Soeptijd!

bron: Rossini's girl

Vanochtend eerst meer weer eens een stevige bouillon gebrouwen. Spekkies uitbakken, vlees aan gort snijden en aanbraden, 3 tenen knoflook, 1 ui, even glazig laten worden. Deksel erop en bij lage temperatuur de handel een paar minuten laten doorsudderen. Daarna een liter of drie water erop. Nog twee uien in hele dunne plakjes snijden, twee bouillon blokjes erbij, zout op smaak en hoppa. Klaar is uw kunstgebit. Eerst weer even aan de kook brengen en dan opnieuw op lage temperatuur een paar uur laten sudderen, op standje 3. Daar kunnen we de komende dagen lekker uit slobberen. Stokbroodje erbij, bakje soep in de magnetron opwarmen, beetje strooikaas erover voor de vette bek, en het buikje zit weer vol. Heerlijk zo tussen de middag. Morgen maak ik er tomatensoep van en de dag erna mik ik er een blik kidneybeans erin. Drie overheerlijke maaltijdsoepen met de zelfde basis. Makkelijker kan ik het niet voor je maken.
Oh ja, als je een paar aardappelen laat meekoken geeft het een heerlijke volle smaak aan de bouillon, en het vult geweldig. Tja, ik ben nu eenmaal gek op dit soort soepen. En de soepentijd is weer aangebroken, ha!

Vanuit die bouillon als basis kun je lekker koken. Als je de uien eruit laat bijvoorbeeld kan je er ragout van maken voor bitterballen. Even de blender er door. Of gebruik de bouillon om andere gerechten te maken. Sausjes, een paar pollepels bij je Boeuf Bourguignon, bij de spaghetti saus, lekker, lekker, lekker. Als je de bouillon zo gebruikt moet je niet vergeten het brouwsel elke dag even op te koken tegen onze vrinden de bacteriën. In porties invriezen, kan ook. Mijn ervaring is dat als je de soep dag na dag blijft opkoken de smaak er uiteindelijk wel afgaat. Daarom gooi er gerust elke dag al je snij afval in van je vlees en of groenten. Sla kan ook heel goed. Op die manier blijft er smaak aan zitten. Een beetje selderie is ook niet verkeerd. Niet teveel want het overheerst snel. Met de basis bouillon kun je dus alle kanten uit. Vaak schep ik een paar pollepels van het brouwsel over in een andere pan en maak er een nieuwe smaak aan. Variaties te kust en te keur.

Materialen

bron: Brico Depot

Zo, vanmiddag het puin van de muur naar de dechetterie gebracht en meteen doorgekacheld naar de Brico in Epinal. Uiteraard neem ik dan weer een afslag te vroeg in de stad, op de een of andere manier lukt het me niet om meteen de goede weg te kiezen. Dan maar dwars door het centrum, stoplichten op onmogelijke plekken, opstoppingen, en figuren die zonder richting aan te geven de rotondes afslaan. Geen wonder dat met die overvoorzichtige fransjes er een dikke rij voor elke rotonde staat op dit uur van de dag. De drukte bij de Brico viel gelukkig mee. Soms kun je over de hoofden lopen, en dan nog wordt er met heftruckjes gereden om dingen te verplaatsen. Hoe ze het verzinnen, daar kan ik met de pet niet bij. Die dingen zitten namelijk altijd in de weg. Ze sluiten dan ook nog eens een looppad af, voor je veiligheid. Bien sur, moet je net spullen hebben die juist in het afgesloten gedeelte liggen. Niet echt Fannie's meest favoriete winkel ;=) Bij de materialen afdeling hadden ze eindelijk, eindelijk, weer een fatsoenlijke voorraad ouate de cellulose. Dat goedje is van versnipperde bankbiljetten en dergelijke geloof ik. Je kunt het achter bijvoorbeeld een beschot storten en het zet zich dan van zelf. Prima isolatie voor als je er niet bij kunt met platen of zo. Gewoon volstorten en klaar.

Oeps die balken (Bastaings) zijn wel erg dik, nou ja we bouwen op de eeuwigheid nietwaar. Het was het enige hout met de vereiste breedte. Waarom ze die loeizware planken (Solivettes) boven de 2 meter in het rek moeten leggen? Geklim dus. Niet echt lekker met m'n wrakkige heup. Uiteindelijk hielp mij een vriendelijke man de zeven planken van 4 meter in de wagen te krijgen. Hij kon trouwens toch niet weg, maar vriendelijk niettemin. Hij had ook op zijn gemak achter zijn stuur kunnen blijven zitten wachten tot ik klaar was. Het werkwater stond weer eens ouderwets op mijn voorhoofd. Toch wel weer apart, het meeste timmerhout heeft in LDFeen eigen naam.

bron: Brico Depot.fr

Waar geen maten bij staan kunnen die van streek tot streek afwijken. Nou ja zeg, wie hebben ook alweer de meter en kilo bedacht om te kunnen stadaardiseren? Juist ja, de fransjes zelf, nota bene! Grappig, als je in NL een van die dingen wilt hebben, moet je de maten opgeven. Een drie bij viertje of zo. Of een drie duimer, dat zou dan weer in de buurt komen van een chevron ;=) Verder is mijn houtkennis van het Nederlands onvoldoende om alle NL termen erbij te zoeken.
Wat een mazzel, op het kleefband na alles kunnen vinden. Ga er maar vanuit dat de plek waar die tape zou moeten liggen mijn logica ontgaat. Want na twee rondjes door de winkel, geen band. Die wandplaten haal ik dan maar bij BigMat want de auto zat weer eens tot aan de nok toe vol. Isolatie neemt erg veel ruimte in.
Dat die planken bijna 2 meter uit je auto steken, niemand die er aanstoot aan neemt. In NL zou je na 100m rijden al meteen een bon voor gekregen hebben.