Stinkkaas

In het verleden heb ik wel eens een stukje haai vergeten uit de auto te halen. Op de een of ander manier kwam het er niet van om het uit de auto te halen op die dag. Ergens druk mee of zo denk ik. Dat moet je dus niet doen in de tropische zon een stuk haai in je auto laten liggen. Dat gaat meuren, en niet te zuinig. Die stank is er nooit helemaal meer uit gegaan.

stukkie Munster kaas bron: wikipedia

Van de week overkwam me hetzelfde. Een zware lucht van zweetkakkies hing in de auto. Het raampje moest open onderweg, dat hielp een beetje. De volgende dag nog steeds jakkes! Ligt er een of ander beest te rotten vraag je je dan af. Alles was leeg, niets te zien. Ook alles uit het laadruim gehaald, uit de voorcabine. Kortom de auto was voor mijn doen spic en span, geen rommel meer. En het bleef maar meuren, niet normaal meer. Gistermiddag kwam de aap uit de mouw.
Per ongeluk had ik een stukje kaas in de auto laten liggen. Je weet wel van die heerlijke Munster kaas, die zo lekker subtiel kan geuren. Maar je moet de boel niet vergeten uit de auto te halen. Het pakje was op de een of andere manier onder de stoel in het bakje wat daaronder zit gegleden. Toevallig was ik naar de EHBO kit aan het zoeken, trok het bakje open en voilà. Een half gesmolten Munster stonk me tegemoet. Pfoei, wat een stank.

Deze is ook erg lekker!

Ik besef dat dit geen reclame voor de Franse kaas is :=)  Probeer eens een echt verse Munster met een snipper stokbrood en een stevige ronde rode wijn, heerlijk! Er zijn verschillende soorten Munster, sterk geurende en de mildere soorten. De laatsten hebben mijn voorkeur. In Corbeney, een plaatsje hier vlakbij, wordt de mildere soort gemaakt. Die koop ik wel eens. Als ie al te oud is dan valt ook de mildere soort niet echt meer te pruimen. De sterker geurende Munster zijn ideaal voor een apéro met een olijf of stukje tomaat of zo erbij, en natuurlijk een stevige ronde rode wijn.
In het algemeen geldt sowieso dat, als een kaas onaangenaam sterk geurend overkomt, of te hard aanvoelt, die kaas dan niet meer geschikt is om als nagerecht of uit de hand bij een apéro te eten. Dan heb ik het over de typische zachte kazen: Camembert, Brie, Munster etc. etc. die kennen we wel in NL Er zijn met gemak 200 soorten zachte kazen in LDf. Net als over brood, ben ik hier ook een dossier van aan het aanleggen. Te zijner tijd zet ik dat wel als een PDFje op de blog.

TELEFOON 11

De overstap naar Orange is niet helemaal vlekkeloos gegaan zoals jullie weten. Nog steeds heeft SFR niet begrepen dat het abo is opgezegd. Dat gaat nog een staartje krijgen. De eerste dreigbrief is al binnen.
Orange moet tot drie keer toe verteld worden dat ze het abo automatisch mogen afschrijven. Een keer bij het afsluiten van het contract, een tweede keer via een zogenaamde aanmaning, en de derde keer kon het warempel zomaar definitief via de telefoon geregeld worden. Het lijkt erop dat het nu geregeld is, hoewel je dat bij de fransjes nooit weet. Check en wedercheck is altijd geboden. Ze zeggen maar al te vaak dat het voor elkaar is, gewoon om van de confrontatie af te zijn. Ze doen vervolgens niets, en jij zit met de voortdurende ellende. Als bij de fransjes eenmaal een kink in de kabel zit dan moet je hemel en aarde bewegen om de zaken glad te strijken. Of je moet in staat zijn hun laksheid en bijgaande dreigementen te overtroeven met mooiere dreigementen of prachtige volzinnen die hen het schaamrood naar de bakkebaarden doet stijgen. Dan komt het ineens allemaal goed. Een van de beste dreigementen is dat je contact gaat zoeken met hun supérieuren, daar zijn de telefoon heren en dames als de dood voor.
En die cadeau bon voor het aanmelden bij Orange als abonnee, die zal wel heel erg virtueel geworden zijn. Zo vluchtig dat ik die bon nog niet heb kunnen onderscheiden. Zelfs de eerste drie maanden korting van de 3 euries moest ik nog achteraan bellen. Ach eenmaal gescoord, dan is de interesse verdwenen voor de klant, zeg maar. Waar en in welk land is dat anders?
En dan heb je ook nog dat je bij Orange, in tegenstelling tot SFR, voor ieder wissewasje moet bijbetalen. Servicenummers, van wie dan ook, zijn dus absoluut niet gratis. Je hebt een belachelijk kleine opslag voor je emails. Je kunt onbeperkte opslag krijgen maar dan kost dat weer 2 euries extra. Bijlagen kunnen niet groter zijn dan 30Mb, ook niet meer van deze tijd. Ook het modem blijk je te moeten huren, 3 euries per maand, naar mobiel bellen kost meer dan normaal. Ga zo maar door. Je moet dus behoorlijk bewust met je belgedrag omgaan. Iedere maand blijk ik wel een toeslag te hebben van een eurie of 4, da`s makkelijk verdiend door Orange. Helemaal jofel vind ik dat toch niet, dit graai gedrag van die compagnie.


Gistermiddag een spraakles gehad van een dame van de helpdesk. Probleem: je kunt je mail niet van buiten het Orange netwerk bereiken. Bijvoorbeeld zit je bij MacDonald (zat ikke niet hoor!) met Wifi of in NL te surfen, dan krijg je geen toegang tot je instellingen of zelfs maar je mailbox van je "espace client". Of je wordt gewoon tot rondjes draaien veroordeeld tussen de verschillende schermen en mag je telkens opnieuw je paswoord intikken, je komt gewoon geen steek verder. Of je drukt op de button voor je mailbox, krijg je een foutmelding dat die pagina niet bestaat. In mijn ogen kan dit alleen maar betekenen dat het systeem je niet laat inloggen. Want bij thuiskomst was het met exact dezelfde instellingen meteen bingo en krijg ik netjes mijn mail te zien. Op mijn vraag of dat dan geblokkeerd werd volgde een ontkenning.


Opnieuw werd ook weer regel nummer drie van de omgangscode bevestigd. Slijm een beetje met een gemiddeld fransje dan gaan ze helemaal los om je te helpen. Ik heb dus bijna anderhalf uur spraakles gehad, voor niks dus. Toch nog ff de tegenvallende snelheid ter sprake gebracht. Tot mijn geluk mat ze ook een wel erg lage snelheid. Dus werd er ff ter plekke aan gesleuteld. En hoppa, van een magere 0.43 zat ik ineens weer in de buurt van 5. Uiteraard was de pret van korte duur. Het net is gewoon te instabiel om ook maar iets te kùnnen garanderen. Die acht MegaBit debiet is natuurlijk hardop dromen. Maar kan het ook gewoon 4 zijn alstublieft, please, please? "We gaan ff iets doen", klonk het. Een paar minuten later: "ik meet hier 6 komma nog wat. Doet u uw test nog eens?" Ik kwam in de buurt van de 4, geweldig. Maar testen moet je herhalen, en prompt zakte het debiet weer tot onaangenaam laag niveau. Afijn, na een paar keer de oefening herhaald te hebben gaven we het allebei op. Ik moest maar een formeel verzoek indienen en dan zou men er iets aan gaan doen. Ik heb de lieve behulpzame dame maar niet verteld dat dat al eens eerder gebeurd is. Hielp uiteindelijk ook niets.
Na elkaar uitvoerig bedankt te hebben voor de wederzijdse vriendelijkheid, en of ik vooral de enquête over haar hulpvaardigheid maar wilde invullen, hingen we op.

VARKENS
Opeens zie ik twee biggen voor de deur langsschuren. Ze zwalkten wat over de straat heen. Wat krijgen we nou? Dat kan link worden met die auto`s en zo. Dus stiefel ik naar buiten om eens te kijken wat daar aan de hand is. Blijken het de varkens van de buren te zijn. In no time, echt in NO TIME, verschijnen als uit het niets mensen om mee te helpen de biggen te vangen. Dat is nog een heel spektakel geworden. Varkens zijn echt slim, dus die twee lieten zich niet zomaar vangen. Steeds meer dorpelingen kwamen jacht maken op de biggen. Voor je het wist liepen die beesten toch al een paar honderd meter verderop. De meute schreeuwend tegen de tegemoetkomende dorpelingen ze tegen te houden. Na een half uur dikke pret was er eindelijk eentje klemgezet en kon aan de achterpoten het hok ingesleurd worden. Nummer twee deed een heldhaftige poging tot ontsnappen en verdween in de wei achter het hok. Ook daar verschenen ineens mensen, en uiteindelijk verdween ook nummer twee weer achter de tralies. Stom, had ik plaatjes van moeten schieten. Meteen werden er ook fundamentele maatregelen genomen om een nieuwe uitbraak te verhinderen.
Wel lollig om te zien dat dan plotseling het halve dorp als een duveltje uit een doosje overal te voorschijn schiet. Normaal als je door een dorp komt is er geen sterveling te zien, en dan ineens, plop plop plop overal piepeltjes!

Sterrenkijken

Al eens naar boven gekeken de afgelopen weken? Naar de sterren bedoel ik dan. Waarom? Jupiter, Venus, Mars en de Maan staan wel erg dicht bij elkaar in de hemel. Mars is zelfs extra speciaal helder. Het groepje vormt namelijk een bijzondere constellatie die niet vaak voorkomt. De sikkel van de Maan maakt het beeld helemaal compleet. Jammer dat mijn kamera het niet kan pakken, dus maar wat plaatjes van het internet geplukt.

Als je goed kijkt, voor de stargazers onder ons, kun je in de vroege nacht ook nog de Pleiades links boven in beeld krijgen.
Afgelopen nacht was de hemel ongemeen helder, een beetje fris, maar op het balkon naar boven zitten koekeloeren was natuurlijk wel even een verplicht nummer. 
In juli - augustus komen de sterrenregens weer. Dat is altijd een spectaculair gezicht, onderuit in je tuinstoel te hangen, alle lichten uit, en koekeloeren maar. Achter je hangt de Melkweg, en vòòr scheren stukken ruimtepuin door de aard atmosfeer. Af en toe zie je met het blote oog ook nog een paar satellieten over gaan, en met een beetje geluk het ISS ergens in het zuidwesten hangen.
Sterrenkijken is voor gasten van Le Mouton Qui Rit een favoriete bezigheid. Van ons overigens ook. Er is tot ons geluk hier ter plaatse ook relatief weinig strooilicht. Om het licht van de straatlantaarns ook nog te mijden, loop je gewoon een paar minuten het dorp uit. Dan ga je echt uit je dak, zo helder als de sterren in de hemel staan. 

Nieuws

updated 20:20

En hoppa weer een lam erbij, een vrouwtje. Das goed voor de vernieuwing van kudde. De tellert staat op 7. Het wordt overigens steeds moeilijker om te zien welk lam nu bij welke ooi hoort. Ze stuiteren allemaal door elkaar heen. Deze is echter een beetje maf van tekening. Het laatste stukje van de staart is namelijk bruin gekleurd.

Een brilletje ook nog op. Nou ja wat een donkerbruine kop had moeten worden, zoals bij Flash, lijkt nu meer op een spikkel-beest-kop. Heeft ie ook nog een lichtbruine kraag, géén gezicht! Al met al is dit een mislukte poging geweest om de schapen te kruisen met een zwartkop. De genen van Flash zijn blijkbaar te zwak. In de veekunde noemen ze dat recessieve genen, eigenschappen die zich niet doorzetten in het nageslacht. Exit Flash dus maar, of toch niet. Want het lammeren gaat wel perfect dit jaar. Tot nu toe geen complicaties.


