Het pakken van de auto was een beetje problematisch, na drie keer overladen paste het maximum aan bagage erin. Het gewicht van die tegels zo gelijkmatig mogelijk tussen de assen verdeeld. Toch weer een pak steen van 50 cm hoog! Het karretje ging bijna door zijn hoeven. Dus er is nogal wat blijven staan in Maurik. De papagaai Floppy en Bios de kat vonden toch nog een plekkie dus de kermis was klaar om te vertrekken. Bij de pomp meteen de banden op - hogere - spanning gebracht en toen waren die rare "glijdende" effecten weg. Het leek net alsof je over een dikke laag modder reed.
Over winterbanden
Winterbanden reageren minder nauwkeurig op het stuur. Moet je vaker op spanning brengen. Hebben dus totaal andere rij-eigenschappen. Voornamelijk de wegligging is merkwaardig, je wobbelt een beetje door de bochten heen. Minder strak rijwerk dus. Want met normale banden ga je toch met nettjes 80-90 km over de kleine bochtige landweggetjes hier, dat moet je met winterbanden dus NIET proberen. Alsof je door een zandbak rijdt, een beetje glibberig voelt de weg dan aan en je waggelt een beetje door de bochten heen...
Knarren maar
Daar gaan we dan, ons huis in Mailleroncourt-Saint-Pances ligt precies 598km vanaf ons huis in Maurik. Tot aan Epinal zit je op de snelweg en op zondag kun je dan doorknarren met een bijna constante snelheid tussen de 130-140 km. OK 1000 kilo aan bagage merk je echtwel, de heuvel op leek wel of je in een 2CV cabriolet reed. En stoppen doe je ook niet zomaar. Maar op zondag rijden is zeer prettig, praktisch geen vrachtverkeer, veel minder auto's, geen opstoppingen bij invoegstroken -wil nogal eens bij Thionville en Luxemburg gebeuren. Ik besluit er by Nomexy (afslag D6A) toch af te gaan, dan rechtsaf richting Mazely over de D6. Dit is de kortere (schilderachtige) route binnendoor. Ook al is het donker maar ja, ik wilde naar huis en had geen zin om een half uur langer te moeten rijden. Een ander gunstig effect is dat je adrenaline omhoog gaat, je kunt in het donker geen risico's nemen, overstekend wild, korte haakse bochten, of zit je plotseling midden in een dorp. Oppassen geblazen dus. En dat houdt je wakker, want na 500 km of zo verslap je een beetje en wordt je duf of slaperig. En die 10 minuten pause voor het tanken in LUX houdt ook niet over.
Al snel merk je het effect van het bos. Lichtbevroren wegdek op onbeschutte plekjes, behoorlijk link dus, maar rijden deed ik toch al niet te hard met bijna 1000kg bagage achterin. Na het passeren van Fontenoys le Chateau (waar het pittoreske Canal de l'Est doorloopt) begint het stevig te sneeuwen, bijna thuis en dat dit! Shit! Met een slakkegangetje de laatse km's gereden. Heel fijn poedersneeuw was het. Gelukkig geen tegenliggers te bekennnen want dan moet je ook nog de berm in. Wat wel eens problematisch zou kunnen worden met zo'n zware vracht.
Thuis
Zo da's kaut! Drie-en-halve-graad hier in huis. Maar de maatregelen die getroffen waren tegen bevriezing hebben perfect gewerkt. Water, alles werkte nog, geen bevroren boilers of WC's, beetje glycol in gegoten ;=)
Oppervlakkig gezien lijkt alles dan zo primitief: afsluiten, ontwateren en ga zo maar door. Je moet veel meer met de natuur rekening houden in een huis als dit met een op hout gestookte verwarming die gewoon uitgaat als er geen hout meer te verbranden is. Water dat afgesloten moet worden, verwarmingsysteem met glycol vullen, vertrekken die je goed dicht moet doen. Kortom iets als een groot huis als dit winterklaar maken moet je niet al te lichtvaardig opvatten. Je leest alleen maar enge verhalen over huizen die door de bewoners tijdens de winter verlaten zijn om teruggevonden te worden met wateroverstroomde kamers, bevroren wc's, kortsluiting... Alle getroffen maatregelen waren misschien extreem, zo van: "dat zal me niet gebeuren". Wat nu wel en niet noodzakelijk was, ik heb nog geen idee. Maar voorkomen is beter... Afijn de volgende winters zullen leren wat wel en wat niet nodig is. En uiteindelijk wordt het routine, wel echt wennen na een leven met betrekkelijke luxe als gasverwarming die nooit uitgaat. In de ochtend is het hier altijd behoorlijk koud, maar dat went ook wel.
Vandaag eerst met Damien een plan trekken hoe we de gang voor elkaar krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten