Beestenboel

De geit die alle brandnetels moet opeten doet zijn best. Zo zelfs dat hij over de hekken klimt om aan de andere kant ook zijn best te doen. Dat daarbij het gaas aan gort gaat is bijzaak. Gelukkig moet het gaas sowieso uit het midden van de twee weiden weg warmee het halve sloopwerk zo dan keurig is voorbereid. Om hem te laten grazen aan de kanten van de buren, stevig vast met zijn ketting, lijkt me niet zo'n geweldig idee. Dat gaat in de papieren lopen anders. Er moet daarom een andere truuk bedacht worden. Eerst maar eens met een pin in het land en daarna een soort looptuigage of zo. Afijn bij het verplaatsen gisteren zag ik dat ie prachtig een cirkel kaal had gegraast. Geweldig toch die autonome maaimachines. En de geit graast.

Het enige schaap dat nog problemen aan zijn poten heeft is DRAM, kan er zo een twee drie niets aan zien, geen ontsteking niets. Maar hij kreupelt een beetje daarom moet er nog eens goed naar gekeken worden. Het alleen op stal zetten van Dram heeft denk ik niet zoveel zin. Op de foto zit DRAM op zijn kont bij een eerdere behandeling.
De vorige keer dat er slechts een schaap apart op stel gezet werd liep dat bijna uit op een zelfmoordsprong door het raam heen. Daar moet je dan een ander schaap bijzetten denk ik dan. Fannie suggereerde de behandeling in de wei zelf te doen, maar de idee is juist ze in het lopen te beperken. Afijn eens over nadenken. Verder zijn alle schapen in top konditie en worden ze steeds makker, dankzij dat ze toch wat vaker brokkies krijgen en uit de hand gevoerd worden. Gewoon stug doorgaan met dat programma dan is het leuker voor de groep kinderen die hier over een week de boel "onveilig" komen maken.

Sinds een week of twee zijn we definitief omgetrokken naar ons appartement en na een dag was de kat Bios (Basic Input Output System) alweer gewend. Nu slepen we hem al sinds jaar en dag heen en weer tussen de verschillende woonadressen maar het is altijd verbazend hoe snel hij zich de omgeving eigen maakt.
(fotootje) Ondanks zijn hoge leeftijd vangt Bios toch maar weer een vogeltje. Meestal zijn de vogels of van het dak gevallen of door een ander beest laten liggen. Dit keer leek het erop dat ie het toch helemaal zelf gevangen had! Daarvoor was de vogel te vers. Komt daar dan mee de keuken inzetten en begint het op te knauwen.
De laatste paar maanden zie je hem ouder worden. Hij (eigenlijk een zij) keert zich meer en meer van ons af, terwijl het toch echt een mensenkat is. Maar zijn vacht is vaal geworden, en wast zich niet meer zo, loopt moeizaam de trappen op etc. Soms echt zielig dat ie moeite heeft de bank op te klimmen, blijft ie aan zijn nagels hangen en spartelt dan een beetje.  Werkt ook niet mee dat de vloer glad is. Bij gebrek aan beter - Fannie is namelijk weer naar NL vertrokken -  kruipt ie toch weer bij me op de bank, al is het met enige moeite, als ik aan het internetten ben. En is het ronk ronk. Afijn na 15 jaar trouwe dienst mag het dier ook wel een keertje wat gebrekkig worden. Toch kruipt ie steeds vaker in hooi op de hooizolder en zie je hem de hele dag niet meer. Komt ie af en toe naar binnen om te eten, zijn drinkbak, door Fannie van keramiek gemaakt, staat op het balkon, erg makkelijk dus. Drinken uit z'n bakkie in de kamer is er eigenlijk niet meer bij. Vreemd beest toch. Twijfelachtig of ie de winter nog doorhaalt.
Omdat het zo'n mensen kat is laat ie zich ook graag aanhalen door de kinderen van de gasten, en sommige volwassenen zijn ook helemaal van hem weg. Het is echt een beest met superhoge aaibaarheidsfactor. Nou ja een voorzichtge orientatie is al weer begonnen om een 100% zwarte kat weer terug te vinden. Er mag geen streepje, vlekje e.d. inzitten en het moet een jong katje zijn. Eén kat slechts (HINT)

Floppy (eigenlijk Floris) staat ook op een andere plek te fluiten en te kwetteren, die gaat als vanouds. Het lijkt wel of ie het beter naar zijn zin heeft zo op het balkon. Vreemd genoeg begint ie steeds makker te worden en kunnen gasten hem aanhalen, aaien en zo. Dat was een paar jaar geleden wel eens anders. Een echte liefhebber van vingers was ie. Lotti, een vriendin van ons uit Polen, weet daar alles van te vertellen. Die nam Flop op haar arm aan het paraderen, maar moest er af en toe wel aan geloven met een hap en een knauw van Flop. Die gaat het nog lang uithouden hier.

ZUCHT

Daar gaan we weer. Vorige week dinsdag zei BP tegen me dat ie woensdag een enkelband om moest halen bij het gerecht. Donderdag en vrijdag geen piep. Ben toen op aandringen van Fannie zelf maar gaan informeren. Vanochtend kwam ie aankakken, na me zaterdag gebeld te hebben. Na de zoveelste referentie naar Damien gemaakt te hebben dat ie me echt moest waarschuwen als ie niet zou komen of een dag vrij wilde hebben. Bij Damien gold: geen bericht volgende dag ook vrij. Zonder bericht zou ie echt in de problemen bij mij komen vertelde ik hem zaterdag opnieuw. En weer kwamen onduidelijk gestamelde verklaringen (zo noem ik het maar: verklaringen). Zijn vrouw had een heel ander verhaal dan hij. Dat liet ik maar passeren, want mijn frans is toch te slecht om op dat niveau in de contramine te gaan. Maar daar stond ie dan vanochtend. Natuurlijk gaf ik hem de eerste plaagstoot door nadrukkelijk eerst Jeremie een hand te geven en daarna hem pas. Dat hoort echt niet zo, je geeft eerst de oudste en dan de jongeren een hand, zo is de etikette. Afijn. Toen ie zo stom was om te vragen hoe het ging bood ie een open doel en kon ik mijn ongenoegen nog een keer etaleren. Had ie niet moeten doen, zijn mond moeten houden en aan het werk gaan en hadden we een bak koffie gedaan rond tienen. Dat was echt een inkoppertje. En daar ging meneer zich over opwinden. Stotterde hij nog zoiets van ja, maar donderdag stortregende het toch... en liet in het midden hangen dat ie dan niet zou hoeven komen werken. (een belletje was 'm zeker teveel moeite nog) Maar, guttogut, zijn vrouw had toch iets heel anders gezegd. Zei ik weer dat er best wel werk in huis te doen was en dat het geen goede zet was om me niet op te bellen en hij hard Damien achterna ging op die manier. Dat bracht hem ietwat uit evenwicht. Ahhhh, die schermutselingen in het frans, zooo subtiel kan ik het niet brengen. Veel te direkt. Had het opnieuw over de planning moeten hebben en of hij het niet erg zou vinden dat de kinderen volgende week niet konden zwemmen blah blah. Maar al mijn vorige argumenten sloegen ook al niet aan dus subtiel zijn is bij BP verloren moeite. De beuk erin dan maar dacht ik. En jawel hoor! Eindelijk drong het bij hem door dat ie dit soort zaken niet bij me moest flikken. En ik maar denken aan de zoveelste "herhaling van zetten", alweer. En verdomd het lukte! Hij begon zich op te werken, draaide zich om, zeggende: voordat ik me begin op te winden ga ik maar naar huis, de mazzel!  Niet dat het mijn bedoeling was om hem direct weg te sturen. Maar wel dat ik hem aan het verstand wilde brengen dat ik eindelijk genoeg van zijn gepruts hier had en het tijd werd zijn job hier in heroverweging te nemen. Eigenlijk wilde ik hem gewoon de week uit laten werken en dan was het 1 augustus, einde werk sowieso. Maar eens kijken wat ie morgen doet.
Een paar stenen op elkaar stapelen en cement er tussen proppen kan ik ook wel, dus er is niets aan de hand met het afmaken van het pad.

Vanochtend met degene die hier de grond zou komen weghalen gebeld. Zijn trekker stond in de garage zei ie en hij kon dus niet. Had ie aan Jeremie verteld! Tuurlijk Joh! Zowel BP en Jeremie wisten van niets zeiden ze- wie liegt er nu. Dus stelde ik als ie voor woensdag niets kon doen ging ik een andere zoeken. Jeremie wist wel iemand en is daar tussen de middag achteraan gegaan, die komt morgen ff kijken. Nou is dat altijd afwachten met die fransjes, maar J kent mijn "randvoorwaarden" nu zolangzamerhand wel en zal 'm wel gewaarschuwd hebben.

Wat een gedoe. En ja, je zult je wel afvragen waarom ik dit aspect van het franse leven niet accepteer, en dat ik me 't leven misschien moeilijker maak dan nodig. Dat is. Gewoon omdat ik het vertik naar de nukken en grollen van die fransjes te leven en met je laten sollen. Nee ik wordt er niet meer opgewonden of nerveus van, zeg gewoon waar het op staat en wat ik wel en niet accepteer. Zomaar, direct pats boem. Zonder subtiel gesprek en uitwisseling van beleefdheden. Vertel ik ze ook zo, als je mij als klant wil, maken we afspraken. Het niet nakomen van die afspraken maakt mij onmiddelijk weer klant af en zoek ik een ander die wel zijn afspraken nakomt. Zolang je doet wat je zegt heb je aan mij een goede klant die zonder ge-O-H betaald, dus je zegt het maar. En natuurlijk zeggen ze allemaal ja meneer dat komt prima voor elkaar. En slechts een enkelling doet dat ook, de rest valt af via dit natuurlijk selectie proces. Geweldig hoe beteutert ze dan staan te kijken als je dan iemand anders hebt geregeld en ze na een paar dagen (weken) denken doodleuk aan het werk te kunnen gaan. Dat is al eens een paar keer voorgekomen. Stond die gosert met auto en al voor de deur om iets te gaan doen. Liet ik hem het geklaarde karwei zien en vertelde hem dat ie "bedankt voor zijn komst maar de klus was al geklaard, hij was immers te laat blah die blah" Je ziet dan een reaktie van "merde, hoe heeft ie m dat geflikt." En dan is het voor mij weer: een punt gescoord!
Met mijn gebrekkige frans ben ik echt wel in staat om alternatieven te vinden en dat doe ik dan ook. Geeft dat dan toch af de manier waarop de fransjes met een leverancier omgaan, ga namelijk steeds sneller een ander zoeken. En ook meerdere voor de same job, zo vergroot je je kans dat je iemand krijgt. Tuurlijk Frerik is de eerste op de lijst, maar als die niet kan zoek ik gewoon door. En dat is luisteraars zoals de fransjes het hier ook doen. Het zijn zelf opgewonden standjes als het op dienstverlening aan komt, maar owee als ze een dienst moeten leveren. Zoek het dan maar zelf uit. Ach, krijg ik dan toch een lik mee van die franse "way of life"? De "laisser faire" manier, ofwel het laten gaan, makkelijk opvatten, niet te stringent, zo met zuiderlijk temperament: morgen is ook goed...

Verrek, word ik cynisch of wat?