Balkon en Fermoba

Eerst wat positiefs. De trap van het apartement naar balkon is nu klaar, dat is een boel minder geklim nu. En de lekkage in de muur naar het ondergelegen appartement is gerepareerd. Het heeft even tijd gekost maar dan heb je ook wat. De muur is eerst helemaal uitgekrabt het verrotte hout weggezaagd en opnieuw met waterdicht cement opgevuld en gevoegd. De verleiding is groot om het zo te laten maar dat zou zoveel anders worden dan de rest dat we toch maar gaan stucken. Men smijt dan uit de pols een papje van cement tegen de muur totdat de juiste dikte is bereikt. Dat vereist enige vaardigheid. In ieder geval is het doorlekken nu gerepareerd, morgenochtend voor de regen komt de dakpannen nog opnieuw zagen en dan is ook dat weer gepiept.

BALKON
Het 'bordes' is nu klaar en kan morgen belopen worden. Hieronder de situatie voor en na. Klik op de foto's voor een groter beeld...



Ach en wat de heck we gaan gewoon positief verder. Fermoba had een glazen pui geplaatst maar toch ff met minder tevredenheid van mijn kant. Een beetje slordig werk de bevesting aan de pui zou geen flinke storm uithouden volgens mij, de aansluiting op het dakbeschot was ook niet jedat, en een kleurverschil van de geleiding van de rolluiken en het frame. De kosten voor het aanhelen van de muur aan het raam worden dan toch vergoed en de problemen worden opgelost. OK 100% wordt het dan toch net niet maar we zijn met de onderhandelingen een eind gekomen. Dries was weer van onschatbare waarde hierin als een soort mediator. Dus eerdaags komt het allemaal wel voor elkaar. Volgende week kunnen ze de handel gaan monteren en dan is dat deel van de pui weer helemaal OK. Ze wilden persee een deel van de restsom hebben anders... nou ja gedreig gewoon en een beetje voelde ik me wel gechanteerd. Afijn zo gaat blijkbaar het zakendoen in +33. Een harde leer geweest dus voor de volgende keer weet ik dat zaken gecontroleerd moeten, dus je doet alles nog een keer dunnetjes over, gewoon om geouwehoer achteraf te vermijden.

HOUTHAK
We waren nog niet klaar met de afronding of Didier de buurman komt aanscheuren om me mee te nemen naar het bos om de resterende bomen om te zagen. Ik waarschuw Damien dat ik weg moet en schiet ff snel in andere schoenen. Mijn kettingzaag is nog niet helemaal gemonteerd maar dat maakte niets uit. Ik spring in de auto en rijd naar het einde van de bewoonde wereld. Daar wachten ze me al op. De zaagmachiens over de schouder geslingert, en dan in een walm van benzine, lopen maar. Hier bracht de GPS toch wel weer hulp. Met jaloerse blikken keek ik hoe die zaag van Didier als boter door de bomen heen sneed. Veel meer power dan de mijne. Acht bomen lagen in nog geen half uur plat, geveld, gevild en geschoren ter ziele. Neer, ter ruste. Klaar om kachelhout van te maken. Dikke pret dat zoiets zo makkelijk gaat. Met de spuitbus mijn initialen erop en hoppa naar de volgende boom. Het zoekplaatje gaat gewoon door want een boom is nog niet ontdekt tot noch toe. In ieder geval zijn ze plat en kun je de rest van de lente op je gemak de handel in mootjes verwerken.
Alsof ze het ruiken, maar in no time stonden we ineens met zes makkers aan die bomen te zagen, initialen erop en hop de volgende. Iedereen helpt iedereen hier. Met een lier werd een onwillig exemplaar in het gareel getrokken en na een paar keer dwars doormidden gezaagd te zijn omgehaald. Maar niet nadat met brute kracht de ketting en kabel aan gort was getrokken. Ze hebben geen benul van de krachten die er spelen, geen wonder dat alle gereedschap hier op bruut geweld is gedimensioneerd. Gewoon doorgaan tot alles knapt en weer opnieuw beginnen is het devies. En dat Martin dan gaat foeteren dat het materieel aan diggelen gaat, tsja als je als een debiel de spanning maar blijft verhogen mag je dat toch wel verwachten.

PASTICHE
Nadat ieders bomen omlagen werd er bij Didier afgesproken om een Pastiche in te nemen. Nu ken ik dat wel van naam maarre nooit gedronken. Maar neem van mij aan dat het puur gif is. Natuurlijk de eerste ronde is een "sante" op de bomen. Dus met zijn zessen sta je in het halfschemerige stookhok te kleppen. Als stoere mannen onder elkaar doe je natuurlijk met groot bravour mee en je houd je glas op voor nog een dosis gif. Ijs en water d'r in en zonder blikken of blozen doorslikken. Gatver wat een vies goedje. Daar sta je dan boven op elkaars lip te gruwelen van die viezigheid, vette sigarenwalm kringelt in je neus, en de sterke verhalen zijn niet van de lucht. Iets over een paard dat in de diepte van een verborgen bron was verdwenen om nooit meer terug gevonden te worden. Dat mensen noem je bonding. Toch wel gaaf zoiets, bijna jongensachtig avontuurlijk.


RUINES
Dan komt de burgemeester iets in de bus doen, en hop nieuwschierig als Diedier is, en wie niet, uit de bus plukken die hap. Hij leest voor. Wie schetst mijn verbazing dat het gaat over het leefbaar maken van het dorp, verhogen van het komfort in de huizen om meer jonge mensen aan te trekken, maar dat de armoede toeneemt onder de dorpsbevolking. Tsja hoe kan dat nou?
Een diskussie ontspant zich over de ruines in het dorp.

ruine en face

Het is toch een schande zeg ik, om maar eens een heleboel olie op het vuur te gooien, dat er zoveel ruines in het dorp staan terwijl de burgemeester nota bene tegenhoudt dat ze tegen de vlakte gaan of op een gewone manier opgeknapt worden. Omdat die krotten zo nodig gerestaureerd moeten worden volgens zijn mening. Volgens de Architect de France is dat helemaal geen verplichting, restauratie dan, bedoel ik. Wel dat je probeert het dorpsgezicht enigszins te behouden. Hoewel, niemand heeft er natuurlijk zin in om die krotten te restaureren want dat kost gewoon een vermogen. Dus verpaupert het dorpsaanzicht wat dat betreft, en is er een pat stellng ontstaan. Pat tusen de mensen die die huizen best willen opkopen, willen slopen, en weer iets opbouwen, en daarmee het aanzicht van het dorp verbeteren en de burgemeester. Moet je vooral dat wangedrocht van een gemeentehuis eens zien, nou dan heb je toch wel het architectonische neusje van de zalm. Lekker authentiek, maar niet heus. Gewoon een 20e eeuwse blokkendoos boven op een 19e eeuse wasplaats geflikkert.

marie van Mailleroncourt S/P

En dan nog van die vreselijk originele PVC kozijnen in zoiets. Tuurlijk, yo!

Afijn van politiek heb ik toch nooit wat begrepen dus het zal wel zo zijn, en waar bemoei ik me eigenlijk mee. Maar, ik kan het toch niet laten en ikke flink stoken: we moeten eigenlijk met zijn allen iets daar tegen in gaan brengen van: dit is toch een affront. En hup bijval werd mijn deel. Dus wie weet kunnen we de "ruine en face" nog eens voor een prikkie opkopen: per decreet van de conseil communaal. Plat met die hap, een paar bomen erop en parkeerplaatsen. Ik wrijf nu al in mijn handen van de lol.