31 maart 2014

Galerie Le Mouton Qui Rit

Vanaf het begin dat we met onze Chambres d'Hôtes begonnen liepen we al rond met een plannetje dat sinds dit weekeinde realiteit is geworden: de combinatie Bed & Breakfast en een galerie. Enerzijds om mijn eigen potjes te verkopen en anderzijds om kunstenaars uit te nodigen bij ons hun werk te komen exposeren, en te verkopen uiteraard.

Over het contact met Freek, die we via Marion leerden kennen, heb ik een aantal maanden geleden al eens geschreven. Dat Freek erg mooie dingen maakte ook, en ergens staat een link naar zijn site in de blog ( www.atelierp15.nl ). Van het een kwam het ander en gaandeweg werden we het eens over hoe dit aan te pakken. Het afgelopen weekeinde was het dan zover en zijn Freek en Miriam druk doende geweest alles mooi op te hangen. Nou, daar zijn we met elkaar niet ontevreden over. Toevalliger wijze hadden we al een spanningsrails met een spotje aan het plafond hangen, dus een beetje de indruk van de uitlichting kon al wel gekregen worden. Nu nog een paar spotjes erbij kopen om alles compleet uit te lichten wat de finishing touch zal geven. In de corridoor zijn Freek's zeegezichten in olieverf opgehangen. Mooi hoor zo'n rijtje. Tijdens het ophangwerk zag ik dat een lik verf op de muren geen kwaad zou doen. Op de klussenlijst maar. Officieel zijn we met de galerie nog niet open dus het kan nog.
Uiteraard zijn we niet als een professionele galerie ingericht, dat beseften we allemaal. Al pratende en onszelf op de borst kloppende over het resultaat hebben we spontaan een nieuwe kreet bedacht voor deze combinatie en benoemen dit fenomeen vanaf nu: huiskamer galerie. Daarmee geef je het informele karakter ervan aan en tegelijkertijd ook dat dit wel serieus bedoeld is.


the master @ work
Aan Galerie Le Mouton Qui Rit de taak om een aantal stukken voor hen te gaan verkopen. Hoe dan is een goede vraag. Tijdens het diner zijn we hier maar eens dieper op ingegaan. OK, het zal best spannend worden. Want laten we eerlijk zijn, Le Mouton ligt nu niet in de mainstream van het kunstminnende volk. Hoe de promotie vorm te geven en wanneer houden we de vernissage. Dat laatste is vaak het officiële startpunt van de campagne. Al snel konden we een voorlopige datum prikken: op de laatste twee weekeinden van mei. Wie expliciet uit te nodigen? De nieuwe en oude burgemeester van MSP, de notabelen van de omliggende dorpen zijn misschien ook geïnteresseerd en eens in mijn geheugen graven wie ik in de scène aan kan peuren. Tuurlijk, niet te vergeten de Nederlandse gemeenschap uit de omgeving. Louise had ik al gevraagd het koor te regelen voor de muzikale aankleding. Voor het gerammel aan de tamtam: flyers en posters maken. Die verspreiden in supermarkten en winkels/banken. Wellicht ook nog iets in de krant. Verdere ideeën ontwikkelen zich de komende weken nog wel, of als jullie als lezers nog ideeën hebben, komt u maar! Oh ja, in april is er weer de kunstmarkt in Aillevillers, dat levert wellicht ook nog wat contacten op.

De werken blijven in ieder geval hangen tot en met september.


Voor onze gasten wordt dat dus een genot om naar te kijken.

Werruk!
OK de werkeloosheid in LDF neemt hand over hand toe, dat heb ik van het staatsjournaal. Begrijp jij dan dat als je aan een bedrijfje vraagt om de schuifdeuren te repareren, deze of niet op komt draven, of belachelijk hoge bedragen rekent voor het stellen van een paar versleten wieltjes? Kan het kunnen zijn dat de bedrijfjes die nu nog overeind staan het gewoon belachelijk druk hebben. Dat zou zomaar kunnen. De belachelijke bedragen ontstaan vaak als de ondernemer er geen zin in heeft of het niet ziet zitten of de klus hem te moeilijk lijkt. Dan hebben ze geen nee verkocht, da's nog altijd moeilijk voor een fransje. Maar nu zit ik nog steeds, na wekenlang een professional geprobeerd hebbende te charteren voor de reparatie, met een zeer moeilijk opengaande schuifdeur. Alleen zo'n reparatie doen, dat redt je niet, daar zijn die schuifdeuren te zwaar voor. Glazen deuren ook nog, dus link. En stel dat je ze uit de rails getild krijgt. Kun je dan nieuwe onderdelen krijgen? Indien niet, welk alternatief is er? Daarvoor moet je de deuren er toch eerst uit hebben om te kunnen zien wat er precies aan de hand is. Gedoe! Maar samen met Wim probereb als hij hier in de zomer komt. Dan gaat de middenstand maar niets aan Le Mouton verdienen. Vreemd, uiteindelijk komt het er op neer dat je toch alles zelf moet doen. Ondernemers hebben blijkbaar geen tijd in deze zware tijden. Het krankzinnige van deze hele gang van zaken is dat je dan alsnog het verwijt naar je hoofd geslingerd krijgt dat je de middenstand niets wilt laten verdienen!  De wereld op zijn kop ;=(

Het is dan ook hoog tijd voor meer concurrentie in LDF, vind ik. Dat laatste wordt gelukkig door de Franse economen steeds duidelijker verwoord. Concurrentie is lange tijd een vies woord geweest in dit land, eigenlijk nog steeds. Alles is er aan gedaan om die vermaledeide concurrentie uit te bannen. Het hele systeem van licenties, vergunningen en handelsovereenkomsten is daar nog steeds op gericht. De overheid doet stevig mee door juist geen licenties meer uit te geven waar concurrentie zou kunnen ontstaan. Eigenlijk is dat inherent aan de manier waarop dorpspolitiek gevoerd wordt. Gevestigde loodgieters, timmermensen en aannemers is er alles aan gelegen tegen afgifte van meer licenties in te gaan. De burgemeester heeft er belang bij de vrede in het dorp te houden, dus gaat het niet door. Een ander voorbeeld is dat je als metselaar geen ander werk dan dat mag doen. Oh wee als je aan het timmeren gaat want dat is broodroof wordt er dan geroepen. Dat het werk daardoor wekenlang stil ligt zal iedereen verder een zorg zijn. Dat zie je bij de bouw zo mooi. Tussen het dakleggen en plaatsing van kozijnen van het huis wat op de heuvel bij ons wordt neergezet, ligt het werk al enkele weken stil. De spullen zijn er al hoorde ik, maar de poseur (de plaatser) kan niet komen. De timmerman, die de spanlatten erin spijkerde én de dakpannen legde, zou ik dan de opdracht geven om ook de kozijnen te stellen. Maar dat zou broodroof zijn zal er dan weer geroepen worden, en verlies van garantie van de fabriek. Dat is vaak de achterliggende reden. Indien geen gelicenceerde poseur dan vervalt de garantie. Dat in de praktijk altijd een mannetje met “tout traveaux” op zijn wagentje prijkend komt voorscheuren die én de keuken stelt én de ramen erin hangt én de goten soldeert, én én en. Dat is dan niet belangrijk. De dakpan leggert én timmerman heeft aan de vakbondsregels voldaan en daarmee bàsta. Die vakbonden zijn oppermachtig in LDF. Té machtig.
Bij diezelfde economen klinken dat soort geluiden ook, dat de macht van de vakbonden de economie lamleggen. Het moet niet gekker worden! Kan daar wat aan gedaan worden? Président Hollande kan met diens socialistische signatuur natuurlijk geen kant op. Dat zou zijn electoraat niet pikken. Zeker niet nu het linkse kamp na de gemeentelijke verkiezingen een flinke draai om de oren heeft gekregen. De mensen keuren het beleid van el Présidente heftig af wordt er gezegd. De rechterhelft van de bevolking dan hè. Een beetje een opportunistisch geluid, dat wel. Ware het niet dat de populariteit van die man een absoluut dieptepunt heeft bereikt. De laagste ooit van al diens voorgangers. De linkervleugel vindt dat de werkgelegenheid onvoldoende beschermd wordt, de werkeloosheid is ongekend hoog. De rechtervleugel is boos omdat het zakendoen niet echt lekker loopt: te hoge personele lasten, teveel bescherming van personeel, absurdistische regelarij van de overheid etc. Het bekende liedje. Nu is aangekondigd door de regering dat de bezuinigings- en stimuleringsplannen maandag bekend worden gemaakt. Dat zou eerst ergens in mei gedaan plaatsvinden. Maar blijkbaar moet het electoraat gepaaid worden en heeft men de zaak naar voren getrokken. Over opportunisme gesproken. Ach, het is allemaal maar poppenkast. Hollande zit duidelijk met zijn hoofd in een bankschroef en is zo langzamerhand wanhopig aan het piepen. Geen van de vleugels is bereid tot een beetje polderen, de man zit dan ook in een vreselijke spagaat. Dus ik ben benieuwd wat de regering van LDF bekokstoofd heeft. Alleen ben ik bang dat de hamer hard zal aan komen. Voor de hand liggende zaken als: afbraak sociale stelsel, minder dienstverlening maar wel duurder met minder waar voor je geld, prijzen overheidsdiensten en goederen gaan schokkend omhoog...

Over afslanken van het overheids apparaat zul je ze wel niet horen, of stoppen met witte olifanten, of miljarden kostende zoethoudertjes voor het electoraat, of afbouwen regelzucht... ook wel niet.

We kunnen maar beter gaan hamsteren want de stakingsgolf komt er weer aan. Per 1 juni komen de eerste riante prijsverhogingen van gas, water en electro. Dat gaat baaie geld kosten!

En wij dan?
Onze tarieven blijven het zelfde, dat moet wel want de markt vraagt daarom. Alleen het eten is ietsjes duurder geworden bij ons. U betaalt nu een euro meer per diner. Simpelweg omdat de prijzen van de grondstoffen – aardappelen, vlees, fruit, groenten, rijst, kaas, eieren, melk – behoorlijk gestegen zijn. We willen wel de zelfde kwaliteit blijven bieden met verse ingrediënten, en niet een goedkoop blikje opentrekken om de prijzen te kunnen handhaven. Het eten moet gewoon lekker en voldoende blijven.

gerechten uit het LMQR kookschrift

Geen opmerkingen: