Toestanden

Zie je een mooi geprijst koelkastje staan. Hop er op af. Om mee te nemen, dus geen ellenlange besteltijd. Afijn sjekkie schrijven, bon is meteen je garantie, en klaar, zijn we weer een koelkast rijker. Dan kan de amerikaanse naar boven en hebben we eindelijk ijsklonten bij de limo en water. De koelkast zou bij beveiliging staan als we klaar met shoppen waren. Komen we aan zien we de koelkast zonder enige verpakking staan. Legt een pipo uit dat dat heel gewoon is voor grootwinkels als Auchan. Dit om miljeu redenen door verpakking uit te sparen. Tuurlijk, gewoon een kosten besparing, zeg dat dan gewoon. Maar nee, een heel verhaal er omheen hoeveel ton karton en plastic ze vorig jaar hadden aan amballage. Vraag ik, hoe leveren ze die dingen dan bij de klant aan. Ja dan zitten er om de hoeken piepschuim en een folie omheen. Zeg ik prompt, naar ik wil er toch minimaal een soort van bescherming omheen hebben. Heb er geen zin dat het in de auto beschadigt. Want je hebt dan totaal geen verhaal. Komt er een aanzetten met flinterdun folie. Nou, toch graag nog een extra laagje. Maar ik vind het abnomaal dat een koelkast op deze manier afgeleverd wordt.
De volgende dag de handel uitgeladen, uit de folie gehaald, is het kreng toch beschadigt, maar dat was van voor de foliezooi, duidelijk. Inspecteerd Fannie de handel blijkt de scharnierklep van het vriesvak kapot te zijn. DAT WORDT GEDOE. In ieder geval kun je de handel binnen 8 dagen retourneren, dus als ze niets aan die klep willen doen brengen we de handel terug, makkelijk zat. Want zo is die kast niet te gebruiken met een kapotte klep.
Morgen gaan we toch naar Cora in Vesoul om een zwembad te scoren dus maken we een swing lang Luxeuil om het probleem ff aan te kaarten. Gaat natuurlijk uren duren, gezeur.

Niettemin wordt dit knaapje steeds mondiger en merkt dan ook steeds vaker dat men sneller in de schulp kruipt als ik mijn spraakspleet roer.

Zo ook met onze eigen keuken. Nog steeds geen oplossing voor het blad. Bel je met de leverancier. Begint die met een heel verhaal op te hangen waarom het tot twee keer toe is fout gegaan. En nu willen ze ter plekke de handel op maat gaan zagen. Nu heb ik dàt al een keer zien doen en natuurlijk ging dat falikant fout. Het uit de hand zagen van keukenbladen alleen met een decouperzaag geeft met geen mogelijkheid een rechte snede. Gedoemd om te mislukken.
Mijn voorstel om tot een alternatief plan te komen door eens met zijn allen te gaan breinstormen sloeg niet echt aan. Zelf dacht ik aan een beton ciré oplossing. Dat maak je met een 22mm multiplex plank en een laagje beton en afwerken met beton ciré. Prachtige naadloze oplossing. Maar ja daar verdiend zo'n keukenboer dan niets aan he. Dus blijven ze maar aanklooien. Zelf weet ik dan dat het uiteindelijk toch een dergelijke oplossing moet worden omdat de ontworpen maten gewoon niet leverbaar zijn met de bestaande keukenbladen; zonder technische problemen te krijgen. Maar een klant laten meedenken in het vinden van een oplossing is natuurlijk "impossible". Misschien moeten we gewoon een visite de surprise doen bij die keukenboer en hem dan met zoiets confronteren. Face en face willen ze meestal wel van je af en geven dan vaak ook sneller hun weerstand op. Afijn we geven ze nog een week en voeren dan de druk maar flink eens op.

Gedoe allemaal.