KAMERA
Af en toe zou je willen dat er in je hoofd een kamera zat. Jullie zouden dan kunnen meegenieten van het zicht hier. Stel je voor, die jonge beesten denderen als één kluwen wol op en neer de wei rond. De oudere schapies bekijken dat een beetje meewarig, of doen net alsof ze niet geïnteresseerd zijn. Hoog in de notenboom zit een buizerd die de rondrennende handel scherp in de gaten te houdt. Er zou zo maar een hapje voorbij kunnen komen. Plotseling zie je twee in perfecte formatie landende eenden - of zoiets - op het gras terecht komen. Eenden? Hier? Zal wel een ander soort vliegend vlees zijn. Maar als je de vleugels dan zo half gebogen naar beneden gedraaid zag, om op het laatste moment dan gestrekt te worden voor een perfecte landing, dan kun je niet anders denken dat de natuur toch weer prachtig is. Wel grappig hoe die pootjes malend over het gras gaan om het lijf overeind te houden, net een tekenfilm. 
Vandaag de volle twintig graadjes celcius, een strakke zon op de zonneverwarming, en ff kleppen met de buurtjes. Een dag die lang zal blijven hangen in mijn geheugen.




Nou nog eentje dan.

DOUCHE
Afgelopen zaterdag zijn de tegels voor de badkamer gehaald en de glazen wand voor de inloop douche. De vloer van het douche gedeelte zelf wordt van mozaiek tegeltjes gemaakt. Dan hoeft er geen ingewikkelde douchebak of aflopende ondergrond gekocht te worden. Dat mozaiek is van dezelfde soort en kleur als de grote 50x50 tegels. Volgens de dealer zal er geen kleur verschil zijn. Waarom er dan op de dozen staat dat je tegels uit de dozen met elkaar moet mengen is mij een kompleet raadsel.
De wanden krijgen 30x60 tegels van mat gebroken wit.
De oude vloer boven op het plafond, die moet eruit of eraf zeg maar. Dat is 14 mm spaanderplaat en daar kun je eigenlijk niet op lopen. Dat is in de toekomst wel de bedoeling. Het volgende ideetje kwam van een foto in de Maison&Traveaux. De vloer wilde ik sowieso vervangen, en waarom niet met stijgerplanken zoals in M&T wordt gesuggereerd. Het effect van die stijgerplanken is dan net alsof er een plankenvloer van oud hout op ligt. Voor een rustiek beeld in de overig moderne douche, zeg maar. Verven? Met glanswit, geeft een effect alsof de douche hoger is dan in werkelijkheid. Die planken dienen uiteraard wel even heftig opgeschuurd te worden.
Nu nog een deur en de stenen voor de nieuwe muur halen en dan kan het wederopbouwen gaan starten. De planning is om de douche in de maand april op te leveren. Dat zal nog spannend worden, omdat ook nog het nodige breek en slijpwerk in de vloer moet gebeuren. BP is deze week namelijk niet beschikbaar om de zwaardere klusjes te doen. Bovendien lijkt het me niet ideaal als er nog gesloopt of gebroken moet worden tijdens de opbouw. Ik wil in een ruk door kunnen gaan en niet stoppen voor dat soort dingen.

Lente

Eindelijk, eindelijk. Het is lente. De zon schittert in de lucht, de wolken schieten als een bezetene naar het noorden, waar ze thuis horen. En het is aangenaam warm. Bijna zwoel weer. De schapies liggen overal een beetje te apegapen en er hangt een lome sfeer. Vanochtend rond zes uur was het officieel lente. Bye bye winter, tot de volgende keer. Tijd om te inventariseren hoeveel hout er is gestookt. Af en toe zal best de kachel nog wel eens aanmoeten, maar dat zal dan niet meer elke dag zijn. De planten en bomen, of zijn bomen ook planten? Beginnen echt uit te lopen, de weides worden alweer wat groener. Kortom je zou er zomaar zin inkrijgen.

Van de week weer op fotosafari. Altijd mooi om die ontluikende natuur vast te leggen op de plaat.

hier alvast een voorproefje

SNAPJE?

Gisteren voerde ik met iemand een gesprek over het nut van politici. We vroegen ons in alle eerlijkheid af wat de toegevoegde waarde van dat soort mensen nu eigenlijk voor de maatschappij is. Altijd al een populair onderwerp voor me. Zonder het hem in de mond te leggen kwamen ook nog eens de uitspraken als sociale nietsnut, uitvreters, en parasieten uit diens mond. De lezer snapt al wel dat ik me helemaal thuis voelde. Maar in ernst. Wat voegen politici nu toe aan onze samenleving? Wetgeving zullen ze zeggen als je het aan hen rechtstreeks vraagt. Als ze al een duidelijk ondubbelzinnig antwoord kunnen geven. Regeltjes maken zou een eenvoudig mens als ik zeggen.

REKENEN
Regeltjes maken het leven per definitie duurder. Onzinnige regeltjes, talloze onzinnige regeltjes zien het daglicht. Voorbeeld? Biologische bestrijdingsmiddelen mogen niet meer verkocht worden omdat de werking niet is bewezen. Daarmee valt een stuk omzet weg en het vervangende middel belast het milieu veel meer. Of dat helpt is dan ook maar de vraag. Nog eentje. Er mag alleen nog water gedragen verf op de kozijnen gesmeerd worden. Volledig voorbijgaand aan het feit dat dit soort verven het een stuk minder lang volhoudt, net zo duur als de olie of terpentijn gedragen verf is, en vaker opgebracht moet worden. Vaker betekent meer afval in het milieu of vuilnishoop, dan de eerdere soort verf. Vernis of lak op je vloer op water basis slijt eerder, dus meer afval omdat je nu eenmaal vaker moet schuren en opnieuw lakken. De CO2 footprint is dus veel groter omdat er meer blikken naar de consument moeten. Meer blikken = meer staal = meer energie = meer grondstoffen = meer afval.

Wie heeft dat bedacht die watergedragen zooi? In een keer goed, een politicus. Toegevoegde waarde aan de maatschappij? Negatief? Zeker weten!

KOSTDAT?
Wat zo`n kamerlid kost voordat ie op het pluche zit heb ik al eens uitgerekend, iets van een miljoen euries.
Om gedurende vier jaar op die stoel te blijven zitten kost het veelvoudige ervan. Salaris, pensioen, wachtgeld (8 jaar), en de staf die een dergelijk figuur om zich heen heeft lopen. Kosten van het gebouw, onderhoud daarvan, bewaking, papier (dat gaat met pallets tegelijk per dag!), dienstauto`s en personeel daarvoor, hotelkamers à raison van 400+ €. Enfin, de lijst is lang, erg lang. Wat kost het indienen van een kamervraag ook al weer? Bijna 4000 € VIERDUIZEND, één vraagje maar. Meer dan een maandsalaris van een modaal verdiener. In 2011 hebben de kamerleden meer dan 3000 vragen gesteld. TWAALF miljoen aan vraagjes, die meestal nergens over gaan, of gewoon bij het CBS opgevraagd hadden kunnen worden. Zoals bijvoorbeeld de stijging van het aantal buitenlandse studenten de afgelopen 4 jaar. Dan heb je nog die niet meer te tellen commissies, studieorganen, adviesbureau`s, adviseurs. De ITC projecten die voor 99 procent mislukken door politiek gehussel. En wie herinnert zich nog de Betuwelijn, de HSL, die miljarden verslinden. Projecten die vroegtijdig gestopt hadden kunnen worden, maar waar een politicus zijn handen niet voor op elkaar kreeg. Ik schat dus dat een politicus kamerlid, de maatschappij een paar honderd miljoen kost tijdens zijn verblijf in de kamer. En daarna op wachtgeld ook nog. Iemand van de rekenkamer zou dat eens precies moeten uitrekenen. We hebben alleen in de tweede kamer 150 van die piepeltjes zitten

Grofweg kost ons een kamerlid, inclusief de zeer kostbare miskleunen en overbodige regelgeving - gewoon ff doorrekenen die effecten van slechte of overbodige regelgeving - meer dan DRIE MILJARD euro. Honderdvijftig maal 3 miljard, hé 450 miljard.

Bij de druiven van Bachus, door afschaffing van de tweede kamer zijn we in een klap van ons begrotingstekort af. Kunnen we met een kleine kerngroep verder; zo`n 50 mensen denk ik is meer dan voldoende. Een heel aantal ministeries kunnen we dan ook nog afschaffen. Het totale ambtenaren apparaat kan via natuurlijke afvloeiing ook sterk indikken, daar heeft echt niemand pijn van. En stemmen doen we wel via het internet. De belastingen kunnen dan drastisch omlaag, meer besteding, en hop de economie is in een klap uit het slop. De overbodige ambtenaren kunnen rechtstreeks de industrie inrollen DUS!

Sjonge ik kan wel janken van geluk! Het is allemaal zo simpel. Hoezo drie weken in het Catshuis vergaderen! Kost dat trouwens?

UPDATE 20120321

Ja Tom, inderdaad, dit was ik nog vergeten te vertellen. Ook de eerste kamer, de provinciale staten en alle deelraden kunnen naar mijn bescheiden mening opgedoekt worden. Hoe ik dat zie? Wetten worden mede door ons zelf (middels bijvoorbeeld een aktiegroep, of zoiets als een referendum) voorgesteld, de kerngroep verwerkt dat een in juridisch verhaal en via het internet stemmen we over die wet. Bij merderheid van stemmen aangenomen. Desnoods in twee ronden. En, net zo belangrijk, een wet, politicus of functionaris kan ook weer weggestemd worden. Ook via het internet. Kunnen ze meteen die stemmachines opdoeken en al die locale kiescommissies. En om je volgende vraag te beantwoorden, naar aanleiding ook van een eerder stukje, NL staat inderdaad in de top 5 van landen met de meeste functionarissen per 10.000 inwoners ter wereld.

Mannen

Zit je alweer in de auto naar de radio te luisteren, en met stijgende verbazing hoor je het gebazel van een of andere, ja wat is het, laat ik het maar op een halve zool houden. Diens uitspraak klonk als: "De moderne metro-man is erg vrouwelijk geworden, maar ziet er uit als een lelijk wijf", vrij vertaald. Niet mijn woorden. Ging het verder met: "Ze doen make-up op, gebruiken geurtjes, scheren al hun haar af en kopen net zoveel kleding als hun vrouwelijke tegenhanger." Hoppa! Een heftige discussie ontstond nog voordat de man was uitgesproken. Iedereen kakelde en gilde om het hardst door elkaar heen om maar gelijk te krijgen. Het vrouwelijke kamp snoof als: "Wat denkt ie wel niet, mannen kunnen nog niet tippen aan ons mode gevoel en goede smaak". De macho`s van de mannelijke (kamp)zijde sputterden van verontwaardiging. De wat gematigder mannen voelden zich in de wiek geschoten. En ik, als niet al te fanatiek man, zat natuurlijk weer te gniffelen achter het stuur. Dom, dommer, domst om dat met zo`n stelligheid in de groep te gooien, maar om te provoceren wel weer grappig. Een lange rit in de auto is dan een perfecte gelegenheid om over zulke dingen na te denken. Wat is eigenlijk de moderne man? Er komen koppen uit kranten boven drijven als: "Vrouwen houden van mannen die hun emoties laten zien". Mannen die gevoelig zijn, romantisch... dada-dadaah Dus, een moderne man is iemand die van een lekker potje janken houdt? Is dat iemand die de kinderen verzorgt, flink meehelpt in de huishouding, het koken doet, het goed strijkt, zich modieus kleedt? Kortom, zien we in de moderne man iemand die de werkzaamheden van diens vrouwelijke partner overneemt? Zijn de mannen bezig met een rolwisseling? Ben ik dan een moderne man? Want ik kook, doe de was, maak de kamers schoon, pamper de gasten en ben van tijd tot tijd ook nog druk met verbouwen. Fannie helpt enorm mee, schildert de muren en de ramen. Kookt de sterren van de hemel, doet de tuin, en bestiert het huis, net als ik. Maar voel ik me een moderne man? Verre van dat.

Vraag je je af: kennen we nog wel de stereotiepe macho mannen die zichzelf als het middelpunt van de samenleving zien? Die mannen die alleen achter een kinderwagen willen lopen als het ding `buggy` heet en een high tech uiterlijk heeft? Vast wel. In de westerse maatschappelijke vorm schijnen ze op weg te zijn om de minderheid te worden. De metro man lijkt het te gaan overnemen. Of is dat slechts in een bepaald stratum van de bevolking?

Met een half oor zit ik toch naar de discussie op de radio te luisteren, en de arme macho man wordt volkomen in de pan gehakt. Gut, zelfs de presentator doet een duit in het zakje. Prachtig, die gespeelde verontwaardiging van het panel op de radio. De kunst van het in alle beleefdheid afzeiken van iemand werd weer op hoog niveau beoefend.

Radio

Hier zakt je broek toch van af. Een paar weken geleden werd ik geïnterviewed door de radio ivm een prijs die we hadden vergeven aan de winnaar van een spelletje. Gratis pub dacht ik. Na afloop kreeg ik een mailtje met de gegevens van de winnaar. Tot zover prima dus, en ik wachtte op de reservering van de beste man. Wie schets mijn verbijstering bij het lezen van een mailtje van Antenne Bleu dat de beste man bij Antenne Blue is gaan klagen dat hij nog niets van ons gehoord had. Hier breekt mij de klomp! Het kwam blijkbaar niet bij meneer op eerst eens te mailen of bellen met mij. Dus maar eens terug gemaild dat het maken van een eenvoudige reservering voldoende is om zijn prijs te innen, eerlijk is eerlijk. Ben benieuwd wat de reactie is.

SCHAPIES

Zo, vandaag wel het geheugenkaartje erin gestopt.

drie dagen oud en nu al brutaal de wereld inkijken

tsja bij wie moeten we nu de melk halen?

hé daar moet ik bij zijn!

lekker weertje hè?

Vandaag wees de thermometer 17º aan, wel met een behoorlijk frisse noorderwind. Geen echt balkon weer met die koude wind er zo op. De zonnecollector stond op 80º en hield overdag het huis op temperatuur, ook wel logisch bij zo' n buitentemperatuurtje.

GASTEN

Gisteravond kwamen de eerste werklieden van dit jaar weer aan. Tot nu toe hebben we ieder jaar wel een tiental bednachten gescoord in die richting. Ze komen om een job ergens in de buurt te doen, dit keer een of andere gaslekkage in Luxeuil-les-Bains. Vertrekken vroeg, ikke opstaan om zes uur om een fatsoenlijk ontbijt in elkaar te draaien. Stokbrood opgepiept, met voorzienende blik gisteren toch ff een extra brood gehaald.
Op mijn vraag hoe ze ons gevonden hadden kwam: via het internet. Dat deel van de vindbaarheid blijkt opnieuw goed te werken. Begin april komen de kajakkers weer de riviertjes in de buurt onveilig maken en een paar weken verder hebben we ws weer een groepje werklieden.

Vreemd hoe dat loopt. Vorig jaar hadden we een stuk minder gasten in het begin van het jaar dan nu. Toen kwam de stroom pas achter in mei op gang, en kwamen de vakantie boekingen pas in juni echt binnen. Het ene jaar heb je laat boekende gasten, en nu zijn al bijna 100 bednachten verkocht. Het zijn goede voortekenen en er is alle vertrouwen dat we de prognose ook dit jaar weer gaan halen. Ik ben benieuwd. Nee, ga nu niet iets over crisis en zo zeggen. Uit analyse van het soort groepen van gasten blijkt, dat het aantal vakantiegasten in 2011 ietsjes minder was dan het jaar daarvoor. Daar tegenover stonden dan wel weer meer zakelijke gasten en mensen die hier iets in de omgeving te doen hadden. Als je de samenstelling van de verzameling gasten over de afgelopen 4 jaren bekijkt, is dat ieder jaar weer anders. Niet echt een pijl op te trekken dus.

We gaan ook dit jaar weer ons best doen het de gasten heel erg naar de zin te maken, toch?

Zo en nu rap achter het fornuis.  Menu: salade Piemontaise, kip in zoetzure saus met rijst, perentaartje, koffie. Als wijn heb ik een Bordeaux supérieur gekozen.

Schapies enzo

Loop je de wei in om fotootjes van de nieuwe lammeren te maken, ben ik vergeten het geheugenkaartje erin te proppen. Maar ja, dat merkte ik pas na de derde kiek of zo: memory full. Huh? Afijn, morgen nieuwe kansen.
De laatste paar dagen is het hier prachtig weer, bijn 14°. En morgen wordt het nog iets warmer. Dit beloofd weer een prachtige lente te worden.
De zonnefarm snort als een kachel, die radiator kon ik dus niet meer aanraken! De hoogste temperatuur in het atelier was vandaag 20,3 graden. Allemaal gratis warmte, nou ja, er hoefde geen blok hout voor verstookt te worden. Over 4 jaar als de installatie terugverdiend is, dan is elke Kilo Joule die de CV ingaat echt helemaal voor nop, niks, gratis. Niet helemaal natuurlijk. Stroom van de pomp, elk jaar een paar jerrycans antivries, een paar reparaties of verbeteringen. Een stelpost van maximaal 200 euries per jaar schat ik. Het equivalent van 6 stern (kuub) hout, of 3 schapen.

