Heeft wel wat. Maar waar die vierkantjes nu vandaan komen, zal wel een weeffoutje zijn.VROEGUH
Mijn rondje kranten in de ochtend geeft een somber beeld te zien. Of het nu NYT.com, Figaro.fr, AD.nl, Time.com, VK.nl, Telegraaf.nl, NU.nl, Geenstijl.nl is, de diverse fora. Allen brengen een somber beeld. De burger is het zat, dat is een heldere boodschap. Maar ja NIEMAND komt in beweging, dat is nu juist het grappige. Alsof de hele wereld de nederlandse mentaliteit heeft overgenomen: kankeren op alles en iedereen maar iemand anders moet het oplossen.
Neuf heeft een leuk abonnement: je kunt uren aan de telefoon hangen en het kost niets extra's om te bellen naar 42 landen in de wereld. Fantastisch. Mensen bellen op en hangen na de telefoon over te laten gaan weer op. In het venstertje zie ik dan wie gebeld heeft en dan druk je op reply. Gouden truuk in deze slappe tijden. Alleen mensen met nummer onderdrukking kan ik dan niet helpen en die moeten dan maar wat inspreken of een mailtje sturen.
Maar goed in deze grauwe tijden voer je dan wel eens wat diskussies, zo van in de trend: Nee die regering deugt van geen kant. Vraag je: "en wat ga jij eraan doen..." Euuuh klinkt het dan. ;=O
Tssa wat kun je er aan doen? Zonder dat het revolutie, burger-oorlog, opstanden, relletjes worden. Nouja een vreedzame bijeenkomst van meer dan 4 mensen is tegenwoordig ook al verboden. Handig he, die smoes van terrorisme.
Geloof me oorlog of iets van dien aard heeft nog nooit iets opgelost, echt niet. Kijk de geschiedenis er maar eens op na. Zelfs de franse revolutie bracht een terreurgolf over het land. En weer zitten de oude regenten op het pluche, alleen hebben ze nu een ander etiketje opgeplakt gekregen. Om dat nu de kluit belazeren te noemen gaat te ver. Wie zei dat ook al weer: "het volk krijgt de regering die het verdiend?"
Maar is er een pasklare oplossing? Nee natuurlijk niet. Een korte termijn oplossing? Ook niet. Een langere termijn oplossing? Neuuh.
Is er wel een oplossing? Eigenlijk niet, en toch... Moeten de volkeren dan maar uitgebuit blijven worden? Eerst als kiezersvee en vervolgens als kanonnenvoer? Menselijk gesproken zeg je: nee dat zou niet mogen. Maar het gebeurt al eeuwen. Verander je zoiets zomaar? Ook niet nee. Nooit niet? uhm.
Wat dan? En dat is een vraag die me al jaren bezig houd. Nee ik ben niet, zoals gezegd, degene die hiervoor oplossingen bied. Maar wel iemand die vragen stelt. En zich afvraagt: hoe kan dit allemaal? En waarom doet niemand iets.
OK, OK oorzaak en gevolg, tradities, niet begrepen politici die dingen uit hun verband trekken, onbegrijpelijke taal uitslaan; verhullend taal gebruik heet dat in newspeak. Overheden die het als een kunstvorm zijn gaan zien regeltjes op regeltjes te stapelen en daarvoor regeltjes bedenken die dan weer eindeloos aangepast dienen te worden. Maar eerst dan nadat daar weer een kommissie voor is benoemd voor vriendjes en begunstelingen die dan weer lekker van de straat af zijn, scheelt weer in de uitkeringen. En ach woorden als nepotisme, korruptie en uitbuiting, zijn woorden die in het dagelijks taalgebruik immers simpelweg genegeerd worden. Achterkamerpolitiek is ook zo'n mooi woord. Wat is onze taal toch eigenelijk rijk aan dit soort 'vergeten' woorden.
Of uh?
Nou een paar ideetjes heb ik wel. Wat nu, revolutie? Jawel maar dan anders. Daarvoor moet de gemiddelde mens diep in zichzelf gaan graven en zich afvragen waar die passiviteit vandaan komt. En hoe kun je binnen het wettelijk kader een systeem om zeep helpen dat je niet bevalt. Nee we hoeven echt niet op de barrikades te gaan staan.
Neem nu gewoon eens de moeite om eens na te denken over wat onze regeerders goed doen. Heh? GOED doen? Ja goed doen. Toch?! Ze zorgen dat de mensen voldoende geprikkeld worden om te betalen voor onderwijs, gezondheidszorg, en openbaar vervoer. Fantastisch toch. Kunnen we met zijn allen lekker studeren, gezond blijven en reizen. Dat er dan nog voldoende overblijft voor andere geweldige projecten als jachtvliegtuigen, ontwikkelingswerk, schuldkwijtschelding, defensie, immigratie en gezinshereniging, de banken, subsidies aan multinationals moge dan geen verbazing wekken. Allemaal nuttige zaken die erg noodzakelijk zijn. Er blijft dan natuurlijk te weing over om plotseling optredende kalamiteiten als een krisis aan te pakken. Prioriteiten stellen heet dat. En er moet dan geld voor komen... komissietje, zorgvuldige besluitvorming, dingen weer in hun verband zetten, onduidelijke taalconstructies verkopen met goede uitleg vanuit de regeringszetels. En als klap op de vuurpijl komen we dan thuis met een halfvolle boodschappentas, want de rest van ons huishoudbudget zit immers in de door ons aangeboden projecten als onderwijs, gezondheidszorg en openbaarvervoer.
Overheid moet, overheid doet je goed. Maar of het ook goed voelt, dat is nu juist de kernvraag. Voelt het goed? En om op mijn rondje krantensites, en fora terug te komen. Die indruk krijg ik niet helemaal. Tuurlijk alleen de ontevredenen laten hun geklaag horen. Dus luistert niet. Tevreden mensen, die zitten in hun deckchair te genieten van de ondergaande zon in Baja California en nippen aan hun mojito. Zakken soezelend weg in de warme namiddag gloed van de rode ondergaande zon. En observeren de sierlijke bewegingen van de dolfijnen die rondom het jacht dartelen. Zich tegelijk verbijstert afvragend waar de ontevreden burger het nu opeens over heeft. Want dat geklaag komt toch wel erg plotseling. Het ging een half jaar geleden toch hardstikke goed met ze? Nou dan.
Dus neem nu eens waar. Wat doet de overheid goed. En stimuleer dat actief vanuit je zitstoel, vanaf je bed, achter je buro. Hoezo stimuleer dat. Nou gewoon. Een van de axioma's om een systeem in zijn voegen te laten kraken is door het systeem te overvoeden met waar ze om vragen. Of juister: waarom gevraagd kan worden.
Een voorbeeld.
Belastingvergaren, daar zijn ze goed in. Erg goed, wat zeg ik, extreem goed. Al die belastingregeltjes, -,wetjes. Fantastisch. Wetten om regeltjes te maken, regeltjes om wetten te maken. Hoe komen ze erop!
Als burger kun je daar niets aan doen, of invloed op uitoefenen. Of misschien toch wel? Jawel!
Dus. Als je een belasting formulier krijgt wacht dan tot zeg 3 weken voor dat je het moet inleveren en vraag dan uitstelling aan. Komt er een brief terug binnen de gestelde termijn, kijk dan eens of ze een informatie nummer of mail adres hebben, vraag om uitleg, of meer toelichting. Melk dit uit.
En ziet een paar wagonladingen aanvragen om uitstel druppelen per dag binnen bij de kollega's op het belasting kantoor. Kan alles via de mail, nog veel beter, zet wel bevestiging van ontvangst aan. Bij gezeur is dat wel zo handig. Print alles uit en voorzie het van een handtekening en datum. Daarmee is het een officieel stuk van je dossier geworden.
Bedenk nu wat er gebeurd als de belastingdienst 7 miljoen verzoeken om uitstellen van betaling/aangifte etc binnen krijgt in en periode die sowieso al mega druk is bij onze landgenoten. Daar is toch niet veel verbeelding voor nodig niet?
Overheden zijn verplicht te antwoorden op je brieven etc. Verzin eens een dienst bij je in de buurt en verblijdt hen met een berichtje, een mailtje, een verzoek voor informatie. Wat ook leuk is wat heet postbus 51. Jongens massaal info aanvragen. Aanvragen van subsidies is ook zo'n leuke. Doe maar een zakje aanvraag formulieren. Kan vaak gewoon via internet. Maar wel ff een paar keer om uitleg vragen.
Vragen stellen aan onze geliefde politici is ook zo eentje. Bedelf ze onder je warme belangstelling. Geheid dat de posbussen van het onvolprezen MS outlook systeem de dienst gaan weigeren. Enne hoe lang denk je dat het systeem dit gaat volhouden, huh?
En dus verzuipt een systeem eenvoudig weg onder de liefde van het volk. Het komt krakend in zijn voegen tot stilstand. Een gewenst resultaat.
En dit filosofische snoepje wilde ik jullie toch niet onhouden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten