4 februari 2012

Koud hè

Het vriest hier 12°. Voelt aan als: heel koud. Er staat een straffe wind, en naar buiten gaan is dan ook geen pretje. Het leven bestaat met deze kou uit: hout halen, kachel aan de praat houden, schapen twee of drie keer per dag checken. `s Avonds brokkies in de voedergoot, en hooi in de ruif proppen. En dan weer gauw voor de haard kruipen met een, op dit moment moeilijk verteerbaar, boek.

De zonnefarm doet het geweldig. Water van bijna 60° komt er naar naar binnen en je merkt het aan de binnen temperatuur dat de echte koude uit het huis blijft. Omdat nog niet alles is geautomatiseerd moet ik veel met de hand schakelen, dat is het project voor dit jaar. Dan komt het fijn tunen, alles computer gestuurd. Ik denk daarvoor een Raspberry in te gaan zetten. Alles zit er op en er aan, maar het past wel in een sigarendoosje. Klein maar fijn. Soon for sale: 35€. Sla de eerste batch toch maar even over, de kinder ziektes, je weet wel.

SCHAPEN
Volgende week moeten de eerste ooien uitgeteld zijn, ik ben benieuwd. Drie ervan zijn duidelijk drachtig met 2 jongen, van de anderen is het nog moeilijk te zien, de tweede batch zo te zeggen. Mijn hoop is dat we alles levend houden. OK, er is elk jaar wel een miskraam, een zware worp waarbij ingrijpen onontkoombaar is. Vorig jaar is echt een rampjaar geweest wat dat betreft. Dit jaar is er nog een extra factor bij gekomen, zijn de ooien vrij gebleven van de besmetting van dat vliegje.

Opnieuw tobben met een flesje om een lam in leven te houden staat bepaald niet hoog op mijn lijstje. Zeker, het was zeer bevredigend la Bouf toch te zien groeien, en het rond te zien dartelen. Iedereen vond het een geweldig dat lam met de fles te voeden. Leuk om te zien hoe de kinderen er mee omgingen. Maar flessen lammeren maken praktisch geen kans om het te halen. Of je zou ze vol met antibiotica moeten spuiten en er bovenop zitten, constant in de gaten houden en op het minste ziekte signaal de spuit weer pakken. Tegen beter weten in probeerde ik het met la Bouf toch, helaas is la Bouf vorig jaar aan een long ontsteking ter ziele gegaan. Dus maak ik me gedachten of ik daar weer aan wil beginnen. Of, in het geval een ooi het niet gaat redden, het lam mee te laten versterven. Je kan het een paar maanden extra in leven houden, en dan wat? Aan het mes rijgen na vier maanden? Ik weet er zijn mensen gek op dat vlees, het schijnt ook supermals te zijn. Is het de moeite waard? Al ware het alleen al om het respect voor ieder levend wezen dat een essentieel deel van mijn denken is. Ga je niet iedere keer als je de fles geeft denken, over 4, 3, 2, 1, maand rijgt iemand je aan het mes. Zo zinloos dan die oefening. Goed, die beslissing hoeft nog niet genomen te worden. Aan de andere kant heb ik met schapen die hier 2 of 3 jaar dienst hebben gedaan geen moeite om te verkopen, en ieder jaar wordt de ram verkocht. Dit jaar ga ik trouwens proberen met een andere hobby boer rammen te ruilen, geeft toch een beter gevoel zoiets. Zinvoller dan na slechts een seizoen naar de slachtbank, al weet je met je verstand dat dat tijdstip er gewoon aankomt.

Voorlopig kijk ik met arendsogen naar de schapies of er al geworpen gaat worden, en check het hok een paar keer per dag.

Geen opmerkingen: