Likeur

Zo, de eerste resultaten van het maken van de mandarijnen likeur volgens de 44 methode: HEERLIJK. Verschillende mensen hebben mijn recept op die manier uitgeprobeerd. Mijn batch kan ik volgens de 44 dagen telling pas volgende week openmaken. Daar zal het testpanel wel weer smakke-baardend-lekker-likkend van willen gaan proeven.

Als dit dan de manier is om een likeur helderder te krijgen ben ik weer een heel eind op weg naar het doel een gouden gloed aan het brouwsel te krijgen.

Ondertussen zijn er 2L potten gekocht voor het betere werk. Zo wil ik een aantal varianten van de mandarijnen likeur maken, en moet er ook nog kalua en citroen likeur gebrouwen gaan worden. Het duurt toch nog 1,5 maand voordat je een mooi product kan uitschenken. Een paar flessen op de achterhand hebben voordat het seizoen losbreekt is altijd beter. Als variant heb ik nu 25gr 82% chocolade en een stokje kaneel toegevoegd aan het recept, dat schijnt een zachtere nasmaak te gaan geven. Vol verwachting klopt het hart.

Destillatie

Het destillatie plan is natuurlijk niet van de baan, al zou het maar gaan om de kostprijs van de likeur te drukken. Het is een prima zet geweest langer op zoiets te gaan zitten studeren waarmee steeds meer kennis vergaard wordt over hoe je de alcohol uit een vloeistof kunt krijgen. Daardoor kan het ontwerp steeds eenvoudiger worden. Dat is namelijk een van de volgende doelen:

• het apparaat moet zo te maken zijn dat je het bij wijze van spreken met onderdelen uit de brico in elkaar kunt zetten. Een beetje soldeer werk neem ik dan op de koop toe. 
• het apparaat moet onder de afzuigkap op je kookplaat kunnen staan, dat heeft te maken met geurtjes en veiligheid. Alcohol in gasvormige staat is boven een bepaalde concentratie nogal brandgevoelig, zeg maar bijzónder brandgevoelig.
• iedereen moet het apparaat kunnen maken. 
• Een laatste eis is dat het apparaat makkelijk schoon te maken moet zijn. Door de vereenvoudiging zal het makkelijk te monteren en demonteren zijn, dus daar maak ik me niet zoveel zorgen over.

Versie 3

Het oorspronkelijk ontwerp is een aantal keren van vorm en opbouw gewijzigd. En wel zodanig dat het bijna minimalistisch is geworden. Stel het je zo voor: een cilinder op een kookplaat, gekoppeld aan een koelelement en een kannetje eronder voor het opvangen van de alcohol. In de laatste versie van het ontwerp wordt de cilinder gevuld met glazen knikkers. Het water dat deels (mee) verdampt, condenseert op de knikkers en vloeit weer terug naar de vloeistof (wijn) onderin de cilinder. Dat heeft als voordeel dat alleen de alcohol als damp aankomt bij het koelelement. Enig experimenteren van hoe hoog die kolom dan moet zijn om in een keer hoogwaardige alcohol (>80%) uit de wijn te koken zonder dat de smaakjes (aroma) van de wijn zelf mee in het destilaat terecht komen is dan stap twee. Blijkt de kolom te kort te zijn, komt er meer aroma en water mee. De kolom zal dan verhoogd / verlengd moeten worden. Indien je dat niet wilt zul je de gewonnen alcohol nóg een keer moeten destilleren - met een ongewenst veiligheids risico van dien. Dit her-destillatie proces kun je herhalen totdat je uiteindelijk pure alcohol krijgt (+/- 98%). Iedere extra destillatie betekent ook verlies. Er blijft namelijk altijd een heel klein percentage alco in het residu in het kookgedeelte achter. Theoretsich kun je alles eruit koken maar in de praktijk zal dat tegenvallen. Zelfs al zou je een nauwkeurig regelbare verwarming kunnen monteren in het kookgedeelte. Een kookplaatje zou daarvoor dan weer te grof zijn. Ik denk dan zomaar weer aan het Raspberry project (meet en regel techniek) voor de SolarFarm die het kookproces op 78.2 ºC kan regelen.