BP heeft volgens mij een inzinking, want er komt de laatste dagen niet echt veel werk meer uit zijn handen. Vanochtend maar eens mijn beklag gedaan daarover. Gaf wel weer een beetje speed, maar nog steeds schiet het niet echt op.
Vorige week vrijdag kwam ie met een vloer, betegelt en al, aanzetten die zomaar 4 cm omhoog was gekomen. Dan komt het plafond wel erg dicht bij. Zegt ie: sluit dat mooi aan op de drempel en is het makkelijker schoonmaken. Nou dan zou ie eerst die vreselijk smerige tegels en het onregelmatige leggen eens moeten gaan bekijken. Waardeloos argument dus. Daar was ik een beetje ontzet over. Hoe kan iemand nu zonder overleg zomaar iets totaal anders gaan fietsen dan de afspraak was. Waarom overleg je dan met elkaar over de uitvoering van het een en ander. Iedere keer als ie dat flikt gaat het werk hopeloos de mist in. Nogmaals keihard gesteld dat afwijken van afspraken vooraf overlegd dienen te worden en niet als fait accomplis (voldongen feit). Dat was ff behoorlijk balen, en zeven zakken cement naar de klote en drie pakken tegels. Want ik heb het hem er gewoon uit laten breken en opnieuw beginnen, maar nu volgens de afspraken. Die uren zijn voor zijn eigen rekening spraken we af. En mijzelf op de borst kloppend kan ik zeggen dat het er nu wel goed uitziet.

De afgelopen weken is dit al een aantal keren gebeurd: verkeerde afwerking, foute materiaal keuze, met een dure steenbeitel een stuk betonijzer aanvallen (beitel kapot, hoe kan dat nou??) etc. etc., Wat een tijdverlies iedere keer. En hoe vriendelijk de man ook is, dit deed de emmer met een Tsunami overlopen, samen met zijn ultra lage productie van de laatste twee weken. We hebben dan ook een einddatum voor zijn werk bij ons gesteld. Daar schrok ie dan toch weer van. Nou ja als het niet goedschiks kan moet het maar zo.

TARGET

Afsluiten met iets veel positievers. Druppelen toch steeds reserveringen binnen. Vallen er af en toe reserveringen af, maar het aantal verkochte nachten groeit gestaag richting onze target. En staat de tellert op 85%. Dat is natuurlijk niet verkeerd. Van de week zaten Fannie en ik hier eens over te filosoferen. Gewoon als je ziet wat de ontwikkelingen zijn, we heel erg toevallig op de fietsroute Eindhoven Barcelona liggen en die steeds drukker befietst wordt. Mensen die meer een wat eenvoudiger vakantie willen houden hier in de rustige Haut Saone. Waar je gewoon nog een auto midden in de wei onder een boom kan parkeren en je je lunch hebt zonder dat er in een kwartier een andere auto voorbij komt. Ontwikkelingen die volgens ons echt gaan doorzetten. Dat lees je in de kranten op fora en merk je aan de reakties van je gasten: "wat een rust". Volgens ons zijn dat onze klanten van de toekomst.
En langzamerhand wordt duidelijk dat we een soort streekfunktie hebben. Een B&B met voldoende capaciteit, redelijk geprijsd en er valt altijd wel wat te regelen. Over 14 dagen is er de 4e grote invasie van een man of twaalf. De ene keer is het een huwelijk, dan een lustrum of een sport aangelegenheid. Keer op keer horen we echter dat we het enige grotere B&B in de omgeving zijn. We hanteren daarom ook groepstarieven, makkelijk rekenen en geen diskussies achteraf, en dan geeft het ook niet wie waar slaapt. Maar goed nu het appartement eigenlijk klaar is hebben we wel minimaal 14 bedden. En afhankelijk van de vraag kunnen we nog steeds gaan uitbreiden als dat moet. Er zijn nog twee stallen en een grange die als gastenverblijf ingericht kunnen worden.
Vroeg me iemand laatst naar. Tot hoever kun je theoretisch uitbreiden. Nou dat had ik in het kader van het business plan uitgekiend: 129 bedden. Wel met op strategische plekken stapelbedden. Dat is natuurlijk echt belachelijk, en totaal zinloos want die capaciteit is echt niet nodig hier. Kleven er ook nog fiscale aspecten aan zoiets groots, maar daar heb ik het al eens over gehad. Bovendien gaat dan het familiale weg, het gezellige wat we nu met de gasten hebben is dan ook totaal verdwenen. Dus nee dank u, we houden het liever zo.

Maar we zien de business groeien, licht vooruitlopend op de prognoses, en dat is natuurlijk een prima zaak.