Aline

Ok je hebt het lastig met het opzeggen van een abo. Maar kom maar eens af van een provider die geen diensten heeft gelevert en die toch geld van je wilt hebben. Gewoon een schadevergoedingseis neerleggen als tegeneis. Aanval is de beste verdediging bij die gasten, en als je een rechtsbijstand hebt gewoon inschakelen.

Tenslotte wil je natuurlijk dat al je gegevens bij die gasten verdwijnen. Daar heb ik Fannie een mooie volzin voor aangereikt:

Blijft onlosmakelijk daarvan mijn eis dat u onmiddellijk mijn gegevens uit uw bestanden, eventuele papieren administratie en elke andere vorm van registratie (o.a. log’s, krediet registratie Tiel) te (doen laten) verwijderen. Ten bewijze hiervan overlegt u een verklaring van een RI accountant dat de verwijdering daadwerkelijk heeft plaatsgevonden en gegevens die op mij betrekking hebben op geen enkele wijze, nu en in de toekomst, meer zijn te reconstrueren. Niet vanuit off line bestanden mede van derde partijen, noch uit externe bestanden of eventuele back-ups zowel in house als data die in dataparken of andere opslag faciliteiten zijn ondergebracht. Mochten mijn gegevens of delen ervan door uw toedoen direct hetzij indirect als gevolg van uw handelen, ook al is dat niet uw bewuste bedoeling geweest, op de een of andere manier op het internet zijn beland dan eis ik van u dat u een doelgerichte en standhaftige aktie uitvoert deze gegevens te doen (laten) vernietigen. Ook van deze laatste acties verlang ik een verklaring van een RI accountant als bovenomschreven.

of het helpt je gegevens van het internet te fietsen? Technisch kan het, het koninkllijk huis doet het dagelijks, ministers, hoge ambtenaren, politiepukkies en iedereen die een vinger in de pap heeft bij anti terreur organisaties. Dus waarom kan dat niet voor een particulier gewoon ook gedaan worden. Is trouwens een speciale dienst voor in het leven geroepen die niet anders doet. En uit mijn kleine steekproeven blijkt dat het ze aardig lukt. Voorbeelden? Kijk eens wat je kunt vinden over tweede kamerleden, en kijk dan eens wat je over jezelf allemaal niet kunt vinden op het intenet. Ter ijking: iemand die een publieke funktie heeft zou vele malen meer gegevens op het internet over zich hebben moeten staan dan jij die minstens 8 uur per dag achter je computer op het net zit. Buiten de officiele blur is over kamerleden en dergelijk bijna niets te vinden op het net. Ander voorbeeld: waarom treffen we bijna uitsluitend statie portretten aan van politici op het net. En hoe heette die vetklep ook al weer, ja Terpstra. Kun jij nog pic's vinden van voor haar vermagerde tijd? Bijna niet toch?

Ach 1984 is al een gepasseerd station, stasie praktijken, ook al wel bijna ja. Nazi praktijken met betrekking tot onderdrukking van de bevolking vinden we dagelijks in de kranten terug. Immers in de grote steden lopen zomaar bruinhemden naar binnen bij je zonder dat ze een huiszoekingsbevel hoeven te hebben alleen al op een vermoeden dat er wel eens meerdere mensen op het adres zouden kunnen wonen dan in hun eigen gebrekkige admin staat. Die gasten trappen gewoon je deur in! Is de tijd dan gewoon 70 jaar terug gedraaid?
Man ze mogen je zomaar arresteren, slechts op grond van een verdenking/vermoeden. Wordt je op grond van volkomen gebakken lucht verdacht lid te zijn van een terorristische organisatie ach jongen, dan bent je volkomen aan de goden uitgelevert. Je bent zomaar foetsie, zonder dat daar een rechter aan te pas hoeft te komen.
Wist je dat burgemeesters je nog steeds zomaar pats boem in een krankzinnigen gesticht kunnen laten plaatsen zonder onderzoek, en kom daar als simpele jongen maar eens uit.

Hoezo rechtsstaat. Lachen is dat toch? En geloof me dat is in de meeste westerse landen echt niet anders. Ook in LDF kun je zomaar opgepakt worden zonder vorm van proces.

Nou en kom nu maar eens van een niet geleverd Aline internet abo af. Dat kost een boel moeite en levert een hoop ellende op. Blijven ze lekker van je rekening afschrijven ook nog.

Numéro's

Fannie vraagt wel eens om wat getallen op te schrijven wat er zo aan materialen in dat appartement is gegaan. Een hoop, een hele hoop.

Daar gaat ie.

In een appartement met een oppervlakte van 4.50 x 13 meter gaat:

1 voordeur met zijraam
2 ramen 125 x 175 inclusief rolluik
32 vloerbalken 70 x 220 x 500
35 watervaste houtvezelplaten 90 x 250
40 houtvezel vloerplaten 63 * 200
42 plafond platen
52 m2 vloerdelen
3 x 120 meter electro kabel
50 meter waterleiding
30 stopcontakten en 12 schakelaars van diverse soorten
10 meter afzuigslang
12 meter riolering (100-50-40) en een +20 tal t-stukken, bochten, verloopstukken etc.
110 meter demi chevrons 4 x 7 x 400
150 meter latten 2 x 4
90 meter div. afwerklatjes
4 binnendeuren
20 liter facadeverf
25 liter muurverf
20 liter plafondverf
15 liter lak
5 liter afwerklak zijdeglans
15 tubes kit van diverse soorten (acryl, bitumen, sanitair, siliconen, transparant...)
12 bussen mousse
1 liter houtlijm
20 kg vloerlijm
25m2 wandtegels
5m2 vloertegels
3 x 200 ltr isolatie van recycled papier
2 pakken steenwol
60 m2 afdicht folie
30 m2 speciaal isolatie
50 m2 muur isolatie
45m2 schrootjes
4 pakken a 500 schroeven
200 slagpluggen
10 zakken cement
2m3 zand
2 zakken 25 kg vulmiddel en stuc
20 kg tegellijm
diverse zakjes electro materiaal
20 hoekijzers
2 kg spijkers
stoppenkast met 12 stoppen
35mtr dikke voedingskabel
40 fittingen van uiteenlopende aard ( kranen, manifolds, slangfittingen...)
en dan nog tallaze zaken als rollen tape, tieraps, ducttape
2 slaghamers, vervanging van circelzaag, decoupeerzaag, verloren of kapot: hamer, rolmaten, klemmen

en ik weet zeker dat ik nog wat vergeet, maar het is een indrukwekkende lijst geworden.

Dan wil ik zaken als keuken, wastafels, douche, bedden, lampen etc maar even vergeten.

 
Wat eruit kwam is ook interessant.

3 Vloeren waarvan 1 met ongeveer 30 m2 flagstone, de typische rode steen uit de Haute Saone, daar hebben we een pad van gemaakt naar de tuin.
10 kubieke meter puin, fundatie tuinpad
5 kuub zand/klei, vulmiddel tuinpad
ca. 5 kuub natuursteen, muurtje bij tuinpad

Hier uit blijkt ook dat we zoveel mogelijk hebben hergebruikt. Alleen het ijzer is aan de ijzerboer meegegeven. Oh en er zijn ook twee TL bakken naar de haaien gegaan. Al met al is er behalve veel verpakkingsmateriaal (ook de lege verfbussen enzo) bijzonder weinig naar de dechetterie gegaan. Miljeu freaks zouden dit duurzaam verbouwen noemen.
Inderdaad je schrikt van de hoeveelheid verpakkingsmateriaal, twee maal moeten rijden om alles weg te krijgen. OK het karton wordt dan hergebruikt maar de rest gaat zo naar de landvulling ergens in de Haute Saone volgens mij.

Tenslotte:
Er zijn bijna 900 (update adhv uitbetalingen) mensuren aan het appartement besteed. Verdeeld over 10 mensen in 4 maanden tijds. Laat ik even in het midden hoeveel uren we verloren hebben met het herstellen van BP's miskleunen en compenseren voor de vloer die dan toch maar weer hol liep. (touwtje spannen is erg moeilijk)

Finale

De laatste loodjes. We zijn nu met 4 man bezig het zwembad aan de kant te krijgen. BP, J, iemand met een grondverzetmachine, en een metselaar.
De metselaar is ingehuurd via een bedrijf dat mensen verhuurd, zeg maar een soort uitzend buro. Het is een makelaar in Vauvillers die ook met bouwaktiviteiten is gestart.De metselaar zou in de ochtend meen ik op komen draven, bleek dan weer in de middag te zijn of zo, maar om twee uur was de stenenlegger er nog niet. Ik dus bellen met dat bedrijf: wnbimmobilier.nl
De eigenaar is zelf nederlander dat praat wat makkelijker. Helaas komt hij met een verhaal aan van: maar meneer we leven in LDF, daar gaat alles op zijn 38st. Dat zult u toch moeten accepteren. "Ik woon al 12 jaar in LDF en zo gaat dat nu eenmaal" Dan heeft ie aan mij toch een verkeerde. Ik accepteer dat lakse gedoe namelijk nooit niet, never. Wel het wat makkelijk met de regels omgaan en met elkaar. Maar niet dat men een afspraak maakt en die niet nakomt, op tijd dan hè! Dacht ie een groentje aan de lijn te hebben en deze te kunnen overbluffen met zijn savoir vivre. Dikke pech dan. Vertelde ik hem dat ik langer in het buitenland had gewoond en al een paar jaar in LDF en nog steeds niet van plan was om dit soort flauwekul te accepteren. Ging ie toch maar eens bellen. Belde weer terug dat de metselaar om half een aan de deur was geweest, maar dat ie weer op weg was. Had vergeten te vertellen dat ie door de poort van het hek moest rijden, ahum. Op mijn opmerking dat ik een papier aan de deur had hangen dat de man had moeten bellen als de deur dicht was kwam een reactie: "in het frans?" Nou ja zeg...

Afijn de metselaart maar opgewacht, hem op het papiertje gewezen, en diens reactie was dat ie dat niet gelezen had, niet belangrijk vond ie. Alsof ie niet kón lezen. Huh?!
Die metselaar is niet echt een licht, beslist geen professionel, bleek ook wel, slechts zes maanden ervaring. Zijn werk gaat gepaard met de nodige aanwijzingen van zowel mij als Jeremie en BP. Typisch, het gevoel ontbreekt bij de metselaar om de lijnen die met veel moeite zijn uitgezet te volgen. Een touwtje spannen leerde hij van BP. En daar gaan we weer. Dus ieder kwartier kom ik dan weer het huis uitzetten om te zien of het goed gaat. En het gaat af en toe goed en soms volledig de mist in. Afijn na 15 meter muur lijkt het hem te gaan lukken er iets fatsoenlijks van te maken. Hij gebruikt zowaar de aluminium lat om de stenen van de toplaag een beetje op gelijke hoogte te krijgen. Natuurlijk is het geen centimeter werk, dat kan ook niet bij natuursteen. En al helemaal niet als je de contouren van het terrein moet blijven volgen. Hoewel, een beetje cement meer hier en daar doet al wonderen. Maar dat vereiste weer een zekere diskussie, zucht...
Edoch, uiteindelijk lijkt het erop dat ie het makkelijker vindt de aanwijzingen te blijven volgen dan om mij telkens naar buiten te zien lopen om de zaak te laten korrigeren. Als vakvolwassen metselaar zou ik dat niet pikken: je opdrachtgever telkens maar blijven aangeven hoe het moet. Maarja we zijn in LDF en daarmee is de opdrachtgever/uitvoerder situatie van hierarchie weer geldig die de fransjes zonder kommentaar opdrachten doet aanvaarden. Hoe stom die aanwijzingen dan ook kunnen zijn. Dat neemt ook de verantwoording daarvoor bij de uitvoerder weg en DAT is dan wel weer zo gemakkelijk. Voor mij is dat telkens moeten kontroleren nogal lastig. Voor de komende weken moet ik het huis op orde krijgen voor de groep kinderen. En dan moet je ieder kwartier weer in de kontramine met de mensen. Dat komt en mijn humeur en de preparatie van het huis niet ten goede. Afijn na een tiental keren het huis te zijn uitgewandeld lijkt het te gaan zoals de bedoeling is.

De grondverzet machine man doet zijn werk zoals het hoort. Veruïneert natuurlijk het gazon voor de helft, maar dat komt ook door de laatste stortbuien van afgelopen dagen, de grond is heel erg zacht geworden. Volgens iedereen herstelt zich dat na een paar volgende buien als vanzelf. Tuurlijk joh, en die sporen van de banden dan, vloeien die dan gewoon dicht? Voor de komende dagen schijnt het weer mooi te worden. Pech of niet? Nou ja het is het een of het ander. Grappig, de kinderen van de werklui zijn op vakantie en worden dan gewoon meegenomen naar de werkplek. De grondwerker had zijn kid ook mee, net zoals de metselaar. En de kids helpen gewoon mee. Gratis handjes zal'k maar zeggen.

ATATURK

De tegelboer, die van Fannie de bijnaam Ataturk heeft gekregen, liet ook weer iets van zich horen. Dat kwam goed uit. En achter in de middag kwam ie aanzetten. Liet hem de trap zien die nog afgewerkt, en de muur die hersteld moest worden. Daar zag ie wel brood in, want volgens hem was dat zeker een week werk. Mag ik effe vangen 700 euries. Nou daar trap ik dan niet in, tot zijn grote teleurstelling. Eens kijken dat zou neerkomen op 20 euro per uur. Op zich is dat wel een redelijk tarief, dat gaat, maar voor het werk met zoveel uren (35) een beetje aan de hoge kant vind ik dan weer. Afijn na een uur ge-O-H bood ik hem ongeveer de helft omdat het in mijn ogen 2 dagen werk is: voegen en betegelen van de trap en opnieuw voegen van zegge en schrijven 1.5 m2  muur. Een vakvolwassen vakman die ff aan het werk gaat moet dat nog in minder kunnen. EN ik ben nu eenmaal geen leerlingen werkplaats. Ook al voelt dat soms wel zo aan. Mooi klusje dus voor mij tijdens de komende twee weken. En mislukt het dan kan ik het altijd weer over doen zonder dat het kapitalen gaat kosten.

Net aan het graven in het fotoarchief en vind ik nog een plaatje van hoe het balkon er uitzag toen we het huis kochten.

 En na twee jaar knutselen aan het huis is er dit van geworden.

Nog effe het bordesje en de muur voegen en dan is die stage van fase 1 ook weer 100%.

WINTERATELIER
Ondertussen ben ik begonnen met het winter atelier. Eerst het sanitair. Gat in de vloer geslagen met mijn nieuwe speelgoed: Hitachi slaghamer. Pijp erdoor gestoken en aangesloten op de nieuwe WC. Water op een manifold, dan is er meteen aansluiting voor de douche en een wasbak. Warmwater kan ik pas aansluiten als de huurders uit het appartement zijn zaterdag. Daar zijn dan een paar uur voor, dus dat gaat wel lukken. De WC meteen een integraal deel gemaakt van de nieuwe muur die voor de buitenmuur gezet wordt. Volgende week wat heftige isolatie kopen dat er tussen frommelen en dan kan dat stuk van de muur definitief dicht. Zit ik net te bedenken dat er nog wat van die glazen stenen over zijn. Wellicht een idee om een licht tunnel te maken, dan is er altijd gratis daglicht. Hmmmm. Ga ik in ieder geval voor het plafond doen: lichtkokers. Spaart weer een hoop electriciteit uit en kom je niet vaak in een donker hok naar binnen.
Het ontwerp zelf voor het winteratelier begint ook redelijk afgerond te raken. Maar daarover een volgende keer meer.

TOETJE

Vond ik op mijn SD kaartje wat grappige fotootjes van Andre. Zijn manier van zelfportretteren. Die wilde ik jullie niet onthouden.

Doet me weer denken aan de goede oude tijd met het vriendenclubje "de Korst"; overblijfselen van een stel nerds die elkaar vonden via een computerklub. Ook zo'n bijna uitgestorven verschijnsel overigens: computerclubs. Tijdens al die jaren deden we van die doldwaze gekke leuke dingen. BBQ met 14 man op een sloepbootje, kleumend je karbo of hamburger staan bakken in de gierende steenkoude herfstwind op een eilandje in de polder is er zo een van die ik me lang zal herinnneren. Rookbommen die een kompleet stadsdeel in de rook zetten, met een halfbewusteloze Cornelis achter in de eend naar Parijs, en zo kan ik nog wel ff doorgaan.
Net weer de paal opnieuw in de grond gemept met het gedenkplaatje erop. Kerst 2008: 19.5 jaar Korst. De bomen die we toen geplant hebben (midden in de winter) zijn uiteraard allemaal doodgegaan. Je moet ook geen bomen planten bij tig graden vorst. Maar ja je bent korst of je bent het niet, dus alles, tegen beter weten in, wordt gewoon nog een keer geprobeerd. Een van de bomen deed nog een heldhaftige poging deze zomer, maar met de hitte van de vorige maanden heeft ie het definitief afgelegd.
De jaren vliegen, bijna 20 jaar Korst. Ergens in oktober wilde Andre weer eens een ouderwetse korstavond beleggen. Dat leek me wel een goed plan dus. Ik kijk er in ieder geval naar uit.

Beestenboel

De geit die alle brandnetels moet opeten doet zijn best. Zo zelfs dat hij over de hekken klimt om aan de andere kant ook zijn best te doen. Dat daarbij het gaas aan gort gaat is bijzaak. Gelukkig moet het gaas sowieso uit het midden van de twee weiden weg warmee het halve sloopwerk zo dan keurig is voorbereid. Om hem te laten grazen aan de kanten van de buren, stevig vast met zijn ketting, lijkt me niet zo'n geweldig idee. Dat gaat in de papieren lopen anders. Er moet daarom een andere truuk bedacht worden. Eerst maar eens met een pin in het land en daarna een soort looptuigage of zo. Afijn bij het verplaatsen gisteren zag ik dat ie prachtig een cirkel kaal had gegraast. Geweldig toch die autonome maaimachines. En de geit graast.

Het enige schaap dat nog problemen aan zijn poten heeft is DRAM, kan er zo een twee drie niets aan zien, geen ontsteking niets. Maar hij kreupelt een beetje daarom moet er nog eens goed naar gekeken worden. Het alleen op stal zetten van Dram heeft denk ik niet zoveel zin. Op de foto zit DRAM op zijn kont bij een eerdere behandeling.
De vorige keer dat er slechts een schaap apart op stel gezet werd liep dat bijna uit op een zelfmoordsprong door het raam heen. Daar moet je dan een ander schaap bijzetten denk ik dan. Fannie suggereerde de behandeling in de wei zelf te doen, maar de idee is juist ze in het lopen te beperken. Afijn eens over nadenken. Verder zijn alle schapen in top konditie en worden ze steeds makker, dankzij dat ze toch wat vaker brokkies krijgen en uit de hand gevoerd worden. Gewoon stug doorgaan met dat programma dan is het leuker voor de groep kinderen die hier over een week de boel "onveilig" komen maken.

Sinds een week of twee zijn we definitief omgetrokken naar ons appartement en na een dag was de kat Bios (Basic Input Output System) alweer gewend. Nu slepen we hem al sinds jaar en dag heen en weer tussen de verschillende woonadressen maar het is altijd verbazend hoe snel hij zich de omgeving eigen maakt.
(fotootje) Ondanks zijn hoge leeftijd vangt Bios toch maar weer een vogeltje. Meestal zijn de vogels of van het dak gevallen of door een ander beest laten liggen. Dit keer leek het erop dat ie het toch helemaal zelf gevangen had! Daarvoor was de vogel te vers. Komt daar dan mee de keuken inzetten en begint het op te knauwen.
De laatste paar maanden zie je hem ouder worden. Hij (eigenlijk een zij) keert zich meer en meer van ons af, terwijl het toch echt een mensenkat is. Maar zijn vacht is vaal geworden, en wast zich niet meer zo, loopt moeizaam de trappen op etc. Soms echt zielig dat ie moeite heeft de bank op te klimmen, blijft ie aan zijn nagels hangen en spartelt dan een beetje.  Werkt ook niet mee dat de vloer glad is. Bij gebrek aan beter - Fannie is namelijk weer naar NL vertrokken -  kruipt ie toch weer bij me op de bank, al is het met enige moeite, als ik aan het internetten ben. En is het ronk ronk. Afijn na 15 jaar trouwe dienst mag het dier ook wel een keertje wat gebrekkig worden. Toch kruipt ie steeds vaker in hooi op de hooizolder en zie je hem de hele dag niet meer. Komt ie af en toe naar binnen om te eten, zijn drinkbak, door Fannie van keramiek gemaakt, staat op het balkon, erg makkelijk dus. Drinken uit z'n bakkie in de kamer is er eigenlijk niet meer bij. Vreemd beest toch. Twijfelachtig of ie de winter nog doorhaalt.
Omdat het zo'n mensen kat is laat ie zich ook graag aanhalen door de kinderen van de gasten, en sommige volwassenen zijn ook helemaal van hem weg. Het is echt een beest met superhoge aaibaarheidsfactor. Nou ja een voorzichtge orientatie is al weer begonnen om een 100% zwarte kat weer terug te vinden. Er mag geen streepje, vlekje e.d. inzitten en het moet een jong katje zijn. Eén kat slechts (HINT)

Floppy (eigenlijk Floris) staat ook op een andere plek te fluiten en te kwetteren, die gaat als vanouds. Het lijkt wel of ie het beter naar zijn zin heeft zo op het balkon. Vreemd genoeg begint ie steeds makker te worden en kunnen gasten hem aanhalen, aaien en zo. Dat was een paar jaar geleden wel eens anders. Een echte liefhebber van vingers was ie. Lotti, een vriendin van ons uit Polen, weet daar alles van te vertellen. Die nam Flop op haar arm aan het paraderen, maar moest er af en toe wel aan geloven met een hap en een knauw van Flop. Die gaat het nog lang uithouden hier.

ZUCHT

Daar gaan we weer. Vorige week dinsdag zei BP tegen me dat ie woensdag een enkelband om moest halen bij het gerecht. Donderdag en vrijdag geen piep. Ben toen op aandringen van Fannie zelf maar gaan informeren. Vanochtend kwam ie aankakken, na me zaterdag gebeld te hebben. Na de zoveelste referentie naar Damien gemaakt te hebben dat ie me echt moest waarschuwen als ie niet zou komen of een dag vrij wilde hebben. Bij Damien gold: geen bericht volgende dag ook vrij. Zonder bericht zou ie echt in de problemen bij mij komen vertelde ik hem zaterdag opnieuw. En weer kwamen onduidelijk gestamelde verklaringen (zo noem ik het maar: verklaringen). Zijn vrouw had een heel ander verhaal dan hij. Dat liet ik maar passeren, want mijn frans is toch te slecht om op dat niveau in de contramine te gaan. Maar daar stond ie dan vanochtend. Natuurlijk gaf ik hem de eerste plaagstoot door nadrukkelijk eerst Jeremie een hand te geven en daarna hem pas. Dat hoort echt niet zo, je geeft eerst de oudste en dan de jongeren een hand, zo is de etikette. Afijn. Toen ie zo stom was om te vragen hoe het ging bood ie een open doel en kon ik mijn ongenoegen nog een keer etaleren. Had ie niet moeten doen, zijn mond moeten houden en aan het werk gaan en hadden we een bak koffie gedaan rond tienen. Dat was echt een inkoppertje. En daar ging meneer zich over opwinden. Stotterde hij nog zoiets van ja, maar donderdag stortregende het toch... en liet in het midden hangen dat ie dan niet zou hoeven komen werken. (een belletje was 'm zeker teveel moeite nog) Maar, guttogut, zijn vrouw had toch iets heel anders gezegd. Zei ik weer dat er best wel werk in huis te doen was en dat het geen goede zet was om me niet op te bellen en hij hard Damien achterna ging op die manier. Dat bracht hem ietwat uit evenwicht. Ahhhh, die schermutselingen in het frans, zooo subtiel kan ik het niet brengen. Veel te direkt. Had het opnieuw over de planning moeten hebben en of hij het niet erg zou vinden dat de kinderen volgende week niet konden zwemmen blah blah. Maar al mijn vorige argumenten sloegen ook al niet aan dus subtiel zijn is bij BP verloren moeite. De beuk erin dan maar dacht ik. En jawel hoor! Eindelijk drong het bij hem door dat ie dit soort zaken niet bij me moest flikken. En ik maar denken aan de zoveelste "herhaling van zetten", alweer. En verdomd het lukte! Hij begon zich op te werken, draaide zich om, zeggende: voordat ik me begin op te winden ga ik maar naar huis, de mazzel!  Niet dat het mijn bedoeling was om hem direct weg te sturen. Maar wel dat ik hem aan het verstand wilde brengen dat ik eindelijk genoeg van zijn gepruts hier had en het tijd werd zijn job hier in heroverweging te nemen. Eigenlijk wilde ik hem gewoon de week uit laten werken en dan was het 1 augustus, einde werk sowieso. Maar eens kijken wat ie morgen doet.
Een paar stenen op elkaar stapelen en cement er tussen proppen kan ik ook wel, dus er is niets aan de hand met het afmaken van het pad.

Vanochtend met degene die hier de grond zou komen weghalen gebeld. Zijn trekker stond in de garage zei ie en hij kon dus niet. Had ie aan Jeremie verteld! Tuurlijk Joh! Zowel BP en Jeremie wisten van niets zeiden ze- wie liegt er nu. Dus stelde ik als ie voor woensdag niets kon doen ging ik een andere zoeken. Jeremie wist wel iemand en is daar tussen de middag achteraan gegaan, die komt morgen ff kijken. Nou is dat altijd afwachten met die fransjes, maar J kent mijn "randvoorwaarden" nu zolangzamerhand wel en zal 'm wel gewaarschuwd hebben.

Wat een gedoe. En ja, je zult je wel afvragen waarom ik dit aspect van het franse leven niet accepteer, en dat ik me 't leven misschien moeilijker maak dan nodig. Dat is. Gewoon omdat ik het vertik naar de nukken en grollen van die fransjes te leven en met je laten sollen. Nee ik wordt er niet meer opgewonden of nerveus van, zeg gewoon waar het op staat en wat ik wel en niet accepteer. Zomaar, direct pats boem. Zonder subtiel gesprek en uitwisseling van beleefdheden. Vertel ik ze ook zo, als je mij als klant wil, maken we afspraken. Het niet nakomen van die afspraken maakt mij onmiddelijk weer klant af en zoek ik een ander die wel zijn afspraken nakomt. Zolang je doet wat je zegt heb je aan mij een goede klant die zonder ge-O-H betaald, dus je zegt het maar. En natuurlijk zeggen ze allemaal ja meneer dat komt prima voor elkaar. En slechts een enkelling doet dat ook, de rest valt af via dit natuurlijk selectie proces. Geweldig hoe beteutert ze dan staan te kijken als je dan iemand anders hebt geregeld en ze na een paar dagen (weken) denken doodleuk aan het werk te kunnen gaan. Dat is al eens een paar keer voorgekomen. Stond die gosert met auto en al voor de deur om iets te gaan doen. Liet ik hem het geklaarde karwei zien en vertelde hem dat ie "bedankt voor zijn komst maar de klus was al geklaard, hij was immers te laat blah die blah" Je ziet dan een reaktie van "merde, hoe heeft ie m dat geflikt." En dan is het voor mij weer: een punt gescoord!
Met mijn gebrekkige frans ben ik echt wel in staat om alternatieven te vinden en dat doe ik dan ook. Geeft dat dan toch af de manier waarop de fransjes met een leverancier omgaan, ga namelijk steeds sneller een ander zoeken. En ook meerdere voor de same job, zo vergroot je je kans dat je iemand krijgt. Tuurlijk Frerik is de eerste op de lijst, maar als die niet kan zoek ik gewoon door. En dat is luisteraars zoals de fransjes het hier ook doen. Het zijn zelf opgewonden standjes als het op dienstverlening aan komt, maar owee als ze een dienst moeten leveren. Zoek het dan maar zelf uit. Ach, krijg ik dan toch een lik mee van die franse "way of life"? De "laisser faire" manier, ofwel het laten gaan, makkelijk opvatten, niet te stringent, zo met zuiderlijk temperament: morgen is ook goed...

Verrek, word ik cynisch of wat?

Stekkie

Na 2 jaar verbouwen komt eindelijk ons eigen apartement aan de top van de prioriteitenlijst te staan. Tot nu toe was dat altijd vulwerk. De kamers zijn af, de lobby, de keuken, het appartement, en tenslotte nadert het zwembad zijn voltooiing. BP en zijn persoonlijk slaafje zijn bezig met de landscaping van de tuin en vrijdag komt het toute-venant (gravel) en het grint om de tuinpaden mee te bedekken. Er is een graafmachine besteld om de overtollige aarde uit het zwembadgat over het land te verspreiden en dan kan de tweede helft rondom het zwembad gefatsoeneerd worden. Dat is dan voorlopig het laatste grotere werk.

APPARTEMENT
Gisteren kwam eindelijk de keukenboer het DERDE nieuwe keukenblad monteren en zowaar het zit goed. Nu kan het keuken gedeelte verder worden afgemaakt. Daar komt ook de doorbraak naar kamer 5 en wordt de douche verplaatst om ruimte te maken voor een penderie (garderobe). Dat wordt dan het herfst/winter project. Fannie is bezig de laatste hand aan de schoonmaak van het appartement te leggen en zelf ben ik begonnen met in het winteratelier een sanitaire unit te maken, nummertje 6 in dit huis. Over enkele weken is namelijk het hele huis verhuurd en je moet tenslotte wel iets hebben om te douchen en dergelijke zolang de doorbraak nog niet gemaakt is. Uiteindelijk is er in het atelier toch een WC nodig voor de mensen die iets met keramiek komen doen. Dan wil je geen klei-afdrukken door je hele huis zien. En je hoge nood ophouden en 30 meter verder na een ingewikkelde route door het huis je behoefte te kunnen doen is gewoon teveel gedoe. Alweer iets dat uit fase 2 naar voren wordt getrokken.
Nadat alle ramen na een jaar stofbende zijn gewassen heb je vanuit je appartement dit uitzicht terwijl je zit te bloggen.

Omgeven door kookspullen die da'lijk weer terug naar de keuken gaan als het blad afgenomen is, dient alleen maar ter inspiratie, zegt Fannie dan.
De man die de keuken deed ook werk daarnaast. We hebben hem nu twee keer bezig gezien en zien dat de kwaliteit van zijn werk goed is. Daarom gevraagd of hij mij wilde helpen de aansluiting van de ramen te doen. Dat wilde ie wel. Over tarieven hebben we het nog niet gehad, moet ik nog eens natrekken wat zoiets normaliter moet kosten. Grappig hij nam zelf een aanloopje naar dit klusje.

BP

BP komt straks met een enkelband aanzetten, die heeft voor het in elkaar slaan van iemand een veroordeling aan zijn broek. Mag ie dat thuis uitzitten met een enkelband om en heeft ie een soort huisarrest gekregen. Nou ja hij zegt omdat het is dat ie zonder rijbewijs reed. Maar eerder vertelde hij me vol trots en verborgen boodschappen dat ie een eerdere opdrachtgever in een "opwelling" een klap had verkocht omdat deze niet wilde betalen. Vraag je je dan ineens allerlei dingen af, toch?
Afijn het is nu 12:00 en geen BP. Zou ie toch thuis moeten blijven omdat de enkelband het niet toestaat? Het regent ook pijpenstelen, dat kan 't ook zijn.

GASTEN

Vaak bellen gasten in de middag op of er voor de avond nog plek is. Gelukkig is dat meestal wel het geval, en anders is er bij de buren nog wel plek, ook meestal. Deze gasten waren nog in de buurt van Milaan en wilden daar ook nog ff shoppen. Hoe laat het dan zou worden? Ach, zeg ik, als u voor de deur staat belt u dan even dit nummer en dan komen we u ophalen.
Ondertussen gingen Fannie en ik nog eens breed zitten om een filmpie te kijken. Perfume. Moet je beslist gaan zien, is via torrent ruim beschikbaar. Speelt ergens in het 17e eeuwse parijs, en gaat over een gosert die het levensparfume wil maken. Mooie beelden, goede acteurs. Ondertussen maakten we een fles DAO uit 2002 soldaat. Dat steeg ons diect naar het hoofd, dat telde natuurlijk ook mee in het kijken.
Afijn midden in de film werden we wreed gestoord door de telefoon, de gasten waren er! Mooi op tijd, die hebben echt Milaan in een raketvlucht bekeken dachten we. Niet dus, zaten in een pracht van een file en hebben Milaan maar links laten liggen. Tsja daar hebben we hier echt geen last van in deze streek. Afijn hun kamer laten zien, en ze gingen meteen plat. Zou ik ook doen na zo'n tocht.
De volgende dag weer uitgewuifd en hoppa siesta tijd.

Feestmaal

Tsja van bloggen komt helaas niet zoveel meer deze weken. Gasten gasten gasten. Mooi zeg je dan, maar als je de groep voor de verrassingspartij in Fontenois La Ville met enige aandrang de deur uit hebt gewerkt. En je daarna als een debiel het huis klaar moet maken voor de volgende groep en het 30 graden is, je liters vocht langs de rug voelt lopen, dan is het houden van een B &B op het rustige platteland ineens hardzwoegen geworden. En zo gaat het nu al weken achter elkaar. Fannie klaagt dat ze het gevoel heeft alleen maar aan het schoonmaken te zijn. Een ander klaagt helemaal niets van je meer te horen, en de volgende denkt dat je alle tijd van de wereld hebt als B&B-er. Waar. Het leven hier zit nu eenmaal vol met tegenstrijdigheden, is het hollen of stil staan of ben je de gasten een feestmaal aan het koken.
Zoals vanavond voor een familie die hier een week het huis afhuurt. Voor de verjaardag van Pa waren we gevraagd of we een leuk maal in elkaar konden draaien. En dat hebben we gedaan. Och je bent er wel een dag zoet mee, maar als je ze dan hoort roepen van Ah en Oh en ze ziet smullen dan is je dag toch wel weer helemaal OK.
Als kadootje hadden ze voor ons 2 schaapjes gekocht, een soort dank je wel. Paste wel bij le mouton qui rit vonden ze. Een erg lief gebaar vonden we.
Aan het einde van de maaltijd voor hen een groepsfoto gemaakt als aandenken aan het verlbijf in LMQR.
Een beetje napratend het verhaal van het ontstaan en besluitvorming tot ons B&B verteld. En omdat er steeds meer vorm in en om het huis begint te komen kunnen we ook de plannen voor de komende jaren een beetje iut de doeken doen aan de gasten. Die krijgen daar een beeld bij van: hier moeten we maar eens terugkomen om dat allemaal te zien!


ZWEMBAD
De voorstelling van zaken over een vergunning voor een zwembad door de aannemer was net ff iets te rooskeurig. Ook het beeld van de gemeente secretaresse over hetzelfde onderwerp, was ietsje, wat zal ik zeggen, vervormd. Of eigenlijk beter: totaal, volledig, compleet, ernaast. Nog beter: beeld bevestigend. Dus gemakzuchtig, op zijn frans, zo van laat 't em zelf maar uitzoeken, en merken we vanzelf hoe het loopt.
Per bijna ommegaande post, voor de fransjes dan, kreeg ik na drie weken een verzoek voor aanvullende informatie. Je zult je afvragen wat moet je dan wel niet allemaal aanleveren om een waterbak in de grond te mogen stoppen. A.k.a. zwembad.

Een tekening van de te construeren waterbak in de lokale situatie
Een doorsnede van hetzelfde
Een foto van de directe omgeving en een impressie van de waterbak
Een foto van de omliggende omgeving en een impressie hoe die waterbak daarin zal lijken
Een kadaster? kaart van 1:25:0000 met daarin getekend de waterbak
Een kadaster? kaart van 1:250.000 met daarin getekend de waterbak  
Een beschrijving van het waterbakje in detail

En ik weet zeker dat ze daarna nog wel een lijstje in hun laatje hebben liggen dat dan net voordat de wettelijke 2 maanden om zijn weer aan mij gestuurd zal worden voor de volgende lading doku.

Op een ochtend kwamen de heren zwembadders langs en richten in een paar uur de muur van het bad op.
Een dag of wat later werden de blokken volgegoten met beton,

Nu nog de toe en afvoerleidingen aansluiten, dan is het wachten op de liner en we zijn zo goed als in business.
Over een paar weken moet het zwembad klaar zijn. Ondertussen doen we onze "uiterste" best die papierkraam af te handelen en aan de heer of dame bureauvandaal toe te doen komen. Uiteraard heeft het totaal geen zin tegen het verzoek om informatie in te gaan want dan strijk je ze alleen maar tegen de haren in. En dat is wat je ten alle tijden moet vermijden: dat een ambtenaar pissig op je wordt. Want dan kun je maar beter weer emigreren.

TUIN

Meestal beginnen mensen met hun tuin te fatsoeneren als ze een nieuw huis betrekken. Wij hebben de tuin voornamelijk als stortplaats van het puin gebruikt dat uit het huis kwam. OK, het puin werd wel volgens een van te voren vastgelegd plan gestort: daar waar een terras en paden moesten komen. Het terras was juni vorig jaar al 80% klaar. Sindsdien is het puin volgens het "stratenplan" gestort. En die planmatigheid betaald zich nu dubbel en dwars terug. We hoefden alleen het puin uit te smeren volgens het straten plan, de grotere brokken beton rolden we in de hoek waar een soort zitje a la Gaudi stijl Parc Güell moet komen. Daar zijn we jaren geleden geweest en stonden met openhangende kaken te staren naar wat daar door Gaudi was gecreëerd. En dat is wat deze jongen eens wil gaan immiteren. Met opzet zeg ik immiteren want bij de meester himself verbleekt iedereens poging tot een schamper afgietsel. De gekleurde tegeltjes had ik al vorig jaar al eens gekocht. Misschien niet de soort Portugese faïence die in die banken zijn verwerkt, daar ben ik hier nog niet tegen aan gelopen, maar we hebben ruim de tijd hiervoor. ;=)

De bovenstaande pics zijn van het internet gegraaid, zelf hebben we ook nog foto's hiervan, die staan ff op een andere hardeschijf. Geeft wel duidelijk de bedoeling aan.

Deze week is ook nog de kweekbak afgekomen. BP, opnieuw zich niet aan de afspraken houdende, vond dat ie maar een mooi sierrandje rondom de bak moest maken. In plaats van de heg te knippen en het puin op te ruimen. Vol trots kwam ie ons in de avond vertellen dat ie iets erg moois had gemaakt. Ik zie dan in de eerste instantie de weer eens verloren uren, en bedenk dat volgende week onze laatste verbouwweek is voordat we alles spic en span moeten maken voor de groep kinderen van augustus. De volgende dag maakt hij het weer goed door in een keer de hele heg te knippen en daarna het puin zoveel mogelijk te verspreiden volgens plan. De contouren zullen al doende wel een keer veranderen, net als het terras toen bleek dat dit te klein, of beter te ondiep zou worden.

APPLE

Afgelopen donderdag de apple opgehaald in Nancy. Even gelunched in een lunchroom in het park. Vijftig euries armer en een ervaring rijker over het repas midi gingen we nog ff lang Ikea in Metz, spullen halen, en tenslotte vlogen we nog even Brico Depot binnen om een douche en toilet voor het winter atelier te halen. Na 400 km knarren zegen we neer op ons balkonnetje om opnieuw van het uitzicht te genieten.
Goed, de Apple. Er komt steeds meer naar buiten over de "onfeilbare" apple. Het feit dat een CD drive kapot gaat bij een low power wordt nog steeds als extreem zeldzaam gezien door de heren van Apple zelf, maar op het internet zijn meerdere klachten hierover te vinden. Als extra zugabe hebben ze wel ff het bovenblad van de machine vervangen (garantie) en ziet de machine er weer piekfijn uit. De randen van het bovenblad braken spontaan af. Kwaliteitje meneer! Afijn, het ding moet dan ook nog een paar jaar mee voordat ie het museum in kan. In ieder geval zijn alle data nog beschikbaar, dus da's wel een opluchting.

BOEKINGEN

'sAvonds even de boekingen verwerkt in het spreadsheet en de afzeggingen weer van het totaal afgetrokken. We blijven maar rond die 500 bednachten hangen. Natuurlijk is dat geen slecht resultaat voor een tweede seizoen maar toch lijkt dat wel een soort glazen plafond waar we doorheen moeten. Meteen na verwerking van de boekingen een kopietje naar Fannie gemaild, hebben we ook op een remote site een backupje.

Het is een lang verhaal geworden, maar erg veel tijd om tussendoor te bloggen is er even niet. Zijn we weer op de hoogte.

Merde

Iedere keer als nieuwe gasten binnenkomen vragen ze of Floppy kan praten. Ja zeg ik dan in het nederlands. Maar ben nu dan maar een programma gestart om geheel analoog aan de kapitein van Kuifje de duif woorden als "Merde" en "Calecon" te leren, in de stijl van het land za'k maar zeggen. Het zal wel een paar weken duren voordat de bird in de gaten heeft dat hem iets geleerd wordt maar dat mag de pret niet drukken als men ineens duidelijk "MERDE" hoort roepen, zonder gene en uit volle borst! Dat wordt lachen! Om dan de gezichten van de fransjes te zien. Totaal onstelt van een dergelijk krachtterm, en wel in het frans. Een hollandse parrot nog wel.

GASTEN

De afgelopen twee weken zijn helleweken geweest. Bloedheet en twee keer per dag een warme maaltijd koken voor de vier mensen die in Vauvillers de monumentale trap aan het bouwen waren. Ja, ze genoten met volle teugen van onze kookkunsten, maar dat is dan wel stevig aanpoten geblazen. Tijd voor andere dingen heb je dan eigenlijk niet. En toch nog ff verbouwen om met alle macht het appartement af te krijgen. Het waren zeer prettige mensen waarmee leuk te praten viel. Toen ze afgelopen vrijdag vertrokken ging dat wel met enig balen gepaard. Zovan, dit eten en slapen krijgen we nooit meer terug. Voor hen was dat dubbel verwennen want de baas betaalde. Voor ons prima want het was wel extra omzet. En als je dan dankbare eters hebt is het harde werken ervoor niet zo erg.

ZWEMBAD

De vloer van het zwembad was natuurlijk niet vlak genoeg. BP wil maar niet luisteren naar aanwijzigen om de handel af te schrapen met een regel. Gevolg: de handel leek op het himalaya gebergte, de mix van zand en cement was verkeerd, dan de hoeveelheid water te weinig. En ik kon zeggen wat ik wilde maar de heren trokken zich er eigenlijk niets van aan. Kwamen ze verbazingwekkend genoeg cement te kort, dus ik maar weer bijhalen, de leverancier stomverbaasd gaf dan eindelijk aan wat de mengverhouding moest zijn en dat het inderdaad als een dikke soep gegoten moest worden. Met die opmerking ging ik dan maar weer de strijd in. En verdomd eindelijk kwam de boodschap door. Maar te laat. Baalde ik al als een stekker van BP die dag was het wel een eindpunt. En gaat hij dit soort dingen niet meer doen. Was ie nog verontwaardigd ook, dat ik maar met kritiek kwam. Alles was toch goed? Nou niet echt! Als je als een kip zonder kop dingen doet dan is je opdrachtgever een keer zo over de rooie dat het einde opdracht is. Was ie ook weer verbaasd over. Afijn herhaling van zetten. Dus hij gaat het ruwe werk nog doen en de rest moet ie van afblijven zij ik hem omdat ik eigenlijk alles over moest doen wat hij in zijn fikken kreeg, en maakt niets af. Afwerking is geen dng voor meneer. Net alsof ie dat express deed. En kijk je naar iets dat ie voor zich zelf heeft gemaakt dan kan het ineens wel precies. Conclusie is duidelijk, hij zit gewoon opzettelijk te klooien.
Maar als je dan een dag op zijn vingers blijft kijken, elke klus in stukken hakt en hij bij iedere stap weer bij me moet komen dan gaan de dingen ineens wel goed. Wonderbaarlijk. Net alsof je ze iedere keer een zetje moet geven om aan de gang te blijven.
Afijn, de leverancier kwam kijken en die zou het gedoe wel herstellen. Dat was lachen want die was erg creatief om in de laatst gegoten soep overeind te kunnen blijven.

Hij schroefde zijn sandalen op een plank vast en hoppa, de soep in met die handel. En verrek het werkte ook nog.
Een dag later kwam ie de himalaya terugbrengen tot een polderlandschap.

En dat is aardig gelukt zo te zien. Afijn volgende week de polystyreenblokken erop zetten. Is ook weer spannend hoe dat gaat.

WEEKEINDE
Denk je, eindelijk weekeinde, Nou hier dus niet. Als troostprijs 20 mensen over de vloer in het weekeinde. Het nieuwe appartement zat dus ook vol. Moesten we zelfs mensen bij de buren onderbrengen, nou ja zeg!
Afijn de volgende dag nokten de meesten rond 10 uur af maar bleven er toch een paar plakken. Daarna heb je nog maar 5 uur de tijd het totale B&B af te breken om geschikt te maken voor de Gite. Het hele huis is verhuurd. Wij trekken ons dan terug op ons appartement, is dan de bedoeling. Maar eerst moet je al je apparaten, voorraad, persoonlijke zaken, de keuken uitruimen, dingen uit de gang en lobby weghalen, alle kamers schoonmaken, nieuw beddegoed erop, dat van de vorige nacht wassen etc etc. We liepen beiden als een roedel otters te zweten. Kiepten glas prikwater na glas achter over maar het hielp allemaal niets. Merde. Zoiets is niet leuk meer, riep Fannie. En gelijk heeft ze. Natuurlijk wordt je dan kortaf tegen elkaar. En dat maakt het nog minder leuk. Gelukkig kwamen de gasten ietsjes later dan geplanned en hadden we enig respijt. Stieken haalt Fannie nog het een en ander uit de keuken weg en daarmee kunnen we het dan wel weer een weekje redden. Voordeel is dat bij de volgende groep het ergste werk dan al gedaan is. Ook al moet je natuurlijk het hele huis dan weer gereed maken.

HITTE
Het is wel bloedheed, en dan bedoel ik dat ons weerstation 48 graden aan blijft geven, terwijl het al 20:00 is! Het appartement is nog niet geheel afgesloten van de buitenwereld en wordt dan ook smoorheet: 34 graden.

ROTTE APPLE

Er zijn mensen die heulen met Apple computers, er zijn er die dat maar niets vinden en er zijn er die eigenlijk alle apparaten OK vinden zolang ze maar doen waar de hard en software voor gemaakt is. En op het gevaar af van een lawine van mail. Denk ik het volgende: Apple blinkt uit in een totaal verkeerde architectuur. Namelijk hoe bestaat het dat je machine crashed als je battery power low op een schermpje krijgt. En dan blijkt de CD kapot te zijn en dat daardoor je machine niet wil starten. Wat zal het mij een zorg wezen dat de CD drive kapot is, dat is te repareren, maar mag dan wel alsjeblieft mijn systeem doorstarten ja! Je denkt dan meteen het ergste: harddisk kapot. Want alleen dan zou ik kunnen accepteren dan een systeem niet meer start. En dan nog wil ik een signaal krijgen van het hardware systeempje dat een onderdeel kapot is. Micky Soft Windows werkt zich daar keurig omheen, kudo voor een anders net zo verrot systeem.
Of hoe kan het dat je harde schijf naar zijn grootje gaat na een update van het OS. In beide gevallen kost het je een kapitaal om de onderdelen die via een postorderbedrijf niet boven de 60 euries uitkomen dan ineens 200 euries per stuk moeten kosten. Een Hitachi CD kost nog geen 29 euro, kosten vervanging door Apple van exact hetzelfde ding 140. Rechtvaardiging? Zal wel marketing zijn omdat het in een Apple zit? Riemensnijders zijn het. Overigens werde ndeze twee incidenten keihard door het Apple hulpcenter ontkent dat dat ook maar mogelijk was. Natuurlijk brachten de fora andere berichten, en de man moest dan toch wel toegeven dat zijn officiele bewering misschien niet de lading dekte. Beuh! Dat soort gedrag ontmoet je altijd als er wat te verbergen is, dus apple heeft wat te verbergen. Net zo wat van de week op een forum gepubliceerd werd: een gigantisch lek in het "waterdichte" Apple OS. Ach en wat iedereen al lang wist werd nu dus officieel door deze pub.

Werk ik met een aantal OS-en: Wintel, APptel, Linux en af en toe nog wat exotisch. Maar als ik puntjes ga tellen verliest apple het echt op stabiliteit, duurzaamheid en snelheid van een Wintel doos. Vooral duurzaamheid, de randen van mijn macboekje brokken gewoon af! Dan ben ik misschien geen doorsnee gebruiker omdat ik vind dat een machine tot het uiterste belast moet worden omdat het daarvoor gemaakt is: tekstverwerker, grafische dingetjes (foto's, film en ontwerpen), torrents, geluid, online radio, spretsjietje, browsers - meestal meerdere- en dergelijke lopen bij mij nu eenmaal  altijd tegelijk. Denk ik dan wat is daar nu zo vreemd aan. Bij een auto moet je toch ook altijd bijna plank gas kunnen geven? Mijn zelfbouw doos "Stille-donder" heeft toch nu toe nog maar een keer een schijf verrot geblazen, terwijl het in een zeer stoffige omgeving staat. OK af en toe stof wegblazen uit de doos is natuurlijk geen overbodige luxe maar dan nog. Bij een wintel doos heb je tenminste geen speciaal gereedschap nodig om iets te vervangen.

BP

Vanmiddag ben ik los gegaan tegen BP. En hem de oren gewassen over de kwaliteit van zijn werk.Ver en ver beneden de maat, en dan houd ik me in. Schamper haalt hij vervolgens zijn schouders op en begint dan, na mijn vraag over wat ie deze morgen heeft gedaan, onverstaanbaar te brabbelen. Meestal een teken dat ie niet verstaan wil worden en heeft ie meestal ook nog iets te verdoezelen. Nadat ik hem gevraagd heb wat beter te articuleren komt er ee nmega vaag verhaal over stopcontakten en plinten verven.
Reageer ik vervolgens dat dat voor een morgen werken toch wel erg weinig is en dat ie voornamelijk bezig is geweest zijn eigen fouten te herstellen. Dan bindt ie in en biedt aan een aantal uren in te leveren. Mijn onvrede is blijkbaar eindelijk tot hem doorgedrongen.
OK De muur op het balkon is verpest, mag ie op eigen kosten ook gaan herstellen. Fannie zegt dat dat blijkbaar het enige is waar ie gevoelig voor is: zijn uren. Als dat dan werkt, vind ik het prima. Maar wat zit die man te klooien de laatste twee weken. Het fijnere afwerken is blijkbaar iets dat hem op de zenuwen werkt.
Van het zwembad is het gat nu klaar en de toute venant (gravel) en gravier (grind) ligt nu de basis te vormen van de bodem die maandag gegoten gaat worden. Met die hitte zal het een hele klus worden.

Ondertussen nog ff naar St' Loup gescheurd en de laatste elementen voor de muren opgehaald. Laat toch weinig los over de constructie die gast. Nou ja moet hem maandag eens flink uithoren. Doet ook nogal gemakkelijk over de trap, moeten wij agglo's verzorgen, dacht ik dus niet, heeft ie het over de afvalstukken van de styreen blokken. Maar als het goed gaat blijft er helemaal geen afval over! Dus daar hebben we meteen al een puntje. Eens ff de offerte hierbij pakken.

GASTEN

Deze week waren er vier fransjes die bij de kerk in Vauvillers de trappen en zo aan het maken zijn. Een aantal enorme blokken beton vormen de zijkanten en dan nog de traptreden. Zouden ze in een week mee klaar moeten zijn. Maar de richtapparatuur gooide roet in het eten en lopen ze nu achter.
Hun baas had het logies hier geregeld en wilde wel eens zien wat hier zoal te schaften viel. En hoe de kamers er uit zagen. Niets dan lof overigens. En tevreden buikriem losser makend stapte hij weer op. De jongens zelf voelen zich hier net op vakantie volgens eigen zeggen. Ze worden dan ook helemaal in de watten gelegd door Fannie en mij. Ze zitten vol pension hier, en dat is pezen voor ons. Nauwelijks tijd voor jezelf en alsmaar met de maaltijden bezig. Maar daar zijn de heren dan ook meer dan tevreden over. Tsja wat wil je dan ook met een keukenprinses als Fannie. Afijn we hebben weer eens wat uit zitten te proberen.
Natuurlijk hebben we rondgevraagd wat hier zoal verstaan wordt onder een "repas de midi": een lunch. Nou ja evenzovele vragen even zovele verschillende antwoorden. Wie het juiste antwoord heeft mag 't zeggen.
We hielden het dan ook maar op het "gewogen" midden aan. En bakten daar ons eigen idee van een repas de midi van
Een lunch in LDF is sowieso iets anders dan een broodje kaas en een slok koffie. Hier wordt een complete maaltijd verorbert. Voorgerecht, hoofdgerecht en een nagerecht. Flesje wijn erbij en koffie en of stukkie kaas na. Altijd een stokbrood op tafel. Voor ons is het een primeur, lunches te maken, en het vergde enig onderzoek en uitproberen. Wat lustten de heren nu wel en niet, en zaten we wel goed met ons idee over de franse lunch. Eigenlijk een "plat du jour" maar dan wel een beetje opgetut. We willen graag naam maken met onze keuken en gastvrijheid. Ook al omdat deze mensen weer kwamen op aanbeveling van de vorige ploeg wegwerkers. Vol genoegen lieten ze dan ook hun kamers zien aan de bezoekende chef. Die ook mee-at, chekkie chekkie of alles wel OK was?
Maar goed, al uitproberend bleek dat de een absoluut geen voorgerecht at, en groente was eigenlijk ook al een probleem. Een ander had liever geen bonen. Maar die rijstkoekjes en het knoflookbrood mocht elke maaltijd wel. De Rose de Bordeaux, daar lustten ze wel pap van, maar ja met een flinke slok op achter je kiezen is het bij deze temps nogal ongemakkelijk werken. We hielden het maar bij een enkele fles, mooi aan de veilige kant.
De laatste dagen is het snikheet namelijk - vanmiddag in de zon volgens ons station: 50 graden! Volgens de meteo 37. Lekker warm dus.
OK eten.Voorzichtig laveerden we tussen wat is acceptabel en de gast verwennen, samen met ons idee over lunches. Na een paar keer raakten we ingeschoten en kregen we de slag ervan te pakken. Veel was voor hen vreemd. Tsja twee koks die er vrolijk op los experimenteren, wat wil je dan. En omdat twee kapteins op een schip niet lukt maakten we al snel de afspraak: ik zei de gek de entrees en de toetjes en Fannie de hoofdschotel, of andersom. Dat werkte geweldig.
Toetjes! Wat je al niet kunt doen met creme fraiche, fromage blanc, mirakels.
Probeer dit maar eens:

een paar eetlepels creme fraiche, een zakje vanille suiker, een eetlepel kalua (koffie likeur - zelf gemaakt van overgebleven koffie en witte rum) , een eetlepel chocoladesaus of gesmolten chocolade, een eetlepel honing een eetlepel room. Goed mixen.
Mik een beetje ervan over een paar ijsballen (combo vanille / chocolade is het beste) en je hebt een toetje dat je verhemelte kittelt en naar veeeel meer smaakt.

Of deze:

schil met een mes sinaasappels - aan fijne stukjes snijden (dwars over de partjes heen), pel een paar bananen hak in plakjes, snij een appel aan gort, en wat verder in je fruitmand ligt. Voeg toe een paar eetlepels honing, een klokje port of zoete rosee, en knijp een halve citroen tot moes boven het mengel. Rietsuiker (geen gewone basterd suiker!) naar smaak toevoegen. Geheel een uurtje laten trekken in de koelkast. Nog een keer goed mengen en serveren met een toefje van fromage blanc (soort kwark) dat op smaak is gebracht met wat room en suiker (of honing) om de zuurte iets minder te maken, niet te zoet maken anders verlies je het contrast tussen de kwark en de vruchten.

Fannie kookte natuurlijk gewoonte getrouw de sterren van de hemel.

Waarderende geluiden over het eten en logies klonken dan al snel en haal je opgelucht adem. Blijkbaar zitten we goed. Nu nog een beetje de voorbereiding stroomlijnen, de kostprijs in de gaten blijven houden en knallen maar.
Het is keihard werken twee maaltijden per dag, kamers schoonmaken, verbouwen en dan ook de gasten nog een beetje entertainen.
Vanmiddag een beetje zitten uitblazen op het platje in de nog steeds snikhete schaduw. Volgende week komen ze weer en kan het feest opnieuw beginnen.
Enne, zo'n BBQ aan het einde van de week, voor iedereen makkelijk, snel klaar en wordt ook erg gewaardeerd. Die houden we er beslist in.

Zaterdag hebben we een full house, Fannie als een gek de kamers klaargemaakt, en ikke BBQ voorbereid, zwoegen is dat weer. Maar als dan de temperatuur daalt, de wijn vloeit en de verhalen komen. Of de wereld problemen besproken gaan worden. Dan hebben we het allemaal behoorlijk naar de zin. Het is echt hard werken bij een vol huis, maar ook genieten als je met je gasten op het balkonnentje zit en van het vernieuwde uitzicht kan genieten.

GAT

Het is hardstikke goede grond zegt de uitgravert, wellicht wil iemand de uitgegraven grond nog wel kopen ook zei ie. Dat wordt dan lachen. Een derde van het gat zit er in, vandaag de rest. Dan wordt maandag de vloer gegoten en kan het feest beginnen. Gaat allemaal wel soepeler dan ik vreesde.

Of toch niet?

VERGUNNING
Zei de leverancier, och het is een stempelstuk door de burgemeester, blijkt dat formuliertje toch nog even naar Lure via de burelen van een aantal bureau vandalen te moeten gaan, dan langs de commissie voor bouwzaken - "architect de france", omdat het binnen een cirkel ligt van 500 meter van een monument. Zelfs voor een boom kappen moet je dat nog doen in dat geval. Hoelang dat gaat duren? Ach een maand of twee zegt de gemeente secretaresse. En natuurlijk zei de verkopert van alles om het spul maar te slijten, voegt ze daaraan toe. Awel, mijn vorige ervaring met een vergunning vertelt me dat het wel eens meer dan 13 weken kan duren.
Zegt zij weer, er is geen enkel argument waarom het zwembad niet gezet kan worden, als het nu een raam was dat uitkeek op uw buren of zo, ja dan zou het een probleem worden. Maar ik kan, zegt ze, geen enkele reden van bezwaar bedenken. Mijn buren hebben ook zwembaden zeg ik dan. Knikt ze wijs en zegt dan, ach begint u maar gewoon, want voor zoiets... het zal allemaal wel loslopen. Zijdelings werd er nog ff geoppert dat het ook wel eens langer kon gaan duren vanwege de vakanties. Komt die vergunning na september af. Nou dat wordt echt iets als mosterd na de maaltijd want we gaan dat zwembad er gewoon inrammen. Overigens meen ik me te herinneren als de vergunning niet is verleend binnen deze wettelijke termijn van 13 weken er gewoon begonnen mag worden, toch ff dubbelchecken.

BALKONNETJE
Om de zinnen te verzetten en even uit het appartement te zijn, zijn we aan een paar klusjes van het balkon begonnen. Fannie wilde de trap verder hebben lopen dan eerst. Dus da's gedaan. De cementvoorraad raakte op dus helemaal afwerken ging niet meer. Vrijdag komt er nieuwe voorraad. Nu zijn ze de muur nog verder aan het uit bikken en weer gevoegd. Wat zakken kant en klare specie gehaald. En dat is ook weer klaar. Behalve het onderhoud aan het balkonhek is dit voorlopig het laatste voor het balkon.
De trap is in ieder geval wat ruimer geworden en we vinden de trap ook een stuk eleganter nu. Nog de handel verder afwerken, voegen. Daarna de rubberen tegels bijsnijden en het is weer perfect.

Gaan we nu BBQ-en.