27 januari 2010

Keuken

De poseur (keukensteller) kwam mooi op tijd. Een klein erg vriendelijk manneke met een groene alpino pet op. Dat zie je niet vaak meer. En dat ging in heel rap frans waar ik met enige moeite kon uitmaken wat ie wilde. En zoef aan het werk. Maar je moet ze in de gaten houden. Op de tekening stond het natuurlijk weer iets anders aangegeven dan wat hij mee had gekregen. En natuurlijk weer tekort. Als ik niet had ingegrepen hadden we een onmogelijk geval van een werkblad gekregen. OK nog te laag, want het zou op 92cm komen of zo. (hoeiii, hoor Fannie al weer tekeer gaan). Maar na enig heen en weer gezever met de verkoop kwam de poseur met een oplossing. Zoiets van dan zaag ik aan het einde een stuk van de andere plank af en lijm dat vast. Omdat dat niet zo'n geweldig idee was, liet ik hem zien wat er in de vorige keuken met die oplossing gebeurd was, en dat was ook niet best. Oh nee, zo komt dat beslist niet. Enigszins gerustgesteld, maar je moet blijven opletten, liepen we weer naar boven.



En weer... Het deel van het werkblad dat de kamer insteekt is krom, shit, scheisse, merde! OK slechts een milimeter of 10, maar toch weer balen. En als klap op de vuurpijl omdat nu alles omhoog moest om het blad OP het muurtje van het trapgat te kunnen liggen, zoals afgesproken was, EN op tekening staat, hebben we nu een spleet van een cm onder de hoofdboorden zitten. Dat sluit dus niet aan met de grond.  

PROBLEEM
Kunnen ze potjandoen dan ook werkelijk niks in dit land! En erger nog je moet altijd alles meteen betalen, dus heb je geen stok meer om mee te slaan. Je bent aan de goden geleverd. We gaan dus als het klaar is op zijn "frans" tekeer tegen de verkoop, hopelijk kan ik me dan voldoende opfokken om dat er dan vloeiend uit te kunnen gooien.


update: zit me net te bedenken: die spleet kunnen we met een mooi stukje RVS opvullen



LEVERANCIERS
Het zijn bandieten.
Het is misschien teveel gevraagd, maar je zou bij aanlevering alles moeten keuren, meten, wegen, kontrole op beschadigingen... dus niet alleen de pakketjes tellen. Vraag me alleen af of ze dat wel zouden toestaan. Want je moet dan wel alles uitpakken. Je krijgt daarom sowieso bijna altijd gemekker over alles wat je hier laat aanleveren. Die pallet klei van vorig jaar, dat was goed spul, echt een uitzondering, zonder mekkeren geleverd. En ik besef daarom wel waarom er zoveel gedoe is met betalen, het is namelijk nooit helemaal perfect of naar wens. De leverancier gooit er vaak met de pet naar, uit pure gemakzucht denk ik, want wie maakt hem wat. Je moet zelfs voor een offerte nog een handtekening zetten, sterker nog zelfs het lulligste papiertje wat met een gesprek te maken heeft moet je een krabbel geven. En dan is het altijd jouw schuld als er wat mis gaat. Goed. Balend en mokkend ga ik dan maar naar de keuken een bakkie doen, zet meteen ook maar voor de voegerts een thermoskan koffie. De vloerverwarming is nog niet helemaal op toeren dus die hebben het frisjes. Een ijzige wind staat op het huis. Er is nog een lange weg te gaan om het behaaglijk te krijgen in die kamer, maar ik ben ook nog niet helemaal klaar.

VOEGEN
Dat voegen van die muur, na bikken en zandstralen begint er werkelijk op te lijken. Vooral na het uitborstelen krijg je structuur in die voeg te zien. Dat voegsel is een mengsel van zand en cement met kleurstof, en nog wat prettige stofjes om alles zoepel te laten gaan. Ze noemen dat goedje "batarde" heb ik me laten vertellen. Zo kant en klaar in een zak te koop, niks moeilijk doen met een betonmolen.


verschil voor en navoegen

Op de foto boven zie je goed het verschil tussen het gezandstraalde deel en het net gevoegde deel.




 nog ff borstelen

 Met het voegen zijn ze op een derde, dus dat gaat redelijk snel. Een deeltje is al opgedroogd en dat kleurt mooi op met die blauwgrijze stenen.

Geen opmerkingen: