Frisjes

De afgelopen twee dagen is het nogal frisjes geweest. Zo'n typische druizel regen als voorbode van de herfst valt nu al een dag lang. Als de herfst definitief in de winter over gaat kan zo'n druilerige bui hier dagenlang aanhouden. De regen komt dan bijna zonder uitzondering loodrecht naar beneden. Iemand vertelde me dat het ligt aan het soort landschap dat we hier hebben. De regenwolken moeten tegen het Vogezen "gebergte" opstijgen of knallen er tegen aan. Daardoor schijnt er een soort wind luwte te ontstaan en dat op zijn beurt veroorzaakt weer dat er geen wind is die de regen alle kanten op kan laten gaan.
Het wordt tijd om hout voor de open haard naar boven te kruien. Dan kun je lekker in je leesstoel voor het raam gaan zitten met de warmte van de haard in je rug. Goed boek erbij, compjoetertje onder handbereik en naar de ondergaande zon staren. De wolken kleuren dan bijna zonder uitzondering bloedrood of goud met alle kleurschakeringen daar tussen. Gisteravond bij zonsondergang kroop ineens de zon onder de wolken door. Dat is een beetje een merkwaardig verschijnsel hier. Als het wolkendek niet helemaal gesloten is, en de zon gaat onder, dan zit tussen de horizont en de wolken een open stuk. Dan zakt de zon onder het wolkendek en schijnt er een goudengloed ons appartement binnen, terwijl het overdag alleen maar grijs en grauw was.

wintersolistice Mailleroncourt

Daarmee ga je de avond wel weer met een opgewekt gevoel in. Naarmate het seizoen vordert gaat de zon ook steeds eerder onder en beweegt de plek van waar de zon ondergaat zich steeds meer naar het zuiden, uit het zicht van ons appartement. Dat effect van die gouden zon die onder het wolkendek uitpiept, en recht ons appartement in schijnt, komt dan ook, naarmate de winter vordert, steeds minder voor. Je kunt niet alles hebben, toch? Gaan we ooit nog eens verhuizen of bouwen we een nieuw huis dan gaat daar wel degelijk op gelet worden. Namelijk dat we in de herfst en winter optimaal van de zon en zonsondergangen kunnen genieten. Maar we hebben gelukkig nog jaren voordat we werkelijk met pensioen gaan. Dus dat nieuwe huis moet nog maar even wachten.

Vanavond krijgen we onze laatste gast die we eens extra speciaal gaan verwennen, gewoon omdat ze voorlopig de laatsten van het seizoen zijn. Het menu voor vanavond:

• Uiensoep, is een tik van me maar vind ik altijd vreselijk lekker, 
• Varkensfilet met vijgen, bismati rijst en een of andere salade
• Appel carré met een bolletje vanille ijs

Ben ik net klaar met het menu samen te stellen, komen bij het genieten van mijn eerste bakkie op de zaterdag ineens twee jehova's getuigen aan de deur. Hoppa! Gratis spraakles!

Nu is het nogal moeilijk mij te overtuigen van het gelijk van een kerk, welke kerk dan ook. Ze waren echter blijmoedig hun prevelement al aan het afsteken voordat ik hen vriendelijk kon bedanken voor de wijze les en tot de volgende keer. Uiteraard zijn het afgetrainde getuigen, dus moest ik de afwas even laten voor wat het was. Eigenlijk best wel lang geleden, de laatste gratis spraakles.

symbolen godsdiensten
bron: KU leuven

Of ik wel geloofde? "Ja natuurlijk geloof ik", zei ik. Je moet ze ten slotte aan de praat houden nietwaar. Oh, en in God toch zeker? Toen ik hen verbijsterd aankeek, ook een beetje toneelspelen hoort erbij, vroegen ze voorzichtig welk geloof ik dan aanhing. Tsja, dat was een schot voor open doel.  "Ik geloof dat iedereen het recht heeft te geloven in waar hij of zij in geloven wil." Niet op de spits drijven, klonk nog een klein stemmetje in mijn hoofd. Dus ik bleef beleefd en probeerde hen niet al te zeer op hun Jehova ziel te trappen. "Tegelijkertijd geloof ik ook dat niemand het recht heeft een ander diens geloof op te dringen, of te dwingen naar diens geloofsregels te leven." Zo, nu eens kijken wat dat gaat worden. Ze gingen ineens in de overdrive Warp 9. Waarom die gasten altijd overijverig hun bijbel voor je neus aan het wapperen gaan is mij een volkomen raadsel. Wat je ook zegt ze vinden altijd wel ergens een beduimelde pagina die ze kunnen openslaan. Om met de overtuiging van hun gelijk, een vage passage, met een voor een miljoen miljard interpretaties openstaande bewering, aan te wijzen. Ze hielden het 10 minuten vol, en ik slaagde er zowaar in om ze voor een avond van de volgende week uit te nodigen. Wellicht dat ze de moed hebben met deze ketter een bakkie te doen. Bij het afscheid maakte er eentje een behoorlijk rake opmerking. Nee niet wij of onze god gaan u overtuigen, dat doet u zelf. U zult zich zelf overtuigen.
Dat vond ik een van de meest wijze opmerkingen die ik tot nu toe van een jehova getuige heb gehoord. Stof tot overpeinzing, dus.

Toch wel grappig hoor, twee oudjes die het dorp huis aan huis af stropen om hun boodschap over te brengen. Terwijl ik weet dat de meesten hen de deur in de neus knallen met onderwijl onbeschofte opmerkingen uitkramend. Ja het fameuze laagje beschaafd converseren is heel dun hoor in LDF! Dat is ook weer nergens goed voor vind ik. Gewoon wat beleefdheden uitwisselen werkt veel effectiever, en na een paar minuten ben je van ze af. Daarna sta je op een zwarte lijst. Anders gaan ze denken: hé weerstand, knokken jongens! Hier is een zieltje te winnen. Een glimlach en een vriendelijk woord vergezeld gaand met een uitnodiging om eens een avond te komen bomen werkt totaal anders. Je prijst ze als het ware de grond in. En ze krijgen dan het gevoel in een groot onzeker zwart gat te geraken. Hoei, oppassen! Even een rood vlaggetje bij dat huisnummer plaatsen. Meestal zie je ze dan een paar dagen later nog een keer door het dorp cruisen,  maar dan aan de overkant van de straat.

Ben benieuwd of ze mijn uitnodiging aannemen.