Stortbuitje

Merde! Het raam van het nieuwe appartement stond nog open, net nu de sluizen van de hemel zich openden. Nou ja het is maar een klein beetje ingeregend. Een van de gebruikte handoeken erover en het regenwater was weer weg. Morgen zien we wel of het schade op heeft gelevert.

OEMPF!
De afgelopen weekeinden zijn dolle dagen geweest. Dan een groep van 30 wielrijders over de vloer, nu een groep voor een huwelijk die echt op zijn frans nogal hoge noten op hun zang hadden. Rare mensen die fransen. En door de week zijn er 4 wegenbouwers die de avond doorbrengen met moppentappen, sterke verhalen en vooral veel wiskey en bier. Da's natuurlijk
wel dolle pret dat moppen tappen. Een ervan is een niet onverdienstelijke zanger die Renault nadoet - klinkt geweldig zo 'savonds op het balkon met een glas wijn achter je kiezen. Versta er maar flarden van maar toch, ouderwets gezellig op dat balkon zo in het halfdonker.

Dit weekeinde was het dus invasie nummer 3. Een roedel huwelijksgangers die neerstreek hier. Enkelen van hen verbleven al een paar dagen hier, maar in totaal zaten er vanochtend toch wel weer 14 gasten aan het ontbijt te smikkelen.
Dit keer ging het voorbereidende werk voor de kamers niet zo geweldig. BP die de nacht moest doorwerken om van het appartement toch nog een kamer bewoonbaar te hebben, waardoor ik zei de gek weer achterliep met het klaarmaken van de kamers. Je kunt BP nu eenmaal niet helemaal alleen laten. Maar je hebt ook nog gasten tussendoor waar je voor moet zorgen.

Murphy slaat altijd toe, dat weten we. Dus kwamen de gasten 2 uur later dan gepland voor hun omkleed partij. Had de eerder gearriveerde gast hun kamer gegeven waardor de familie niet bijelkaar in een huis kon zitten. Waren ze al totaal gestressed door hun late komst, en dan nog dit! En ondanks dat we afspraken hadden gemaakt over de kamers: "geeft niet als ze nog niet helemaal klaar zijn, we komen ons alleen omkleden". Kwamen daar toch klachten om. Beetje onredelijk wel, maar ja de klant is nu eenmaal koning. Stond ik opeens tegenover een histerisch gillende jonge dame die onmiddelijk de sleutel van haar kamer wilde hebben en ze niet ging douchen als die deur niet op slot kon! Dus ikke doe een greep in het bakje en de eerste de beste sleutel die mijn vinger aanraakt geef ik haar. Zeggende dat allle sleutels gelijk zijn. Roepen ze allemaal tegelijk om handdoeken, kom ik met een stapel aandragen, natuurlijk niet voldoende, die dingen zijn groot en zwaar. Gilt dat zelfde histerische mens om meer. Als ik haar dan beleefd aanmaan tot kalmte en er genoeg handdoeken zijn maar dat mijn armen vol zaten met handdoeken en ik ff terug moest lopen om meer, is dat totaal niet interessant. Wat mankeert mensen toch als ze in paniek raken? En waarom vind ik dan ineens 6 handdoeken op de nieuwe kamer de volgende morgen?
Afijn, het paar ondergebracht bij de buren. We zouden namelijk overvol zitten en daarom twee kamers bij hen gereserveerd. De partij voor de kamers bij de buren kwam echter niet opdraven, elk nadeel heb zo zijn voordeel, dit kwam dus prima uit. Situatie weer meester.
Dan als pijl op de vuurklap komt de organisatrice op me af en weigert de kamer te betrekken vanwege de verflucht die er hangt. Zeggen de mensen die mijn slaapkamer hadden gekregen, nou dan willen we jouw kamer wel hebben en kun jij hier in onze kamer slapen. Dat was natuurlijk tegen dovemansoren gezegd. Klachten klachten klachten. Dus ook dat paar bij de buurtjes in een kamer. Probleem opgelost. Dacht ik. Maar ze bleef maar doorklagen. De man van het histerische mens zeulde hun koffer naar buiten omdat ze vonden dat die niet veilig was hier omdat de kamer dan niet op slot kon of zo. Niet echt overdreven als je bedenkt dat het mensen uit Parijs zijn en je, als je ff niet oplet van van alles beroofd wordt. Hier op het platte land is dat een beetje paranoid, maar de klant is koning. Dus ik zag, observeerde en zette dit item op de lijst van verbeterpunten. Ik liet het verder maar over me heen gaan.

STROOM
Tot overmaat van ramp ging iedereen tegelijk douchen, strijken en haardrogers/krultangen aanzetten. Daar konden de thermische beveiligingen op het laatst echt niet meer tegen en sloegen door. Door de haast die iedereen had, is dat niet echt opgevallen. Maar BP en ik die net onze overwinning met een goed glas wijn hadden besproeit(d?) hadden een levensgroot probleem nu. Shit, puzzel dat nu maar uit hoe en waarom. Op alle aders staat stroom, waarom deed de verlichting in kamer 1 en 4 het dan niet meer. En kreeg de boiler te weinig power? Radeloos wilde BP het bijltje erbij neer gooien, hij begreep het niet meer, het viel buiten zijn kennis veld. Maar ja ik kon gewoon niet opgeven, want zonder warm douchewater morgen en verlichting vannacht zou ik nog meer ontevreden klanten hebben. En dat kon dus absoluut niet zei ik.
De eenvoud in het ontwerp van de kamers met water en elektro bewees zich nu totaal. Voor alles is een oplossing, het duurde even maar op mijn opmerking dat de voeding op slechts een punt voor kamer 1 en 4 binnenkwam kwamen we beiden op het idee om dan van het dichtsbijzijnde stopkontakt stroom af te tappen en op die kolom aan te sluiten. De verdeeldoos (boîte de derivation in mooi frans) werd losgekoppelt van de rest van het net en de bijpass aangelegd. Het zelfde verhaal gold voor de boiler. Na een paar uur pielen, testen en allerlei andere manieren om toch via de normale voedingskabel de zaak aan de praat te krijgen was de brand weer meester. Dat de pompen van de verwarming dan niet meer draaien is op dit moment niet interessant. Situatie gered, en klanten tevreden.

Daarop persten BP en ik de laatste druppels uit de fles Médoc en spraken af om maandag een vrije dag te nemen. Hoeveel uren er zijn gedraaid om dit allemaal voor elkaar te krijgen wil je niet weten.

'sAvonds op mijn tandvlees lopende op verzoek nog effe het kinderbed gerepareerd en of ik de deur van de WC sluitend wilde maken. Met lamme voeten, een decoupeerzaag en verrek in dat bakkie lagen precies de goede schroefjes was het kinderbedje weer OK. De deur met een schaaf behandelt, shit het staande gedeelte zit nog in de weg. Hop er maar weer uit, de nieuwe beitel ging glad door het laatste stukje. Weer erin hangen, awwhl! Ging ook maar net dicht. Volgende week de laatste milimeter maar wegfrezen. Werd ik door de dame uitvoerig bedankt de volgende dag, en dat zij zich die avond zat te bedenken dat wij nog aan het werk waren en zij zaten te feesten. Maar dit is wat telt: tevreden klanten.

De volgende morgen waren de gemoederen van de trouwerij groep wat bedaard, had de dame nog steeds opmerkingen, maar was het ontbijt dan toch wel weer erg goed.

Nadat de laatste gasten vandaag vertrokken waren viel ik als een blok in slaap en gingen de luiken pas om 1700 weer open.
Puur omdat het donderde en bliksemde, het regent keihard nu. Ramen dicht gaan doen, dweilen en hee! Waarom drupt het boven mijn hoofd? Weer een item voor de lijst.

Merde valt de stroom uit, internet weer down, wat een land!
Maar alle buitenlandse gasten zijn het er over eens dat het eten hier veel beter smaakt. En met volle mond kon ik dat echt wel beamen. Vanavond nog een diner in elkaar sleutelen voor de laatste gast en dan morgen lekker pierewaaien.