Soeptijd!

bron: Rossini's girl

Vanochtend eerst meer weer eens een stevige bouillon gebrouwen. Spekkies uitbakken, vlees aan gort snijden en aanbraden, 3 tenen knoflook, 1 ui, even glazig laten worden. Deksel erop en bij lage temperatuur de handel een paar minuten laten doorsudderen. Daarna een liter of drie water erop. Nog twee uien in hele dunne plakjes snijden, twee bouillon blokjes erbij, zout op smaak en hoppa. Klaar is uw kunstgebit. Eerst weer even aan de kook brengen en dan opnieuw op lage temperatuur een paar uur laten sudderen, op standje 3. Daar kunnen we de komende dagen lekker uit slobberen. Stokbroodje erbij, bakje soep in de magnetron opwarmen, beetje strooikaas erover voor de vette bek, en het buikje zit weer vol. Heerlijk zo tussen de middag. Morgen maak ik er tomatensoep van en de dag erna mik ik er een blik kidneybeans erin. Drie overheerlijke maaltijdsoepen met de zelfde basis. Makkelijker kan ik het niet voor je maken.
Oh ja, als je een paar aardappelen laat meekoken geeft het een heerlijke volle smaak aan de bouillon, en het vult geweldig. Tja, ik ben nu eenmaal gek op dit soort soepen. En de soepentijd is weer aangebroken, ha!

Vanuit die bouillon als basis kun je lekker koken. Als je de uien eruit laat bijvoorbeeld kan je er ragout van maken voor bitterballen. Even de blender er door. Of gebruik de bouillon om andere gerechten te maken. Sausjes, een paar pollepels bij je Boeuf Bourguignon, bij de spaghetti saus, lekker, lekker, lekker. Als je de bouillon zo gebruikt moet je niet vergeten het brouwsel elke dag even op te koken tegen onze vrinden de bacteriën. In porties invriezen, kan ook. Mijn ervaring is dat als je de soep dag na dag blijft opkoken de smaak er uiteindelijk wel afgaat. Daarom gooi er gerust elke dag al je snij afval in van je vlees en of groenten. Sla kan ook heel goed. Op die manier blijft er smaak aan zitten. Een beetje selderie is ook niet verkeerd. Niet teveel want het overheerst snel. Met de basis bouillon kun je dus alle kanten uit. Vaak schep ik een paar pollepels van het brouwsel over in een andere pan en maak er een nieuwe smaak aan. Variaties te kust en te keur.

Materialen

bron: Brico Depot

Zo, vanmiddag het puin van de muur naar de dechetterie gebracht en meteen doorgekacheld naar de Brico in Epinal. Uiteraard neem ik dan weer een afslag te vroeg in de stad, op de een of andere manier lukt het me niet om meteen de goede weg te kiezen. Dan maar dwars door het centrum, stoplichten op onmogelijke plekken, opstoppingen, en figuren die zonder richting aan te geven de rotondes afslaan. Geen wonder dat met die overvoorzichtige fransjes er een dikke rij voor elke rotonde staat op dit uur van de dag. De drukte bij de Brico viel gelukkig mee. Soms kun je over de hoofden lopen, en dan nog wordt er met heftruckjes gereden om dingen te verplaatsen. Hoe ze het verzinnen, daar kan ik met de pet niet bij. Die dingen zitten namelijk altijd in de weg. Ze sluiten dan ook nog eens een looppad af, voor je veiligheid. Bien sur, moet je net spullen hebben die juist in het afgesloten gedeelte liggen. Niet echt Fannie's meest favoriete winkel ;=) Bij de materialen afdeling hadden ze eindelijk, eindelijk, weer een fatsoenlijke voorraad ouate de cellulose. Dat goedje is van versnipperde bankbiljetten en dergelijke geloof ik. Je kunt het achter bijvoorbeeld een beschot storten en het zet zich dan van zelf. Prima isolatie voor als je er niet bij kunt met platen of zo. Gewoon volstorten en klaar.

Oeps die balken (Bastaings) zijn wel erg dik, nou ja we bouwen op de eeuwigheid nietwaar. Het was het enige hout met de vereiste breedte. Waarom ze die loeizware planken (Solivettes) boven de 2 meter in het rek moeten leggen? Geklim dus. Niet echt lekker met m'n wrakkige heup. Uiteindelijk hielp mij een vriendelijke man de zeven planken van 4 meter in de wagen te krijgen. Hij kon trouwens toch niet weg, maar vriendelijk niettemin. Hij had ook op zijn gemak achter zijn stuur kunnen blijven zitten wachten tot ik klaar was. Het werkwater stond weer eens ouderwets op mijn voorhoofd. Toch wel weer apart, het meeste timmerhout heeft in LDFeen eigen naam.

bron: Brico Depot.fr

Waar geen maten bij staan kunnen die van streek tot streek afwijken. Nou ja zeg, wie hebben ook alweer de meter en kilo bedacht om te kunnen stadaardiseren? Juist ja, de fransjes zelf, nota bene! Grappig, als je in NL een van die dingen wilt hebben, moet je de maten opgeven. Een drie bij viertje of zo. Of een drie duimer, dat zou dan weer in de buurt komen van een chevron ;=) Verder is mijn houtkennis van het Nederlands onvoldoende om alle NL termen erbij te zoeken.
Wat een mazzel, op het kleefband na alles kunnen vinden. Ga er maar vanuit dat de plek waar die tape zou moeten liggen mijn logica ontgaat. Want na twee rondjes door de winkel, geen band. Die wandplaten haal ik dan maar bij BigMat want de auto zat weer eens tot aan de nok toe vol. Isolatie neemt erg veel ruimte in.
Dat die planken bijna 2 meter uit je auto steken, niemand die er aanstoot aan neemt. In NL zou je na 100m rijden al meteen een bon voor gekregen hebben.

Regen

schaamteloos plugen ;=)

OK, het is herfst! Dat weet ik nu wel. Waarom het dan al twee dagen onafgebroken moet regenen is mij een raadsel. Zeker iemand die denkt dat ik het nog niet weet. Het is dus nat, koud, en donker. Rrrrr.

Tijd voor een huishoudelijk klusje. Begin ik de koelkast leeg te halen en schoon te maken, grijp ik in de groentelade, joh! Een strak opgeblazen zak mozzarella. Die ligt al erg lang in de bak zo te zien, de UCD is in ieder geval maanden overschreden. Tja, dat heb je ervan als je dingen op de verkeerde plek legt. Met andere woorden het is tijd dat de koelkast leeg komt en de inhoud richting mijn eigen koelkast gaat. Want om nu twee koelkasten voor een persoon aan te laten staan is niet nodig dacht ik zo.

Chippie
Wie het ook niet zo naar zijn zin heeft met die regen is onze kat Chippie. Is ie nog niet naar buiten dan wil ie weer naar binnen. Kijkt ie me vuil aan, grauwt een beetje en zoekt uiteindelijk een slaapplek op als ie door heeft dat er niets te halen valt. Of Chippie blijft de hele nacht buiten en slaapt dan op de hooizolder, om met veel gekerm vroeg in de ochtend, zich weer bij de schuifdeuren te melden. Bios kon een behoorlijke keel opzetten, Chippie is niet zo spraakzaam, gelukkig. Vorige week kwam ie met een kleine huismuis aanzetten en uiteraard, werd dat gedropt bij de baas in de slaapkamer. Het deed 't nog zo half half. Uiteraard muis loslaten, er achteraan, een beetje knauwen op het ding... De laatste spurt moest muis met de dood bekopen. En hop! Met huid en haar werd muis in zijn geheel al knagend naar binnen geschoven. Geen stukje afval. Moet er niet aan denken overal onderdelen te vinden van de buit. Dat had Bios, die liet overal stukjes slingeren van wat ie te pakken had gekregen. Of zij vrat de vogel of muis, zolang het maar veel kleiner dan haarzelf was, een beetje aan en liet de rest voor de baas liggen. Chippie niet, die vangt een vogel in volle vlucht, sleept het mee naar binnen, en het enige wat je vindt is een beetje pluis. Alles wat beweegt is prooi voor 'm, vliegen, motten, vlinders, vogels, muizen, torren, wat al niet. Mollen of veldmuizen is ie gek op. In de zomer kan het beest uren op de loer liggen voor een verse mol. Nou ja, er beweegt tenminste wat in huis. Anders is het eigenlijk maar een dooie boel zo, buiten het gastenseizoen om. Het leidt een beetje af, zeg maar.

Pokkeweer

zonsondergang @ Le Mouton Qui Rit

Een paar blogjes terug had ik het erover dat de zon onder het wolkendek uit kon piepen aan het einde van de dag. Bij deze een fotootje, vorige week gemaakt. Mooi hoor zo, die goudbleke zonneschijn op de muur. Doet je wel hopen dat de winter maar weer snel voorbij mag zijn.
De zonnecollector heb ik nu al naar het huis overgeschakeld, dat is een paar weken eerder dan vorig jaar. Het is gewoon te koud als je zo met je natte lijf uit het bad klimt en in de koude wind staat te rillen. Vroegah, toen was het anders. Toen ik nog jong en willig was. Vroegah, zat ik in mijn bloesje op de brommert midden in de winter. Nog steeds heb ik geen winterjas, maar die zal een dezer jaren wel komen. Ach, we worden oud. Het bloed wordt dun. Nog een geluk dat ik een beetje winterspek heb. Och, het zal wel loslopen denk ik zo met die kou. Toch ff de statistieken erop na geslagen. Minimum temp hier gemeten de afgelopen 4 winters: -20ºC. Dat is elke winter zo, die minimum temperatuur hier. Die wordt een paar nachten aangetikt, waarna geleidelijk aan de temperaturen weer stijgen. Overdag vriest het gedurende het dieptepunt in de winter meestal niet meer dan een graad of -5 à -3. Meestal hangt de temperatuur zo rond de 5 à 6 graden tegen het middaguur. Met dit type klimaat, waar de koude ervaring sowieso wat minder is, zeer goed te doen. Het maximum, als we toch met cijfers gaan gooien is 45ºC. Dat is een behoorlijk temperatuur spectrum zou je zeggen. Typisch voor een landklimaat, hoewel we dat hier niet hebben volgens de deskundigen. Het schijnt een soort micro atlantisch oceaan klimaat te zijn, als je dat zo mag uitdrukken. De kou voelt ook minder koud, de hitte ervaar je ook meer als erg warm. De hittegolf van afgelopen zomer voelde niet echt als een hittegolf aan, eigenlijk. Dus wellicht dat die experts nog wel gelijk hebben ook, in wat ze vanachter hun bureau roepen.

Keuken
De wand van de keuken is gesloopt, en schoongeraapt. De WC, die ik aanvankelijk op een later tijdstip wilde doen, is ook maar gesloopt. Nu nog de wirwar aan waterleidingen stroomlijnen voordat ik er mee verder kan. Eigenlijk is dat voornamelijk leidingen wegzagen. Het is wel een kunst werkje hoor, al dat koper. Alsof het niets kostte. Heb ik trouwens een mooi tooltje voor, voor het doorzagen van allerlei. Je zet het ding erop, en zaagt de leiding in een paar seconden haaks door. Niks geen moeilijk gedoe met een handzaagje of moeilijk draaien met een pijpensnijder. Volgende week ff hulp inroepen voor het er af halen van de boiler. Trouwens, met dat ding hebben Wim en ik plannen om volgend jaar cider of zo te gaan stoken, van al die appels in de boomgaard achterin. Dat was tot nu toe steeds schapenvoer, ook niet verkeerd hoor. Cider is echter lekkerderder ;=) Afijn. Het geval wil dat het binnenwerk van de boiler van koper is, en dat schijnt dan weer ideaal te zijn voor het veredelde stookwerk.  Nou ja, we zien wel. In ieder geval niet weggooien. Sterker nog, eens kijken of ik bij de dechetterie een paar reserve dingen kan versieren. Lek is niet erg, dat solderen we wel dicht.

Terug naar de keukenmuur. Zit me af te vragen of ik de stalen regels van de gipsplaten laat zitten en ga gebruiken om daar de dampremmende folie op te bevestigen. Aan de andere kant verlies je zo wel weer een aantal centimeters. Nou ja, hoef morgen pas een definitief besluit te nemen. Ondertussen zijn het aantal planken, platen, en isolatie enzo uitgerekend. Ik blijf bij het in verstek zagen van de staanders en liggers. Gewoon om te kijken hoe dat gaat. Kost iets meer tijd en vereist een beetje precies werken, maar is wel een hoop minder ijzerwaren en zo. Het kan niet anders dan dat de muur in de keuken eind volgende week weer in elkaar zit.

42

Het antwoord op alle vragen die gesteld zijn en ooit gesteld gaan worden is: twee-en-veertig. Heus waar, alles is al bedacht en uitgevonden, de wereld is plat, en de zon draait om de aarde heen. Hoe dat moet met de Maan vraagt niemand zich af.

Daarbij refereer ik aan de satirische saga: The Hitchhickers Guide to the Galaxy in 5 deeltjes van Douglas Adams. Ik kom daarop omdat ik in een of ander forum een vraag las over: geef jouw versie weer van de evolutie in twintig seconden. En ik begon moeilijk te denken aan Darwin, the survival of the fittest, over suprematie van de soort, sociale structuren, wereld dominantie, voedselketens, milieu, godsdiensten en politieke machtsblokken. Afijn, het was zo maar weer ver voorbij middernacht voordat ik van deze avond dromerij loskwam. En het volgende had ik bedacht:

Tandenpoetsend, was ik daar toch niet tevreden mee. Immers, een van mijn oude mentors had eens gezegd, verwijder elk niet essientieel element, elke franje, totdat je op de pure essentie uitkomt van je functie (programma code).
Ook hier is het antwoord weer:

  The ultimate answer to every thing and anything else.

Of in mooi Frans: La réponse ultime à tout et rien d'autre. Ook al klinkt het een beetje tegenstrijdig, vind ik dit toch een ietsjes beter uitgedrukt zo dan in het Engels: het ultieme antwoord op alles en niets.

ps beide plaatjes CRT 2012

UPDATE 20120925
Heb het toch nog even opgezocht in Wikpedia. Dat nummer schijnt best wel iets apart te zijn. Zie hier voor een NL uitleg en hier voor een wat uitgebreidere Engelse uitleg. Mijn antwoord in het kommentaar hieronder is dus veel te kort door de bocht. Er zit wel degelijk iets achter het getal 42. Zo zie je maar weer, nooit iets zomaar voetstoots aannemen.

Schapies

Dram

Ik zag het al een paar dagen aankomen. Dram is veel alerter dan normaal. Hij snuift af een toe, rent wat heen en weer, kortom de hormonen gieren dus weer door de lucht. Hij is weer heel willig de eerste avances aan het maken bij de madammekes. Dan draait ie om een ooi heen, bonkt eens met zijn kop in de flank van zo'n beest, zo van hé komt er nog wat van. Ruikt nog eens likkebaardend aan het lekkere achterste, om daarna zich langszij het arme beest te schuren. Op die manier fixeert een ram de ooi en maakt het willig. Zolang de ooi niet stijf gaat staan om Drams zaad te ontvangen, komt er niets van terecht. Meestal doet de ooi dan treiterig een paar stapjes vooruit net op het moment dat Dram een sprong maakt om er boven op te klimmen. Ook al is het nog wat vroeg in het jaar vind ik. Ah wel, het is de natuur die je zijn gang moet laten gaan.
Eigenlijk heb ik min of meer besloten om Dram nog een jaartje te laten blijven. Of er moet natuurlijk een heel goed bod komen, dan gaat ie uiteraard Halal, ofwel de grote reis maken. Denk dat het wel los zal lopen. De groeicurve van de lammeren valt me eigenlijk een beetje tegen. Op de keper beschouwd zijn het geen erg grote lammeren die Dram op de wereld heeft gezet. Als de handel niet voor het schapenfeest verkocht is dan is het misschien een optie om zelf een van de jongens op te eten. Want als je ziet wat een gigot (schapenbout) tegenwoordig kost in de winkel dan schrik je toch wel ff. De prijzen van diverse voedingsmiddelen zijn sowieso enorm gestegen de laatste maanden. Maar dat is een heel ander onderwerp.

Keuken
Bij het afbreken van de voorzetwand in de keuken heb ik ontdekt wat die vochtplek veroorzaakte: een verdeeldoos die met kalk zo op de buitenmuur was geplakt. Een soort van vochtbrug is zo ontstaan dus. Daarom bladderde bij die plek de verf altijd van de muur af. Ook de metalen staander voor de gipsplaat was op die plek gaan roesten. En tja, daar is niet tegenaan te schilderen. Moet je dus niet doen dus, een verdeeldoos met gips (MAP) op een buitenmuur vastplakken. Overigens wel een veel gebruikte manier in Frankrijk om met MAP iets vast te zetten. MAP is een snelhardend gips dat ook nog redelijk hard wordt. Tegen vochtdoorslag is echter niets bestand. Tadaaah, daar gaan we weer! Ook een paar loze waterleidingen, en vraag me niet waarvoor het dient ook een paar PVC buizen, kwamen uit de muur zetten. Kassa, koper is al duur genoeg. De hoeveelheid koper die ik uit het huis gesloopt heb begint al een aardig hoopje te vormen in het opslaghok. En uiteraard kom je weer het veredelde PVC knutselwerk tegen. Waarvoor en waarheen het allemaal loopt moet ik nog eens goed bekijken. Een van die buisjes dient volgens mij als beluchter, dus daar zal een beluchtingsklepje voor in de leiding gelijmd moeten worden. Ha, die is op voorraad. Wel een ielige 32mm die afvoer, wellicht door 40 vervangen? Eerst de WC ook maar eens slopen deze week, dan wordt het volledige beeld van de nogal merkwaardige wirwar aan leidingen en buizen achter die wand duidelijk. Och, is er weer van alles zomaar aan elkaar geknoopt, wat is nieuw hier in dit huis.

Afgelopen dagen zat ik ff in de blessure tijd, dus het sjouwen en slopen was een beetje lastig. De tijd heb ik wel weer goed gebruikt om eens na te denken over hoe je nu het beste de nieuwe keukenmuur kan optrekken. Omdat er geen gigantische tijdsdruk op staat, pak ik het maar eens extra ambachtelijk aan. Geen gedoe met hoekijzer spulletjes en andere ijzerwaren maar dingen in het verstek zagen. De staanders netjes inkepen en de liggers in verstek zagen. Zoiets als dit dus.

Nou ja, dat gaat me gegarandeerd een paar plankjes extra kosten, want precisie zagen is niet mijn sterkste punt. Laat staan meten. Maar daarna heb je dan ook wat. Bruis of houtlijm versterkt de constructie, en wat schroeven erin voor het tijdelijk fixeren van de liggers. Pur schuim en duct tape maken het geheel tochtdicht. Een soort vakkenwerk wordt het, waarin de 14cm dikke laine de bois (houtwol met latex) panelen (60 x 120cm) zo ingeschoven en gefixeerd kunnen worden.
Dus. Eerst een dampwerende folie aanbrengen. Dan het raamwerk in elkaar zetten, gaten voor leidingen in de staanders boren, nieuwe leidingen erin, isolatie erin, en als afwerking watervaste vezelplaten. Nog wat stopcontacten en een schakelaar voor het licht, klaar. Plamuren, schilderen, hoppa, je ziet er niets meer van. Van de week eens kijken of ik dezelfde keramische plintjes weer kan krijgen zoals er eerst zaten, de meeste heb ik namelijk weten te redden. Anders maar een houten plint ertegen.
Voor de WC is alles gekocht; hangend toilet en zo. Ook hier gaat alles weer van de vloer af zodat het schoonmaken een stuk makkelijker wordt. Fannie wilde ook een bewegingsschakelaar in de WC hebben. Heb ik toevallig nog liggen, een inbouw ding. Moet je natuurlijk niet laveloos op de doos gaan zitten en in slaap vallen, of uitgebreid gaan zitten lezen, want dan gaat het licht uit.
Toevallig ook ergens een opsomming gelezen van wat mensen zoal doen in het kleinste kamertje. Sta je van versteld. Behalve lezen, schijnt telefoneren ook heel populair te zijn. Uiteraard roken, masturberen, vrijen, eten, drinken, je verzint het niet. De primaire functie van een WC schijnt volgens dat artikel als het ware bijzaak te zijn. Soms is de WC ook het rustigste plekje in huis. Vooral mensen met kinderen kruisen dat antwoord aan. Niet verbazend is het dat de beste gedachten in de douche en op het toilet boven komen "borrelen". Een notitieblokje met een potlood lijkt me dan wel het minste ;=)) om te faciliteren. Eens over nadenken.

Jehova's

sloop keukenwand

Tot mijn opperste verbazing dienden zich maandagavond toch de twee Jehova getuigen aan van afgelopen zaterdag. Eigenlijk kwam het niet zo gelegen want ik was nog bezig de keukenmuur van zijn "hoogwaardige" isolatie te ontdoen. Maar een gratis spraakles, daar moet je zuinig mee omgaan. Daarom: komt u binnen! Bood ze wat te drinken aan, koffie wilden ze natuurlijk niet, en daar gingen we.
Uiteraard was er iemand uit het hogere echelon meegekomen, die zou het zieltje wel ff gaan winnen. Gelukkig werd het niet een nietes welles discussie en was ik eigenlijk verbaasd over de verandering in de stelling over creationisme versus evolutie. Althans als ik dat vergelijk met discussies van ettelijke jaren geleden met NL jehova getuigen. Het bleek er iets tussen in te zijn. Want tja, je moet al van hele slechte huize komen als je keiharde wetenschappelijke feiten blijft ontkennen.
Dus we zijn naar iemands evenbeeld gemaakt? Ja zeker. En meneer Darwin dan? Al snel ging het dan maar over hoe cellen zich vermenigvuldigden, hoe de nucleus en het erfelijk materiaal voortdurend gebombardeerd worden met radicalen of andere kosmische deeltjes. Waar, onder andere daardoor, er  uiteindelijk een mutatie kan optreden. Slechte mutaties het gewoon niet "deden" en mutaties die zich konden handhaven in de aardse omgeving uiteindelijk hun soort konden domineren. Plop, het "plan devine" (goddelijke plan) kwam dan ineens ter sprake. Iemand had dat bedacht, hoe het DNA zich vormde, waardoor een mens een mens werd en een plant een plant. Heb ze maar niet vermoeid met de laatste artikelen over hoe DNA / RNA aangestuurd werden.

Waarom die fransjes nu alles moeten omkeren in afkortingen is mij een raadsel. Daar kwam ik tijdens de discussie ook achter dat DNA, ADN werd. Overigens was ik me dat al wel bewust, dat omdraaien van afkortingen door die fransjes, maar in de praktijk tijdens zo'n discussie bezinkt dat dan eindelijk. 

Nee hoor, de manier waarop alles ontstond en ontstaat is echt door hogerhand bepaald, dat was het Plan Devine. Alles lag al van te voren vast. Om nu en nieuwe vork op te zetten over predestinatie en het lot, daarvoor voelde ik me nog net ff niet voldoende sterk in mijn Franse taal.

Meneer 1 begon nu regelmatig op zijn horloge te kijken. Die had allang afgehaakt toen het over suikermoleculen en ADN ging. Dat op zijn horloge kijken was voor mij wel een signaal om het gesprek nog even te rekken. Gelukkig werden er ook niet al te veel debatterings truukjes uitgehaald, want dan zou ik er zo maar instinken in het Frans. Het taalgebruik bleef op mijn niveau ;=) Eigenlijk dat van een kind dat overtuigd diende te worden. Wel een aparte taktiek overigens.

dode zee rol
bron: wikipedia

Die bijbel, die is toch vertaald? Ja dat is zo. Maar dan kan de inhoud van de Franstalige bijbel toch niet meer zijn dan een interpretatie? En zou die interpretatie dan niet erg tijdsgewricht gebonden zijn?. Immers de Franse taal wordt ook van tijd tot tijd aangepast aan de dan heersende invloeden. Even gleed er een twijfel over het gezicht van meneer 2 (de opperbaas van het stel). Ja maar het is wel uit het Armeens en Grieks vertaald. Boekje opengeslagen, het stond er echt in! OK Armeens is een vrij oorspronkelijke taal uit die streek. Maar op zich bewijst dat niets over de authenticiteit. Daarbij laat ik de inhoud van al dat schrijven maar even buiten bechouwing
Mijn opmerkingen over dat het vinden van een paar duizend jaren oude rol papier nog niet hoefde te betekenen dat de boodschap voordat die op papier kwam te staan niet een aantal malen is ge-her-interpreteerd. Of zou zijn. Oeps, dat viel niet echt in goede aarde. Waarop ik fijntjes grijnzend zei: "Ik neem dus aan dat het wellicht om een interpretatie gaat van de orale geschiedenis die bij een bepaalde stam van generatie tot generatie mondeling is doorgegeven. In de loop der tijden heeft het verhaal gegarandeerd epische vormen aangenomen en kan het als niet meer gezien worden dan een legende. Het blijft dan ook gissen welk deel waar is en welk deel verzonnen". Dat deed de man verwoed verwijzen naar een paar paragrafen in het boekwerk. Vaag, vaag. Zoiets als alle licht is blauw, kijk maar naar de hemel. Dus is het waar. Eigenlijk was dat over die rol natuurlijk puur retorisch bedoeld. Nou ja, ik hoor mezelf graag praten.
Even ging het nog over de beleving van de historie, en dat veroveraars de geschiedenis opschreven, en wel volgens hun eigen interpretatie etc. etc. etc..

Meneer 2 ging ook op zijn horloge zitten kijken. Nu vond ik het ook wel welletjes. Afijn, het was een leerzame avond, We namen afscheid en, wilden ze nog weten, of ze nog een keer konden terugkomen. Geen probleem, maar ff bellen of emailen is misschien een handig idee?
Oh, en ze konden ook nog wel wat materiaal in het Nederlands bezorgen. Doe geen moeite!
Vanochtend vond ik toch een werkje van hun organisatie op de eettafel. Ha, ha!

Misschien dat we de volgende keer eens haarfijn de verschillende relegies uit gaan zetten tegen hetgeen agnosten, atheïsten en anarchisten geloven of denken ;=)

voor wat leesvoer over de dodezee rollen: HIER
en over de oorsprong van taal HIER

Breinflits

64 raspberries
bron Wired.com

Een van mijn meest geliefde tijdverdrijven is een beetje random via zoekmachines naar interessante dingen te zoeken op het net. Vooral op zo'n zondagmiddag, lekker rozig van m'n middagdutje, het restant van de uiensoep van gisteren naar binnen geslurpt, en dan een beetje bladeren door het internet. Kom ik terecht op Wired.com, leuk tijdschriftje on-line voor hen die computertjes of gadgets leuk vinden. Dan valt mijn oog op een artikel over supercomputers. Linkje. Supers hebben altijd nog een warm plekje in mijn oude IT brein gehouden. Mijn hele "computer" leven ergerde ik me namelijk (en nu nog steeds) aan te trage computers, traag netwerk, te weining opslagcapaciteit, en ga zo maar door. Kortom, het was en is nooit genoeg en altijd te langzaam. Een collega zei eens iets over wat hij dacht dat snelle computers waren, en drukte zich als volgt uit: "Die (de computer) is redelijk snel want het (resultaat) is er onmiddellijk." Dat is me altijd bijgebleven. Mijn ideaalbeeld van snelheid is namelijk: het (resultaat) is er al voordat ik op een toets druk.
Nu dat artikel. Ik snel-lees het, lees het nog eens gewoon door om alles te laten bezinken. En dan ineens dringt het tot me door. Verrek, ik heb twee van die Raspberry computertjes in bestelling staan, daar gaat het artikel namelijk over. Zoals gebruikelijk meteen de hele handel aan text, files etc. gedownload voor later als referentie. Dingen verdwijnen soms zomaar van het net, nietwaar?

werkelijke grootte
bron: Wired.com

Als die twee masjientjes over een paar maanden komen (levertijd 14 weken!) ga ik dus geheid ook zo'n supercomputertje bouwen van legostenen en die twee Raspberries. Om te beginnen dan hè. Asjemenou, het brein staat inmiddels op overdrive.

Een groot manco is natuurlijk wel dat het weer een gedoe wordt met die trafo's. Voor een paar eenheden gaat dat nog wel, maar wat als er, zoals in dat artikel, 64 aan elkaar geknoopt worden. Dan krijg je een chaos aan trafo's en draadjes, plus bijbehorende storingsvelden. Absoluut ongewenst dus.

64 Raspberry voedingen
bron Wired.com

Daar bedenk ik ter plekke wat anders voor: een spanningsrail. Bovendien zo'n klein trafo-tje gaat maar een paar jaar mee en dan vallen er zomaar een of meerdere Raspberries uit. Gedoe dus. En voer je de master voeding, die de spanningsrail voedt, dubbel uit, dan heb je de zekerheid ook nog dat de handel altijd blijft draaien. Een soort "no-break" situatie dus. Trouwens ik heb hier ruim voldoende reserve spulletjes liggen om een redelijk netwerkje op te zetten. Ik denk dat ik de 64 poorten wel haal. Misschien moet ik er nog een paar TerraByte aan opslag bijkopen, peanuts dus. De - overgedimensioneerde - UPS hier kan mooi als voeding dienen, de spanning is dan ook meteen mooi zuiver. Een ideaal experiment voor de donkere winteravonden! Komt die blade computer er toch nog, maar voor een fractie van de ooit eens begrootte prijs van 15K euries. Misschien bouw ik dan ook nog die Turing machine; waar je tegen aan kunt kletsen als ware het een mens. Ha, en dan had ik ook nog een video projectje en een aard-simulatiespel op de plank liggen. Het gaat allemaal gebeuren.

Waarom een supercomputertje bouwen? Gewoon omdat het kan, het verhaal is naadloos uit te breiden, en omdat het zo weinig kost.

Waarom nog meer? Omdat supers me altijd gefascineerd hebben en ik eindelijk tijd heb om er ook nog iets mee te gaan doen. Zijn de resultaten te vergelijken met echte supers? Nee natuurlijk niet, maar de architectuur lijkt er wel als twee druppels water op. Voor nog niet de prijs van een gewone consumenten computer heb je iets op je nachtkastje staan dat 100 miljoen miljard keer zo snel is. EN! Geen bewegende delen, ventilatoren, harde schijven. Er verslijt dus niets, wat weer betekent dat het ding ook nog eens extreem bedrijfszeker is. Behalve die voedingen dan. Een pracht van een leer project, het houdt je ook een beetje scherp.

Alhoewel alles supersimpel klinkt is het dat natuurlijk niet. Edoch, handenwrijven doe ik nu.

Linkje naar een oud artikeltje van me: Wat is een supercomputer?

Frisjes

De afgelopen twee dagen is het nogal frisjes geweest. Zo'n typische druizel regen als voorbode van de herfst valt nu al een dag lang. Als de herfst definitief in de winter over gaat kan zo'n druilerige bui hier dagenlang aanhouden. De regen komt dan bijna zonder uitzondering loodrecht naar beneden. Iemand vertelde me dat het ligt aan het soort landschap dat we hier hebben. De regenwolken moeten tegen het Vogezen "gebergte" opstijgen of knallen er tegen aan. Daardoor schijnt er een soort wind luwte te ontstaan en dat op zijn beurt veroorzaakt weer dat er geen wind is die de regen alle kanten op kan laten gaan.
Het wordt tijd om hout voor de open haard naar boven te kruien. Dan kun je lekker in je leesstoel voor het raam gaan zitten met de warmte van de haard in je rug. Goed boek erbij, compjoetertje onder handbereik en naar de ondergaande zon staren. De wolken kleuren dan bijna zonder uitzondering bloedrood of goud met alle kleurschakeringen daar tussen. Gisteravond bij zonsondergang kroop ineens de zon onder de wolken door. Dat is een beetje een merkwaardig verschijnsel hier. Als het wolkendek niet helemaal gesloten is, en de zon gaat onder, dan zit tussen de horizont en de wolken een open stuk. Dan zakt de zon onder het wolkendek en schijnt er een goudengloed ons appartement binnen, terwijl het overdag alleen maar grijs en grauw was.

wintersolistice Mailleroncourt

Daarmee ga je de avond wel weer met een opgewekt gevoel in. Naarmate het seizoen vordert gaat de zon ook steeds eerder onder en beweegt de plek van waar de zon ondergaat zich steeds meer naar het zuiden, uit het zicht van ons appartement. Dat effect van die gouden zon die onder het wolkendek uitpiept, en recht ons appartement in schijnt, komt dan ook, naarmate de winter vordert, steeds minder voor. Je kunt niet alles hebben, toch? Gaan we ooit nog eens verhuizen of bouwen we een nieuw huis dan gaat daar wel degelijk op gelet worden. Namelijk dat we in de herfst en winter optimaal van de zon en zonsondergangen kunnen genieten. Maar we hebben gelukkig nog jaren voordat we werkelijk met pensioen gaan. Dus dat nieuwe huis moet nog maar even wachten.

Vanavond krijgen we onze laatste gast die we eens extra speciaal gaan verwennen, gewoon omdat ze voorlopig de laatsten van het seizoen zijn. Het menu voor vanavond:

• Uiensoep, is een tik van me maar vind ik altijd vreselijk lekker, 
• Varkensfilet met vijgen, bismati rijst en een of andere salade
• Appel carré met een bolletje vanille ijs

Ben ik net klaar met het menu samen te stellen, komen bij het genieten van mijn eerste bakkie op de zaterdag ineens twee jehova's getuigen aan de deur. Hoppa! Gratis spraakles!

Nu is het nogal moeilijk mij te overtuigen van het gelijk van een kerk, welke kerk dan ook. Ze waren echter blijmoedig hun prevelement al aan het afsteken voordat ik hen vriendelijk kon bedanken voor de wijze les en tot de volgende keer. Uiteraard zijn het afgetrainde getuigen, dus moest ik de afwas even laten voor wat het was. Eigenlijk best wel lang geleden, de laatste gratis spraakles.

symbolen godsdiensten
bron: KU leuven

Of ik wel geloofde? "Ja natuurlijk geloof ik", zei ik. Je moet ze ten slotte aan de praat houden nietwaar. Oh, en in God toch zeker? Toen ik hen verbijsterd aankeek, ook een beetje toneelspelen hoort erbij, vroegen ze voorzichtig welk geloof ik dan aanhing. Tsja, dat was een schot voor open doel.  "Ik geloof dat iedereen het recht heeft te geloven in waar hij of zij in geloven wil." Niet op de spits drijven, klonk nog een klein stemmetje in mijn hoofd. Dus ik bleef beleefd en probeerde hen niet al te zeer op hun Jehova ziel te trappen. "Tegelijkertijd geloof ik ook dat niemand het recht heeft een ander diens geloof op te dringen, of te dwingen naar diens geloofsregels te leven." Zo, nu eens kijken wat dat gaat worden. Ze gingen ineens in de overdrive Warp 9. Waarom die gasten altijd overijverig hun bijbel voor je neus aan het wapperen gaan is mij een volkomen raadsel. Wat je ook zegt ze vinden altijd wel ergens een beduimelde pagina die ze kunnen openslaan. Om met de overtuiging van hun gelijk, een vage passage, met een voor een miljoen miljard interpretaties openstaande bewering, aan te wijzen. Ze hielden het 10 minuten vol, en ik slaagde er zowaar in om ze voor een avond van de volgende week uit te nodigen. Wellicht dat ze de moed hebben met deze ketter een bakkie te doen. Bij het afscheid maakte er eentje een behoorlijk rake opmerking. Nee niet wij of onze god gaan u overtuigen, dat doet u zelf. U zult zich zelf overtuigen.
Dat vond ik een van de meest wijze opmerkingen die ik tot nu toe van een jehova getuige heb gehoord. Stof tot overpeinzing, dus.

Toch wel grappig hoor, twee oudjes die het dorp huis aan huis af stropen om hun boodschap over te brengen. Terwijl ik weet dat de meesten hen de deur in de neus knallen met onderwijl onbeschofte opmerkingen uitkramend. Ja het fameuze laagje beschaafd converseren is heel dun hoor in LDF! Dat is ook weer nergens goed voor vind ik. Gewoon wat beleefdheden uitwisselen werkt veel effectiever, en na een paar minuten ben je van ze af. Daarna sta je op een zwarte lijst. Anders gaan ze denken: hé weerstand, knokken jongens! Hier is een zieltje te winnen. Een glimlach en een vriendelijk woord vergezeld gaand met een uitnodiging om eens een avond te komen bomen werkt totaal anders. Je prijst ze als het ware de grond in. En ze krijgen dan het gevoel in een groot onzeker zwart gat te geraken. Hoei, oppassen! Even een rood vlaggetje bij dat huisnummer plaatsen. Meestal zie je ze dan een paar dagen later nog een keer door het dorp cruisen,  maar dan aan de overkant van de straat.

Ben benieuwd of ze mijn uitnodiging aannemen.

Nazomer

Heerlijk nazomerweer is het. Echt genieten. De dagen slenteren voorbij in een gezapig tempo. Beetje klussen, beetje koken, beetje tuinieren en op jacht naar materialen. Het wensenlijstje voor de komende maand was overigens niet zo groot. Wel een goedkoper adresje gevonden voor vacuumbuizen voor de uitbreiding van de solar farm. Hoe dat ging is wel een stukje in de blog waard.

SHOPPEN
Tot heftig balen bleek, tijdens het ontwerpen van de solar farm uitbreiding met 60 buizen, dat Bricodepot geen vacuum buizen en bijbehorende spulletjes meer verkoopt. Vorig jaar moesten we al een behoorlijke omweg maken om extra sets te krijgen, nu blijkt dat geen enkele brico meer zonnecollectoren verkoopt. Ze waren echt de minst dure. Een rek van 18 buizen was rond de 550 euries inclusief de onderstellen en fittingen. Blijkbaar was de omloopsnelheid toch te laag, en dus gaat zoiets dan zondermeer uit het assortiment. Een verschijnsel dat ook bij supermarkten optreed. Zelfs al zie je zelf bij je wekelijkse boodschappen dat er echt wel omzet is, maar blijkbaar haalt het artikel de drempel niet. Dat terzijde. Vreemd genoeg zijn de prijzen van de panelen sinds een paar jaar alleen maar aan het stijgen. De goedkoopste sets vond ik voor over de 700 euries ergens in het diepe zuiden van LDF. Ook nog eens ex terras onderstellen. Dan kostte het nog bijna 200E om het speelgoed hier te krijgen. Of je moest er een dikke 500 km voor gaan rijden, waarmee je 100E aan brandstof zou gaan verstoken. Dat alles maakte het meer dan de moeite waard eens buiten LDF te gaan shoppen. Via het internet uiteraard. Duitsland zelfde laken in pak, te duur vond ik. Belgie idem. NL kwam al meteen dichter in de buurt van de begroting.

array 2 solarfarm

Na een beetje verder spitten kwam ik op een adresje uit in het noorden van noordholland. Ruim 750 km vanuit LMQR, een kosten post om zeker rekening mee te houden. Omdat er toch een bezoek richting NL in de planning stond leek me dat prima te combineren. Zo gezegd zo gedaan. Na een aanvankelijk traag startende mail wisseling werd er een prijs afgesproken. Met verlegde BTW zodat ik in NL de BTW niet hoefde te betalen, en in LDf pas veel later. Kun je mooi eerst nog een cheque van de belasting met je credit d'impots afwachten voordat die 19% weer teruggegraaid wordt. Ook dat terzijde.
Kom je aan bij de verkoper en zie je een ravage aan onderdelen liggen in diens garage / voorraadruimte. Het bedrijfje bleek gevestigd aan of in huis. Perfect om de overhead te drukken denk ik dan maar. Maar als de manifolds onder een stapel andere dozen vandaan moeten komen zinkt mij het vertrouwen op de goede afloop toch wel een beetje in mijn schoenen. We raken aan de praat, techneutjes onder elkaar kunnen het namelijk oeverloos over bouten en moertjes hebben, toch? Scoor ik ook nog drie onderstellen, een elektrische driewegklep, en een warmtewisselaar ter grootte van een paar pakken melk. Inclusief brandstof was ik daar totaal net zoveel voor kwijt als bij de Brico.
Voor de buizen moesten we nog naar een andere opslag rijden een km of 10 verder op. Opnieuw daalt mijn vertrouwen tot een absoluut nulpunt. Wat een zooitje. Ergens in een hoek van een opslagloods huurde de verkoper een paar vierkante meter af en daar lagen, keurig gestapeld, een veerigtal dozen met buizen en toebehoren.
Nu snap ik ook de combinaties met de rekken van 24 en 30 buizen. De buizen zijn per 12 in een doos verpakt en maken dan optimale (verpakkings) combinaties. Overigens de sets bij de brico waren 18 buizen, in dozen van 9, een minder gunstige verhouding als je dat gaat doorrekenen. Een enkel rek zet niet echt zoden aan de dijk. Voor een beetje opbrengst heb je al snel een 30-tal buizen nodig. Een installatie komt daarom meestal in twee of meerdere sets of rekken. Slimme calculators die de verpakkingsgrootte bedacht hebben.
Na een interessante babbel over techniek en de economische kant van het verhaal steeg mijn vertrouwen in een goede afloop weer. Er kwam zelfs een mogelijke business deal uitrollen voor een eventueel dealerschap in noordoost frankrijk. Maar daarover moeten we dan maar eens een apart gesprek hebben zeiden we tegen elkaar.

