En dan nu een plaatje. Gisteren was het zo'n triest, maar wel zwoel weer. Nu is het weer niet echt geweldig licht, alhoewel het wolkendek op breken staat. Af en toe een lekker zonnetje, bijna geen wind. Kortom het ideale weer om te werpen.
Het is een rammetje en een ooi geworden. Het ooitje was vanochtend ff kwijt. Meteen paniek in de winkel, want in de stal raakt zo'n klein beest natuurlijk meteen in de verdrukking. Eerst maar eens naar de stal gestiefeld. Niks te zien, opluchting. Tja, en dan kan het een hele zoektocht worden. Is het ergens achter gekropen waar het niet meer uit kan? Maar daar lag 't. Beetje kleumend tegen de houtstapel aan. Na een duwtje kwam het overeind, en nog een duwtje en na wat geblaat van mams huppelde madammeke richting de spenen. Zeker niet op tijd mee gelopen de wei in vanochtend, en dan raak je elkaar kwijt hè. Jonge schaapies zijn bijna blind en gaan dan ook op geur en geluid af. Aan die oren mankeert helemaal niets. Grappig dat mechanisme, bij het lam zit het geblaat van de moeder in de hersenen en bij de ooi de geur. Werkt perfect.
Alleen jammer dat de zwarte kop van Flash niet door is gegeven aan de kleintjes. Recessieve genen? Of wordt dat pas over een tijdje zichtbaar? Nou ja, we zien wel. Hopelijk redden ze het, het weer werkt in ieder geval mee.
BP belde nog op dat ie de lammeren gezien had, kondigde ook maar gelijk aan dat de komende weken veel meer lammeren geworpen zouden worden. Och, daar hoef je geen prof voor te zijn om dat te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten