Finale

De laatste loodjes. We zijn nu met 4 man bezig het zwembad aan de kant te krijgen. BP, J, iemand met een grondverzetmachine, en een metselaar.
De metselaar is ingehuurd via een bedrijf dat mensen verhuurd, zeg maar een soort uitzend buro. Het is een makelaar in Vauvillers die ook met bouwaktiviteiten is gestart.De metselaar zou in de ochtend meen ik op komen draven, bleek dan weer in de middag te zijn of zo, maar om twee uur was de stenenlegger er nog niet. Ik dus bellen met dat bedrijf: wnbimmobilier.nl
De eigenaar is zelf nederlander dat praat wat makkelijker. Helaas komt hij met een verhaal aan van: maar meneer we leven in LDF, daar gaat alles op zijn 38st. Dat zult u toch moeten accepteren. "Ik woon al 12 jaar in LDF en zo gaat dat nu eenmaal" Dan heeft ie aan mij toch een verkeerde. Ik accepteer dat lakse gedoe namelijk nooit niet, never. Wel het wat makkelijk met de regels omgaan en met elkaar. Maar niet dat men een afspraak maakt en die niet nakomt, op tijd dan hè! Dacht ie een groentje aan de lijn te hebben en deze te kunnen overbluffen met zijn savoir vivre. Dikke pech dan. Vertelde ik hem dat ik langer in het buitenland had gewoond en al een paar jaar in LDF en nog steeds niet van plan was om dit soort flauwekul te accepteren. Ging ie toch maar eens bellen. Belde weer terug dat de metselaar om half een aan de deur was geweest, maar dat ie weer op weg was. Had vergeten te vertellen dat ie door de poort van het hek moest rijden, ahum. Op mijn opmerking dat ik een papier aan de deur had hangen dat de man had moeten bellen als de deur dicht was kwam een reactie: "in het frans?" Nou ja zeg...

Afijn de metselaart maar opgewacht, hem op het papiertje gewezen, en diens reactie was dat ie dat niet gelezen had, niet belangrijk vond ie. Alsof ie niet kón lezen. Huh?!
Die metselaar is niet echt een licht, beslist geen professionel, bleek ook wel, slechts zes maanden ervaring. Zijn werk gaat gepaard met de nodige aanwijzingen van zowel mij als Jeremie en BP. Typisch, het gevoel ontbreekt bij de metselaar om de lijnen die met veel moeite zijn uitgezet te volgen. Een touwtje spannen leerde hij van BP. En daar gaan we weer. Dus ieder kwartier kom ik dan weer het huis uitzetten om te zien of het goed gaat. En het gaat af en toe goed en soms volledig de mist in. Afijn na 15 meter muur lijkt het hem te gaan lukken er iets fatsoenlijks van te maken. Hij gebruikt zowaar de aluminium lat om de stenen van de toplaag een beetje op gelijke hoogte te krijgen. Natuurlijk is het geen centimeter werk, dat kan ook niet bij natuursteen. En al helemaal niet als je de contouren van het terrein moet blijven volgen. Hoewel, een beetje cement meer hier en daar doet al wonderen. Maar dat vereiste weer een zekere diskussie, zucht...
Edoch, uiteindelijk lijkt het erop dat ie het makkelijker vindt de aanwijzingen te blijven volgen dan om mij telkens naar buiten te zien lopen om de zaak te laten korrigeren. Als vakvolwassen metselaar zou ik dat niet pikken: je opdrachtgever telkens maar blijven aangeven hoe het moet. Maarja we zijn in LDF en daarmee is de opdrachtgever/uitvoerder situatie van hierarchie weer geldig die de fransjes zonder kommentaar opdrachten doet aanvaarden. Hoe stom die aanwijzingen dan ook kunnen zijn. Dat neemt ook de verantwoording daarvoor bij de uitvoerder weg en DAT is dan wel weer zo gemakkelijk. Voor mij is dat telkens moeten kontroleren nogal lastig. Voor de komende weken moet ik het huis op orde krijgen voor de groep kinderen. En dan moet je ieder kwartier weer in de kontramine met de mensen. Dat komt en mijn humeur en de preparatie van het huis niet ten goede. Afijn na een tiental keren het huis te zijn uitgewandeld lijkt het te gaan zoals de bedoeling is.

De grondverzet machine man doet zijn werk zoals het hoort. Veruïneert natuurlijk het gazon voor de helft, maar dat komt ook door de laatste stortbuien van afgelopen dagen, de grond is heel erg zacht geworden. Volgens iedereen herstelt zich dat na een paar volgende buien als vanzelf. Tuurlijk joh, en die sporen van de banden dan, vloeien die dan gewoon dicht? Voor de komende dagen schijnt het weer mooi te worden. Pech of niet? Nou ja het is het een of het ander. Grappig, de kinderen van de werklui zijn op vakantie en worden dan gewoon meegenomen naar de werkplek. De grondwerker had zijn kid ook mee, net zoals de metselaar. En de kids helpen gewoon mee. Gratis handjes zal'k maar zeggen.

ATATURK

De tegelboer, die van Fannie de bijnaam Ataturk heeft gekregen, liet ook weer iets van zich horen. Dat kwam goed uit. En achter in de middag kwam ie aanzetten. Liet hem de trap zien die nog afgewerkt, en de muur die hersteld moest worden. Daar zag ie wel brood in, want volgens hem was dat zeker een week werk. Mag ik effe vangen 700 euries. Nou daar trap ik dan niet in, tot zijn grote teleurstelling. Eens kijken dat zou neerkomen op 20 euro per uur. Op zich is dat wel een redelijk tarief, dat gaat, maar voor het werk met zoveel uren (35) een beetje aan de hoge kant vind ik dan weer. Afijn na een uur ge-O-H bood ik hem ongeveer de helft omdat het in mijn ogen 2 dagen werk is: voegen en betegelen van de trap en opnieuw voegen van zegge en schrijven 1.5 m2  muur. Een vakvolwassen vakman die ff aan het werk gaat moet dat nog in minder kunnen. EN ik ben nu eenmaal geen leerlingen werkplaats. Ook al voelt dat soms wel zo aan. Mooi klusje dus voor mij tijdens de komende twee weken. En mislukt het dan kan ik het altijd weer over doen zonder dat het kapitalen gaat kosten.

Net aan het graven in het fotoarchief en vind ik nog een plaatje van hoe het balkon er uitzag toen we het huis kochten.

 En na twee jaar knutselen aan het huis is er dit van geworden.

Nog effe het bordesje en de muur voegen en dan is die stage van fase 1 ook weer 100%.

WINTERATELIER
Ondertussen ben ik begonnen met het winter atelier. Eerst het sanitair. Gat in de vloer geslagen met mijn nieuwe speelgoed: Hitachi slaghamer. Pijp erdoor gestoken en aangesloten op de nieuwe WC. Water op een manifold, dan is er meteen aansluiting voor de douche en een wasbak. Warmwater kan ik pas aansluiten als de huurders uit het appartement zijn zaterdag. Daar zijn dan een paar uur voor, dus dat gaat wel lukken. De WC meteen een integraal deel gemaakt van de nieuwe muur die voor de buitenmuur gezet wordt. Volgende week wat heftige isolatie kopen dat er tussen frommelen en dan kan dat stuk van de muur definitief dicht. Zit ik net te bedenken dat er nog wat van die glazen stenen over zijn. Wellicht een idee om een licht tunnel te maken, dan is er altijd gratis daglicht. Hmmmm. Ga ik in ieder geval voor het plafond doen: lichtkokers. Spaart weer een hoop electriciteit uit en kom je niet vaak in een donker hok naar binnen.
Het ontwerp zelf voor het winteratelier begint ook redelijk afgerond te raken. Maar daarover een volgende keer meer.

TOETJE

Vond ik op mijn SD kaartje wat grappige fotootjes van Andre. Zijn manier van zelfportretteren. Die wilde ik jullie niet onthouden.

Doet me weer denken aan de goede oude tijd met het vriendenclubje "de Korst"; overblijfselen van een stel nerds die elkaar vonden via een computerklub. Ook zo'n bijna uitgestorven verschijnsel overigens: computerclubs. Tijdens al die jaren deden we van die doldwaze gekke leuke dingen. BBQ met 14 man op een sloepbootje, kleumend je karbo of hamburger staan bakken in de gierende steenkoude herfstwind op een eilandje in de polder is er zo een van die ik me lang zal herinnneren. Rookbommen die een kompleet stadsdeel in de rook zetten, met een halfbewusteloze Cornelis achter in de eend naar Parijs, en zo kan ik nog wel ff doorgaan.
Net weer de paal opnieuw in de grond gemept met het gedenkplaatje erop. Kerst 2008: 19.5 jaar Korst. De bomen die we toen geplant hebben (midden in de winter) zijn uiteraard allemaal doodgegaan. Je moet ook geen bomen planten bij tig graden vorst. Maar ja je bent korst of je bent het niet, dus alles, tegen beter weten in, wordt gewoon nog een keer geprobeerd. Een van de bomen deed nog een heldhaftige poging deze zomer, maar met de hitte van de vorige maanden heeft ie het definitief afgelegd.
De jaren vliegen, bijna 20 jaar Korst. Ergens in oktober wilde Andre weer eens een ouderwetse korstavond beleggen. Dat leek me wel een goed plan dus. Ik kijk er in ieder geval naar uit.