Mijn "winst" bestaat uit de wisselaar en de klep voor hetzelfde geld, wat ik kwijt zou zijn geweest voor drie panelen zonder steunen etcetera, als bij de Brio. Maar daar komt, formeel, da'lijk nog de btw afdracht in LDF bij. Die winst is dus relatief.

Toch wel apart. Via het internet vind ik een leverancier met lagere prijzen, schrik me een hoedje als ik zijn toko zie, maar blijkt achteraf toch alles in orde te zijn. Je kunt ook makkelijk de goedkoopste zijn als je nauwelijks of geen overhead kosten hebt. Opslag niet meer dan een paar tienen in het jaar kost, en ook nog, volgens zijn zeggen, mede eigenaar bent van de fabriek. De combinatie groothandel en particuliere verkoop is ook nog eens aan twee kanten verdienen. Allemaal win win situaties hier. Afijn eerst maar eens de spulletjes installeren en het resultaat afwachten.

Toch gek, zoals je met gemengde gevoelens bij zo'n leverancier wegrijdt. Maar ja wat kan hier nou fout aan gaan. Buizen zijn buizen, mankeert er wat aan de buis dan zie je dat onmiddelijk. Daarom heb ik ook wat reserve buizen mee gekregen. Zo te zien is zo'n manifold heel goed zelf te repareren mocht daar iets aan mankeren. Alleen die capilairen, die dunne koperen buisjes die in de glazen buizen zitten, daar kan dan nog iets mee zijn waar je gepiel mee kan krijgen. Vooral omdat je daar niets aan kunt zien als ze kapot zijn of zo. Merk je alleen als de collectoren niet zo warm worden als zou moeten, hoe je dat moet constateren is voer voor nadenken.

BBQ

Huisje 10

We hadden ook een uitnodiging voor de BBQ van JW en Françoise waar we zaterdag naar toe gingen. Het weer speelde mee, en de BBQ deed oude herinneringen aan de BB's bij ons in NL weer opleven. Alsof JW de fakkel heeft overgenomen. Twee zeer luxe gril dingen, gewonnen met een prijsvraag, om je te begillen, zorgde voor het vlees. Ouderwetse met de handgemaakt hamburgers volgens het Korst recept gingen er weer in als koek. Een beetje apart vond ik de sambal ik de hamburgers, zeer zeker iets om te onthouden. Uiteraard mocht de paar liter Korst Pindasaus ook niet ontbreken. Een aparte cote du Rhone werd uitgeschonken, Palm bier... Allemaal lekkernijen waaraan je in de afgelopen decennia zo aan gewend was geraakt kwamen tijdens deze BBQ weer allemaal samen. En dan dat in een groot park met een BBQ gedoog zone ;=) Een BBQ GEDOOG ZONE. Wat krijgen we nou!? Typisch Hollandse kneuterigheid. Een BBQ gedoogzone. Soit! Het was weer ouderwets gezellig, lekker uit je nek te kunnen kletsen. Uiteraard kwamen de verkiezingen ter sprake, hoe het was in LDF etc.
Voor JW en F had ik een van de keramiek huisjes als kado meegenomen. Maar mijn vrees van: zullen ze dit wel leuk vinden, was ongegrond. Het huisje nummer 10 gaat een mooi plekje krijgen.
Vraagt men zich af waarom de huisjes een nummer hebben gekregen. Het leek me de simpelste manier om ze uit elkaar te kunnen houden. In de winter worden er sowieso een aantal huisjes bijgemaakt. Of omdat dit soort kunstjes meestal een naam hebben. Of iets van een combinatie van serienummer en naamgeving. Iets dergelijks dus. Kunnen mensen ook nog eens na of bij bestellen, misschien...

Seizoen

Zo het seizoen is afgelopen, zeg maar. De volgende weken hebben we nog wel een aantal boekingen staan, en wellicht nemen we het staartje van de herfstvakanties medio oktober en zo ook nog mee maar dan droogt het toch wel een beetje op. Zo voor rond de kerst is er nog niets geboekt, daar kunnen we dan nog alle kanten mee uit. Wellicht wordt het nog dolle pret die weken.

Op 1 september is de meteorologische herfst begonnen en op 22 september begint de astronomische herfst. Herfst, veruit mijn favoriete jaargetijde. Verwacht weer de mooiste kleuren op het blog van de omgeving van Mailleroncourt-Saint-Pancras. De eerste blaadjes vind ik al in het zwembad. De avonden worden merkbaar wat langer en de temperaturen in de avond beginnen prettig aangenaam te zakken. Ik kijk er echt naar uit met de camera weer de mooie herfsttinten te kunnen vastleggen.
Het is ook hoog tijd om het hout binnen te halen voor de winter, het andere hout af te dekken en iets met de meest kwetsbare planten te gaan doen. Fannie zal wel weer aan komen met een paar zakken bollen om in de grond te stoppen. Viel toch nog mee wat er van die van vorig jaar boven de grond kwam. De afgelopen winter heeft veel planten het leven gekost. Nog tijd zat om de stal voor de schapen in te gaan richten voor de winter. Het verse hooi ligt al weer klaar voor ze om op te gaan knauwen.

PLANNEN
De eerste plannen voor nieuwe verbouw projectjes liggen al weer op tafel. Wim en ik gaan in de herfst de solar-farm uitbreiden met 60 vacuum buizen. Daarmee komt het totaal op 168 buizen een capaciteit van 36 GJ op jaarbasis. Niet te weinig, veel te veel voor alleen het zwembad, maar hoe we dat dan gaan inregelen zien we wel weer in het voorjaar van 2013. De besturing wordt grotendeels geautomatiseerd en de warmtewisselaar gaan we voorbereiden voor de winter. Als we dan ook nog kunnen proefdraaien voordat Wim weer in de tredmolen van de dagelijkse beslommeringen stapt zou fantastisch zijn.
Projecten voor het huis zelf: de keukenwand wordt gesloopt, heftig geisoleerd, en opnieuw gezet. Geen gipsplaten natuurlijk. En de grote ergernis van Fannie wordt aangepakt. De WC in de keuken wordt gemoderniseerd. Tenslotte zijn er een tiental kleine klusjes die nog gedaan moeten worden voor het volgende seizoen begint. Daar zijn dan de donkere wintermaanden voor vind ik dan maar.
Voor de winter begint wil ik ook nog wat voorbereidingen treffen om in het voorjaar een begin te kunnen maken met het badhuis. Dat zal een heel gedoe worden, inkluis de vergunningen ervoor. Dat zal wel weer de nodige smeuiige verhalen op gaan leveren.

Voor de rest gaat het leven zo zijn gangetje hier. Grote politieke diskussies met de gasten over hoe NL aan het afglijden is. Dat het leuk zou zijn om de clown Wilders in de regering te hebben, nu mét verantwoordelijkheid. Gewoon om eens aan die poten van het establishment te gaan zagen. Veel langer dan een jaar zal een dergelijk kabinet niet overeind blijven maar dan hebben ze in ieder geval wel een wake up call gehad. Zie het zo met mijn geestesoog voor me gebeuren. Al die confessionele partijen en de linkse kliek die op hun achterste poten gaan staan te stijgeren en alles wegstemmen waar maar een PVV luchtje aan zit. Gewoon omdat het kan. Het woord cordon sanitaire zal niet vallen, maar het effect zal gelijk zijn. Wat een klucht die NL politiek. De politieke comedie wordt op de NL teevee breed ge-etaleerd. Een ronduit belachelijke vertoning die nauwelijks serieus te nemen valt. Namen de heren en dames ook nog het woord landsbelang in de mond? Ga eens gauw jullie monden wassen! Stelletje malloten. Dat landsbelang blijkt in de praktijk toch verre van ondergeschikt te staan aan jullie persoonlijk belang. Daarbij denk ik alleen maar aan salarissen, wachtgelden, en zekere belasting voordeeltjes die de mensen in den Haag genieten.
De grootste rigeur klonk vorige week. "U jokt" klinkt het dan. Om je toch te besterven, hoe kan iemand dat in deze tijden zo nog over zijn lippen krijgen. Alleen al dat ene woordje toont aan hoe ver deze mensen van de maatschappij staan. Nou ja mijn mening over politici is bekend. Verre van positief. Het woord parasieten komt dan bijna ongemerkt bovendrijven.
Ben benieuwd wat die kliek na de verkiezingen weer voor ellende over ons uit gaat storten. Zoiets na het zuur komt het zoet, twintig jaar geleden dus. Ik heb namelijk, en velen met mij, zo langzamerhand wel eens zin in een lekker zoet toetje. Welk eufemisme zullen ze nu weer bedenken. Dat broekriem aanhalen kennen we nu zo langzamerhand wel.
Mijn voorspelling is: VVD + PvdA + D66, dan heb je ook wel een pracht stelletje windvanen bij elkaar. Bijna op het misdadige af, maar ja, dat mag je natuurlijk niet zeggen zonder fact checking te doen.

Ach ja. Het weer is prima, het zwembad lonkt en dat gedoe in de rest van de wereld is ver van me af. Het leven kabbelt kalmpjes voorbij, je verliest je besef van tijd een beetje, hier, in LDF.

SCHAPIES
Had ik nog niet verteld hè? De baas die de schapen zou kopen kwam, zag, en ging met lege handen weer weg. Vond de beesten te klein, of te vet, of weet ik veel, maar vooral te duur. Dus ik heb weer 4 rammetjes te koop, geboren voor april dit jaar. Zal dat in oktober weer eens proberen als het offer feest is. Dat is op 15 oktober als ik het goed heb gezien. Volgens diverse bellers is het aanbod van lammeren laag in de omgeving. De kansen om van de rammen af te komen zijn daarom groter omdat iedere moslim dan een schaap wil kunnen offeren. Nieuwe dag nieuwe kansen!

POLITIE


Van de week kreeg ik een envelop van het gerecht in de bus. En dan denk je meteen het ergste natuurlijk. Gedoe met het verbranden van een overleden lam een paar maanden geleden, en waarover de buren dan de pliesie hadden gebeld, proces verbaal enzo. Want! Hartstikke verboden om een dood schaap op je eigen terrein te verbranden. Ook al doet iedereen dat in de omgeving. De buren vonden dat maar niks, stinkt, werd er geroepen. Dus politie maar bellen. Nou ja wat je wilt. De verhoudingen zijn enigszins bekoeld zal iedereen begrijpen.

Maar nee, de brief ging over de travelers checks die ergens in juli ontvangen waren. Natuurlijk zo vals als een van mijn valse kiezen. Op advies van American Express naar de politie gegaan om aangifte te doen. En ze zijn een heel eind gekomen. Nigeria, ook nog de stad en zo. Zelfs de lokale politie daar schijnt nog te zijn ingeschakeld. Tuurlijk, die vullen zelf hun zakken met het gratis geld wat met die operatie verkregen wordt. De brief gaf dan ook aan dat de aangifte op dossier gelegd zou worden omdat het onderzoek gestaakt was bij gebrek aan, ja wat? Het onderzoek leverde onvoldoende bruikbare gegevens op. En waarvoor hebben we het Echelon project dan dat met onze belastingcenten aan de haal gaat. En het Escrow, en al die afluisteraars van de overheid, en die providers die al die gegevens jarenlang dan moeten bewaren. Nee dan moet je een keer bom zeggen of aanslag, of opblazen, of ik ga die en die zelfmoorden met een bom. Dan staan ze binnen een paar dagen voor je deur. Dat kan dan wel weer, hè! Oeps! Hoor ik de bel? Of knarsen in het grint, gerinkel van metaal op metaal. Hoor ik daar een dreun tegen de stalen garagedeur aan? Zie ik daar ineens heftige activiteit op mijn netwerkje? Wat is dat donkere wagentje dat daar al een paar uur staat? En die meneer die onder het licht van de lantaarnpaal tegen de muur leunt. Zie ik daar iets schitteren? Een verrekijker misschien? En waarom is mijn debiet met het internet ineens zo langzaam? Zou dat de Sureté zijn? Of een andere Stasi. Brrr, dat wordt onrustig slapen vannacht. Als er geen blog meer verschijnt de komende weken dan zit ik in een vergeet gevangenis. Dan lig ik niet in het ziekenhuis of zo, maar in een onbestemd gebouw met bewaking voor de deur. ;=))