SCHAPIES
Over schapen gesproken. In de wei scheurt ook een lam rond met een zwarte vlek aan de zijkant. En dat is heel opvallend, en natuurlijk grappig om te zien. Ook als ze met zijn allen bij elkaar liggen, kijk je toch met een tevreden gevoel over je kleine troep lammeren. Onbewust zit je toch te selecteren, de rammetjes worden sowieso verkocht. En welke ooien gaan er uit is dan de hamvraag. Want je wilt toch graag je troepje een beetje verversen ieder jaar. Een maximum aan 7 à 8  ooien en een ram is meer dan voldoende. Vorig jaar was een ooi niet drachtig en als die dit jaar weer verstek laat gaan dan is dat een prima aanvulling op de verkooplijst. Een en ander is ook een beetje afhankelijk wat de rest van de ooien gaan werpen. "Waarom zo streng?" vroeg me iemand vorig jaar. Simpel. Een kwestie van economie. De onderhoudskosten zijn een paar honderd euries per jaar: vee arts, medicijnen, scheren, granulaat, zoutblokken, stro, stroom, arbeidskosten... Fannie en ik gaan van het principe uit dat dit soort zaken zich zelf moeten bedruipen. Nou, reken maar ff uit. Dan moeten er minimaal 4 tot 5 schapen per jaar verkocht worden om de zaak dekkend te krijgen.
Ondertussen is het ontzettend leuk om met die dieren te werken. Ieder jaar is het toch weer een klein beetje anders. De ene keer is een schaap erg mak, de volgende keer is er een waarmee geen contact te maken valt. Behalve de rammen dan. In het begin zijn ze vrij meegaand. Na een jaar vaak valt er bijna niet meer mee te werken, vervelend worden ze zelfs. Zou het een soort territorium drang zijn?

VERBOUWING

De wandtegels en het plafond zijn uit de douche gesloopt. Dan kan nu het veredelde ontwerpen beginnen. Grosso modo blijft de indeling wel gelijk. Er moeten slechts twee nieuwe gleuven in zowel de vloer als de muur geslepen worden. De radiator van de CV moet verplaatst worden, en de boiler moet naar de andere kant van de ruimte. Het lijkt niet zoveel, maar de ervaring leert dat het altijd gepiel wordt de leidingen daar de krijgen war je ze hebben wil. En daarna volgt nog meer gepiel. Morgen eerst maar eens tegels en zo halen.

En die fotootjes komen dan ook.

Beestenboel 3

En hop, weer twee lammeren erbij. Nog een rammetje en warempel een ooi. De fotootjes komen eraan. Totaal zijn er nu 5 rammetjes en een ooi door de dames geworpen. Niet slecht, en nog 3 ooien te gaan. Als ik me niet vergis dan. Nu moet nog een van de twee jarige ooien lammeren en dan zijn we door de eerste ronde heen. De jongere ooien zijn pas veel later gedekt en daar is dan nog ff het wachten op.
Flash kreeg ineens kuren toen ik de wei in hobbelde en nam een spurt op mijn benen, van achteren gelukkig. Meer de schrik dan pijn. Flinke jongen! Om van voren te komen, daar heeft ie blijkbaar het lef niet voor. Maar, wie de bal kaatst kan hem terug verwachten. Meteen lik op stuk gegeven, want er kan er maar een de baas zijn. Hij stond er een beetje scheel van te kijken, of verbeelde ik me dat. Afijn, na nog een drietal vruchteloze pogingen gaf ie het maar op. Toch maar oppassen met die gosert in de toekomst. Als dat gedrag zo doorgaat moet ie maar ergens anders heen, of aan het mes. Een van de nieuwe lammeren heeft zowaar gevlekte zwarte poten. Niet echt overtuigend. Dat kruisen is dus niks geworden.

KERAMIEK

Wie had dat nu gedacht. Uit een totaal andere hoek dan ik had verwacht. Wat wil het geval. Veertien en vijftien april is er een kunstmarkt in een plaatsje een kilometer of 20 hier vandaan. Daarover belde de organisator mij vanmiddag. Hij had een paar weken geleden naar de radio uitzending van Antenne Blue geluisterd. Hij vroeg of ik acte de presence wilde geven met een demo of zo. Ik mocht dan ook wel wat verkopen. Toen ik hem probeerde uit te leggen dat ik erg weinig eigen werk in bezit heb gehouden, tetterde hij daar vrolijk doorheen. Het ging hem immers om een demo. Ik stemde toe omwille van de gratis pub die dit weer op zou kunnen leveren. Een paar keer heb ik dergelijke verzoeken al geweigerd namelijk.
Waarom? Tot nu toe zat ik voornamelijk voor mijn eigen plezier te draaien of te boetseren. Zelden ging ging het erom dingen te bewaren, of het moest zijn om iemand een cadeautje te willen gaan geven. Ik ben geen pottenbakker pur sang wat dat betreft. Als de klei gedraaid is tot een aardig potje, of de techniek is gelukt, dan plet ik de zaak in elkaar en wordt de klei geprepareerd voor een volgende ronde. Puur op aandringen van Fannie bewaar ik wel eens iets, dat wordt dan gebakken en geglazuurd. Bijna nooit vind ik het wat. Maar wie ben ik hè? Dus zodra iemand zegt dat ie iets leuk vindt heeft ie het al in zijn of haar tasje. Weinig waarde hecht ik, wellicht daarom, aan mijn eindproducten. Het komt best wel eens voor dat een potje een jaar ongebakken in de kast staat en het daarna alsnog de plons in de klei emmer maakt. Zelden haalt bij mij iets de eindstreep. Misschien komt dat omdat het maak proces me oneindig veel meer boeit dan wat er daarna komt. Aan die vrijblijvende periode is dan nu een einde gekomen. Ik moet de komende maand eens een paar dingen niet terug in de ton gooien en een paar schalen fabrieken en een paar huisjes in elkaar te zetten, die dan als kijkspul op de tafel kunnen komen te staan. Wat voor de verkoop. Da`s een primeur voor me. Nooit heb ik echt de moeite genomen om dingen te gaan verkopen. Vond dat niet zo nodig, was het ook niet.
Ook een nieuwe ervaring zal zijn, mijn konsten publiekelijk te gaan vertonen. Alles voor het goede doel: het inloop-atelier van Le Mouton Qui Rit wat meer bekendheid geven. Dus moet ik er toch maar aan geloven: publiciteit voor het atelier. Zo betalen zich de inrichtingskosten misschien terug.
Bovendien zit ik me te bedenken dat dit ook een uitstekende voorbereiding is voor de vide greniers markt in ons dorp. Die vindt plaats in het eerste weekeinde van augustus.

Fannie kwam met een aantal goede ideeën, die gaan we samen eens verder uitwerken. Zo gaat het balletje misschien rollen. Goed dat er vorige herfst een flinke voorraad klei is ingeslagen.

Douche

oude douche gesloopt

De douche van kamer 5 is de enige ruimte voor de gasten waaraan, behalve een lik verf, niets gedaan is. Dit kwam voornamelijk doordat er diverse plannen bestonden voor de eindbestemming van kamer 5. Een ervan was de kamer bij ons appartement te trekken waardoor deze zou vervallen voor de verhuur. De andere mogelijkheid zou zijn om de kamer bij ons appartement te trekken, de trap in de lobby laten bestaan, waardoor deze tijdens het seizoen alsnog verhuurd zou kunnen worden. Maar die trap in de Lobby zit ons ook weer in de weg. Door de plaats van die trap kunnen we de Lobby niet inrichten voor een grotere zitgroep. Na een paar jaar diverse oplossingen, ideeën, en plannen heen en weer (en af-) geschoten te hebben, is de knoop nu eindelijk doorgehakt! De oplossing kwam eigenlijk door het verzoek van Fannie om de loze ruimte achter de douche van kamer 5 te gaan gebruiken als werkkamer. Dat, gecombineerd met een artikel in Maison&Traveaux over het bouwen van 2 extra kamers op een zolder, bracht de oplossing. Al pratend daarover kwam er een idee boven drijven die de puzzelstukjes voor het verdere verloop van de verbouwing op hun plaats lieten vallen. Voornamelijk voor wat betreft de volgorde van verbouwing en op welk moment. Met het aangevulde werkplan kun je gemakkelijk stages van een fase uitstellen, een van mijn ontwerp eisen namelijk. Zoals de werkkamer even laten voor wat het is en met een ander deel van het plan verder gaan. Bijvoorbeeld, eerst de voorbereidingen voor de jacuzzi uitvoeren. Een en ander is namelijk afhankelijk van de beschikbaarheid van hulptroepen, tijd en gelegenheid.

PLAN VAN AANVAL
Terug naar de doucheruimte van kamer 5. De bestaande ruimte wordt een strekkende meter kleiner, zodat de loze ruimte daarachter groot genoeg wordt voor een redelijke kamer. Het dak hoeft daardoor niet omhoog, en is er ook geen bouwvergunning nodig. Er blijft dan nog steeds een doucheruimte over van 200 x 290. Ruim een strekkende meter groter dan de douche + WC units van de andere kamers. De indeling blijft nagenoeg gelijk, dat maakt het makkelijker voor de aansluitingen van water en afvoeren. De inrichting en afwerking wordt iets luxer dan de andere kamers. Het belangrijkste is een walk-in douche (120x80), hangend toilet en twee sjieke wasbasins of wastbakken.
Kortom, het plan is dan geworden:

• Verbouwen douche kamer 5 
• Werkkamer voor Fannie. 
• Afhankelijk van het aanbod van gasten zullen daarna kamer (tijdelijk) 6 en 7 op zolder gebouwd worden. 
• Kamer 4 moet opgeofferd worden voor de trap naar boven en een computer plek / werktafel. 
• Weghalen van de trap in de lobby. 
• Kamer 5 komt bij ons appartement. 
• De kamers 6 & 7 worden hernummerd in de nieuwe 4 & 5 

Daarmee zal Fase 2 van het businessplan zijn voltooid.

pal langs de boiler komt een nieuwe muur

In het plan voor fase 3 staat nog:

• Een bieb + muziek + relax ruimte op zolder. Die ruimte zal worden gecreêerd in de Grange op het plateau naast het winter atelier. 
• De Garage wordt nog steeds de definitieve ontvangstruimte. 
• De ruimte naast de garage wordt appartement ≠3, geschikt voor minder valide gasten. 
• De tuin wordt een 20 tal strekkende meters uitgebreid richting de buren, met een automatisch hek en een paar parkeer-, caravan-, en kampeer plekken.

Het zwembad en de jacuzzi (planning mei/juni 2012), oorspronkelijk deel van fase 3 is in fase 1, c.q. 2 al gerealiseerd.

Het mag bijna een wondertje heten, maar het oorspronkelijke bouw- en business plan klopt in principe nog steeds. Ook al zijn een paar dingen naar voren getrokken, zoals het gasten appartement en het zwembad, ten koste van ons eigen appartement en de werkkamer.
De volgorde van de uitvoering is een beetje afhankelijk van hoe het bedrijf Le Mouton Qui Rit loopt. Zoals is gesteld in het business plan, laten we de uitvoering van fase drie sturen door het aanbod van gasten. Staan de gasten in cohorten van vier voor de deur opgesteld, dan zullen er natuurlijk slaapplaatsen bijgebouwd moeten worden. Tot nu toe redden we het nog net qua capaciteit. In het hoogseizoen van 2011 hebben we maar een paar keer nee moeten verkopen.

SLOPEN
Vandaag begonnen met de sloop van de oude zooi. Morgen het plafond en de wandtegels eruit en dan maar eens zorgvuldig meten, tekening maken, en een materiaallijst opstellen.

toilet, bidet en douchbak weg

Dan komt het leukste van alle klussen: shoppen voor materialen. En wel zo dat je binnen het budget blijft. Spannend altijd.

Buiten

Net als gisteren is het echt fantastisch weer. De zonneverwarming staat op ruim 70°, voldoende om het huis een paar graden op te warmen. Als het zo bewolkt is als in de winter, koelt het huis behoorlijk af en moet je er heftig tegen aan stoken. In de koude dagen was uiteraard het hout niet aan te slepen, nu ben je al klaar met een half wagentje per dag in de CV kachel. Dat scheelt een slok op een borrel. Met de open haard verstook je nog maar een derde. Het wordt echt lente. Heerlijk!

De schapies darren in de wei rond, nog geen nieuwe lammeren overigens. Grappig, een van de lammeren probeert zelfs voortdurend bij de verkeerde moeder zijn maaltje te scoren. En ze laat het nog toe ook. Niet meer normaal! Vanavond maar wat extra brokkies geven aan moeders.

En daar zit je dan buiten in de zon, een beetje uit de wind bij de buurtjes bij te kletsen. Het eerste luie zweet staat op onze voorhoofden. Het kan eigenlijk niet op. Naar aanleiding van Louise`s komende 65e verjaardag merkt ze gekscherend op dat ze nu een tasje eten krijgt met de kerst en dat ze als 65 jarige mag aanzitten aan het kerst diner. "Zie je me al zitten daar aan die tafel met al die ouwe knarren?", roept ze schaterend uit. Dan komt de verlaging van de pensioenen met 7% ter sprake. Dat is voor de lage inkomens een regelrechte ramp. Als die groep ooit heeft kunnen sparen is dat geld de laatste jaren echt wel verdampt. Zeven procent van je inkomen inleveren is niet meer op te vangen door huishoudens uit de lagere inkomensgroepen. Die gaan het echt niet meer redden is onze conclusie. De lasten blijven namelijk wel gewoon doorstijgen, en zo raak je aan de bedelstaf. Zegt ze nog: "We moeten opschieten anders is ook die AOW afgeschaft. Die rijen bij de voedselbanken zullen steeds langer worden."
Vanzelfsprekend krijgen we het ook over hoe NL, en welk land niet, ge-mis-managed wordt. De verspillingen door de overheden, de geloofwaardigheid van de politiek in het algemeen en dat er ontzettend veel mensen in de financiële verdrukking zijn gekomen. Uiteraard komt ook die staats secretaris aan de beurt, en hoe die gosert het in zijn kop haalt om voor 400 euries een bed te huren. Mag het een onsje minder? Pas nadat het in de pers kwam, kwam ook het berouw. Hoe geloofwaardig is dat?  Niemand die iets doet om het tij te keren. In tegendeel, jachtvliegtuigen, perperdure reisjes door overheden, idiote missies naar het buitenland onder dubieuze argumenten (stekkerdozen) en voorwaarden. Waar houdt het op? Is er dan niemand die een keer zegt dat het een onsje minder moet, ook bij de overheden? Ik zal wel geschift zijn, maar hier begrijp ik dus helemaal niets van.

LDF
In LDF zijn twee organisaties die zich met voedsel bedeling bezig houden: het Rode kruis en de bekende Restaurants du Coeur. Daar geef ik altijd wat aan als ze acte de presance geven. Dan koop ik een paar blikken of zo extra en doe dat dan in het karretje.van RdC.

Hofje in Bize

Het verbaast mij òòk niets als zo`n Sarkozy ineens een café in moet duiken omdat er honderden mensen nogal nadrukkelijk tegen zijn beleid protesteren. Blijkbaar was ie heftig geschrokken, en woorden als tuig, rapaille, geboefte rolden van zijn lippen. Erg makkelijk mensen als criminelen weg te zetten als je beleid faalt. Dat wel. Dan hoef je je namelijk bij niemand te verontschuldigen of er wat aan te doen. "Het zijn immers een stelletje criminelen? Nou dan", klonk het. Tot mijn verbazing werd het incident ook op de franse radio breed uitgemeten, incluis een interview met el presidente. Zo, die gast was pissig. Geen jota over dat er wellicht toch iets mis zou kunnen zijn met het beleid als de mensen zo aanhoudend protesteren. Een blinddoek om en een ezelsstaart aan zijn rug spotprent zweeft mij zo voor de ogen. Ongelooflijk hoe onbenullig en wereldvreemd dergelijke politici toch zijn. Dat soort mensen leeft in een totaal andere wereld dan de rest van de bevolking.

Is het anders in de rest van de wereld? Nee er is geen verschil.

TUIN    
De dag is weer zonnig. Hop maar eens een uurtje opruimen in de tuin. Iedere keer sta ik weer verbaasd over waar al dat zwerfvuil toch vandaan komt. Stukken plastic, resten van een vlieger, vuurwerk en wat al niet. Een flinke zak vol. Helaas is de Rozemarijn overleden, daar moet iets nieuws voor komen. Maar de Salie lijkt het gered te hebben, verbazend. Met een scheef oog kijk ik naar de haag, die moet BP maar eens aanpakken. Dan kunnen we meteen de border van het zwembad ophogen. Dan is dat voor het seizoen begint ook maar klaar.
In het zwembad tref ik een stuk minder algen aan dan vorig jaar, goed spul dus wat de badmuts erin heeft gedaan. Het is echter nog te vroeg in het jaar om alles zwemklaar te maken. Ook al zou je dat met het weertje van vandaag niet zo zeggen. Heerlijk zo in het zonnetje, dat doet me goed. Kou is prima, als kou minnend mens mag het best zo rond de 15 graden blijven hangen. Zoals nu. Als het maar niet zo depri grijs blijft weken achter elkaar. Dat is slecht voor het humeur.
Alle rolluiken zijn omhoog, de deuren wijdopen, een zee van licht. Een waar genot.

De eerste golven van de airwick stront spray waaien alweer over. De wegen kleuren groen grijs, de mest wordt uitgereden. De vette klei op de akkers is al geploegd, er moet gezaaid worden en stront over de weides gereden. Het leven is hier weer op gang gekomen. Gehamer, geratel van een kango, een slijptol, kettingzaagmachines... het geluid draagt ver. De boeren maken zich op voor de lente. Hopelijk wordt het niet zo droog als vorig jaar, dat was een ramp. Van ons land kwamen ook maar tien magere baaltjes hooi af, dat schoot niet op. Sommige boeren moesten zelfs hooi bijkopen. Tot aan een waar nood konvooi toe voor boeren in het zuiden die geen strootje meer te voederen hadden.