Kerst

De hypermarche was gisteren afgeladen vol, wat die mensen al niet kopen! Grote pluche beesten, enorme hoeveelheden chocola, italiaans gebak schijnt ook al erg populair te zijn...
Natuurlijk allemaal heerlijks in de koeling, grote lamsbouten voor 12 euries,  oesters, slakken, ganzelevers - en niet zulke kleintjes ook - bergen gebak, cakes. Waar aan de andere kant weer weinig nadruk op de wijn wordt gelegd, zie je piramides flessen met sterke drank als Whisky, Cognac en traditionele eau de vie voor je opdoemen als torens zo hoog. De traditionele worsten en andere stevige kost is voor het kerst Bachanaal vervangen door het wat verfijndere voer. Uiteraard klonken de weeïge kerstmelodiëen sublimaal door de super marché. Geurtjes als kaneel en vanille kringelden indringend je neusgaten in. Die geurtjes schijnen tot kopen, kopen KOPEN! Aan te zetten.
Af en toe zie je er eentje tussenlopen alsof het carnaval is. Fantastische compositie van de kleding. Als ze er niet met zo'n serieus gezicht bij liepen zou je denken dat het zonderlingen waren. Maar niemands lichaamstaal verraadde dat dit toch wel erg apart was. Of anders werden deze potsierlijk uitgedoste figuren toch wel zeer kundig genegeerd. Wel erg apart om te zien overigens. Fannie kwam helemaal gierend van de lach aanzetten met een verhaal over iemand met witte blote spillenbenen en zomerschoentjes aan, verder helemaal in het zwart door de winkel banjerde. Dan zie je ineens een stel dames lopen op een soort dansschoentjes, kleding in de meest fantastische, "dit moet je niet combineren" kleuren. Waarvan er een bijna op de zijkanten van de schoentjes liep. En dan lag er ook nog een dikke drab aan sneeuw buiten. Prettig pasen hè.
Ondanks al dat lekkers, toch iets traditioneels op het menu. Vooral voor deze tijd van het jaar. Voor Fannie had ik een traditionele pot au feu in elkaar gedraaid.

pot au feu

Stevige kost. Normaal vis je de inhoud eruit en dat dien je op. Met de bouillon doe je ook iets creatiefs (bamie soep bijvoorbeeld). In dit geval peuzelden we het verhaal als een soort maaltijdsoep op. Beetje maggi of tabasco erbij en smullen maar!


STOKEN
Na wat aanlooptoestanden, hout naar binnen kruien, kachel permanent laten branden (hoe ging dat eigenlijk?) gaat het stoken van het huis nu zelfs zo goed dat we af en toe zelfs de ramen open moeten zetten. Smoren! Dat komt omdat ook de schoorsteen die door het apartement naar boven gaat ook nog eens de nodige warmte afstaat. De thermostaat van de vloerverwarming staat op 20 maar dan nog is het behoorlijk warm. Die houtkachel zelf is nogal moeilijk fijn te regelen. Maar dankzij alle veiligheids toestanden en regel en meet apparatuur die Wim en ik vorig jaar hebben geinstalleerd werkt ie veel beter dan daarvoor. Nu kun je inderdaad de kachel volstampen met hout, je zet de lucht inlaatklep op half en de watertemperatuur regelaar op 60. En dan fikken maar! Er is droog hout en hout dat slechts een paar weken binnen ligt. Dat meng ik maar een beetje, zodra het vuur lekker aan de gang is. Gaat geweldig. Vorige kerst zat Wim nog de smid uit te hangen met het witgloeiende vuur in de oven. Hij kon er zelfs ijzer mee vervormen! Nu zie je dezelfde wit-rode gloed. Prima dus. En door in de avond voor het naar bed gaan de kachel vol te laden en de luchtklep zo goed als dicht te draaien blijft het gebouw aardig op temperatuur.
De gasten van vorige week trokken meteen zorgelijke gezichten toen ik zei dat de temp in de nacht naar 15 graden kon dalen. Dus stelde ik voor een kleine electrische kachel in de kamer te zetten. Voor het geval dat. De volgende ochtend hadden ze toch liggen braden in hun bedden, zeiden ze tevreden knorrend aan het ontbijt.

WINTERATELIER

winteratelier - casco

Zo het winteratelier is op casco nivo. WC en douche zijn geinstalleerd. Rest nog de verlichting, de vloer te tegelen, de buitenwand aftimmeren en de binnenwanden verven. De verdere inrichting is nogal flexibel. Draaischijf erin, tafeltje om te boetseren, klei naaar binnen en een electrisch kacheltje. Een test met dat kacheltje vandaag wees uit dat bij -5 buiten de temperatuur in no time op15 graden kwam. Goed geisoleerd dus. Schat dat ik over een week of drie wel in business ben. In februari kan dan een glas vocht geheven worden op een volgende geslaagde stage van het project Le Mouton Qui Rit.

APARTEMENT

Voor de kerst hebben we het apartement eens flink schoongemaakt. Je loopt nogal wat naar binnen aan stof. En het was een soort opslagplaats geworden van alles wat we zo'n beetje nodig hadden voor het atelier project. Binnen is het warm, je weet wel...
Afijn uitmesten die handel luidde het, en bouwmaterialen naar de grange, behalve dan de zaken die niet mochten bevriezen. Dan ziet het er ineens toch bijna huiselijk uit. Ook weer een voordeel van de kerst. Lekker even alles in de rekken terugzetten.
Ook het apartement nadert nu zijn voltooiing, bijna volgens planning ook nog. Oké er is nog behoorlijk wat aan verfwerk te doen. De afwerklatjes zwart en de traphal moet nog wit.  De plaatsing van de vaatwasser is ook nog zo'n item op de lijst. Maar ik ben er niet uit of dat nu moet gebeuren voor het doorbreken van de muur naar de douche. Fannie wil dat natuurlijk onmiddellijk, dadelijk, direct, of wel nu. Zelf denk ik er nog eens diep over na. Want ik heb echt geen zin om dingen twee keer te moeten doen.
Bij een bakkie onvervalste hollandse koffie, kijk we tevreden naar buiten. En zien we een witte kerst op ons af komen. Binnen is het 22 graden buiten vallen de mussen van het dak af van de geeuwhonger. Leuk zo'n witte wereld voor de gasten die zondag komen, kunnen ze meteen op de latten of door het bos gaan banjeren. Of zelfs een sneeuwpop maken, toch?

Dat pauze moment herinnert me meteen aan de voedertijd van de schapen. Want die kunnen nu opnieuw geen voer meer vinden onder de sneeuw. Ze blijven ook steeds meer binnen en beginnen te blèren zodra ze je horen scharrelen. Als ik om de hoek kom zeilen stormen ze op je af. En ik donder bijna omver met de bak met brokkies. Vlijtig zoeken ze naar brokkies in de voederbak die er nog niet zijn. Met moeite wurm ik me tussen de dringende meute in en pers de brokkies tussen hun stijf bijeengepakte koppen door in de trog. Ja ja boer Cornelis.
En fatsoenlijk alles eerlijk delen is er niet bij. Het recht van de sterkste geld ook hier in de stal. Hop nog een kwak hooi in de ruif en met het restje brokkies voeder ik ze nog een beetje uit de hand. Let ik altijd op dat de zwangeren net effe iets meer krijgen dan de rest. Dat voederen met de hand schijnt ook te helpen om ze een beetje mak te houden. En het is een grappig gevoel die zachte lippen die de brokjes uit je hand grabbelen en nog net niet je vingers opvreten. Lol hebben is dat voederen, geeft je weer het gevoel met iets wezenlijks bezig te ziijn.