LeMoutonQuiRit

Afijn, alle 9 gasten zijn weer vertrokken. Vandaag hoeft er slechts een kamer klaar gemaakt te worden voor de gasten van vanavond, en dan is het rustig tot zondag. Kan ik lekker op mijn gemak de rest schoonmaken en het beddengoed vervangen. Toch wel maf dat de gasten blijven binnen druppelen. We zitten nog niet helemaal op onze target van dit jaar, dus we kunnen nog wel wat gasten gebruiken. Maar komt de kerst er nog aan, en tussendoor komen er ook nog wel gasten. We raken ook steeds meer bekend in de omgeving, men begint ons zelfs aan te bevelen. Niks verkeerd mee dus.
De eerste tekenen van een soort van klantenkring voor Le Mouton Qui Rit - het lachende schaap - beginnen zich dan ook af te tekenen. Een paar families hebben hier vrienden of familie in de omgeving wonen en zien ons als een mooie uitvalsbasis. Een aantal gasten komen volgende week voor een 4e keer hier, ook al op familiebezoek. Van een familie hebben zo langzamerhand alle familieleden hier mogen vertroetelen. De afgelopen seizoenen hebben we een aantal terugkerende gasten opnieuw mogen verwennen. En er komen meer en meer gasten die iets te doen hebben in de omgeving. Bijvoorbeeld, de komende weken hebben we een klein groepje stoere mannen die een enorm terras aan het aanleggen zijn in de buurt. Ze hebben voor het appartement gekozen. Dan kunnen ze lekker hun eigen gang gaan, voor zichzelf zorgen, zonder ook van iemand afhankelijk te zijn. Een lerares aan het college in Vauvillers zit hier een paar dagen totdat ze haar appartement in St. Loup kan betrekken. Ze vertelde dat dit haar eerste ervaring met een B&B was. En die beviel prima, zei ze. Ze zal al haar vrienden hier naar door verwijzen. Geweldig! We vervullen duidelijk een soort streekfunctie. In de zomer zijn het veelal vakantiegangers, en in het voorjaar fietsers, wandelaars, duikers en kajakkers. Een mooie mix van gasten denk ik dan.
Uiteraard vraag ik naar hoe men ons vindt, bijna zonder uitzondering via het internet. Men bereikt ons ofwel via boekingssites, de pages jaune (gele gids) of gewoon via zoekmachines. Daarom is een goede aanwezigheid op het internet erg belangrijk. Zoals dat gisteravond tijdens een gesprek met een van de gasten nadrukkelijk gezegd werd. Zonder internet zou ons B&B in Mailleroncourt-Saint-Pancras niet floreren. Zou er heel veel geld in reclame gestoken moeten worden, of zouden we echt de boer op moeten gaan. Bijvoorbeeld zouden we dan op beurzen moeten gaan staan. En adverteren in bladen als: de Kampioen, Motor, Telegraaf, AD, Volkskrant, Klei en...en...en. Nu kan het een bescheiden budget blijven voor boekingssites en wat promotiemateriaal als boomerang kaarten. Misschien dat we voor het volgende seizoen nog iets als flyers gaan maken. Die moet je natuurlijk ook gaan verspreiden. Eens serieus gaan nadenken over hoe we ons B&B in de belangstelling van de klant kunnen brengen. Belangrijk is wel dat je voortdurend aan de weg blijft timmeren. En nieuwe dingen moet blijven bedenken om je B&B aantrekkelijk te houden voor je gasten.
Hetzelfde geldt ook voor onze site. Voortdurend wordt daar, al dan niet zichtbaar, aan geknutseld. Er staat een boekingspagina op stapel die, voor het volgende seizoen start, life moet zijn. Dan kunnen mensen meteen zien of er kamers vrij zijn en wat hun verblijf gaat kosten. Dit zijn twee van de meest gestelde vragen. Als de gasten meteen via onze site kunnen boeken schijnt dat ook weer een extra trigger te zijn om dat daadwerkelijk te gaan doen. Overigens het uitgangspunt blijft wel: het gemak dient de mens. Zoekers op het internet, zo hoorde ik gisteren, hebben er een hekel aan eindeloos te moeten mailen of bellen om een kamer te vinden. Met die boekingspagina verlaag je de drempel. Dan denk je maar dat er daardoor ook meer gasten zullen komen. We zitten immers nog steeds in de opbouwfase van ons bedrijfje: jaar drie van vijf. Wat gaat die tijd.

COLLABORATEUR
Een paar epistels terug had ik het nog over ghostwriters en dat ze dat in LDF collaborateurs noemen. Nou, ik heb er ook een. Eentje die me geweldig helpt er iets leesbaars van te maken. Wat een luxe! De laatste paar maanden zul je dan ook, als regelmatige lezer van deze blog, gemerkt hebben dat stilletjes aan het Nederlands aan het verbeteren is. Dat is dankzij de inspanning van Marion. Zij drukt me met de neus op mijn al te grote flaters. Voornamelijk die D's en T's en sinds de laatste paar weken ook de interpunktie. Af en toe kijkt Fannie ook mee. Geweldig die hulp, want ik zeg eerlijk, mijn Nederlands is een puinhoop.

NATUURLIJK
De natuur is totaal van slag af. Ik zeg het je! Vanochtend zag ik in de wei twee nieuwe kalfjes liggen. Eerst dacht ik dat er eentje al total loss was, maar die lag gewoon te zonnen. Het is 19 graden! Komt de boer aangelopen, en rats een tang in het oor om een oormerk aan te brengen. Je zag het kalf gewoon stuiteren van de schrik. Toch wel grappig hoor die kleine beesten zo helemaal beduust van de nieuwe wereld om hen heen.

le mouton qui rit maaiers

Nu het nieuwe deel van het hek er staat, zijn de schapen naar de voorste wei verplaatst. De truuk om ze te lokken met een bakkie granulaat werkt geweldig. Ik hoef geen schijnbewegingen te maken of de wei in te lopen en moeizaam de beesten te drijven. Gewoon met een bakkie granulaat schudden en hop, komen ze op een drafje aan. Hek achter ze dicht en klaar. Voor BP zijn ze nogal bang, die kreeg het niet voor elkaar om ze te lokken. Schapen zijn van nature een beetje schichtig. De kleinen zijn dat helemaal. Zijn er ook nog niet aan gewend om door mij gevoederd te worden. Het begint te lukken. De geiten komen met de schapen mee, ook al weten ze dat er niets te halen valt. Maar, goed alles zit nu in een wei, zodat die eens flink kaal gevreten kan worden voor de winter invalt.