feu St-Jean

Een maal in het jaar worden overal in de streek enorme brandstapels in de fik gestoken om de zonnewende te vieren. Het is een eeuwenoude gewoonte die dateert uit de tijd van de Kelten. En later is het omgezet in iets gristelijks. Meestal begint dat vanaf de zonnewende in 21 - 24 juni. Vanaf die datum beginnen de feesten en gaan de vuren branden. Hier in de buurt was dat dit keer 18 juli in Fontenois-le-Chateau op het terrein van de moto cross.
Natuurlijk ontstaat daar een hele happening omheen, kompleet met vreetschuren, dansvloer en keiharde muziek.
Een paar tenten die je op alle kermissen terugziet stonden er ook om te proberen de kleuters nog een beetje geld uit de zak te troggelen, maar iedereen heeft er zin in en staat afwachtend voor het spectakel rondom de enorme facade die is opgetimmerd voor het vuur.

Op de foto hierboven is er maar een stukje van te zien. Maar het gevaarte is zeker 30 meter lang met zelfs een verdieping, waarop de dansmarietjes da'lijk de can-can zullen gaan dansen. Daar moet toch zeker een maand aan getimmert zijn geweest. Het was prachtig, vooral met die schijnwerpers erop. Overigens Ieder jaar schijnt er een ander thema te zijn voor het stukje dat ze voor de grote fik opvoeren. Vorig jaar was dat iets met star wars, dat was zelfs nog op CNN, kun je nagaan. Er wordt een soort van choreografie opgevoerd, waarbij een onduidelijk verhaal wordt afgestoken over een of ander wild west sprookje. Jammer dat de wind opgestoken was want als alles duidelijk hoorbaar was geweest had je niet wezenloos naar de ronddwalende acteurs staan kijken. Net een stomme film waar je geen touw aan vast kunt knopen. Erg jammer van de inspanning. Grappig was wel dat een cowboy met een stokpaardje heen en weer aan het hobbelen was en gebruik maakte van de schaduwen die de schijnwerpers om hem heen wierpen.

Maar dan is het na het vuurwerk toch echt tijd om de handel in de fik te steken, het werd door die wind ook steenkoud.

En Fannie was doodop, dus die begon al aan mijn jasje te trekken.


Maar daar ging ie, door de vochtigheid van de afgelopen dagen ging het een beetje moeilijk, maar een behaaglijke warmte straalde van het fikkende bouwwerk af. Vuur is altijd weer iets fascinerends.

En op een beetje afstand op weg naar de parkeerplaats zag je dit...

Overigens was de verkeersregeling perfect georganiseerd. je werd door de regelaars keurig naar een vrij plekje geleid, geen rare opstoppingen omdat iedereen op diezelfde vierkante meter wilde parkeren, zeer soepel allemaal. Eruit gaan was ook niet de chaos die ik een beetje verwacht had, omdat je natuurlijk en masse naar de auto stiefelt. En zo was je tien minuten later weer op weg naar je warme bedje. Nog een glaasje wijn en pitten maar.