Vide Grenier Vauvillers

glazen, servies, bestek....

Nou dit was een van de grootste rommelmarkten die ik tot nu toe, tijdens de voorbije paar maanden, in la Doulce France heb gezien. Natuurlijk is de 30 april de rommelmarkt in NL veel groter. Maar toch, als je weet dat er bijne iedere week in de zomer een VG is, en in NL maar een keer in het jaar zoiets wordt toegestaan... En dus in deze omgeving best wel veel van dit soort dingen te beleven zijn, was die in Vauvillers groot te noemen.
Stralend weer en een blakende zon op mijn kale knar. Het foto-kanon voortdurend in de aanslag, standaard op F16 voor lekker veel scherptediepte, heb ik me helemaal uitgeleefd met +14o fotootjes dus. Een paar onbewerkte plaatjes post ik hier en een selectie uit de rest staat op photobucket.

een beetje veel van alles...

De gemiddelde kwaliteit op deze brocanterie was beter dan we tot nu toe gezien hebben, veel leuke dingen, zelfs een oude destillatie kolom van mooi koper. Met hier en daar een gaatje, maar dan toch, zoiets zie je niet gauw op een rommelmarkt.

Verder, veel van het zelfde, onmetelijke hoeveelheden servies, bestek, glazen en wat dies meer zij... Veel kleding, bakken vol met het leken wel inventarissen. En een heuse Vide Grenier bij een half vervallen huis [zie hieronder op nr 2], was duidelijk dat dit ter plekke was leeggehaald en de zooi te koop werd geboden. Wat een puinzooi, zelfs de horren lagen nog te koop en halfverroeste blikjes met onduidelijke inhoud. Schitterend eigenlijk dat een vide grenier zo letterlijk werd opgevat.

En natuurlijk afschuwelijk en soms ook leuk keramiek...

Liep er ook nog een beetje maf figuur rond die alles te duur vond en voortdurend riep maar dit is toch een brocanterie, hoort toch niets te kosten?! Gaat er ook nog een verkoper tegen hem aan staan te lullen dat die werkhandschoenen, waarvan hij er 3 paar voor de prijs van 2 wilde hebben, toch wel helemaal nieuw waren hoor! Ja ja, tuurlijk. Maar ik scoorde voor 1 euro wel leren vuurvaste handschoenen met binnenvoering voor het kuilvuur in november/december. En die zagen er toch wel heel erg nieuw uit. Je vind nog eens wat.

Niet verbazend ook de eerste generatie XBox was al in de aanbieding. Een paar friekjes die uitstraalden duidelijk teleurgesteld over dit wonder der techniek te zijn, zaten onder een parasol weg te smelten.

Ach en hoe trots zijn sommigen op hun aanwinst...







Enne wie weet wat dit is mag het zeggen, Dries, Els en ik staan voor een raadsel:

Maar hiervan weet ik wel wat het is, een franse variant van een Odhner rekenmachientje, alleen veeel te duur: 150 euries.

Tsja na een paar uur strompelen over de Vide Grenier ... naar huis en ff lekker uitwaaien op het balkonnetje. Pateetjes, beetje wijn, cola en water en het leven is zo slecht niet meer bij 28 graden.

Hier moet je eens naar uitkijken in een speciaal zaak of bij een traiteur: Rillette (spreekuit: riejette) de Porc of Rillette de Lapin. Het is moddervet maar OZO lekker. Vooral met een vers stokbroodje en een slokje van de Cabernet Sauvignon () uit de Pays d'Oc streek, hapte dat soepel weg. Maar Rillette zal wel weer niet ingevoerd mogen worden in ons steriel landje. Ik neem wel wat mee naar de BBQ op 27 september.

Wat is er nog meer te zeggen van zo'n zondag dan: hhhhheerrlijk...

Kamer 4

Effe de schapen checken... en die maaien rustig voort. Helemaal achterin op het weiland.

Van de week leek het erop dat een ervan iets als schurft aan zijn oren had, maar volgens plaatjes op het web is het iets als verbranding in de zon of zo, nou ja gewoon in de gaten houden.


Zo het is weeekeinde, en natuurlijk zijn we niet zover gekomen als ik gehoopt had, maar er zit nu wel iets meer schot in.. Dan effe nagenietend op het balkonnetje van de zonsondergang.

Voortgang:
Even het verschil van de doorgang naar de kamers vanuit het appartement (2B), voor en na. De deur is er helemaal uitgehaald en het trappetje ervoor verdwenen, dat zat in de weg en je brak er bijna je nek over als je de deur doorkwam. In de plaats daarvan hebben we de muur naar beneden toe iets uitgediept, is toch ruim 70 cm. zodat de traptreden als het ware in de muur zelf vallen. De staphoogte is laag gehouden zodat je vanuit alle kamers dezelfde hoogte houdt (de kamers liggen geen van allen op gelijke hoogte in dit huis). Wel ff rekening gehouden met het 5 cm hoger komen van de vloer van het appartement ivm vloerverwarming en isolatie.

Het halletje wat nu is onstaan in kamer 4 hoeft nog alleen geplamuurd en geverfd te worden... Nu maar hopen dat het kozijn van de deur in een keer past ;=(

Verder:
De tegels van de douches zitten erin, de plafonnetjes en de (hygrostatisch gestuurde) ventilatie. Rest nog schilderen, plinten en de vloer leggen. Dat is dan maar voor volgende week.

Oef dat was een weekje hard doortrekken.

Volgende week slopen we ook de keuken omdat de week daarop de keuken geplaatst gaat worden. Erg veel werk is het niet dat slopen, een klein keukenblokje en de achterwand van de shoorsteen, een soort steenstrippen plaat of zo. De hoeken van de muren schijnen nergens 90 graden te zijn, dus dat wordt een puzzel. Dan moet ik die twee duimen van me aanspreken.

Het electro wordt door een gediplomeerde vonkentrekker gedaan ivm verzekering en garantie van de keukenboer, nou ja hoe zuig je geld uit een klant.

Luxeuil vreetmarkt

Nou dat van gisteravond, tja wat moet ik daar nou van zeggen. Rondom een rotonde stonden een 20 tal standjes gevuld met allerlei ambachteijk eten, met hier en daar een verdwaalde artiest. Waar frankrijk groot in kan zijn werd hier uitgestald: 40 soorten worsten, ambachtelijk brood, 14 soorten honing, ambachtelijk zoet en ze gaan er prat op geen machines daarvoor te gebruiken- dwazen wie interessert dat nu, een tiental merkwaardige wijnen van 20+ euries - in een stalletje met gecertificeerde biologische etenswaar - ervaring leert dat dat soort wijnen goed passen in een coq au vin, en wat stalletjes met prullaria. En jawel hoor ook een pottenbakster uit Besancon. OK mooi dun gedraaid maar het vakmanschap straalde er niet echt vanaf. Leuk gedecoreerd, deed een beetje biedemeier aan, maar er zat geen goede klank in het vaatwerk. Je weet wel er effe tegenaan tikken om de klank te horen. Ieder potje heeft zo zijn eigen geluid, een helder zuiver geluid - een soort pingggg - geeft aan dat de pot van goede draaikwaliteit is. Zegt niets over de artisticiteit of estethisch aantrekkelijk zijn. Een niet goed klinkende pot kan heel mooi zijn, en een hebbe hebbe ding worden waarbij kwaliteit van het werkvan ondergeschikt belang is natuurlijk. Alleen denk ik dat voor gebruiksgoed de ambachtelijke kwaliteit ervan bepalend is van hoe lang zoiets het in je huishouden volhoudt. een van die testjes is die ping test: zuivere klank goed werk. Een beetje doffe of gemengde - ik zeg dan gebarsten - toon: risico.

Er was zowaar ook nog een soort mongools volkdans ding, erg mooie pakjes. Een beetje europees aandoende dansstijl. De voorstelling werd gelardeerd met zang, en op het eind waarachtig dat originele diep uit de strot wegkomende gebrom wat je vaak uit dat soort landen beluistert. Dat klonk toevallig authentiek. Overigens waren de artiesten duidelijk inwoners van Frankrijk want hun frans was onberispelijk. Geinig toch om zo je identiteit te kunnen behouden, wat dans demos te geven en dan de volgende ochtend gewoon naar kantoor om burgertjes te pesten. Nou ja da's mijn fantasie die op hol slaat.

Volgende evenement: vide grenier aanstaande zondag in Vauvillers, zal er toch eens wat foto's van maken, van zoiets. En volgende week eerste zondag september dan is er een mega kunstmarkt ook weer in Luxeuil, iets waar ik dus volgend jaar ook wil staan als het tenminste wat is en ik mijn potjes op tijd gestookt krijg.

Slak Attack!

Al eens eerder heb ik me verbaasd over hoe goed naaktslakken beschermd zijn tegen bleekwater, chloor, gif en ga zo maar door. Als je ze met de blote handen oppakt blijft er een soort huidje van slijm op je vingers achter dat er maar heel moeilijk af te krijgen is. Tegen iets simpels als keukenzout... Daarmee luidt je het onmiddellijke einde in van die krengen. Ziehier het resultaat. Bedankt voor de tip John!

klik op foto voor details

Met de klok mee, de bus zout in de aanslag: OORLOG! dan een paar korrels op de vijand, en voila het resultaat na amper 30 seconden, en na een paar miuten is het ventje verworden tot een hoopje slijm. (slakken zijn toch tweeslachtig?) Tsjonge houd ik van deze eenvoud!

Als dat geen drastisch afweer middel is weet ik het ook niet meer. En schadelijk voor je tuin kun je dat bijna niet noemen. Gif is veel erger.

Slaapkamer 1 klaar

Het heeft effe geduurd, werklieden die hun ding niet deden, afin. Kamer 1 is ook de kamer waarin zo'n beetje alles gesloopt is, een verschrikking.
Op speciaal verzoek een foto van de voortgang. Ik geef de situatie voor, tijdens, en na de verbouwing.

Waar de bedden nu staan was eerst een trap, foto linksonder. De deuren op de eerste foto zijn weggemetseld, er moest daarvoor in de plaats een nieuwe deur komen (door een 80 cm dikke muur dus...) naar de gang. En er is een douce en WC cel in de kamer gebouwd, die zie je hieronder. We wachten nog op een spiegel met lampjes maar dan is het ook gebeurd.

We zijn nu bezig met kamer 4, die ligt boven kamer 1. Het halletje voor de bovenste twee kamers is alwel klaar en Damien is bezig de vloer van het halletje boven te fatsoeneren. We hebben weer een soort betonnen trappetje weg moeten hakken. Het wemelde van de trappen in dit huis. De rest van de week panelen en plinten monteren, electro herstellen, alles verven. Eind van de week moet het parket erin dan kan ie het weekeinde in de wenge beits. Na ja zal wel weer iets te optimistisch zijn ;=0

Na kamer 4 komen de kamers 2 en 3. Klinkt logisch niet? Maar 1 en 4, 2 en 3 liggen boven elkaar en zo kunnen we kolomsgewijs de kamers afwerken.

Nigeria

Fannie is nu in Nigeria aan het klussen. Maarre ik weel wel da's niet mijn baan. Zou me de eerste drie vingerkootjes afknabbelen van ergernis. Ben dat in mijn professionele leven niet gewend geweest dat mensen je bewust gingen saboteren. We gingen altijd vanuit het standpunt dat je dit voor meerdere eer en grotere glorie van de company deed, en wel samen, vooral samen.
Niet zo in de ontwikkelingslanden, die mensen doen het blijkbaar voornamelijk - ok niet zo bescheiden: alleen - tot meerdere glorie van zichzelf. De eer laat ik maar achterwege. Want dergelijk gedrag is oneervol. 'k Zal maar zeggen als ze het allemaal dan zoveel beter weten daar in die afrikaanse landen en onze hulp niet nodig hebben: laten ze het fijn zelf uitzoeken dan, maar niet van ons geld.

Sterker nog laten we van land ruilen!

Als dat nu eens kon gebeuren! Dan krijgen we een machtig groot land terug ervoor in de plaats, je weet wel zij holland, wij nigeria. Geen files meer, luchtvervuiling zal dan een stuk minder zijn, ruimte zat: iedereen een bungalow en een tuintje. En iedereen kan dan bij of om zijn werk gaan wonen. Want we nemen natuurlijk wel alles mee, he! En geen gedoe meer met problemen in de winter om het warm te krijgen, kunnen we in een klap over naar solar heating of koeling! Onze kassen en gebouwen of bedrijven kunnen dan - hoe bestaat het? - volledig naar zonnewarmte/energie over schakelen, wat zeg ik 3 oogsten waterbommmen per jaar! Wat een voordelen allemaal. Begin je je af te vragen waarom ze dat zelf niet doen.
Maar nee laten we vooral de landen ruilen, die paar miljoen Nigerianen krijgen dan allemaal in een klap een mooi huis, weliswaar zonder meubels erin maar die hebben ze nu toch ook al niet, krijgen alle molens, het vredespaleis, de hele mikmak aan gebouwen! En als het daarna slecht gaat met ze, kunnen ze dat dan nog steeds aan ons verwijten? We hebben ze toch alles gegeven wat ze wilden, ons eigen land notabene!

Nou zullen we dan maar gaan pakken?

Het leven in la doulce France

Kijk dat is nu precies wat ik bedoel met het franse plattelandsleven. Effe vier avonden een avondmarkt, noemt men een nachtmarkt, maar de avond begint pas om 22:00, toch? En daar gaan we natuurlijk ff van genieten van die lokale producten. Heerlijk lijkt me dat om die geuren op te snuiven.

• Les marchés de nuit, un vrai succès ! 5, 12, 19 et 26 août à partir de 17h Si vous recherchez un événement original ? Rendez-vous sur les marchés de nuit organisés par le service animation de l’Office de Tourisme de Luxeuil-les-Bains. De 17h à 22h, la place du Général de Gaulle (nouveau rond point, au bout de la rue Carnot) va être sous les feux des projecteurs. Plus d’une vingtaine de producteurs vont installer leurs stands parfumés aux couleurs de leur savoir-faire : miel, salaisons, confitures, fromages, vins de pays, spécialités à base d’orties (brandnetel) , etc. Animation originale garantie.


Het geheel wordt natuurlijk met veel bombarie aangeprezen. Maar opletten hoor. Die fransen zijn in staat om een wollen draadje nog als iets bijzonders te presenteren. ;))

• parfumés aux couleurs de leur savoir-faire = letterlijk: geparfumereerd met de kleuren van hun kunnen (beter: producten).

Erg poetisch toch?

• Op zijn nederlands: stallen hun producten uit

Klink toch iets banaler.

• Stop je daar wat bla bla bij dan klinkt het: presenteren hun producten op hun best.

Klinkt al wat beter. Nou ja we kunnen het wel!

De "tug of war" Apple vs MS/Intel

Nu heb ik een aantal pc's en mac's in dagelijks gebruik en mijn gewogen oordeel is: beiden zijn even slecht.
Een beetje glijdt de weegschaal in het nadeel van Apple. Waarom? Probeer maar eens service te krijgen na drie maanden na aankoop van een Apple. Wonderbaarlijk genoeg geeft Apple daarna niet thuis of je moet er zwaar voor dokken.

Hoe kwam ik tot dit gewogen oordeel?

Voor PC is veel meer keus, en dat is logisch met zo'n grote gebruikers groep. Maar noem ik dus geen advantage
Apple's software beter? LOL Er is een wetmatigheid: als je lang genoeg aan een piece software werkt en uitontwikkelt worden er vanzelf minder fouten gevonden, sufferds. Apple heeft alleen maar apple dus moet je wel uitontwikkelen. Apple's hardware kent slechts een beperkte range van hard en software, dat maakt het makkelijker dan bijvoorbeeld voor PC's te ontwikkelen waar elke week nieuwe stuff uitkomt. Kijk maar eens toen MS vista uitbracht daar begingen ze eveneens de fout door voor een beperkt scala aan hardware/software te ondersteunen waarbij de gebruikers base echt veel uitgebreider was, ook dat leverde ze geen puntjes op in tegendeel. foutje bedankt. De arrogantie ten top dus. De idee was goed: laten we de backwards compatibility nu indelijk eens om zeep helpen want dat maakt alles mega log en langzaam
Bij apple heb je een zeer beperkte keuze in HW en SW, bij MS niet. Apple is niet voor niets overgestapt op Intel. Al dat geouwehoer eromheen dat Motorola niet kon leveren, mijn sokken! Als je iemand boerenkool wilt verkopen en die blijft zeggen ik lust geen boerenkool dan kun je hoog of laag springen maar dan wordt het ff iets anders. Apple heeft dus handig zijn roer omgegooid en tappen darmee een enorm arsenaal van producten af, maar die smoesjes verpakt in Apple halleluja kosmetica moeten ze toch maar voor zich houden. Ik heb overigens niets van Motorola gehoord aan protesten, meer een soort van berusting. Zal wel weer een deal zijn geweest en blij dat ze van een lastpak afwaren. In het zaken doen is Apple nog erger dan MS, maar dat is een ander verhaal.
Overigens apple toetsenborden zijn klote, je moet veel nadrukkelijker een toets in drukken dan andere toetsen borden waardoor je letters niet op je scherm krijgt en je moet veel meer corrigeren daardoor. Dat was wel ff wennen.
MS stort relatief meer in elkaar, ja natuurlijk, zie boven. Maar waarom krijg ik dan vaker een meltdown van firefox op een Apple dan op een PC?
Het is me nu twee keer, in twee jaar tijds, overkomen dat bij een update van apple's OS ik naar de winkel moest om mijn harde schijf te laten vervangen, want dat kun je niet eens zelf zonder je behuizing te slopen! En waarom gaat mijn HD dan naar de klote? Dat is mij bij MS nog nooit overkomen, en ik werk al lange tijd met PC's - vanaf 1984. Apple ontkende natuurlijk stevig dat zoiets maar ueberhaupt maar kon. De fora gaven echter een heel ander beeld. In mijn ervaringen met apple blijkt telkens weer dat men oostindisch blind is bij apple voor hun slechte service, hardware en software. Blijkbaar pikken apple gebruikers meer van apple dan MS / Intel gebruikers. Deze laatsten eisen gewoon dat het spul "ut" met doen, period. En met eisen kom je niet eens bij de voordeur bij apple. Concurrentie werkt wel in dit geval bij de MS / Intel combo. Monopolistisch gedrag van apple is dit dus, laakbaar.

En zo kun je wel pagina's lang doorgaan. Maar onder de streep komen ze gelijk uit. Je kunt de argumenten voor of tegen makkelijk tegen elkaar weg blijven strepen. Daarmee blijven de combinaties gelijk zo slecht, in bijna alle opzichten. Met stijgende verbazing lees ik dan ook iedere keer het gospel van apple bezitters en de fulminaties van MS gebruikers daar tegen over. Amusant wel, omdat beide groepen de marketing van beide leverancies naadloos nabrouwen.

Een computer is per slot maar een computer, en die falen nu eenmaal met de regelmaat van de klok. Alleen bij het repareren of vervanging scoort apple iets slechter zoals gezegd. Voor de meeste gebruikers zal dit echter worst zijn, maar voor hen die gewend zijn aan hun hardware te kunnen sleutelen weegt het wel. Wat maakt het immers uit als je na drie maanden toch geen gehoor of service krijgt? Openmaken en uitwisselen is dan het devies.

Hier nog een leuke link: http://www.thebestpageintheuniverse.net/c.cgi?u=macs_cant

Ramen

Zucht, het is weer zover

Vandaag komt voor de derde keer een piepeltje langs van Fermoba om de ramen op te meten. Nou ja zeg, ze maken elkaar voor "Nitwits" (randdebielen) uit. Naar ons eigen ontwerp wordt nauwelijks gekeken, des te meer in hun catlogus van standaard maten. Wat wij willen is niet mogelijk luidt het telkens. Dan zeg ik maar weer: "Impossible c'est pas un mot francais". Hen terugpakkend op hun superieuriteits gevoel, en hun overtrokken beeld van de technique superieure francaise. Dat laatste is natuurlijk belachelijk want als er iets niet klopt dan is het wel die techniek. Ze kunnen namelijk wel een raket de lucht insturen maar een sluitend systeem maken voor fittingen en slangen ho maar. Zou dat de basis van alle ellende zijn dat high tech en low tech niet op elkaar aansluit en dat daar ook de franse slag uit voortkomt? Omdat ze uiteindelijk gedwongen zijn de zaak dan maar aan elkaar te knopen. Pauvre imbeciles, nou ja er zal best wel iets werken, maar tijdens de verbouwing merken we telkens de tekortkomingen van die zogenaamde superieure techniek. Het sluit niet op elkaar aan!

Ramen revisited

Wat betreft de ramen, een volglas achtergevel, is er uiteindelijk een compromis gesloten, met het effect ervan zo dicht mogelijk benaderend bij het originele plan. Ik kijk er echt naar uit de zonsondergangen hier te zien vanachter het glas, de warme openhaard in de rug en de witte kou buitenwetend. Een glas wijn in je linkerhand en een boek in de rechter, de muziek van Vivaldi: "de winter" zal dan door de ruimte schetteren - over burengerucht hoeven we ons geen zorgen te maken - dat bij elkaar, is dat het gevoel van zwitsers leven dan? Voordat het zover is zullen er nog wel wat kilootjes vet weggebracht moeten worden, mwah, hoop doet leven...


Inspectie ;=)
Het verbouwen vordert gestaag en de afwerking neemt eindelijk vormen aan. Dat is wel kicken als er af en toe inspecties van Dries en Els komen en die zien dan weer allerlei nieuwe zaken. Dan weet je dat het ondanks de tegenslagen redelijk opschiet. Awel Dries kent het huis bijna beter dan ik, en het is een plezier om te zien hoe zij meegenieten met de vorderingen.

Gasten

De buurman kwam langs om de notenboom een beurt te geven. Dus wij richting de notenboom. Bleek het kreng propvol te zitten met noten. Didier, de buurman zei: misschien is het handiger als we eerst de noten oogsten en daarna de boom fatsoeneren. De noten vallen vanzelf als ze rijp zijn naar de grond. Daarom in de herfst gaan we eens kijken hoe we de zaak kunnen opknappen. Zo gezegd zo gedaan. En dan de kardinale vraag, welke zaag heb ik nu nodig als ik die vijftig kuub hout op maat moet gaan maken voor de houtoven van de CV? En wat kost dat?
Dan komen er maar twee merken voor in aanmerking: husqvarna en stihl. En ja die zaagjes zijn duur: +600 euries. in september zijn er meestal wel aanbiedingen, dus wacht maar een paar weken en dan loop je vanzelf tegen een gunstig geprijst zaagje aan. OK is ook weer duidelijk.

Naar binnenlopend, "biertje!" liet ik hem ook de gereed gekomen kamer zien. Quel boulot! riep hij uit. Wat een werk is er gedaan. En ja er is vreselijk veel werk verzet de laatste maand.

Die week hadden we ook gasten in onze eerste kamer. Een vriendin uit mijn studietijd, wat vliegt die tijd! En haar reismaatje. Dat was bere gezellig om weer eens voluit bij te kunnen kletsen. Ook een paar waardevolle tips gekregen.

En al was het oorspronkelijk niet de bedoeling de hele week voor ze te koken, was toch erg leuk om te doen. Zo'n stoofschotel met een stuk varkensvlees in abrikozen is wel errug lekker. Zie hieronder het recept. En vraag me niet waar ik het vandaan heb want dat weet ik zelf niet eens.

Recept voor stoofschotel

Is voor 4 personen

• Men neme een stuk varkensbout - op het bot - ongeveer 250 gram per persoon (er gaat toch zeker de helft vanaf tijdens het koken - zoals vet en water- en het bot niet te vergeten)
• 4 rijpe abrikozen - ze moeten een beetje geuren - de kleine soort is lekkerder
• een grote ui
• 3 flinke teentjes knoflook
• peper / zout naar smaak
• 2 bouillon blokjes
• een handje verse basilicum
• paar blaadjes verse silantro
• een stukje banketbakkers chocola (zeg maar 30gr)
• vier wortels (waspeen)
• 6 middelgrote aardappelen
• groot glas rode port
• 2 kruidnagels
• stokbrood
• allesbinder

voorbereiding:

• schil wortels en aardappelen
• pel de uien en knoflook en snij die in plakjes
• snij de wortels in ongeveer 4 cm stukjes
• snij de kruiden fijn
• snij de pitten uit de abrikozen (halveren en de pitten lichten)
• breek de chocola in stukken
• ontdoe eventueel het vlees van overtollig vet (ik laat het zitten is veeeel lekkerder)
• Bestrooi vlees (droogmaken) met zout en peper

Bereiding

• Braad het vlees eerst goed aan in boter en olijfolie op hoog vuur
• draai het vuur op half (halve sterkte)
• doe dan de uien en knoflook er bij, nog even laten doorbakken totdat de uien glazig zijn
• draai het vuur laag
• blus het verhaal door er een half glas port bij te doen, goed roeren
• drink de rest van de rode port op
• doe nu de kruiden erbij, en laat die eventjes meesudderen
• doe de rest van de ingredienten erbij (wortels, choco etc etc)
• vul aan met lauw water totdat alles onder staat
• breng weer even aan de kook en draai daarna het vuur tot een kwart,
• het geheel moet net een klein beetje blijven borrelen
• kijk om het half uur en roer een beetje, het mag natuurlijk niet droog koken
• na een uur of drie kontroleer of het vlees gaar is en draai het vuur daarna op een warmhoud stand. Het vlees is gaar als het makkelijk van het bot komt.
  

• Net voor het serveren de saus iets binden met allesbinder

• Serveren met stokbrood ( desnoods even op-piepen in de oven voor een knapperige korst)

let op: zout vaagt de subtiele smaken van de abrikozen, chocola en silantro maar zo weg, dus wees er conservatief mee.

EETSMAKELIJK

opmerking: kan ook met kip maar verminder dan de kooktijd en ingredienten naar verhouding.
opmerking: lekkerder is om de schotel in de morgen te maken te laten afkoelen en een uur voor het eten weer op te warmen

We zijn in business!

Opgeleverd! Nou ja in mijn ogen maar half klaar. Ieders zenuwen waren de afgelopen zaterdag strak gespannen, en er was slechts een kleine ontploffing, van mijn kant. De hele dag had ik schroeven lopen zoeken, dingen voordoen, uitleggen, gereedschap aangeven, en mijn verbazing verbergend over het nogal royaal besmeren met eikenbeits van de vloer. Maar zelf heb ik zo goed als geen klap kunnen doen, liep maar een beetje te "bazen" volgens Fannie.

Zelfs de ingehuurde mensen kwamen zaterdag nog werken, voor Fransen een extreme inspanning!

Er is iets met die vloerlak, omdat het nu nog niet is uitgehard en nog steeds stof oppakt alsof het een zwaan-kleef-aan laagje is. Natuurlijk speelt het vochtige weer van de laatste dagen hier een rol in. Maar als je een hele morgen een kachel op vol vermogen laat branden en er 2400 watt per uur, in een afgesloten kamer, door heen jaagt zou je toch zeggen het moet een beetje uitharden, niet dus. Over die beits heb ik zo mijn twijfels, het lijkt eerder lijm dan een afdeklaag, maar in ieder geval is het (af)(ver)werkingsproces niet zo gegaan als het door mij verwacht werd.

Fannie's zenuwen waren ook strak gespannen, arme meid, maar toch kon ze aan het einde van de zondagmorgen de kamer in gaan richten. Onze buitengemeen gewaardeerde hulptroepen, Jeltje en Tjebbe, gingen rond tien uur de tocht naar een vriend in Jeme maken om via die omweg naar nederland terug te rijden. Fannie en ik hadden dan toch nog ff een paar uur voor ons zelf. De rust was teruggekeerd. Een heksenketel was het de afgelopen dagen, om die kamer dan toch maar af te krijgen.

Overigens, hoeveel werkende mensen gaan er in een kamer van 5 x 5? Minstens ZES dus. We liepen om elkaar heen, kropen onder elkaar door en laveerden met onze spullen om gevarenzones heen. Een wonder dat er geen potten verf gevallen zijn, niemand van een laddertje afviel, of geen schroef door iemands duim heen gejaagd werd. Nergens kortsluiting, en ook nog nergens water.

Deze werkweek is een klein wondertje van verdraagzaamheid, wilskracht maar wel dodelijke vermoeidheid geweest. Maar ja als we dan met zijn allen uitgeput op het balkon naar de melkweg liggen te staren, met een redelijke wijn in de ene hand en het vertrouwde vier sterren koken van mijn schatje achter de knopen, dan, ja dan weet je waar je dit allemaal voor doet. Je wildste dromen lijken dan ineens heel realistisch te kunnen worden. Ach ja...

Zondag zou het water er op moeten, maar de superieure franse technologie sloeg na al deze voorspoed hard terug. De ene PER fitting blijkt de andere niet te zijn ook al staat er 3/8" op, toch is de draad anders - de ene cylindrisch en de andere gas (konisch dus). Tsja ik vond die manier van de slang eraan draaien eigenlijk nogal handig - nee ik val niet van mijn geloof af; en dat had natuurlijk een belletje moeten laten afgaan. Met geen mogelijkheid kreeg ik namelijk de slang van de waskraan aangesloten op de watertoevoerslang. Het water kon er dus niet opgezet worden. We besloten het er maar bij te laten zitten en de kamer op te ruimen zodat onze eerste gasten in iedergeval konden slapen. Douchen en naar de WC gaan is sowieso mogelijk, maar niet in hun eigen kamer. Het water dat er nu opstaat lekt toch nog hier en daar en beetje, ik weet 't, met de superieure franse technologie van fittingen en PER leidingen zou dat niet mogen kunnen, maar toch een salopard d'un étrangère krijgt het natuurlijk wel voor elkaar het als perfect geachte systeem te ontwrichten. Het water maar weer afgesloten en morgen verder rechercheren, zal wel iets slopen worden.

De vonkentrekker maar naar huis gestuurd, had op dit moment geen werk te doen en uurtjes melken is hier in la douce France dus ook de gewoonte. Afijn we weten nu waar we aan toe zijn.

Onze eerste gasten vinden het allemaal geen probleem en genieten van de omgeving en het huis. Ook al kwam dinsdag de regen met bakken naar beneden de goede moed blijft erin. Vandaag, woensdag klaart het een beetje op, dus misschien kunnen ze dan weer gaan wandelen.

Met Charlie gaat het niet zo goed, is verkouden geweest en ziet er nogal vermagerd uit, eet niet echt goed. Het beest heb ik met hulp van de gasten op stal gezet om het beter te kunnen verzorgen, dan is het uit de regen en betrekkelijk confortabel. Ook nog zoiets voor gasten, kunnen lekker met de schapen zeulen!
Vandaag nog maar eens de veearts bellen want dit gaat niet goed. Moet misschien nog een kuur hebben en de hoef nog eens bekijken want anders denk ik dat ie kreupel blijft. Tenslotte hebben we toch een bok nodig om de veestapel uit te breiden. Tsja het verzorgen van beesten is tegelijk een vreugde en een zorg. Het is wel ff iets anders dan een beetje stof uit je computerventilator zuigen!

Nieuwe Haring

De sterke koffie staat te roken in de mok, een portable op de nieuwe eettafel cum tuintafel, en dan toch maar ff de blog bijwerken.

Twee weken in te halen, maar ik zal het doseren door het in dagelijkse porties te hakken, nou ja wat is nieuw ;=).
Vorige week was mijn jaarlijkse pottenbakkers werkweek, met alles erop en eraan. Op bevel van het thuisfront toch maar een aantal zaken bewaard om in la douce France op te kunnen stellen. Foto's morgen maar.

Bij thuiskomst bleken de rampen van de aannemer zich exponentioneel te hebben vergroot. Nooit meer mensen zonder toezicht van ons eigen team laten werken!

De liefde tussen de aannemer en ons is namelijk ernstig onderkoeld geraakt na het abonimabele tegelwerk.

Kijk maar eens hoe de hoeken aansluiten en de lijnen lopen.

En wat denken jullie van deze wereld prestatie!

De vloer van de douche zal ik jullie maar besparen, daar doen mijn ogen nog pijn van.

Zonder twijfel is het met aannemers overal ter wereld dezelfde ellende. Het is namelijk een apart ras dat verbouwingen van iedereen, onverschillig welk geloof of kleur of politieke overtuiging, dwangmatig verziekt. Het zit in hun genen! Het aannemers ras stelt zich namelijk als doel iedere droom van een huis dichtbij of in verweggistan te verzieken totdat je de handdoek in de ring gooit en zegt: sodemieter op of OK doe het maar op jouw manier. Bij ons heeft dit verachtelijke ras niet veel kans meer, we zijn net zo bewapend en gepokt en gemazeld geraakt als dat soort na een 5 tal ingrijpende verbouwingen. Maar toch, tegen beter weten in - het menselijke ras is zwak - hoop je op beter na een aanbeveling van goede vrienden. Nee de vriendschap is er niet minder op geworden. Blijkt alleen dat aanbevelingen ook geen garantie zijn op een goede afloop. Het laatste lid van dat ras, waarvan ik de naam niet meer noem, en ons huis probeerde te verbouwen, had, nee heeft, goede kwaliteiten maar heel erg fout personeel. OK, ok een ondernemer wordt gestraft met personeel. Geen excuus natuurlijk voor allerbelabberst werk! Gepoogd werd, door hem of zijn foute mensen, de fouten te herstellen, uiteraard op onze kosten, maar het bleef een zooitje. Gaten in de tegels werden groter dan de fittingen die er in moesten, nou ja zeg! Morgen zal ik wat foto's van de ellende plaatsen, het zit me nog te hoog.
Exit de vertegenwoordigers van dat niet nader te benoemen ras. Kortom het rendement van de duur betaalde inspanningen van dat niet nader te benoemen ras is negatief. En ja ik weet dat mensen die hun handen niet kunnen laten wapperen daarna veroordeeld worden tot het aannemen van de volgende ellende. Ieders goede bedoelingen ten spijt. En eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat een aantal klassieke zaken zoals het doorbreken van muren en dergelijke binnen de toleranties zijn gebleven. Ook al duurde die aktie meer dan een week langer dan voorzien of beter nog: aangegeven. Dit was een fixed price gedoe dus geen schade. Maar voor de andere klussen weigerde hij een prijs af te geven: renovatie is altijd onvoorzien, moeilijk, lastig, bijna onmogelijk. Kortom, een duidelijk brevet van onvermogen.

We hebben intussen hulptroepen gekregen. Els gaat tegelen, Jeltje en Tjibbe verven en Ikea rommel in elkaar zetten, en Fannie's laatste vakantieweek wordt daarmee verpest door allerhande verf en aankleed werk. Maar met een gunstig resultaat: de eerste kamer wordt zaterdag afgelakt en opgeleverd. Zucht. De andere kamers zijn gelukkig minder rigoreus aangepakt dus wellicht halen we het nog voor het einde van de zomer om deze fase - 4 kamers en keuken. In september komt die nieuwe keuken.
De nieuwe gevel van het apartement - vol glas! - komt in oktober. Dat wordt een spectaculair gebeuren met die ondergaande zon hier!

Fannie heeft twee schapen de namen van haar leasekids gegeven: Charlotte cum Charlie ( het is een mannetje) en Jessica cum Jesse. Charlie heeft zijn hoef gescheurd aan het puin dat in de toekomstige lusttuin ligt en dat is nu ontstoken. Dus de veearts er maar bijgehaald. Die sprak zowaar een beetje engels! Zijn tarief inclusief een antibiotica kuur 30 euries vergeleken met nederland vergeleken een koopje, natuurlijk handje contantje. Maar hij kwam dezelfde dag nog en herstelde de scheur zo goed mogelijk. Of ik de spuit er zelf in kon duwen? Jawel hoor geen probleem. Protesten van Fannie, je krijgt toch een band met naamgenoten denk ik, je moet het in de huidplooi doen.... stel je voor dat je missteekt... dat ging dus niet erg goed en Charlie werd een beetje ongeduldig. Dus toch maar de methode van de arts: naald in de nek van het beest geramd en drukken die zuiger van de spuit. Uiteindelijk zijn het slechts autonome maaimachines, toch? Maar zachte heelmeesters maken niet veel klaar denk ik in het boerenvak. Afijn de eerste portie zit erin en zometeen krijgt ie zijn tweede shot.