Feestmaal

Tsja van bloggen komt helaas niet zoveel meer deze weken. Gasten gasten gasten. Mooi zeg je dan, maar als je de groep voor de verrassingspartij in Fontenois La Ville met enige aandrang de deur uit hebt gewerkt. En je daarna als een debiel het huis klaar moet maken voor de volgende groep en het 30 graden is, je liters vocht langs de rug voelt lopen, dan is het houden van een B &B op het rustige platteland ineens hardzwoegen geworden. En zo gaat het nu al weken achter elkaar. Fannie klaagt dat ze het gevoel heeft alleen maar aan het schoonmaken te zijn. Een ander klaagt helemaal niets van je meer te horen, en de volgende denkt dat je alle tijd van de wereld hebt als B&B-er. Waar. Het leven hier zit nu eenmaal vol met tegenstrijdigheden, is het hollen of stil staan of ben je de gasten een feestmaal aan het koken.
Zoals vanavond voor een familie die hier een week het huis afhuurt. Voor de verjaardag van Pa waren we gevraagd of we een leuk maal in elkaar konden draaien. En dat hebben we gedaan. Och je bent er wel een dag zoet mee, maar als je ze dan hoort roepen van Ah en Oh en ze ziet smullen dan is je dag toch wel weer helemaal OK.
Als kadootje hadden ze voor ons 2 schaapjes gekocht, een soort dank je wel. Paste wel bij le mouton qui rit vonden ze. Een erg lief gebaar vonden we.
Aan het einde van de maaltijd voor hen een groepsfoto gemaakt als aandenken aan het verlbijf in LMQR.
Een beetje napratend het verhaal van het ontstaan en besluitvorming tot ons B&B verteld. En omdat er steeds meer vorm in en om het huis begint te komen kunnen we ook de plannen voor de komende jaren een beetje iut de doeken doen aan de gasten. Die krijgen daar een beeld bij van: hier moeten we maar eens terugkomen om dat allemaal te zien!


ZWEMBAD
De voorstelling van zaken over een vergunning voor een zwembad door de aannemer was net ff iets te rooskeurig. Ook het beeld van de gemeente secretaresse over hetzelfde onderwerp, was ietsje, wat zal ik zeggen, vervormd. Of eigenlijk beter: totaal, volledig, compleet, ernaast. Nog beter: beeld bevestigend. Dus gemakzuchtig, op zijn frans, zo van laat 't em zelf maar uitzoeken, en merken we vanzelf hoe het loopt.
Per bijna ommegaande post, voor de fransjes dan, kreeg ik na drie weken een verzoek voor aanvullende informatie. Je zult je afvragen wat moet je dan wel niet allemaal aanleveren om een waterbak in de grond te mogen stoppen. A.k.a. zwembad.

Een tekening van de te construeren waterbak in de lokale situatie
Een doorsnede van hetzelfde
Een foto van de directe omgeving en een impressie van de waterbak
Een foto van de omliggende omgeving en een impressie hoe die waterbak daarin zal lijken
Een kadaster? kaart van 1:25:0000 met daarin getekend de waterbak
Een kadaster? kaart van 1:250.000 met daarin getekend de waterbak  
Een beschrijving van het waterbakje in detail

En ik weet zeker dat ze daarna nog wel een lijstje in hun laatje hebben liggen dat dan net voordat de wettelijke 2 maanden om zijn weer aan mij gestuurd zal worden voor de volgende lading doku.

Op een ochtend kwamen de heren zwembadders langs en richten in een paar uur de muur van het bad op.
Een dag of wat later werden de blokken volgegoten met beton,

Nu nog de toe en afvoerleidingen aansluiten, dan is het wachten op de liner en we zijn zo goed als in business.
Over een paar weken moet het zwembad klaar zijn. Ondertussen doen we onze "uiterste" best die papierkraam af te handelen en aan de heer of dame bureauvandaal toe te doen komen. Uiteraard heeft het totaal geen zin tegen het verzoek om informatie in te gaan want dan strijk je ze alleen maar tegen de haren in. En dat is wat je ten alle tijden moet vermijden: dat een ambtenaar pissig op je wordt. Want dan kun je maar beter weer emigreren.

TUIN

Meestal beginnen mensen met hun tuin te fatsoeneren als ze een nieuw huis betrekken. Wij hebben de tuin voornamelijk als stortplaats van het puin gebruikt dat uit het huis kwam. OK, het puin werd wel volgens een van te voren vastgelegd plan gestort: daar waar een terras en paden moesten komen. Het terras was juni vorig jaar al 80% klaar. Sindsdien is het puin volgens het "stratenplan" gestort. En die planmatigheid betaald zich nu dubbel en dwars terug. We hoefden alleen het puin uit te smeren volgens het straten plan, de grotere brokken beton rolden we in de hoek waar een soort zitje a la Gaudi stijl Parc Güell moet komen. Daar zijn we jaren geleden geweest en stonden met openhangende kaken te staren naar wat daar door Gaudi was gecreëerd. En dat is wat deze jongen eens wil gaan immiteren. Met opzet zeg ik immiteren want bij de meester himself verbleekt iedereens poging tot een schamper afgietsel. De gekleurde tegeltjes had ik al vorig jaar al eens gekocht. Misschien niet de soort Portugese faïence die in die banken zijn verwerkt, daar ben ik hier nog niet tegen aan gelopen, maar we hebben ruim de tijd hiervoor. ;=)

De bovenstaande pics zijn van het internet gegraaid, zelf hebben we ook nog foto's hiervan, die staan ff op een andere hardeschijf. Geeft wel duidelijk de bedoeling aan.

Deze week is ook nog de kweekbak afgekomen. BP, opnieuw zich niet aan de afspraken houdende, vond dat ie maar een mooi sierrandje rondom de bak moest maken. In plaats van de heg te knippen en het puin op te ruimen. Vol trots kwam ie ons in de avond vertellen dat ie iets erg moois had gemaakt. Ik zie dan in de eerste instantie de weer eens verloren uren, en bedenk dat volgende week onze laatste verbouwweek is voordat we alles spic en span moeten maken voor de groep kinderen van augustus. De volgende dag maakt hij het weer goed door in een keer de hele heg te knippen en daarna het puin zoveel mogelijk te verspreiden volgens plan. De contouren zullen al doende wel een keer veranderen, net als het terras toen bleek dat dit te klein, of beter te ondiep zou worden.

APPLE

Afgelopen donderdag de apple opgehaald in Nancy. Even gelunched in een lunchroom in het park. Vijftig euries armer en een ervaring rijker over het repas midi gingen we nog ff lang Ikea in Metz, spullen halen, en tenslotte vlogen we nog even Brico Depot binnen om een douche en toilet voor het winter atelier te halen. Na 400 km knarren zegen we neer op ons balkonnetje om opnieuw van het uitzicht te genieten.
Goed, de Apple. Er komt steeds meer naar buiten over de "onfeilbare" apple. Het feit dat een CD drive kapot gaat bij een low power wordt nog steeds als extreem zeldzaam gezien door de heren van Apple zelf, maar op het internet zijn meerdere klachten hierover te vinden. Als extra zugabe hebben ze wel ff het bovenblad van de machine vervangen (garantie) en ziet de machine er weer piekfijn uit. De randen van het bovenblad braken spontaan af. Kwaliteitje meneer! Afijn, het ding moet dan ook nog een paar jaar mee voordat ie het museum in kan. In ieder geval zijn alle data nog beschikbaar, dus da's wel een opluchting.

BOEKINGEN

'sAvonds even de boekingen verwerkt in het spreadsheet en de afzeggingen weer van het totaal afgetrokken. We blijven maar rond die 500 bednachten hangen. Natuurlijk is dat geen slecht resultaat voor een tweede seizoen maar toch lijkt dat wel een soort glazen plafond waar we doorheen moeten. Meteen na verwerking van de boekingen een kopietje naar Fannie gemaild, hebben we ook op een remote site een backupje.

Het is een lang verhaal geworden, maar erg veel tijd om tussendoor te bloggen is er even niet. Zijn we weer op de hoogte.