17 januari 2010

JE-DOET-IS-WAT

De wereld is echt klein geworden en sommige situaties zijn echt bizar. Zoals dus Skype kan creeren. Dat is een van mijn favoriete bezigheden geworden. Je hebt contact met de rest van de wereld voor een paar centen, letterlijk. Via skype kun je conference calls opzetten voor nop. Je knoopt via de call optie gewoon de on-line zijnde mensen aan elkaar, ok video is dan weg maar dat komt ook nog wel een keertje goed. Dus zit, ok, OK, lig, ik met de Portlanders te kletsen in hun nieuwe hobbykamer, zie ik dat Fannie ook online is gekomen. Die is op het moment in Bangladesh. Dus ff zoekend hoe het ook al weer moest Bangladesh ook bijgeschakelt. Merkt Marion op: "weird, Fannie gaat naar het ontbijt, wij gaan zometeen dineren en Cornelis moest eigenlijk allang pitten." Geeft inderdaad een merkwaardig gevoel. Drie ver uitelkaar liggende landen,  iedereen kwebbelt lekker door elkaar heen, en tijdverlies is nauwelijks merkbaar. Een normaal telefoongesprek zou niet mogelijk zijn op die manier.
Nieuwschierig geworden hoeveel kilometertjes daar tussen zitten, ff gekeken op een handig site-je hiervoor. Er zit 11672 km tussen. Via Parijs is dat bijna een rechte lijn. Grappig.
Maar Fannie moet zoef zoef naar die ontbijt om zometeen op de trein te stappen en elf uur later weer in een gat in de aarde aan te komen. Leuke job. ;8)

HAITI
Natuurlijk komt de ellende in Haiti bovendrijven. De vraag van Marion was of ons huisje daar nog staat. Fannie schampert: het was niet al te stevig... En uiteraard heb ik daar ff op zitten fietsen via Google Earth. De inham waar ons huis zou moeten staan vind je snel genoeg. Maar er is geen spoor meer van de pier, het visserijcentrum en ons huis te zien. De orkanen van de afgelopen jaren zullen daar wel mee afgerekend hebben. Als het geval al niet gesloopt is door de inboorlingen voor de bouwmaterialen. Want de aarbeving zal daar niet echt gevoeld zijn op die afstand, anders dan een lichte bibber.
Het is een tik die je overhoud als je in zo'n land geleefd hebt. Maar je blijft via het nieuws Haiti een beetje volgen. De afgelopen jaren zag je de puinhoop alleen maar groter worden, de "opgelegde" ontwikkelingshulp droeg ook niet echt bij aan het zelfhelp principe (help u zelf, met een beetje van ons...) Ook de natuur hielp daarbij een stevig maar desastreus handje. Maar om met al die hulp die er gekomen is, er meer dan 6 jaar over doen je te herstellen van een orkaan is iets waar je sowieso dan grote vraagtekens bij moet zetten. Corruptie, strijkstok, criminaliteit zijn dan zo wat woorden die boven komen drijven. En ook nu hoor je weer van gewapende bendes die van de situatie profiteren. Plunderen is voor iemand die geen drop drinkbaar water en geen kruimel brood heeft een vrij normaal verschijnsel, je familie moet eten nietwaar. En dan haal je het daar vandaan waar het ligt. Maar om nu met een groepje iemand in elkaar te gaan slaan om een doos met schoenen, of een zak met kleren, gaat me te ver. Dat is bij de beesten af.
Dus je vraagt je dan af hoe jij het zou aanpakken. Niet dat plunderen, maar hoe zou je dit land weer op de been willen krijgen. Die vraag werd ook door Marion gesteld, die hadden ons Haitiaans avontuur natuurlijk ook meegekregen. Toevallig denk ik dan, hoe wrang het ook klinkt, dit is wel een geweldige kans voor Haiti om orde op zaken te stellen. Het gros van de ambtenaren is de pijp uit, de infrastructuur ligt totaal in de puin, wijken liggen plat, en de belangrijkste gebouwen als ziekenhuizen idem. Gebouwen met meer dan een verdieping, die in de shokwave van de beving lagen, zijn als een blaasbalg in elkaar geschoven. Hotels, flats, torens, you name it. Via youtube, BBC, France2 circuleren er tientallen videootjes, sites staan bol van de trieste verhalen. En een beetje de sensatie wegfilterend ontstaat er het beeld van totale ontreddering. Worden die gasten nog boos ook op de rest van de wereld, EISEND, jawel, dat de hulp nu wel erg snel moet komen, gaan ze lijken opstapelen als barikades, uit protest! Je zou ze in quarantaine moeten stoppen en laten verrekken. Waar halen ze het vandaan? Nou daar kan ik kort over zijn. Al die hulp van de afgelopen decennia is gewoon in een zwart gat verdwenen. Voornamelijk in dat gat van de <1% van de bevolking die het daar voor het zeggen heeft Uit mijn geheugen zijn dat maar iets als 8 families die 80-90% van alle resources daar in handen heeft. Die wonen en werken echt niet meer in Haiti. Al die hulp hebben van de Haitianen een lui volk gemaakt, er is een bedelaars cultuur ontstaan. Als je altijd alles maar krijgt, is er geen echte drang meer om iets uit je zelf te gaan doen. Vooral op het platteland, waar wij woonden, is dit effect zeer merkbaar. Dan ontstaan er begrippen als "project blanc" (krijg je zomaar geld van), "prix blanc" (altijd vier keer zoveel als de inheemsen betalen), en alle vreemdelingen worden aangeduidt met de generieke term: "Blanc" (wit). Dat zet het beeld wel neer denk ik.

Maar hoe zou ik dat aanpakken was de vraag?
  • Om te beginnen zou je het land onder curatele moeten stellen, alle overheden buiten werking zetten en een soort directoraat opzetten als tijdelijke regering. Een VN enclave?
  • De hele rataplan nationaliseren, een tijdelijk cooperatief verband opzetten
  • Omdat de bank ook in elkaar is gestort zou je het geld tijdelijk moeten afschaffen, zodat het waardeloos wordt en de meeste criminaliteit zinloos. 
  • Basis gedachte is voedsel voor werk, duw iedereen een schop in zijn handen en puinruimen maar. Iemand die met een wapen rondloopt wordt meteen ontwapend, bij weerstand afknallen.
  • Dan wat beschadigd is geheel tegen de vlakte, ongeacht wat daar nog inzit. Maak maar een nieuwe haven met het puin dat er is gevallen. Gewoon een paar dozijn bulldozers met helecopters invliegen en het puin de zee inschuiven. Flora en fauna van de omringende zee is toch al naar de haaien. Begin ter linker zijde en eindig aan de rechterzijde van de stad. Plant meteen daar achteraan op de opengevallen plekken shelters blok per blok.  Herbouw nieuw waar mogelijk. Woningen, hotels etc.
  • Tegelijkertijd werven van ambtenaren uit alle landen, de VN in charge. Politie en leger 100% vervangen met blauwhelmen, geen aparte legereenheden van andere landen toestaan. Want wat die yankees uitvreten is met geen pen te beschrijven: eerst de amerikanen en dan de rest van het klootjesvolk mogen van de luchthaven gebruik maken. 
En dan... kom maar op met dat miljard wat nu aangeboden is door al die landen. Barakken, hopitals, politieburo's, kantoren. En Guantanomo kan dan mooi als nieuwe gevangenis dienen, zijn ze goed in. Zo en dan nu aan het werk iedereen, verplicht puinruimen, lijken verbranden, straten schoonmaken. Distributie centra voor voedsel bij de nieuwe shelters en gaan met die banaan.

Geen opmerkingen: