12 juli 2008

Tegels en quantumcomputing

Vandaag een rustdag, in het weekeinde wordt er alleen geshopped - bijvoorkeur de Brico Depot - en voedsel ingeslagen voor de rest van de week. Dat eerste is niet echt gelukt, en dat laatste tsja je moet ten slotte eten. Maar ik zag dat de morgen van de 14e ook de winkels open zijn dus dat ga ik dan met Fannie doen.

Dries en Els kwamen vanochtend de vorderingen bekijken, daarna lekker ouderwets koffieleuten.
En zowaar de tegeltjes werden door de aannemer bezorgd. Die had zich weliswaar verrekend, die had gedacht dat er maar 1m2 in de doos zat ipv 1.8 en heeft verder niet opgelet. Hield natuurlijk vol dat dat geen vergissing was. Maar dat kwam toevallig nog goed uit ook want nu hebben we tegels voor zowel de douche als de WC vloeren. Het is even de vraag of we precies uitkomen maar er komen nog twee dozen bij. Dan zijn in ieder geval de vloeren uniform. Drie kleuren grijs gaan er in, dus dat wordt een vrolijke boel. Als het effect tegenvalt kunnen we het altijd nog bij de eerste douche houden. De wandtegels worden nabesteld mat wit. Nou ja zolang ze er maar heel erg sterk op lijken is het goed. De maten zullen wel standaard zijn, je kunt ze altijd nog snijden en zo. Gedoe weliswaar, maar je ontkomt er niet aan.

De keuze in eettafelstoelen is teruggebracht tot twee modellen door Fannie, mag ik nog kiezen ook. Of ik daar echt blij van wordt om alleen voor die stoelen naar Alkmaar te moeten knarren, afijn het hoort er bij.

Als ik het zo teruglees, lekker simplistisch.

Andre schreef iets over het deterministische karakter van quantum computing via de korstlist. Volgens mij staan we dan op het verkeerde been. Aan de ene kant ja natuurlijk, omdat volgens mij het huidige rekenen ervan uit gaat dat alle mogelijke antwoorden of zo je wilt oplossingen tegelijkertijd aanwezig zijn en men op dit moment met ingewikkelde statistieken het meest waarschijnlijke antwoord determineert. En nee omdat statistieken uitgaan van bekende grootheden en de kans berekend dat een bepaalde waarde of oplossing zich op een zeker moment in een zekere waarschijnlijkheid bevindt. Probabiliteit?
Volgens mij, maar ik ben geen wiskundige of fysicus, beweegt zich een oplossing van een bepaalde opgave zich niet lineair langs een waarschijnlijkheidslijn - in tijd en ruimte - maar moet je het meer op diverse probabiliteits evenen zien. Afhankelijk van een aantal, juist, onwaarschijnlijkheden als een op niet reeel tijdsvlak bewegende, en op zo'n moment niet definieerbare, grootheid. Dat is ogenschijnlijk in tegenspraak met elkaar, maar daar zit hem nu net de kneep volgens mij. Je kunt alleen determineren bij bekende grootheden, door het elmineren van onwaarschijnlijkheden, of minder kanshebbende (on)waarschijnlijkheden. Bij zuivere quantummechanica is alles onbekend totdat je een keuze maakt. En die keuze wordt op dit moment nog op basis van de ons bekende waarschijnlijkheids horizont gemaakt want verder gaat onze wiskunde nog nauwelijks. In plaats van erna, want dan krijgen we te maken met probabiliteitsrekening, en die is nog niet echt de kinderschoenen ontgroeid. En het is juist dat erna wat een rol speelt of zal gaan spelen in quantumcomputing: alle mogelijkheden en onmogelijkheden bestaan op een gelijk moment op diverse al of niet waar te nemen waarschijnlijkheids evenen.

Zo dat moest ik ff kwijt. Het is laat en de hond van de buren ligt te janken, dus slapen doe ik niet. En dan begint dit koppie te malen he?

Geen opmerkingen: