Nazomer

Heerlijk nazomerweer is het. Echt genieten. De dagen slenteren voorbij in een gezapig tempo. Beetje klussen, beetje koken, beetje tuinieren en op jacht naar materialen. Het wensenlijstje voor de komende maand was overigens niet zo groot. Wel een goedkoper adresje gevonden voor vacuumbuizen voor de uitbreiding van de solar farm. Hoe dat ging is wel een stukje in de blog waard.

SHOPPEN
Tot heftig balen bleek, tijdens het ontwerpen van de solar farm uitbreiding met 60 buizen, dat Bricodepot geen vacuum buizen en bijbehorende spulletjes meer verkoopt. Vorig jaar moesten we al een behoorlijke omweg maken om extra sets te krijgen, nu blijkt dat geen enkele brico meer zonnecollectoren verkoopt. Ze waren echt de minst dure. Een rek van 18 buizen was rond de 550 euries inclusief de onderstellen en fittingen. Blijkbaar was de omloopsnelheid toch te laag, en dus gaat zoiets dan zondermeer uit het assortiment. Een verschijnsel dat ook bij supermarkten optreed. Zelfs al zie je zelf bij je wekelijkse boodschappen dat er echt wel omzet is, maar blijkbaar haalt het artikel de drempel niet. Dat terzijde. Vreemd genoeg zijn de prijzen van de panelen sinds een paar jaar alleen maar aan het stijgen. De goedkoopste sets vond ik voor over de 700 euries ergens in het diepe zuiden van LDF. Ook nog eens ex terras onderstellen. Dan kostte het nog bijna 200E om het speelgoed hier te krijgen. Of je moest er een dikke 500 km voor gaan rijden, waarmee je 100E aan brandstof zou gaan verstoken. Dat alles maakte het meer dan de moeite waard eens buiten LDF te gaan shoppen. Via het internet uiteraard. Duitsland zelfde laken in pak, te duur vond ik. Belgie idem. NL kwam al meteen dichter in de buurt van de begroting.

array 2 solarfarm

Na een beetje verder spitten kwam ik op een adresje uit in het noorden van noordholland. Ruim 750 km vanuit LMQR, een kosten post om zeker rekening mee te houden. Omdat er toch een bezoek richting NL in de planning stond leek me dat prima te combineren. Zo gezegd zo gedaan. Na een aanvankelijk traag startende mail wisseling werd er een prijs afgesproken. Met verlegde BTW zodat ik in NL de BTW niet hoefde te betalen, en in LDf pas veel later. Kun je mooi eerst nog een cheque van de belasting met je credit d'impots afwachten voordat die 19% weer teruggegraaid wordt. Ook dat terzijde.
Kom je aan bij de verkoper en zie je een ravage aan onderdelen liggen in diens garage / voorraadruimte. Het bedrijfje bleek gevestigd aan of in huis. Perfect om de overhead te drukken denk ik dan maar. Maar als de manifolds onder een stapel andere dozen vandaan moeten komen zinkt mij het vertrouwen op de goede afloop toch wel een beetje in mijn schoenen. We raken aan de praat, techneutjes onder elkaar kunnen het namelijk oeverloos over bouten en moertjes hebben, toch? Scoor ik ook nog drie onderstellen, een elektrische driewegklep, en een warmtewisselaar ter grootte van een paar pakken melk. Inclusief brandstof was ik daar totaal net zoveel voor kwijt als bij de Brico.
Voor de buizen moesten we nog naar een andere opslag rijden een km of 10 verder op. Opnieuw daalt mijn vertrouwen tot een absoluut nulpunt. Wat een zooitje. Ergens in een hoek van een opslagloods huurde de verkoper een paar vierkante meter af en daar lagen, keurig gestapeld, een veerigtal dozen met buizen en toebehoren.
Nu snap ik ook de combinaties met de rekken van 24 en 30 buizen. De buizen zijn per 12 in een doos verpakt en maken dan optimale (verpakkings) combinaties. Overigens de sets bij de brico waren 18 buizen, in dozen van 9, een minder gunstige verhouding als je dat gaat doorrekenen. Een enkel rek zet niet echt zoden aan de dijk. Voor een beetje opbrengst heb je al snel een 30-tal buizen nodig. Een installatie komt daarom meestal in twee of meerdere sets of rekken. Slimme calculators die de verpakkingsgrootte bedacht hebben.
Na een interessante babbel over techniek en de economische kant van het verhaal steeg mijn vertrouwen in een goede afloop weer. Er kwam zelfs een mogelijke business deal uitrollen voor een eventueel dealerschap in noordoost frankrijk. Maar daarover moeten we dan maar eens een apart gesprek hebben zeiden we tegen elkaar.

Mijn "winst" bestaat uit de wisselaar en de klep voor hetzelfde geld, wat ik kwijt zou zijn geweest voor drie panelen zonder steunen etcetera, als bij de Brio. Maar daar komt, formeel, da'lijk nog de btw afdracht in LDF bij. Die winst is dus relatief.

Toch wel apart. Via het internet vind ik een leverancier met lagere prijzen, schrik me een hoedje als ik zijn toko zie, maar blijkt achteraf toch alles in orde te zijn. Je kunt ook makkelijk de goedkoopste zijn als je nauwelijks of geen overhead kosten hebt. Opslag niet meer dan een paar tienen in het jaar kost, en ook nog, volgens zijn zeggen, mede eigenaar bent van de fabriek. De combinatie groothandel en particuliere verkoop is ook nog eens aan twee kanten verdienen. Allemaal win win situaties hier. Afijn eerst maar eens de spulletjes installeren en het resultaat afwachten.

Toch gek, zoals je met gemengde gevoelens bij zo'n leverancier wegrijdt. Maar ja wat kan hier nou fout aan gaan. Buizen zijn buizen, mankeert er wat aan de buis dan zie je dat onmiddelijk. Daarom heb ik ook wat reserve buizen mee gekregen. Zo te zien is zo'n manifold heel goed zelf te repareren mocht daar iets aan mankeren. Alleen die capilairen, die dunne koperen buisjes die in de glazen buizen zitten, daar kan dan nog iets mee zijn waar je gepiel mee kan krijgen. Vooral omdat je daar niets aan kunt zien als ze kapot zijn of zo. Merk je alleen als de collectoren niet zo warm worden als zou moeten, hoe je dat moet constateren is voer voor nadenken.

BBQ

Huisje 10

We hadden ook een uitnodiging voor de BBQ van JW en Françoise waar we zaterdag naar toe gingen. Het weer speelde mee, en de BBQ deed oude herinneringen aan de BB's bij ons in NL weer opleven. Alsof JW de fakkel heeft overgenomen. Twee zeer luxe gril dingen, gewonnen met een prijsvraag, om je te begillen, zorgde voor het vlees. Ouderwetse met de handgemaakt hamburgers volgens het Korst recept gingen er weer in als koek. Een beetje apart vond ik de sambal ik de hamburgers, zeer zeker iets om te onthouden. Uiteraard mocht de paar liter Korst Pindasaus ook niet ontbreken. Een aparte cote du Rhone werd uitgeschonken, Palm bier... Allemaal lekkernijen waaraan je in de afgelopen decennia zo aan gewend was geraakt kwamen tijdens deze BBQ weer allemaal samen. En dan dat in een groot park met een BBQ gedoog zone ;=) Een BBQ GEDOOG ZONE. Wat krijgen we nou!? Typisch Hollandse kneuterigheid. Een BBQ gedoogzone. Soit! Het was weer ouderwets gezellig, lekker uit je nek te kunnen kletsen. Uiteraard kwamen de verkiezingen ter sprake, hoe het was in LDF etc.
Voor JW en F had ik een van de keramiek huisjes als kado meegenomen. Maar mijn vrees van: zullen ze dit wel leuk vinden, was ongegrond. Het huisje nummer 10 gaat een mooi plekje krijgen.
Vraagt men zich af waarom de huisjes een nummer hebben gekregen. Het leek me de simpelste manier om ze uit elkaar te kunnen houden. In de winter worden er sowieso een aantal huisjes bijgemaakt. Of omdat dit soort kunstjes meestal een naam hebben. Of iets van een combinatie van serienummer en naamgeving. Iets dergelijks dus. Kunnen mensen ook nog eens na of bij bestellen, misschien...