Zondag

Het belooft een pracht van een dag te worden, 23 graden! Snel een bakkie doen, de mail afhandelen, met mijn schatje kletsen en de laatste hand aan de kamers. Dan, hop op die motor! Kan ik mooi nog een paar uurtjes tuffen voordat de gasten komen.

RESERVERINGEN
Krijg nou wat! Zie nu al een aanvraag voor het oud en nieuw verschijnen. Toch een beetje te grote groep (27) voor ons huis. Dus geantwoord dat we zoveel mensen niet fatsoenlijk onder kunnen brengen. Overigens verhuren we de gite liever een hele week. Dit laatste in verband met de soort van aanvragen vorig jaar. Een nadeel is wel dat de kerst en oud nieuw precies tussen de omliggende weekeinden vallen. De feestweek ligt tussen zondag 25 en zaterdag 31 dec. Voor veel mensen is dit geen gunstige week voor hun vrije dagen.

MAANDAG
Een dagje later dus. Gisteren  liepen de werkzaamheden iets uit de hand. En zwemmen gaf toch ff de voorkeur, het zwemwater was 23 graden. Vandaag was het 23 graden buitentemp en  de badwatertemperatuur is stijgende. Wat een nazomer. Van herfstplaatjes kon je dan ook nauwelijks spreken. Maar toch leuke plaatjes in de buurt van Trémonzey geschoten. Aan de weg tussen Clerjus en Trémonzey ligt een hotel of zo aan een meertje. Met een eigen watermolen. Ziet er allemaal zeer luxe uit.  Zo uit mijn ooghoek zag ik een spiegelglad water. Hop omdraaien en fotootjes maken. Geen zuchtje wind te bekennen, perfect voor zo'n klassieker onder de plaatjes: spiegelbeeld.

De brommer parkeer ik aan de kant van de weg, geen ziel te bekennen en het verkeer kun je op twee vingers tellen op deze tijd van de dag. Dacht ik. Komt er ineens een enorme bus aanzeilen en scheert rakelings langs me heen. Da's effe schrikken. Op mijn zware motorlaarzen slof ik naar de rand van het meertje om fotootjes te maken. De ondergrond is heel erg zacht en bezaaid met afgevallen takken. Met die zware klompen en m'n heup, die de laatste paar dagen weer eens behoorlijk opspeelt, is het lastig de oever te bereiken. Maar het lukt zonder te  vallen. De inspanning wordt beloond en maak precies het plaatje wat me voor ogen stond. Kom ik terug aan de weg zie je ineens die laagstaande zon door het bos heenschieten.

Volgens Wim heb je op de vroege morgen en in de late middag het mooiste licht. Dat heb ik goed in mijn oren geknoopt. Vandaar dat strijklicht. Tuurlijk een echte fotograaf had er een mooi dekkend plaatje van gemaakt. Maar zo dat late herfstlicht door dat groen heen. Ik raak daarvan onder de indruk zo van al die groene kleuren. Tuurlijk de echte herfsttooi laat nog ff op zich wachten, en het lijkt nog wel zomer. Door het zachte weer van de laatste weken laten die mooie bruin-geel-rode kleuren nog even op zich wachten. Alsof de zomer een eindspurt inzet. Een volgende keer beter.