6 september 2011

Code

Sinds het VWO heb ik altijd een zekere interesse gehouden in de wiskunde. Ook al was ik daarin nooit een hoogvlieger. Maar als ik eenmaal een kunstje doorhad, viel het me makkelijk dat met de andere kunstjes te combineren en daarop voort te borduren. Kon makkelijk een avond doorbrengen met wat gekrabbel in een klapper waarvan ik een jaar later of zo, absoluut niets meer begreep. Zelfde verschijnsel trad op bij het opruimen van dingen die ik jaren al niet meer had aangeraakt. Zo vlak voor het vertrek naar LDF. Daarbij kwam ik uitdraaien van programmatuur en aantekeningen tegen waar ik ook al geen bal meer van begreep. Verbijsterd denk je dan: heb ik dat in elkaar zitten klussen? Hop in de ton ermee. Immers, ik zou er nooit meer iets mee doen.

Nou ja, het balletje rolde anders. Nadat ik in La Douce France belandde is die interesse weer een beetje opgeleefd.  En in de constructies van allerlei dingen hier, zitten wat grapjes uit de wis- en natuurkunde. Totaal werd ik opnieuw getriggerd in de afgelopen paar weken toen ik bezig ging wat harde schijven leeg te ruimen om te vernietigen. Verrek, kwam ik ineens weer een heleboel sourcecode tegen van mijn "real world simulation" modules - soort of "spel" waar ik ooit eens mee begonnen ben. Veel wiskunde erin, waar ik natuurlijk ook al geen jota meer van begreep. Laat staan dat ik de code zelf nog vloeiend kon lezen. Wat je in die paar jaar schijnt te vergeten of te verleren is gewoonweg verbijsterend. Ik word oud.
Zo zag ik ook nog wat experimenten terug om uit een reeks van willekeurige getallen mooie plaatjes te maken. Herkende het programma in die reeksen, patronen dan werden daar kleurtjes aan gegeven en de mooiste psychedelische plaatjes kwamen dan op je scherm. Weet nog dat ik daar dan reeksen van het weer, de beurs, nieuwsberichten en alles wat maar ter tafel kwam op los liet. Kon er uren naar zitten staren. Op de eenvoudige PC's die ik daarvoor had duurde het allemaal veel te lang voordat de nieuwe "dia" was gegenereerd. Dat was misschien ook de reden waarom ik ermee ophield. Mijn plan was om dat realtime te kunnen doen. Als er iets in de wereld veranderde moest dat ook meteen op het scherm zichtbaar worden. Maar daar had ik een iets krachtiger machine voor nodig. Een machine die natuurlijk zelf gebouwd moest worden omdat die op dat moment niet op de markt te koop  was. Eentje met meerdere processoren op een board en meerdere moederborden in een kastje die allemaal met elkaar verbonden waren. (later werden dat dan weer "blades" genoemd) Dus zoiets in elkaar te prutsen met off the shelf onderdelen die bij de eerste de beste PC boer te krijgen waren. Ook het OS ervoor bestond al.  Het is er nooit van gekomen want mijn betaalde klussen vergden gewoon teveel tijd en energie van me. Later, zo rond 2007, kwamen de eerste van dergelijke machines toch op de consumenten markt, kostten geloof ik tegen de 15.000 dollar. Voor mij te laat.

JEUKEN
Nu anno 2011 nadert de winter, jeuken mijn vingertjes weer en kruipt het bloed waar het niet gaan kan. In de loop der jaren zijn er voldoende PC's verzameld die nu staan te niksen. Eens kijken of die niet tot een klustertje samen te voegen zijn. Laten we daar maar eens mee beginnen. Ook al is het allemaal oude meuk, ça m'est égal!
Begin ik gewoon weer met vingeroefeningen als priemgetallen (1,3,5,7,...), pi tot in tig decimalen (3.1415...), de natuurlijke logaritme (e=2.718281828), en de gulden snede (1.618033...) te programmeren.

plaatje van wikipedia

Grappiger wijze heeft ons zwembad bijna precies de verhouding van de gulden snede. De Badmuts kon nu eenmaal niet goed omgaan met de maatvoering, dus is het bad 16cm te breed. De Chinese en Japanse bouwmeesters schijnen ook zo'n maat  als de gulden snede gehad te hebben.

Interessant zal worden hoe ik de reken-taken kan laten opsplitsen tussen de verschillende PC's en processoren...


Geen opmerkingen: