooien gaan werpen. "Waarom zo streng?" vroeg me iemand vorig jaar. Simpel. Een kwestie van economie. De onderhoudskosten zijn een paar honderd euries per jaar: vee arts, medicijnen, scheren, granulaat, zoutblokken, stro, stroom, arbeidskosten... Fannie en ik gaan van het principe uit dat dit soort zaken zich zelf moeten bedruipen. Nou, reken maar ff uit. Dan moeten er minimaal 4 tot 5 schapen per jaar verkocht worden om de zaak dekkend te krijgen.
Ondertussen is het ontzettend leuk om met die dieren te werken. Ieder jaar is het toch weer een klein beetje anders. De ene keer is een schaap erg mak, de volgende keer is er een waarmee geen contact te maken valt. Behalve de rammen dan. In het begin zijn ze vrij meegaand. Na een jaar vaak valt er bijna niet meer mee te werken, vervelend worden ze zelfs. Zou het een soort territorium drang zijn?
VERBOUWING
De
wandtegels en het plafond zijn uit de douche gesloopt. Dan kan nu het
veredelde ontwerpen beginnen. Grosso modo blijft de indeling wel gelijk.
Er moeten slechts twee nieuwe gleuven in zowel de vloer als de muur
geslepen worden. De radiator van de CV moet verplaatst worden, en de
boiler moet naar de andere kant van de ruimte. Het lijkt niet zoveel,
maar de ervaring leert dat het altijd gepiel wordt de leidingen daar de
krijgen war je ze hebben wil. En daarna volgt nog meer gepiel. Morgen
eerst maar eens tegels en zo halen. En die fotootjes komen dan ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten