Keuken

De poseur (keukensteller) kwam mooi op tijd. Een klein erg vriendelijk manneke met een groene alpino pet op. Dat zie je niet vaak meer. En dat ging in heel rap frans waar ik met enige moeite kon uitmaken wat ie wilde. En zoef aan het werk. Maar je moet ze in de gaten houden. Op de tekening stond het natuurlijk weer iets anders aangegeven dan wat hij mee had gekregen. En natuurlijk weer tekort. Als ik niet had ingegrepen hadden we een onmogelijk geval van een werkblad gekregen. OK nog te laag, want het zou op 92cm komen of zo. (hoeiii, hoor Fannie al weer tekeer gaan). Maar na enig heen en weer gezever met de verkoop kwam de poseur met een oplossing. Zoiets van dan zaag ik aan het einde een stuk van de andere plank af en lijm dat vast. Omdat dat niet zo'n geweldig idee was, liet ik hem zien wat er in de vorige keuken met die oplossing gebeurd was, en dat was ook niet best. Oh nee, zo komt dat beslist niet. Enigszins gerustgesteld, maar je moet blijven opletten, liepen we weer naar boven.

En weer... Het deel van het werkblad dat de kamer insteekt is krom, shit, scheisse, merde! OK slechts een milimeter of 10, maar toch weer balen. En als klap op de vuurpijl omdat nu alles omhoog moest om het blad OP het muurtje van het trapgat te kunnen liggen, zoals afgesproken was, EN op tekening staat, hebben we nu een spleet van een cm onder de hoofdboorden zitten. Dat sluit dus niet aan met de grond.  

PROBLEEM

Kunnen ze potjandoen dan ook werkelijk niks in dit land! En erger nog je moet altijd alles meteen betalen, dus heb je geen stok meer om mee te slaan. Je bent aan de goden geleverd. We gaan dus als het klaar is op zijn "frans" tekeer tegen de verkoop, hopelijk kan ik me dan voldoende opfokken om dat er dan vloeiend uit te kunnen gooien.


update: zit me net te bedenken: die spleet kunnen we met een mooi stukje RVS opvullen



LEVERANCIERS
Het zijn bandieten.
Het is misschien teveel gevraagd, maar je zou bij aanlevering alles moeten keuren, meten, wegen, kontrole op beschadigingen... dus niet alleen de pakketjes tellen. Vraag me alleen af of ze dat wel zouden toestaan. Want je moet dan wel alles uitpakken. Je krijgt daarom sowieso bijna altijd gemekker over alles wat je hier laat aanleveren. Die pallet klei van vorig jaar, dat was goed spul, echt een uitzondering, zonder mekkeren geleverd. En ik besef daarom wel waarom er zoveel gedoe is met betalen, het is namelijk nooit helemaal perfect of naar wens. De leverancier gooit er vaak met de pet naar, uit pure gemakzucht denk ik, want wie maakt hem wat. Je moet zelfs voor een offerte nog een handtekening zetten, sterker nog zelfs het lulligste papiertje wat met een gesprek te maken heeft moet je een krabbel geven. En dan is het altijd jouw schuld als er wat mis gaat. Goed. Balend en mokkend ga ik dan maar naar de keuken een bakkie doen, zet meteen ook maar voor de voegerts een thermoskan koffie. De vloerverwarming is nog niet helemaal op toeren dus die hebben het frisjes. Een ijzige wind staat op het huis. Er is nog een lange weg te gaan om het behaaglijk te krijgen in die kamer, maar ik ben ook nog niet helemaal klaar.

VOEGEN

Dat voegen van die muur, na bikken en zandstralen begint er werkelijk op te lijken. Vooral na het uitborstelen krijg je structuur in die voeg te zien. Dat voegsel is een mengsel van zand en cement met kleurstof, en nog wat prettige stofjes om alles zoepel te laten gaan. Ze noemen dat goedje "batarde" heb ik me laten vertellen. Zo kant en klaar in een zak te koop, niks moeilijk doen met een betonmolen.

verschil voor en navoegen

Op de foto boven zie je goed het verschil tussen het gezandstraalde deel en het net gevoegde deel.

 nog ff borstelen

 Met het voegen zijn ze op een derde, dus dat gaat redelijk snel. Een deeltje is al opgedroogd en dat kleurt mooi op met die blauwgrijze stenen.

Stofhappen

Dit weekend zou ik de muur zorgvuldig afrossen met een stofzuiger. Nou ik weet niet wat voor soort stofzuiger je er voor nodig zou hebben maar niet zo eentje die we hier hebben, die doet dus helemaal niks. En dat is nog wel een werkplaats, alles zuigert!
Vanochtend ontdekten de heren dat ook met hun zuigding. Een aspirateur noemen ze een stofzuiger in LDF,  komt van aspirer, letterlijk betekent dat inademen. Er zijn nog wel wat meer afleidingen maar goed. Vaak benoemen de fransjes de letterlijke functie van een apparaat om het te duiden. Je weet wel "springende zaag" - scie sauteuse (decouperzaag), "verpulveraar" - pulverisateur (verstuiver). En dat getuigd niet van veel fantasie, of misschien is het sympatieker om te zeggen durf om creatief met de taal te spelen. Maar mijn mening hierover is genoegzaam bekend, je weet wel franse handleidingen zijn nogal wollig.
Afijn, ook hun aspirateur leverde niet echt het gewenste resultaat op. Tsja en toen moesten we een knoop doorhakken. Dan toch maar zandstralen, drongen ze gedrieen aan. En ik vertelde wat er dan ging komen, een heel huis met een dikke vette mist binnenskamers. Nee dank je. En ook nog weer eens de extra kosten, dubbel dank je. Maar natuurlijk ga je uiteindelijk om. De argumenten waren sterk, stenen schoon, voegsel zit beter vast, en het is mooier gevoegd - lekker ouderwetse dikke voegen. Gisteren speelde ik eigenlijk met dezelfde soort argumenten, als ik eerlijk ben. Zonder het goed afnemen van de muur valt het resultaat hoogstwaarschijnlijk erg tegen en blijft het een stofzooi. Zou zonde van al die inspanning en de pecunia worden - zijn. Dus na ampel beraad een zandstralert rukt aan. En jawel hoor, hoe goed je de deuren ook hebt afgeplakt het ultrafijne stof kruipt door alles heen. Mijn schoonmakerij van deze ochtend werd dus weer totaal, helemaal, absoluut, teniet gedaan. In de corridoor was het dikke mist. In de lobby viel het eigenlijk wel mee. Vanavond een hel dun laagje op de eettafels, maar niet zo dik als in de gang. Laat te raden wat de kamers hebben gekregen. Maar goed, morgenochtend werken ze het af en dan kan het grote voegwerk beginnen. En deze jongeman kan dan weer gaan poetsen. Niet mijn favoriete hobby maar daar is nu eenmaal voor gekozen, dus niet jammeren Cornelis.

Naar buiten lopend om een frisse neus te halen kwam een van mannen op me af. Verrassing: de stenen zijn middelgrijs in plaats van zandkleurig. We keken elkaar aan zo van: "wat zeg je me nou?!" Beiden vroegen we ons af wat dat gaat doen met de zandsteenkleurige voegspecie. Balen, eerst morgen maar eens een proef stukkie en dan een beslissing nemen. Wit / Creme zou in alle gevallen beter zijn geweest volgens mij. Maar ja ik ben daar geen deskundige in. Vraag me af wat dat met de lichtval gaat doen. Misschien wordt het er warmer van, of juist niet. Rustiger? Balen, die onzekerheid. In ieder geval heb ik dan mijn gewenste contrast tussen specie en stenen. Elk nadeel hep zijn voordeel volgens de profeet.

INTERNET

Fannie is weer veilig geland in NL, geen complicaties bij de vlucht. Kwam ze in Dubai wel een onbeveiligd Wifi netwerkje op de luchthaven tegen. En waarschuwingen daarvoor. Wat dat wil zeggen vroeg ze, onbeveiligd. Nou dat het afluisteren en dus "fishing" dan wel erg makkelijk wordt gemaakt. Bij het verzenden van je password over het net kan dan iedereen die daarvoor de software van het internet plukt meegenieten. Heb ook maar geen mail gedaan zij ze. Goed getraind he, die dame. Was iedereen maar zo voorzichtig.
Echt het is simpel: bij twijfel niet doen. Als je niet zeker van je zaak bent, gewoon niet doen. Weet je niet wat het doet, nee ook niet nieuwschierig zijn, niet doen. Want daar rekenen de vallenzetters juist op. Het is omverwerpend hoeveel mensen gewoon blind op buttons of email aanhangsels klikken zonder dat ze beseffen dat daarmee een veiligheidsbreuk ontstaat. Of, vraag ik me af, is het gewoon gemakzucht?


ZWEMBAD 2
Gisteren ook met Fannie over de kosten van het zwembad gehad. Schrik! Met alles erop en eraan, zo uit de verschillende katalogi. En zonder shortcuts. Komt het totaal op een debiele prijs die we geen van beiden willen betalen. Dus moeten we driftig op zoek naar goedkopere en of alternatieven. En alternatieven of lagere prijzen werden snel gevonden. Nog steeds zitten we een kleine 4K boven de prijs die we voor ons zwembad in het hoofd hebben. Dat wordt creatief doen, en water bij de wijn. Uiteraard.

Fase1

En dan nadert Fase 1 van dit project bijna zijn einde, nog een douche en penderie te gaan.

Deze week met een mannetje van Scheffer de muur afgebikt van ons nieuwe apartement.

Op deze foto zie je duidelijk de laag leem nog zitten.

Zo'n 50 vierkante meter en tien kruiwagens leem van de muur en uit de voegen, hop is die klus ook weer geklaard. Met zijn tweeen deden we daar toch ff drie volle dagen over. Een continue reutelende compressor, een snerpende pneumatische hamer, en een houweel die alsmaar kleng kleng deed, een kolere kabaal dus. Maar goed dat er oorschelpen bestaan die dat behoorlijk afblokten. We zagen eruit als marsmannetjes die als een paar stof trollen over de stelling langs de muur kropen.

klaar, de eerste 5 strekkende meters

 

De stofwolken walmden om ons heen. Gelukkig had ik een doos stofmaskers gekocht. Maar zelfs met een masker op werd het ademen na een tijdje een beetje moeilijk. Af en toe een moest er een beetje olie in de pneumatische hamer, dat deed wonderen voor het beitelen. Je hoorde dat het ding dan een metalig geluid begon maken en de beitelkracht voelde je afnemen. Opvallend wat een paar oliedruppeltjes dan doen.

PANIEK
Een keer brak er paniek uit, zo van "ik ruik een brandlucht, de compressor, olie!" Mijn reaktie was: huh, geen olievul ding gezien, nooit niet. Maar een ontploffende compressor, daar wil je niet bij in de buurt zijn, echt niet. Stijf geworden van het lang in een positie staan voor het afbikken, kreunde ik naar beneden, zette het apparaat uit en begon het geval nog maar eens goed te bestuderen. Meestal zie je dan wel een doppie of klep zitten waar je van die olie in kunt peuren. Niets te zien, en eigenlijk had ik er ook niet erg veel trek van alles er vanaf te moeten schroeven om te kijken of dat onder die beschermkap zou zitten. Nou ja en handleidingen zijn eigenlijk voor randdebielen. Daar heb ik nu eenmaal niets mee, een uit het Chinees vertaalde handleiding blijft Chinees, nietwaar? Tot mijn oog op een etiket aan de buitenkant van de kap viel: "sans l'huile" (zonder olie). een miliseconde later werd de startknop weer ingeklopt en hoppa draaien maar. Opluchting ook.

cement weggehakt

KLEI SPUL
En als je nu denkt dat dat klei spul er makkelijk afging, nou neuh. Nog vreemder was dat het spul naar boven toe (4.5 meter) steeds harder werd, en op sommige plekken had een vorige bricoleur de dimanche (prutser) puur cement tegen de muur gekwakt. Dan moest je grof geweld gebruiken en de 1500 watt beukhamer er op zetten, en dan nog leek het alsof er niet doorheen te komen viel. Sommige zaken zijn hier op de eeuwigheid gemaakt, maar waar een wil is is een weg en dan beuk je achterlangs een weggetje door die zooi heen, zo pelde je als het ware het cement eraf.
Als ik dat allemaal alleen had moeten doen zou ik denk ik wel twee weken bezig zijn geweest. Zou op zich geen echt probleem zijn geweest ware het niet dat de keuken volgende week geplaatst moet worden. En deze week ook de ramen voor het gasten apartement geplaatst zouden worden. Zo viel alles even te snel samen door verschuivingen in planningen en levertijdstippen die naar elkaar toe schoven.

KEUKEN
Lig je lekker vanuit de gloeiend hete douche ff van de weldaad te genieten luisterend naar een youtube muziek flim, snerpt opeens die telefoon. Daar schrik je wel van dan. Schermpje loeren, geen secret of onderdrukt nummer, maar een 06. Die neem ik dan maar aan. Klinkt het behoorlijk geborneerd, morgenochtend om negen uur leveren wij de keuken aan. Zo van "en durf daar maar eens wat tegen te zeggen". Het duiveltje in me wordt dan meteen heel wakker, en begint pesterig te vragen om negen uur precies? Ja zo tegen negenen aan. OK zeg ik maar dan wel om 9 uur want ik moet ook nog boodschappen doen en zo.
En niet te geloven de volgende morgen precies om 9 uur reed er een vrachtwagentje voor. Bestaan er toch nog wonderen in la douce France!
En weer een zak met geld down the drain, in LDF gaat het ook meestal boter bij de vis. Gezien het betaalgedrag en gezeik achteraf met de gemiddelde fransjes is dit een van de betere oplossingen. En geloof het of niet maar het werkt. Dat wordt ondersteund door het overigens falende banksysteem, maar dat terzijde. Er bestaan namelijk nog cheques. Shit het chequeboekje! Jachterig ga je dan op zoek naar het ding, waar laat ik dat toch telkens denk je dan. Gevonden. Merkwaardig genoeg, bij het uitschrijven van een cheque, voelt het voor mij iedere keer weer aan als een ritueel uit de jaren 70. Altijd wordt je door de tegenpartij scherp in de gaten gehouden of alles er wel juist op komt te staan en 2009 moet echt wel 2010 zijn, klinkt het dan. Moet ook altijd goed nadenken over bedragen waar 80 en 70 enzo inzitten, het klinkt als 4x20 (quatre vingt) of 60 en 10 (soixante dix = 70). De aantal keren dat ik me hierin verpielde heeft de bank denk ik wel een extra chequebookje gekost ;=) \
Afijn een krabbel eronder, omvouwen en afscheuren, en met een nonchalant gebaar biedt je de tegenpartij de cheque dan aan die met een net zo nonchalant gebaar deze accepteert. Zo gaat dat.
Over cheques en de cultuur daaromheen kan ik een heel verhaal vertellen, maar dat doe ik wel een ander keertje, of ook niet. Volstaan doe ik ermee dat het een achterlijk systeem is, overgevoelig voor fraude.

plek waar de nieuwe keuken moet komen

Maandag wordt de muur weer gevoegd, dinsdag kan ik dan tekeer gaan voor de schoorsteen ombouw, de stekkerdozen en de afvoer.

En zo vullen zich hier de dagen.

GASTEN APARTEMENT
Projectmatig gezien hoort het gasten apartement (begane grond) niet tot fase 1, maar we hebben gemeend dit naar voren te moeten trekken om het verhuur assortiment te vergroten.

oude deur

nieuwe deur geplaatst

 

oude situatie raam

 

veredelde sloopwerk raam

Status: de oude stalvloer is er al half uit, de ramen zijn uitgebroken, de deur is geplaatst (wachtende op de twee ramen), en een onwerpschets is gemaakt.
Nu de calculatie nog. De planning is om in februari de vloer helemaaI klaar te hebben. En er is een steeds sterkere neiging om dat van beton te doen. Vereist wel meer voorbereiding maar dan heb je snel een stabiele werkvloer.
Bij een vloer van 15-20 cm dik beton van 4.5 x 13.5 meter is dat zo'n beetje 12 kuub. Eens kijken wat men daarvoor durft te vragen.
En volgens mij is dat goedkoper dan een vloer met vloerbalken en vloerdelen. Ook al is een houtenvloer wel mooier maar is heel veel meer werk. Hoewel dat effect kan ook met een soort of parket op de betonnen vloer bereikt worden. Parket is niet zo duur hier, maar ja een prettige aanbieding voor bijna 60 vierkante metertjes ligt ook niet zo voor het oprapen.

zwembad

Kijk toch nog effectief als je om 0200 wakker wordt en dan rechtovereind in je bed zit. Dan maar een schets van het zembad gefabriekt, moet toch ook voor de vergunning.

Die plan is om in juni een zwembad te realiseren. Niet zo'n plastic geval waar je na een paar jaar de scheuren en zo in ziet komen na een beetje intensief gebruik maar een degelijk betonnen ding. Met zonne boiler als verwarming en water uit onze bron. Althans de afwatering ervan loopt over ons terrein, dus gratis water.

Hoeft ook weer niet erg diep te zijn en niet zo groot maar groot genoeg om een paar slagen te kunnen doen. Zuivering gebeurd door steeds vers water uit de bron te halen, met natuurijk een filter in de retourleiding anders vervuilt de zonnecollector.

 

De idee is het geval half in de grond te graven en met wat er van grond uitkomt een wal te maken rondom. Om de bak heen een soort terras van hout en klaar is uw kunstgebit. Vloertje laten gieten en de muren opmetselen van betonsteen. Plenty insolatie er omheen lijkt me ook een goed idee. Dan graszoden eromheen en we kunnen deze zomer afkoelen in een zwembadje.

Nu schijnt er ergens een regenwaterafvoer te lopen het weiland in, maar waar precies mag joost weten. Grote zoektocht naar de afvoer regenwater doet!

Regeltjes regeltjes, de fransjes zijn er gek op. Moet er ook nog een verzuip alarm in en een soort of hek eromheen. Als klap op de vuurpijl een soort toegangspoortje waarop een dubbele handgreep moet zitten die 120 cm uit elkaar zit. Een paar jaar geleden schijnt een kind van een of andere politieke bobo verzopen te zijn en sindsdien is dit zwembaden gedoe met een lawine van regeltjes overgoten. Nu mag je wel zonder vergunning een soort bovengrondse bak op je terrein zetten, net of kinderen daar niet in kunnen verzuipen, maar goed. Lacune in de wet blijkt dat te zijn.

JE-DOET-IS-WAT

De wereld is echt klein geworden en sommige situaties zijn echt bizar. Zoals dus Skype kan creeren. Dat is een van mijn favoriete bezigheden geworden. Je hebt contact met de rest van de wereld voor een paar centen, letterlijk. Via skype kun je conference calls opzetten voor nop. Je knoopt via de call optie gewoon de on-line zijnde mensen aan elkaar, ok video is dan weg maar dat komt ook nog wel een keertje goed. Dus zit, ok, OK, lig, ik met de Portlanders te kletsen in hun nieuwe hobbykamer, zie ik dat Fannie ook online is gekomen. Die is op het moment in Bangladesh. Dus ff zoekend hoe het ook al weer moest Bangladesh ook bijgeschakelt. Merkt Marion op: "weird, Fannie gaat naar het ontbijt, wij gaan zometeen dineren en Cornelis moest eigenlijk allang pitten." Geeft inderdaad een merkwaardig gevoel. Drie ver uitelkaar liggende landen,  iedereen kwebbelt lekker door elkaar heen, en tijdverlies is nauwelijks merkbaar. Een normaal telefoongesprek zou niet mogelijk zijn op die manier.
Nieuwschierig geworden hoeveel kilometertjes daar tussen zitten, ff gekeken op een handig site-je hiervoor. Er zit 11672 km tussen. Via Parijs is dat bijna een rechte lijn. Grappig.
Maar Fannie moet zoef zoef naar die ontbijt om zometeen op de trein te stappen en elf uur later weer in een gat in de aarde aan te komen. Leuke job. ;8)

HAITI

Natuurlijk komt de ellende in Haiti bovendrijven. De vraag van Marion was of ons huisje daar nog staat. Fannie schampert: het was niet al te stevig... En uiteraard heb ik daar ff op zitten fietsen via Google Earth. De inham waar ons huis zou moeten staan vind je snel genoeg. Maar er is geen spoor meer van de pier, het visserijcentrum en ons huis te zien. De orkanen van de afgelopen jaren zullen daar wel mee afgerekend hebben. Als het geval al niet gesloopt is door de inboorlingen voor de bouwmaterialen. Want de aarbeving zal daar niet echt gevoeld zijn op die afstand, anders dan een lichte bibber.
Het is een tik die je overhoud als je in zo'n land geleefd hebt. Maar je blijft via het nieuws Haiti een beetje volgen. De afgelopen jaren zag je de puinhoop alleen maar groter worden, de "opgelegde" ontwikkelingshulp droeg ook niet echt bij aan het zelfhelp principe (help u zelf, met een beetje van ons...) Ook de natuur hielp daarbij een stevig maar desastreus handje. Maar om met al die hulp die er gekomen is, er meer dan 6 jaar over doen je te herstellen van een orkaan is iets waar je sowieso dan grote vraagtekens bij moet zetten. Corruptie, strijkstok, criminaliteit zijn dan zo wat woorden die boven komen drijven. En ook nu hoor je weer van gewapende bendes die van de situatie profiteren. Plunderen is voor iemand die geen drop drinkbaar water en geen kruimel brood heeft een vrij normaal verschijnsel, je familie moet eten nietwaar. En dan haal je het daar vandaan waar het ligt. Maar om nu met een groepje iemand in elkaar te gaan slaan om een doos met schoenen, of een zak met kleren, gaat me te ver. Dat is bij de beesten af.
Dus je vraagt je dan af hoe jij het zou aanpakken. Niet dat plunderen, maar hoe zou je dit land weer op de been willen krijgen. Die vraag werd ook door Marion gesteld, die hadden ons Haitiaans avontuur natuurlijk ook meegekregen. Toevallig denk ik dan, hoe wrang het ook klinkt, dit is wel een geweldige kans voor Haiti om orde op zaken te stellen. Het gros van de ambtenaren is de pijp uit, de infrastructuur ligt totaal in de puin, wijken liggen plat, en de belangrijkste gebouwen als ziekenhuizen idem. Gebouwen met meer dan een verdieping, die in de shokwave van de beving lagen, zijn als een blaasbalg in elkaar geschoven. Hotels, flats, torens, you name it. Via youtube, BBC, France2 circuleren er tientallen videootjes, sites staan bol van de trieste verhalen. En een beetje de sensatie wegfilterend ontstaat er het beeld van totale ontreddering. Worden die gasten nog boos ook op de rest van de wereld, EISEND, jawel, dat de hulp nu wel erg snel moet komen, gaan ze lijken opstapelen als barikades, uit protest! Je zou ze in quarantaine moeten stoppen en laten verrekken. Waar halen ze het vandaan? Nou daar kan ik kort over zijn. Al die hulp van de afgelopen decennia is gewoon in een zwart gat verdwenen. Voornamelijk in dat gat van de <1% van de bevolking die het daar voor het zeggen heeft Uit mijn geheugen zijn dat maar iets als 8 families die 80-90% van alle resources daar in handen heeft. Die wonen en werken echt niet meer in Haiti. Al die hulp hebben van de Haitianen een lui volk gemaakt, er is een bedelaars cultuur ontstaan. Als je altijd alles maar krijgt, is er geen echte drang meer om iets uit je zelf te gaan doen. Vooral op het platteland, waar wij woonden, is dit effect zeer merkbaar. Dan ontstaan er begrippen als "project blanc" (krijg je zomaar geld van), "prix blanc" (altijd vier keer zoveel als de inheemsen betalen), en alle vreemdelingen worden aangeduidt met de generieke term: "Blanc" (wit). Dat zet het beeld wel neer denk ik.

Maar hoe zou ik dat aanpakken was de vraag?

• Om te beginnen zou je het land onder curatele moeten stellen, alle overheden buiten werking zetten en een soort directoraat opzetten als tijdelijke regering. Een VN enclave?
  
• De hele rataplan nationaliseren, een tijdelijk cooperatief verband opzetten
  
• Omdat de bank ook in elkaar is gestort zou je het geld tijdelijk moeten afschaffen, zodat het waardeloos wordt en de meeste criminaliteit zinloos. 
• Basis gedachte is voedsel voor werk, duw iedereen een schop in zijn handen en puinruimen maar. Iemand die met een wapen rondloopt wordt meteen ontwapend, bij weerstand afknallen.
• Dan wat beschadigd is geheel tegen de vlakte, ongeacht wat daar nog inzit. Maak maar een nieuwe haven met het puin dat er is gevallen. Gewoon een paar dozijn bulldozers met helecopters invliegen en het puin de zee inschuiven. Flora en fauna van de omringende zee is toch al naar de haaien. Begin ter linker zijde en eindig aan de rechterzijde van de stad. Plant meteen daar achteraan op de opengevallen plekken shelters blok per blok.  Herbouw nieuw waar mogelijk. Woningen, hotels etc.
  
• Tegelijkertijd werven van ambtenaren uit alle landen, de VN in charge. Politie en leger 100% vervangen met blauwhelmen, geen aparte legereenheden van andere landen toestaan. Want wat die yankees uitvreten is met geen pen te beschrijven: eerst de amerikanen en dan de rest van het klootjesvolk mogen van de luchthaven gebruik maken. 
  

En dan... kom maar op met dat miljard wat nu aangeboden is door al die landen. Barakken, hopitals, politieburo's, kantoren. En Guantanomo kan dan mooi als nieuwe gevangenis dienen, zijn ze goed in. Zo en dan nu aan het werk iedereen, verplicht puinruimen, lijken verbranden, straten schoonmaken. Distributie centra voor voedsel bij de nieuwe shelters en gaan met die banaan.

apartement 2

In het gasten apartement worden maandag de ramen gezet. De raankozijnen heb ik een stukje uit moeten hakken om meer licht naar binnen te krijgen, scheelt toch weer in de beleving.
Waarschijnlijk maak ik de binnendeuren van draadglas, dan is dat ook weer extra licht. Lang heb ik er over zitten na denken hoe die irichting van het apartement nu moest, met douche en wc enzo. Maar ik denk dat ik wat gevonden heb waarmee en de efficientie van het bouwen gediend is en de hoeveelheid materiaal in de hand gehouden wordt. De vloer zelf ben ik nog niet uit, of beton storten en dan kunst parket er over, of een houten vloer van vloerdelen. In ieder geval geen tegels. Een houten vloer is natuurlijk het mooiste. Maar er zal nog wel een en ander aan rekenwerk aan voorafgaan voordat de beslissing valt. Eerst de rest van de oude stenen vloer slopen en egaliseren. Dan de muren aanhelen en dicht smeren. De buitenmuren isoleren, de oude deurgaten dichtmetselen en dan moet het een paar weken droog worden om het balkon waterdicht te maken voordat het plafond dicht en de vloer gelegd kan worden.
Ziehier de ontwerp schets. Met de indeling kunnen we nog wat schuiven, maar dat hoor ik dan nog wel. Klik op het plaatje voor een grotere pica.

Dan dacht ik erover om naast de kamerdeuren van die glazen blokken te lijmen (licht) . Wie nog meer ideeen heeft of verbetering van die plan dan spitsen we onze oren.

Een van de reden waarom douche, keuken en WC zo op elkaar zitten is omdat de riolering dan geen metro plan (kerstboom) hoeft te worden, en dat geldt ook een beetje voor de warm en koud water leidingen. Als je alles in een kompakt blok kunt houden scheelt dat ook weer meters.

lunchmuziek

Zo af en toe blader ik door een van de grootste video bibliotheken op het internet. Gewoon om na de pulp van de krant, radio en teevee eens te iets anders te zien en luisteren. Heerlijk, genietend van een wijntje achterover te leunen en de klanken van de muziek op je in te laten werken.
Voor bij de lunch, of een avondmaal, je komt bijna niet meer aan eten toe. Maar je moet er van houden, dit soort muziek.

Serenate del Mar - Ana Vidovic - check uit die naam.



Allleen zitten er weer van die kuchjes doorheen, maar life is altijd beter dan zo'n opgepoetste CD. Mijn 2 absolute favorieten in de spaanse gitaar classe zijn echter Recuerdos de la Alhambra  en Asturia. Eenvoudig en toch gecompliceerd zou ik dit willen noemen. Eenvoudig omdat het geen ingewikkelde muziek is en gecompliceerd is het omdat die techniek die je moet hebben om de teruggehouden emotie te kunnen spelen jarenlange speel ervaring en liefde voor het instrument vraagt.. Beiden, Greeniger en Vidovic, hebben die balans goed gevonden volgens mij.

Verpakking

Zit ik tussen de middag ff le monde te lezen met een tragisch artikel over mensen die Francais dachten te zijn na hun naturalisatie, adoptie, recht bij geboorte (uit buitenlandse ouders geboren maar woonachtig in LDF krijg je blijkbaar een frans paspoort op je 18e). Maar nee er schijnt een soort Fransje te bestaan uit de tweede, hoe moet je dat zeggen ja: tweede orde. Als je in die rubriek leest wat die mensen allemaal moeten doorstaan om hun paspoort of ID kaart te verlengen dan rijzen je de haren te berge. Gewoon je NL paspoortje houden dus, want als buitenlander in deze contreien ben je sowiesoeen 4e rangs burger, dus waarom al die moeite als de ellende toch weer iedere keer opnieuw plaatsvindt, toch? Die ellende bestaat uit het opvragen van de geboorteaktes van je ouders, je grootouders en achtergrootouders van beide kanten, talloze keren heen en weer reizen tussen de prefectuur, diverse instanties, papieren, papieren, papieren. En het schijnt dat in iedere provincie weer andere eisen worden gesteld aan het bewijs van je fransjes-schap. Tragische gevallen. Zelfs al had je eerder een frans paspoort of ID kaart, niets mee te maken, gewoon opnieuw beginnen. Pech hebben, mocht je de onzalige gedachte krijgen om dat ook daadwerkelijk te doen. Nu weet je dat de Fransjes gek zijn op papieren en dat de administratie totaal is dolgedraaid en niemand je precies kan vertellen wat je nodig hebt voor 't een of ander, maar dan toch. Natuurlijk weet de gemiddelde buro vandaal het je op het moment supreme precies te vertellen wat er nog mist maar dat mag de pret niet drukken. Volgens een van de schrijvers wordt ook haarfijn de corruptie omschreven die daar plaatsvind: op basis van mijn ancienniteit (dienstjaren) en mijn verdienste als hoofd van... Nou ja dan weet je wel wat er gaat komen. Fransjes reageren panisch op autoriteit. Dus zonder verder dralen kreeg die jongen toch weer een nieuw paspoort.
Waarom ik zo verontwaardigd klink? Simpel. Als je iemand een FR of NL paspoort eenmaal hebt gegeven moet je daarna niet meer zeiken en het nog eens dunnetjes over willen doen. Dan kloppen je procedures gewoon niet om mee te beginnen.

Maar dan ff over die verpakking. En hoe erg je op je tellen moet passen hier. Echt, het is de verpakking die 't m' doet. Een strikje, gekleurd touwtje, of een prikkertje erop, om, of over iets maakt het aangebodene meteen 2x zo duur. Geloof het of niet maar zoiets wordt erg gewaardeerd door een gemiddeld fransje, de aankleding. Ook al slaat het in mijn ogen nergens op.

KRANTEN
Zat ik dus lekker ff tussen de middag dat artikel in le Monde te lezen, zie ik onderaan de pagina van de site een blimp staan: neem een abo op le Monde = goed voor ons ;=) Slechts 17E per maand. Da's dan 12x17=204 flapjes per jaar reken ik ff snel uit en dat zijn vier kamers die je moet verkopen. Voor de gein klik je daar eens op en mijn haren staan van verbazing rechtovereind. Die 17E is - .65 / stuk - voor een studenten abo! Tuurlijk. Voor gewone mensen die ze slijmend connaisseurs (kenners) noemen, en ja je krijgt een of ander kado, komt dat neer op 27/mnd. Een lokkertje dus. En dan heb je een proefabo = zelfs nog goedkoper dan een studenten abo. Klik je iets verder dan verschilt het abo voor maand en driemaanden zege en schrijven 4 euries, voordeliger, ha ha.
Denk je: wat betaal ik daarvoor in de winkel als je ze los koopt. Een Est Republicain kost 1E, een le Monde kost blijkbaar  1.50. Dezelfde blurp, ander naampje erboven.
Bedenk je: hoe vaak zou ik maximaal een krant willen hebben? Komaan ben gul: de vrijdag en zaterdag. Kijk je naar het weekeind abo 9.60 = 1.20 / stuk Voordeel? Nee hoor als je in je vakantie of winter een paar keer geen krant ophaalt bij de buro de tabac dan heb je het er al uit. En je gaat sowieso een maal in de week boodschappen doen, dus die extra peut is ook al over van alles heen te verrekenen. Want met alleen een zaterdagkrant doen we het al jaren en zelfs dat is eigenlijk nog teveel.
Kijk je bij de kleine lettertjes dan zeggen ze bij de ene : afhaalprijs (= winkel) en bij de andere als het voordeel toch wel erg klein wordt: mondiaal (prijs in het buitenland). Die kleine lettertjes doen't hem.

Vraag je je eens af: lees jij elke dag een papieren krant?

Heb ik nog nooit gedaan, zelf in mijn krantenjongenstijd niet. Maar heb je daar die moeite en tijd voor over. Tuurlijk als je een of andere buro vandaal bent wel, uiteraard. Want wie let er nu op je, achter dat raam. Maar dat is slechts 9% van de werkende bevolking. Nee niet lachen...
De internet abo's zijn ook een geweldige klappert voor de verkoper. Het nieuws is slechts een paar dagen eerder op de fora te lezen dan in de krant. En interessant nieuws zie je pas een paar weken later in de krant en diens nieuwssite. Dus waar hebben we het over.
Al met al haal ik mijn nieuws, als ik daar zin in heb, van het internet. Scan gemiddeld een stuk of zes - zeven binnen en buitenlandse online nieuws sites - mega overlap - en dan ben je, in een half uurtje, weer helemaal bij. Afgezien van de pulp die over je heen gestort wordt, geintereseerd? Neuh. Als het echt belangrijk is bellen ze je wel, en rijden de luidsprekerauto's wel in je buurt rond zoals bij de zogenaamde overstroming in de betuwe in 1994.

CONCLUSIE

Het is absoluut onnodig een papieren abo te nemen. Maar als je er een neemt lees eens goed de kleinere lettertjes, en pak een rekenmachine die sowieso op je portable onder de knop zit. Want de verschillen tussen die abo's zijn erg klein. Helemaal als je die vergelijkt met af en toe een krantje voor bij je croissantje, puur uit nostalgie of overdreven romanticisme zeg maar.

Nieuwjaarsreceptie

Dat was dan dat. Wetende dat Fransen zich graag horen praten, en onze burgemeester helemaal, had ik me al op een langdurige sessie voorbereid. Maar als de fransjes zelf beginnen te gapen is het wel erg bar en boos. Verrassend genoeg werd de nieuwjaars speech met slide show en al begeleid. Maar om nu elk hoofd op zo'n slide te moeten benoemen gaat toch wel erg ver. Vooral als er twintig piepeltjes opstaan. Als geobsedeerd om maar niemand te vergeten, want dat zou wel eens gevolgen kunnen hebben ;=). Nou ja lekker belangrijk.Toegelicht werden de kleine rampen als het overstromen van de etang en de weg die daarom weer gerepareerd moest worden, het samengaan met scholen uit de omgeving - schaalvergroting = moderner onderwijs. De tegenvallende opbrengst van het hout... Omdat niet iedereen zijn boompjes had omgekapt viel er ook minder aan de houtskoolbranders in St. Loup te verkopen (takken en het afval van de zaagpartijen). Uitgebreid werd stilgestaan bij de nieuw bus abri, de jeu de boule plek, die ook nog verlicht is geworden. Allemaal fantastische heldenfeiten.
Dan nog over de diverse bobo's uit de provincie met verhalen over hun verdiensten, en natuurlijk de dode politici, en niemand die dat interesseerde. Wie kent die gasten nu?! Te zien aan de glazige ogen van de meesten interesseerde dat mijn lotgenoten geen knarsepit. 
Goed men was blijkbaar al wat gewend, dus dit verhaal onderging men stoicijns. Met hier en daar een gapert.
Poef bijna afgelopen, kwam de gemeenteraad zich rondom de burgervader op stellen. Djeezus 50 jaar terug in de tijd dat plaatje! 
Tot ieders teleurstelling werden er de formele beste wensen door de gemeenteraad nog uitgesproken, weer een dooie uit de regio opgerakelt, en toen moest ie er echt een eind aan bakken. Een wandelende endeldarm begon zich namelijk te roeren en gaf daarmee jammerend te kennen dat nu de chow maar eens aan moest rukken.

Zeven piepeltjes groot is de gemeenteraad. Op slechts tweehonderd inwoners. Hah!

Waarom deed deze laatste scene me voortdurend denken aan dat kleine dorpje in italie waar de communisten en katholieken elkaar voortdurend in de haren vlogen. En al die gemeenteraadsleden lekker belangrijk liepen te doen. Ja die is het: Don Camillo Jawel! Zou je zo een moderner jasje kunnen geven en hoppa. Hoewel het gekibbel niet zo erg aanwezig is heb ik begrepen.

Dan nog een lang verhaal over het verhernieuwbouwen van een van de ruines hier ten dorpe. Gelijktijdig maar eens benadrukkend dat de gemeente, hij dus, niet zou toestaan dat er oude krotten zullen worden afgebroken. Volgens de architect van frankrijk is dit puur zijn persoonlijke mening, en de gemeenteraad zal zich daar wel als een mak schaap achter scharen. En gezien zijn taktiek iedereen murv te praten zou ik het ook al heel snel met hem eens zijn. Maar als nu niemand daar tegen in gaat blijft het aanzien van het dorp erg armoedig. Of dat mij interesseert? Mm. Ik vind oude opgeknapte huizen nu eenmaal ook erg mooi. En volgens de bourmaitre heeft dit dorp daar de meeste van uit de omgeving. Ja logisch met zoveel ruines! Maar om die situatie nu te handhaven uit pure koppigheid is ook weer wat anders. Je zou het zelfs, met een beetje goede zin, visie kunnen noemen. Iets van: bewaren voor later. In de omliggende dorpen worden die krotten platgegooid en zie je een soort plantsoen op die plek terugkomen. Ook heel mooi. Nou ja waar bemoei ik me mee, ben hier ook maar te gast, toch?
Maar dat projectje om alle ruines eens in beeld te brengen gaat er nu zeker komen, een soort streetview zeg maar. Overigens vraag ik me in alle ernst af wie in vredesnaam nu een ruine wil opknappen om er nog eens te gaan wonen ook. Buiten dat dit een heel mooie omgeving is voor de toeristische pret, valt er voor de bewoners zelf tijdens de winter geen klap te beleven. Maar daar gaan we de komende jaren wat aan doen.

Wat me wel een beetje stoorde: niets over Le Mouton Qui Rit. Als je dan alle details helemaal onder uit de kan haalt waarom dan niets over ons B&B?

Maar ook al heeft de burgermeestenman zo zijn eigenaardigheden hij gaat wel helemaal voor de gemeenschap. Is erg aktief het aanzien van het dorp te vergroten, en schroomt niet om zelf ook eens achter de maaimachine te lopen en een schop ter hand te nemen om de gevallen mest op te ruimen. Daar kunnen de NL burgervaders nog eens een puntje aan zuigen. Dus het oeverloze gebrabbel worde hem vergeven

Morgen naar het stadhuis om een vergunning aan te vragen voor het zwembad en meteen wat foto's van de receptie te bietsen van zijn vrouw, kunnen die weer op de blog.

BUURMAN

Dit verhaal wordt steeds triester.
Komen we terug van vakantie treffen we het huis van de buren totaal leeg aan. Geen vitrages meer voor de ramen en een enorme puinzooi in de kamers die van buitenaf zichtbaar zijn. Ikke niet nieuwsgierig maar wel alles weten willen. Tijdens de receptie krijg ik van Lous de trieste details te horen en hier en daar van anderen nog wat opmerkingen. Alles hush hush. De buurman zelf ziet letterlijk grauw van ellende, en iedereen heeft met hem te doen. Naar wat blijkt is de laatste ruzie met een geweerschot in de lucht beslecht. Uiteraard wordt je dan even op staatskosten opgeborgen, in dit geval ging het richting psychiatrisch ziekenhuis om een beetje te kalmeren. De arme man was totaal over zijn kookwater heen en zal wel een beetje platgespoten zijn. Helpt altijd wel om iemand tot rust te laten komen. Bij zijn thuiskomst verteld hij zelf, trof ie alles, kort en klein geslagen aan (van wat er nog niet uit huis weg was) Gaten in de autobanden, deuken, een tornado had plaatsgevonden, maar dan niet die van die schoonmaak tornado. Het verhaal uit diverse bronnen een beetje bij elkaar puzzelend moet dit een niet te beschrijven beeld zijn geweest. Een door het lint gaande dikke reus, een woest om zich heen slaande feeks die alles kort en klein slaat, alles tot puzzelstukjes verkleinend. En krijg dat maar weer eens in elkaar! En als zugabe als een bezetene op de auto's inhakken.
Wat moeten die twee ontzettend in elkaar teleurgesteld zijn geweest om deze oerdriften zo rauw naar boven te krijgen. Het leken zulke gelukkige of misschien beter: tevreden, mensen. Nou ja schone schijn?
Maar wat was, buiten dat er natuurlijk het een en ander gebroeid moest hebben, nu de aanleiding. En oh ja, de Fransen zijn natuurlijk veel gepassioneerder dan wij, heh. Nou het schijnt dat de buurman borg heeft gestaan voor de hypotheek van zijn stiefzoon. Je voelt 'm al komen. Nadat zoonlief zijn baan verloor kon de hypotheek natuurlijk niet meer opgebracht worden. Dat werd verzwegen. Totdat als een donderslag uit heldere hemel een rekening van de bank op de deurmat valt, en je het zelf niet zo breed hebt. Dan moeten er antwoorden komen. Blijkbaar waren die fout. Ik zou me daar dan ook over opwinden. Nou ja en na een pilsje of wat worden de gemoederen altijd wat losser en vallen er woorden die je niet meer in kunt slikken. Beng, ontploffing nummer een. Die hebben we op straat immers kunnen volgen. Bij de herhaling, want ze waren weer ff bij elkaar, onplofte de zaak blijkbaar permanent. Je hele leven zie je dan in een oogwink verdampen, zinloos wegglippen. Dan: schot, slaapkuur, huis leeg, alles leeg, the end.
Daar zie je dan grijs van ellende van, zekerweten.

STATS
Om met iets minder triests af te sluiten. Net ff gekeken in picasa maar het aantal Pics die via de blog zijn gepubliceerd. Het zijn er bijna 500, er zijn een kleine 150 stukjes geschreven sinds juli 2008 en er bestaan ongeveer 100 unieke lezers. De blog wordt gemiddeld 6-7 keer per dag gelezen. Niet slecht voor een blogje dat alleen maar over onze avontuurtjes gaat in Mailleroncourt.

BIBBEREN

In NL is het een puinzooi met deze winter. Een sneeuwvlokje veroorzaakt 180 km file. Nou ja de gemiddelde nederlander kan toch niet rijden, en gunnen elkaar nog geen kwadraat milimeter asfalt op de weg. Geen wonder dat het dan vastloopt. Als je ook ziet hoe debiel die mensen invoegen. Het begint me nu op te vallen hoe aggressief de NL-ers rijden. Tot aan de NL grens gaat het soepeltjes, heel af en toe langzaam rijdens verkeer tijdens de spits, zeer zeldzaam kom ik een file tegen. Maaarr zodra je Maastricht in zicht krijgt is het hommeles, laatste keer 5 km file voor de stoplichten. Waar zijn ze in vredesnaam mee bezig. Aan het einde van de groene golf is het laatste stoplicht altijd rood. Gek he dat 't dan vastloopt! Dat heeft natuurlijk weer een buro vandaal van een publiek betaalde saboteur, euh pardon, ambtenaar, bedacht. Kan niet anders, want iemand die normaal bij zijn volle verstand is kan dit nooit goedgevonden hebben. Maarja als je die berichten over de kilometer waanzin leest is het al weer niet anders. Wat is er toch met die gasten? Scoren op kosten van de burger is zooo makkelijk, die kunnen absoluut niets terug doen. Blijkbaar worden dat soort lege geesten alleen bevorderd als ze iets onmogelijks of uitzonderlijk stompzinnigs hebben bedacht. Er gaan al stemmen op voor een revolutie, nou ja zeg... Maar goed voordat de NL bevolking in beweging komt moet er toch wel iets meer gebeuren dan een generaties lange diktatuur van buro vandalen.
Geloof me of niet maar in LDF is het echt niet anders, ze kijken van elkaar de kunst af. Waar dienen dan anders al die studie reisjes voor? Voor iedere wet schijnen er minstens een of 2 piepeltjes in vaste dienst te zitten, om de wet te "handhaven". Dat die jongens en meisjes na hun benoeming vervolgens op hun handen gaan zitten maakt het leven hier een stuk relaxter. Zolang ze die rapporten maar genereren dat alles goed gaat, zonder achter hun raam weg te komen, is er niets aan de hand. Gebeurde dat in NL ook maar, dan bleven een hoop binnenlanders lekker in NL zitten. Nu begrijp ik ook wel dat hoe dichter mensen op elkaar komen te zitten des te meer regeltjes er nodig zijn om de onbeschoften onder ons in toom te houden. Maar je kunt ook te ver gaan nietwaar?

WINTERS
In LDF ligt de sneeuw ruim 5 cm dik op de straat, en iedere dag lijkt er wat bij te komen. In de wei ligt er zo'n wit laken van 10cm, en de schapen moeten nu echt bijgevoederd worden. Nog steeds reageren ze op het gerammel van de brokkiesbak, ondanks dat Charlie en Felix halal zijn verwerkt (opgepeuzelt). Het overgebleven vijftal kwamen helemaal van achteren in volle draf aangespurt. Altijd leuk om te zien, en altijd een succesnummer bij de jonge gasten. Vinden ze leuk, schaapies aaien.
De temps dalen tot -9 'snachts om rond het vriespunt te schommelen overdag. Volgens de weerologen dreigt de komende week het Hydrogenium tot -14 te dalen, maar verder wel droog. Nou met zo'n noord-oostenwind beloofd dat wat. Gevoelstemp kan wel eens -20 worden. De weg voor ons huis is spekglad, maar of de autorijders zich daar iets van aantrekken, daar heb ik zo mijn gedachten over. Die moeten goede banden hebben. Ik bereid me al voor op een stuiplach van onderuit schietende voetgangers of rondtollende voitures. Tot nu toe geen succes overigens. Wel balen.

BUURTJES
Onze buren zijn definitief vertrokken, en het huis is leeggeruimd. Triest zo'n scheiding. Af en toe zie ik nog wel de auto van de buurman iets verder in het dorp staan. Of hebben ze auto's geruild en is het de buurvrouw. Nou ja morgen is de nieuwjaarsreceptie in de salle polyvalente en dan krijg ik een van beiden nog wel te pakken hoop ik. Jammer, het waren zulke leuke buren. In ieder geval zijn we nu van die piepende hond af. Ieder nadeel hep zijn voordeel, volgens de profeet, en dat klopt telkens weer.

GLIBBEREN
Vanochtend moest ik toch de knar starten want voor Bios kon ik geen blikkies voer meer vinden. Glibberend de eerste paar honderd meter over de weg scharrelend, was het op de provinciale weg prima bereidbaar. Maar toch oppassen geblazen. Op de top van de heuvel net buiten het dorp heb je altijd van die keiharde wind staan. Daar heb je ook nog een wijde bocht, en is het vaak zeilen geblazen.  Met een leuk vrachtje achterin wordt het dan al snel spannend.
 

zo maar een winterplaatje uit de omgeving

UITVERKOOP

Hoppa, er is uitverkoop in de hypermarchee, dekbedden voor een 10-tje! Natuurlijk van die rare maten alles 10cm te kort. Maar voor gebruik in de zomer moet dat toch wel iets zijn. In de winter heb je er volgens mij weinig aan. Maar goed volgens Fannie hebben die dingen een soort of warmte classifikatie, de Fransen hebben natuurlijk zo hun eigen classes, uiteraard. La technologie superieure Francais  heeft zo zijn nadelen. Maar dat ze dan iedere keer hun eigen wiel moeten uitvinden blijkt toch steeds lastiger te worden.

BIOS

Shit ik schuif de koffie lade dicht en hoor ineens een vreselijk gekerm, zit Bios klem achterin de lade angstig te doen. Stomme kat!

foto Wim

 

Nieuwjaar

Voor wie ik nog geen gelukkig nieuwjaar heb gewenst, nog de beste wensen voor 2010. En mooi getal.
En een decade waarin heel erg veel gebeurd is. Van Millenium gekte tot aan het opzetten van een Bed&Breakfast / keramiekatelier in Mailleroncourt-Saint-Pancras. Van Indonesia en Sri Lanka naar Frankrijk. Het moet niet gekker worden. De komende 10 jaren zullen ons wellicht wat meer rust in de tent geven. Eindelijk genieten van het goede leven in MSP.
Vorige week waren er vrienden van ons over voor oud en nieuw. Met Wim weer ff een lastig klusje gedaan, met Junko bijgekletst, en Fannie kookte de sterren weer van de hemel af. En waarempel kwam JW op de valreep van het oude jaar ook nog aanzetten vanuit het zuiden. Slecht weer daar. Wim bakte oliebollen, we stookten de kachel tot ongekende hoogte op. Een paar flessen lekkere wijn op tafel garandeerde een diskussie tot diep in de morgen over de zin van het leven en hoe je leven in de greep te krijgen. Tuurlijk, met en slok wijn op lukt dat altijd prima. Dat was genieten!
(foto Wim)

KACHELEN
Nou ja na die paar dagen zat ook onze vakantie er weer op. Met Fannie terug naar NL om de kachel op te halen en dan is het weer tijd het gewone leven in LDF op te pakken.
De dagelijkse routine ontrolt zich als: hout naar binnen kruien, met de kettingzaag in mootjes zagen, bij de oven leggen, fikkie maken en een bakkie koffie doen in het nieuwe apartement. Elk uur een paar blokken op het vuur en zo voort...
Door het raam tuur je naar buiten. Het landschap is als het ware bijna aan het verstenen. Weinig anders dan de schapen bewegen in het land, met hier en daar een roofvogel die dan toch nog iets als een knagert te pakken krijgt. De luchten zijn zwaar, en buiten is het -7 graden celcius. Het dorp lijkt bijna in slaap gevallen, buiten komt af en toe een mestwagen langs. Er beweegt eigenlijk niets meer, iedereen sluit zich op in zijn huis. Gisteren werd de kerstverlichting uitgezet die hier het hele jaar aan de lantaarnpalen hangt, en dan is de kerst weer voorbij.

Ah een pamflet in de brievenbus van de bourmaitre: 9 januari een nieuwjaarsborrel ( 15:00 in de salle polyvalente - dorpshuis)

VOORT
Kom de verbouwing wordt niet door kaboutertjes gedaan, en de eerste gasten hebben al geboekt. Dus voor 5 juni moet het allemaal klaar zijn. Een nieuw gasten apartement beneden, terras en de tuin ingericht. En in juni het zwembad maken,waarvoor je eigelijk nu al een vergunning aan moet vragen anders is het seizoen al weer voorbij voordat je kunt beginnen. Om het jaar te beginnen een afspraak gemaakt met de keukenboer, die komt op 28/29 de nieuwe keuken boven plaatsen. Hopelijk krijg ik Frerik deze week nog zover dat ie volgende week kan beginnen met het voegen van de muur in de kamer. De nieuwe kachel kan dan ook geplaatst worden want alleen krijg ik dat loei van een kreng natuurlijk niet uit de auto. Dan wordt het toch nog lekker warm. Mijn beleving is dat het kouder is dan vorig jaar, toen liepen we nog in tshirt rond te klussen, nu niet. Maar dat komt ws ook omdat het werk nu minder zwaar is geworden.

SCHAAPIES
Er zijn nu beslist schapen drachtig, Charlie heeft zijn hobby weer gebotvierd. Eind februari zijn ze als het goed is 'uitgeteld' en dan hopen we op een paar nieuwe autonome grasmaaiers in de wei te kunnen verwelkomen. Als het maar niet zo als vorig jaar gaat en de jongen verkeerd liggen of doodgeboren worden. Maar volgend jaar heeft Dram de kans om te laten zien wat ie kan. Het fokschema vraagt iedere 2 jaar om een nieuwe ram, eigenlijk elk jaar als je een ongebreidelde uitbreiding van de veestapel wilt. Maar op deze manier geef je de nieuwe AMM's een kans om fatsoenlijk groter te worden voordat ze moeten werpen.  En hoef je de ram ook niet bij de schapen weg te halen, hetgeen rust in de tent geeft. Want bij de poging van afgelopen jaar om de drachtige schapen af te scheiden, sloopten ze het hok bijna, en daarmee zichzelf.