Twee weken in te halen, maar ik zal het doseren door het in dagelijkse porties te hakken, nou ja wat is nieuw ;=).
Vorige week was mijn jaarlijkse pottenbakkers werkweek, met alles erop en eraan. Op bevel van het thuisfront toch maar een aantal zaken bewaard om in la douce France op te kunnen stellen. Foto's morgen maar.
Bij thuiskomst bleken de rampen van de aannemer zich exponentioneel te hebben vergroot. Nooit meer mensen zonder toezicht van ons eigen team laten werken!
De liefde tussen de aannemer en ons is namelijk ernstig onderkoeld geraakt na het abonimabele tegelwerk.
Kijk maar eens hoe de hoeken aansluiten en de lijnen lopen.
Exit de vertegenwoordigers van dat niet nader te benoemen ras. Kortom het rendement van de duur betaalde inspanningen van dat niet nader te benoemen ras is negatief. En ja ik weet dat mensen die hun handen niet kunnen laten wapperen daarna veroordeeld worden tot het aannemen van de volgende ellende. Ieders goede bedoelingen ten spijt. En eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat een aantal klassieke zaken zoals het doorbreken van muren en dergelijke binnen de toleranties zijn gebleven. Ook al duurde die aktie meer dan een week langer dan voorzien of beter nog: aangegeven. Dit was een fixed price gedoe dus geen schade. Maar voor de andere klussen weigerde hij een prijs af te geven: renovatie is altijd onvoorzien, moeilijk, lastig, bijna onmogelijk. Kortom, een duidelijk brevet van onvermogen.
We hebben intussen hulptroepen gekregen. Els gaat tegelen, Jeltje en Tjibbe verven en Ikea rommel in elkaar zetten, en Fannie's laatste vakantieweek wordt daarmee verpest door allerhande verf en aankleed werk. Maar met een gunstig resultaat: de eerste kamer wordt zaterdag afgelakt en opgeleverd. Zucht. De andere kamers zijn gelukkig minder rigoreus aangepakt dus wellicht halen we het nog voor het einde van de zomer om deze fase - 4 kamers en keuken. In september komt die nieuwe keuken.
De nieuwe gevel van het apartement - vol glas! - komt in oktober. Dat wordt een spectaculair gebeuren met die ondergaande zon hier!
Fannie heeft twee schapen de namen van haar leasekids gegeven: Charlotte cum Charlie ( het is een mannetje) en Jessica cum Jesse. Charlie heeft zijn hoef gescheurd aan het puin dat in de toekomstige lusttuin ligt en dat is nu ontstoken. Dus de veearts er maar bijgehaald. Die sprak zowaar een beetje engels! Zijn tarief inclusief een antibiotica kuur 30 euries vergeleken met nederland vergeleken een koopje, natuurlijk handje contantje. Maar hij kwam dezelfde dag nog en herstelde de scheur zo goed mogelijk. Of ik de spuit er zelf in kon duwen? Jawel hoor geen probleem. Protesten van Fannie, je krijgt toch een band met naamgenoten denk ik, je moet het in de huidplooi doen.... stel je voor dat je missteekt... dat ging dus niet erg goed en Charlie werd een beetje ongeduldig. Dus toch maar de methode van de arts: naald in de nek van het beest geramd en drukken die zuiger van de spuit. Uiteindelijk zijn het slechts autonome maaimachines, toch? Maar zachte heelmeesters maken niet veel klaar denk ik in het boerenvak. Afijn de eerste portie zit erin en zometeen krijgt ie zijn tweede shot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten