Bankzaken

Zoals bekend zijn in LDF de banksystemen voorzien van al het speelgoed wat een verwende IT boy zich maar kan wensen. Edoch, ook al rij je in een Ferrari, om werkelijk iets uit zo'n blitzkar te halen moet je wel gassen, slippend de bochten door, gillend optrekken bij het stoplicht, en je stereo op 3000 watt zetten voor de ultieme beleving van Mozart's Requiem. Maar niets van dat al bij de banksystemen van de fransjes. Ik zie het zo: de Ferrari staat hulpeloos stationair te draaien in de garage. De bestuurder kijkt verbaasd naar het stuur en zoekt wanhopig naar het gaspedaal, om van de versnelling maar te zwijgen. De garagedeuren zitten daarenboven ook nog potdicht. Ik zeg maar zo, in ontwikkelingslanden marcheren banksystemen een stuk beter. Dat kan ik uit eigener ervaring zeggen. Ook nog. Wat overkwam me nu weer bij deze ervaring met het banksysteem in LDF.
Laat ik het maar houden op dat we op een andere manier met de bankrekening in LDF wilden omgaan. Tuurlijk kon dat niet op de manier waarop we in NL met geld en bankzaken gewend zijn om te gaan. Logisch, stel je voor het système bancaire Française zou eens conform de europese wetgeving draaien vooral met betrekking tot de burgerlijke wet. Nee niets van dit alles, stel je voor! Dat zou de franse nationale identiteit aantasten, nietwaar? Een doodzonde, dat ook. Afijn we werden daardoor gedwongen een totaal nieuwe rekening te openen met de eigenschappen die we zochten. Het gevolg de telefoon, electro, abo's en andere zaken een bericht sturen dat er een van andere bankrekening geld gegrabbelt moet worden. Dat gaat natuurlijk gewoon fout. Dus besluiten we beide rekeningen te laten bestaan totdat dat allemaal glad loopt. Zonder electriciteit en internet is het leven een behoorlijk stuk onaangenamer.

PAPIERKRAAM
Natuurlijk weer de papierwinkel vanuit NL, toevallig op voorbereid geweest ;=) a.o. verklaring van goed bankgedrag van je bank, afschriften van electriciteits co. paspoort, bewijs dat je hier woont, een en ander in duplo voor mijn schatje. Op een gegeven moment kwam zelfs de bankdriecteur himself er niet meer uit en moest herhaaldelijk de papierkraam her-rangschikken. Papieren die absoluut noodzakelijk waren voor het dossier, namen we gewoon weer mee zonder dat er naar gekraaid werd. Het PP daar werd dan een kopie van getrokken en dat was het. Ach zolang de regeltjes maar gevolgd zijn is het voor de gemiddelde fransje al lang goed.

Je verbazing stijgt natuurlijk met de minuut als je ziet hoeveel formulieren uit de printer komen, uiteraard slechts in tweevoud. Het gesprek tussen de bedrijven door spitste zich dan ook toe op waarom dit zo omslachtig ging. Naar de bekende weg vragen is een van mijn hobbies. Komt ie met een verhaal over dat ie al 23 jaar bij de bank werkte en dat het eigenlijk een immitatie van de papieren zooi was zonder dat ooit iemand daar een stroomlijning in heeft aangebracht. Sterker nog, het is zelf erger geworden. Dat hoefde hij me niet te vertellen want dat zag ik zo ook wel. Maar waarom het openen van een gewone rekening courant zolang moest duren werd op een typische franse manier gereageerd: gelaten schokschouderend een soort of "bof" geluid latend. Ja alle formulieren moesten natuurlijk wel ondertekend worden. Mijn uiteraard de grond inprijzende lof over de "technologie supérieure française" dat het allemaal niet werkte zoals in nederland (een onmogelijke vergelijking, ik weet het), en dat men na een stijf halfuurtje echt wel weer buitenstond voor het openen van een rekening werd met een beetje ongeloof ontvangen. Afijn na talloze handtekeningen, 10 velletjes papier die je allemaal als: "lu et approuvé" (gelezen en goedbevonden) tekende. Dat "gelezen" geloofde ik wel, de eerste keer heb ik een heroïsche poging gedaan het adacadabra van de formulieren te vertalen in iets begrijpelijks, lukte toch aardig, gewend zijnde aan banken taal. En kon drie jaar geleden ook niets ten voordele van de rekeninghouder ontdekken. Volgens mij bakt een gemiddelde fransman er ook totaal geen brood van, dat soort frans te begrijpen. Dus het zou wel. En niet tekenen is geen bankrekening. Simpel.

Maar wat vooral interessant was dat er met een aantal regeltjes toch de hand gelicht werd, "ik geloof het wel" klonk het af en toe. Sommige papieren bleken ineens niet meer zo zwaar te tillen. Komt vaker voor, als de pennenlikker tegenover je een goed gevoel over je heeft gaat alles veel eenvoudiger. Maar niet sneller.

Als toetje werden we getrakteerd op een verhaal over de voornamelijk uit afrika afkomstige buitenlanders, waarvan de tweede generatie er een puinhoop van maakt. Wiens vrouwen geen streep Frans spraken, laat staan schreven. En het kwam regelmatig voor dat handtekeningen in de vorm van een kruisje gezet werd klaagde hij. Maar vooral werd het niet aanpassen aan de franse cultuur als probleem gezien. En zo lamenteerde hij wel een redelijke lange luistertest door. De papieren bleven maar uit die printer komen, ondertussen. En al babbelende werden er steeds meer handtekeningen gezet.

VERBIJSTERD!
Waarempel na een volle twee uur stonden we elkaar buiten verbijsterd aan te staren van: gottogot wat een gedoe. Een bestaande rekening kon niet worden aangepast, maar een nieuw openen met de gewenste eigenschappen dan wel weer. Ach "la douce france, je t'aime, mais il faut savoir le jeu"
Het was ondertussen te laat geworden om nog bij Loes langs te gaan, we besloten dan nog wel in Fougerolles de likeur winkel te overvallen en wat drank te scoren, een tip van M. le directeur. Altijd lekker bij ijs of zo. Zo gezegd zo gedaan. Thuis ff lekker onderuit een wijntje, en Fannie een flimpie kijken. Ik begon maar met mijn stukkie voor de blog.

VREEMDELINGEN
Nog ff over vreemdelingen. Daar ben ik er ook een van, dus die lezing van de directeur tegen mij over vreemdelingen kwam een beetje vreemd over. Uit andere hoeken hoor ik namelijk precies detzelfde verhalen; het geduld van de fransen is blijkbaar aan het opraken. Die verhalen komen neer op: buitenlanders die zich niet integreren weer op een vliegtuig naar hun homeland te zetten. Betogen hoor je die het hele "politieke" spectrum bewandelen. Zo van haat tot: "ach als ze terug willen help ik ze wel het vliegtuig in". Wat is nieuw, zo is het in NL ook. Zoveel mensen zoveel meningen. Feit is dat er steeds meer controversen ontstaan tussen import en oud volk. Er zullen best nog wel duizenden auto's de fik in gaan en honderden doden vallen, en wellicht hier en daar een burgeroorlog in de toekomst. Moet er niet aan denken maar de koers die de huidige westerse regeringen volgen laat weinig te raden over. Des te meer te vrezen.