Verpakking

Zit ik tussen de middag ff le monde te lezen met een tragisch artikel over mensen die Francais dachten te zijn na hun naturalisatie, adoptie, recht bij geboorte (uit buitenlandse ouders geboren maar woonachtig in LDF krijg je blijkbaar een frans paspoort op je 18e). Maar nee er schijnt een soort Fransje te bestaan uit de tweede, hoe moet je dat zeggen ja: tweede orde. Als je in die rubriek leest wat die mensen allemaal moeten doorstaan om hun paspoort of ID kaart te verlengen dan rijzen je de haren te berge. Gewoon je NL paspoortje houden dus, want als buitenlander in deze contreien ben je sowiesoeen 4e rangs burger, dus waarom al die moeite als de ellende toch weer iedere keer opnieuw plaatsvindt, toch? Die ellende bestaat uit het opvragen van de geboorteaktes van je ouders, je grootouders en achtergrootouders van beide kanten, talloze keren heen en weer reizen tussen de prefectuur, diverse instanties, papieren, papieren, papieren. En het schijnt dat in iedere provincie weer andere eisen worden gesteld aan het bewijs van je fransjes-schap. Tragische gevallen. Zelfs al had je eerder een frans paspoort of ID kaart, niets mee te maken, gewoon opnieuw beginnen. Pech hebben, mocht je de onzalige gedachte krijgen om dat ook daadwerkelijk te doen. Nu weet je dat de Fransjes gek zijn op papieren en dat de administratie totaal is dolgedraaid en niemand je precies kan vertellen wat je nodig hebt voor 't een of ander, maar dan toch. Natuurlijk weet de gemiddelde buro vandaal het je op het moment supreme precies te vertellen wat er nog mist maar dat mag de pret niet drukken. Volgens een van de schrijvers wordt ook haarfijn de corruptie omschreven die daar plaatsvind: op basis van mijn ancienniteit (dienstjaren) en mijn verdienste als hoofd van... Nou ja dan weet je wel wat er gaat komen. Fransjes reageren panisch op autoriteit. Dus zonder verder dralen kreeg die jongen toch weer een nieuw paspoort.
Waarom ik zo verontwaardigd klink? Simpel. Als je iemand een FR of NL paspoort eenmaal hebt gegeven moet je daarna niet meer zeiken en het nog eens dunnetjes over willen doen. Dan kloppen je procedures gewoon niet om mee te beginnen.

Maar dan ff over die verpakking. En hoe erg je op je tellen moet passen hier. Echt, het is de verpakking die 't m' doet. Een strikje, gekleurd touwtje, of een prikkertje erop, om, of over iets maakt het aangebodene meteen 2x zo duur. Geloof het of niet maar zoiets wordt erg gewaardeerd door een gemiddeld fransje, de aankleding. Ook al slaat het in mijn ogen nergens op.

KRANTEN
Zat ik dus lekker ff tussen de middag dat artikel in le Monde te lezen, zie ik onderaan de pagina van de site een blimp staan: neem een abo op le Monde = goed voor ons ;=) Slechts 17E per maand. Da's dan 12x17=204 flapjes per jaar reken ik ff snel uit en dat zijn vier kamers die je moet verkopen. Voor de gein klik je daar eens op en mijn haren staan van verbazing rechtovereind. Die 17E is - .65 / stuk - voor een studenten abo! Tuurlijk. Voor gewone mensen die ze slijmend connaisseurs (kenners) noemen, en ja je krijgt een of ander kado, komt dat neer op 27/mnd. Een lokkertje dus. En dan heb je een proefabo = zelfs nog goedkoper dan een studenten abo. Klik je iets verder dan verschilt het abo voor maand en driemaanden zege en schrijven 4 euries, voordeliger, ha ha.
Denk je: wat betaal ik daarvoor in de winkel als je ze los koopt. Een Est Republicain kost 1E, een le Monde kost blijkbaar  1.50. Dezelfde blurp, ander naampje erboven.
Bedenk je: hoe vaak zou ik maximaal een krant willen hebben? Komaan ben gul: de vrijdag en zaterdag. Kijk je naar het weekeind abo 9.60 = 1.20 / stuk Voordeel? Nee hoor als je in je vakantie of winter een paar keer geen krant ophaalt bij de buro de tabac dan heb je het er al uit. En je gaat sowieso een maal in de week boodschappen doen, dus die extra peut is ook al over van alles heen te verrekenen. Want met alleen een zaterdagkrant doen we het al jaren en zelfs dat is eigenlijk nog teveel.
Kijk je bij de kleine lettertjes dan zeggen ze bij de ene : afhaalprijs (= winkel) en bij de andere als het voordeel toch wel erg klein wordt: mondiaal (prijs in het buitenland). Die kleine lettertjes doen't hem.

Vraag je je eens af: lees jij elke dag een papieren krant?

Heb ik nog nooit gedaan, zelf in mijn krantenjongenstijd niet. Maar heb je daar die moeite en tijd voor over. Tuurlijk als je een of andere buro vandaal bent wel, uiteraard. Want wie let er nu op je, achter dat raam. Maar dat is slechts 9% van de werkende bevolking. Nee niet lachen...
De internet abo's zijn ook een geweldige klappert voor de verkoper. Het nieuws is slechts een paar dagen eerder op de fora te lezen dan in de krant. En interessant nieuws zie je pas een paar weken later in de krant en diens nieuwssite. Dus waar hebben we het over.
Al met al haal ik mijn nieuws, als ik daar zin in heb, van het internet. Scan gemiddeld een stuk of zes - zeven binnen en buitenlandse online nieuws sites - mega overlap - en dan ben je, in een half uurtje, weer helemaal bij. Afgezien van de pulp die over je heen gestort wordt, geintereseerd? Neuh. Als het echt belangrijk is bellen ze je wel, en rijden de luidsprekerauto's wel in je buurt rond zoals bij de zogenaamde overstroming in de betuwe in 1994.

CONCLUSIE

Het is absoluut onnodig een papieren abo te nemen. Maar als je er een neemt lees eens goed de kleinere lettertjes, en pak een rekenmachine die sowieso op je portable onder de knop zit. Want de verschillen tussen die abo's zijn erg klein. Helemaal als je die vergelijkt met af en toe een krantje voor bij je croissantje, puur uit nostalgie of overdreven romanticisme zeg maar.