Douche kamer 5

En hier dan de plaatjes van de douche van kamer 5. Voor in zo'n oud huis misschien een tikkeltje te modern. Voor ons super makkelijk te onderhouden. Geen hoekjes waar je niet bij kunt, geen dingen waar je met de schrobber niet onder kunt en een ruime inloop douche. Zelfs met ledjes in de douchekop die je waarschuwen als het water te heet of te koud is. Ach een beetje tech mag er toch wel in. Beoordeel zelf.

nieuwe douche

oude douche

Platje
Ook het platje vanaf de lobby naar de tuin is af.

Na

Toch wel grappig hoe die paar dingen ineens het buiten aanzien drastisch veranderen.

Voor

Plannen
Soms vragen gasten wel eens wanneer denk je dat je klaar bent. Over het antwoord hoef ik niet lang na te denken, namelijk: nooit!
De volgende vraag is dan meestal, doe je alles alleen? Antwoord: Zover als we nu gekomen zijn, dat kun je niet op je eentje. Soms huur ik een klusjesman in voor het grove en zware werk, soms een aannemer als de gevolgen van een klus die mis zou kunnen gaan groot kunnen zijn of als ik denk dan hij het beter / netter / sneller kan. Een paar weken per jaar komt Wim langs. Zonder hem zouden een heel aantal dingen er heel anders uitzien of gewoon nog niet af zijn. En gelukkig krijgen we veel suggesties van vrienden, gasten, en andere geinteresseerden. Die komen met hints en tips. Soms verzoeken. Al zijn het maar opmerkingen. Er wordt over nagedacht. Zo krijg ik altijd het idee dat we dit huis een beetje met zijn allen aan het verbouwen zijn.
Nee we zijn voorlopig nog niet klaar. Het hele project is in vier delen geknipt. Die delen noem ik fases. We zitten op 98% van fase 1 (gasten gedeelte) 80% van fase 2 (prive vertrekken en buiten) en 20% van fase 3 (atelier, werkkamer, tuin, en wellness) Die laatste fase is totaal afhankelijk van de inkomsten die we met de B&B genereren. Al met al zijn we in die vier jaar best wel een eind gekomen als je bedenkt dat het best wel een groot huis is. En fase 4? Dat zou betekenen dat we de stallen om gaan bouwen in apartementen, de grange als ontvangst en atelier ruimte en dan, ja dan, zijn we klaar. Daar komt bij dat je vervolgens een paar uur per dag nodig hebt puur om het huis te onderhouden. Zo blijven we lekker bezig.

WVTTK 2

De gasten van gisteravond hebben een Eend gehuurd in Aix-en-Provence en gaan daarmee een paar dagen rondtrekken. Oh, wat een nostalgisch gevoel komt dan in me op. Jarenlang in een "deux cheveaux cabriolet" rondgereden. Wat een karretje was dat, veel lol mee gehad. Maar toen het beestje bij vochtig weer bijna nooit meer op een normale manier wilde starten, en het op cruciale momenten liet afweten heb ik hem met een bloedend hart aan de kant gedaan. Nou ja hij werd op het laatst alleen nog maar als leen auto of als cross auto op de Maasvlakte door de Korst gebruikt. In de 70 jaren reden Fannie en ik ook al in Eenden. En twee jaar geleden kwamen Richard en Roos ook al in een Eend type Charleston hun huwelijksreis in Le Mouton beginnen.

Richard en Roos: just married

Die Charleston was wel de mooiste. Is natuurlijk een gevalletje smaak en zo. Afijn.
De gasten moesten vanochtend nog stevig heen en weer bellen om hun B&B in het zuiden te regelen voor vanavond maar zo tegen elven scoorden ze en konden de reis voortzetten richting Aix-en-Provence om de Eend op te gaan halen. Even de site van de verhuurder opgezocht: huureeneend.nl. Voor 350 euries p.p. wordt je voorzien van een eend inclusief 3 nachten een B&B. Dat kun je misschien best wel stevig noemen maar daar zit dan alles in en zij regelen de B&B's. Halen je desnoods nog op van het vliegveld of de trein. Een soort full service pakket dus. Voor de nostalgia's onder ons kijk maar eens op de site voor bijzonderheden. Een bijzondere vakantie lijkt me dat toe. En de Provence, tsja, lavendel, goed eten, prima wijnen en een schitterende omgeving waar je gegarandeerd je hart gaat

Solar Farm
Wim en ik zitten alweer heftig te emailen over de solar farm waar we de eerste stappen voor de automatische besturing gaan maken in oktober. Vandaag maar eens het principe schakel schema in elkaar zitten fietsen.

"K" zijn de elektrische kleppen, "T" de temperatuur opnemers, Dat rechthoekje met dat kruisjes-spul erin de warmte opslag, ook wel accumulator genoemd. De paarse vlakjes zijn de radiatoren die buiten het normale verwarmings-circuit zijn aangesloten. De rondjes met zo'n wiebertje erin zijn circulatiepompen. APP1&2 zijn de appartementen.
Tot nu toe werd alles met de hand geschakeld.

Kranen, kranen, kranen

Zou je zeggen wat een gedoe. Maar dat valt eigenlijk wel mee. In de afgelopen winter heb ik veel ervaring gedaan welke schakelstanden essentieel waren. Maar uiteindelijk bleek dat het geniaal stukje knutselwerk van Wim 100% klopte.

Nu moeten we de ingewikkeld uitziende wirwar aan kranen gaan vertalen in een automatisch geschakelde opstelling. We hebben nog een paar weken voordat de bestellingen de deur uit moeten. En hoever we komen zien we wel.

Schapies

Plemp ik om 12:00 de rammetjes op LeBonCoin.fr een soort franse marktplaats.nl zijn ze rond 14:00 allemaal verkocht. Natuurlijk deed ik dat niet zomaar op een willekeurige datum, het is immers einde Rammadan en de feesten starten.
Wat blijkt, dat de belangstelling voornamelijk naar rammetjes uitgaat. Dus dat treft dit jaar.  Somige bellers vragen of ik ze nog ff 2 maanden wil bewaren voor het schapenfeest. Maar dan is het october. Dat betekent problemen in de wei omdat de jongetjes dan de eerste dekneigingen krijgen. Dat zal op zijn beurt Dram niet over zijn kant laten gaan en wordt het heftig knokken. Gezien het gedrag van Dram vorig jaar heb ik daar geen zin in, dat wil je niet een tweede keer mee maken. Zelfs de geiten werden toen de lucht in gekopt. Afijn vrijdagmiddag komen ze de schapies keuren en dan is het uiteraard tijd voor een potje handjeklap.

Zwembad
Het gespoel en gewas met het badfilter bleek vandaag nog steeds de goede manier geweest te zijn. Het water zelf is een stuk helderder, geen zwevende vlokjes algen meer. En de stofzuiger werkt weer als een trein. Opgelost dus. Het spoelen en circuleren komt dus op de onderhoudsschema's te staan. Toch wel merkwaardig dat met al dat chloor in het water die algen niet gewoon tot elementaire stukjes zijn afgebroken. Weer wat geleerd.

Boomgaard
Een van de bomen bezwijkt bijna onder de appels. Maar wat ik er mee moet, anders dan gewoon voor de vogels en schapies laten liggen, is mij een vraag. Moet misschien nog even wachten met plukken, maar nu zijn ze me nog veel te zuur. Een paar bomen verderop stikte het van een of ander perensoort. Ook nog steen hard. Het zou warempel handig zijn om te weten wanneer die zooi rijp zou moeten zijn. Verder ziet het er redelijk uit.
Na100 meter was mijn contactgif ineens op, wel ff balen, want het was een prima weertje van 24º met een prettig windje. Morgen eerst maar weer een tankje halen van dat spul en het rondje afmaken. Wat een gedoe.
Sta je er ook van te kijken hoeveel hooi van dat kleine stukje afkomt. Maandag maar ff met Alexander in de stal mikken dan hebben we voor de eerste weken in de winter sowieso voldoende hooi. Overigens voer ik ze niet zo ontzettend veel bij in de winter omdat er nog best het een en ander te knauwen valt op het veld tijdens die periode. Zelfs al stouwde ik de ruif niet eens helemaal vol dan nog deden ze er meerdere dagen over om het hooi op te eten. En om de paar dagen een paar handen brokkies per schaap ging ook prima. Nu de overtollige rammetjes verkocht gaan worden hebben de overige beesten natuurlijk meer dan genoeg te eten van het land zelf. Tot diep in de winter. Het huidige aantal van 14 schapies zou de grasmat geen goed gedaan hebben. Of meer hooi in de ruif. Dat kan ook.
Las vanmiddag op een site dat schapen wel 20 jaar kunnen worden. Terwijl in handboeken 7 jaar als productief wordt gezien. Een groot verschil moet ik zeggen. In het wild zullen die beesten ook echt de 20 niet halen. En ik denk dat met met 10 wel ophoud in het algemeen. Ik zal het denk ik wel gaan meemaken omdat in principe alleen schapen verkocht worden die niet meer werpen of problemen daarmee hebben. Een negental ooien is het maximum dat ik wil aanhouden en een of max twee per jaar houden betekent dat er twee afvallen. Nooit makkelijk zoiets.
Omdat de nazaten van Dram bijna allemaal rammetjes zijn, en de geboorten eigenlijk, op 2 na probleemloos verliepen raad men mij aan om Dram nog een jaartje te houden. Op zich is daar niets op tegen. Als Dram verkocht wordt in september is het altijd nog mogelijk ergens een ram te scoren. Tot nu toe is dat altijd prima gelopen.

Warm 2

In de corridoor (de gang naar de kamers) is het prima te harden met de zinderende zon op het veld buiten. Chippy, de kat, ligt op apegapen bij het zwembad zag ik zo pas. Die heeft het niet echt naar zijn zin, kwam vandaag al drie keer naar binnensluipen om iets te eten. Ook de veldmuizen en andere prooi laten het blijkbaar afweten. De vliegen zweven een beetje loom in de lobby, en de zon begint eindelijk minder fel te schijnen. Zo meteen maar weer eens een plons in het zwembad nemen.
Nog steeds vind ik het water aan de te warme kant. Daarom laat ik 's nachts de isolatiefolie van bubbeltjes plastic op de rol zitten. Waardoor het water voldoende afkoelt en warmt het tot de middag weer net voldoende op. Zo blijft het zwembad tegen de 28 graden hangen, ok nog net iets te warm voor me. Wim kwam al met een volgend project van koeltorens aandraven, maar ja dat lijkt me al te drastisch. Wek je eerst warmte op, om het water vervolgens weer te gaan koelen. Beetje maf, nietwaar? Na de middag zwempartij koppel ik daarom meestal ook de zonneverwarming af. Het water in de warmte wisselaar wordt dan tegen het eind van de dag bijna 50 graden. Geen probleem, het systeem kan wel wat hebben.

Hittegolf
Nog een laatste hittegolf plaatje.

De Haute-Saône zit nu dus officieel in een hittegolf gebied. Tempjes vanmiddag 33 graden. Mwah, niet echt heet dus. Maar als je moet schoffelen en graven dan is het een iets andere beleving uiteraard.

Badfilter
Vanmiddag ook eens serieus naar het zwembadfilter gekeken. De laatste paar weken ging het niet echt geweldig met het filteren van het water. Bestudeerde eens de teksten op de kraag van de filter keuzeschakelaar en experimenteerde met de verschillende standen. Circuleren deed in het kijkglaasje een hoop troebel spul verschijnen. Ha! En daarna meteen  spoelen. En hop ineens kwam er een hoop troebel water vrij uit het filter en stroomde de wei in. Blijkbaar had zich op de een of andere manier een laag met algen gevormd in het filter dat teveel weerstand vormde voor de pomp. Want na de dit omwoelen van het filter liep het geheel weer als een zonnetje en pompte het rap de accumulator vol. Wat een meevaller, scheelde weer een keer de badmuts te laten komen. Die had ws hetzelfde gedaan. Toch maar eens een keer de handleiding lezen, dat schijnt weleens te helpen. Dan zit ik me te bedenken, na een stofzuiger oefening van het zwembad liet ik altijd het filter even spoelen. Volgens instructies van de badmuts. Blijkbaar hoopt die soepzooi zich toch op in de tijd en moet dan met geweld omgewoeld worden door de waterkracht van de pomp. Dit probleem ook weer opgelost.
Nu nog een klein probleempje van het overlopen van de accumulator oplossen met een overloopslang en het verhaal kan opnieuw onbewaakt blijven draaien. Zoals oorspronkelijk het idee was. Tot nu toe moest je de installatie toch een klein beetje in het oog houden, schoot niet op. Als de accu leeg liep overdag had je bij volle zon grote kans dat de handel oververhit raakte. Met een overloop maakt het niet uit of de handel nu via de retourleiding naar de pomp of via de overloop naar het bad terugstroomt.
Zit je te spitten op het net voor de uitbreiding van de solar farm in oktober, kom ik ineens een zeer compacte warmtewisselaar tegen. Speciaal voor zwembaden.

Wel een beetje prijzig, 300 euries, maar zeer compact en 40KW. Volgens mij klopt er geen hout van die uitdrukking en moet het uitgedrukt worden in Joules, zelfs GigaJoules, maar wie ben ik, nietwaar? Een ding van RVS, kijk en dan begint er een klein mannetje tegen me te praten: hebben hebben hebben!  Had die badmuts mij ook wel eens op kunnen attenderen. Dan was dat geknutsel met slangen, cuves en zo nooit gedaan. Afijn het is een geweldig leertraject geweest, en sommige dingen beginnen er al behoorlijk professioneel uit te zien. Goed die RVS wisselaar gaat er volgend seizoen tussen en dan zijn we meteen van een hoop gedoe af. Ze lekken niet, vormen een gesloten circuit, compact, en ze zijn ook nog koppelbaar mocht een unit niet voldoende zijn. Allemaal ontwerpeisen die in het begin op het lijstje stonden. Merkwaardig toch dat je alles zelf als bij toeval moet ontdekken. Hoewel, al experimenterend komt je tot een mooie installatie voor toch niet al te veel geld. Voorlopig red ik me dus wel zo, zoals het nu in elkaar gedraaid is. Uiteraard zou dat alles niet zonder de hulp van Wim zover gekomen zijn.

Rondom
Rondom het huis wordt het steeds opgeruimder. Op de meest onmogelijke plaatsen vind je dingen die door de vorige eigenaar, en een beetje van ons, achtergelaten zijn. Er is een hoop achterstallig onderhoud van het land kun je wel zeggen. Samen met de tuinjongen die hier een keer in de week een beetje vakantiegeld komt verdienen zijn we aan het opruimen gegaan. Allerlei stukken hout, ijzer, puin, stukken gaas en palen zijn ingezameld. Het ijzer kan mooi naar de ijzerboer toe. De boomgaard is voor het eerst in denk ik 10 jaar gemaaid en ziet er ook weer piekfijn uit. Morgen eens kijken naar de fruitbomen en met de gifspuit het gras tussen de afrastering besproeien. Dan kunnen over een paar weken de schapies erin en de zaak werkelijk kaal knagen. Zo is dan dat ook weer klaar voor de winter. Het begint er warempel een beetje op te lijken. Van de week nog ff wat onkruid maaien in de weiden zelf, wat extra afscheidingen halen voor een nieuw hek om de petanque baan. Dan nog een laag calcair op die baan. Dan kunnen we die in het naseizoen nog een douw geven. Nu nog speuren naar steenslag voor een tussenlaag en fijn grid om de toplaag te maken. Dan hebben we een pracht van een privé petanque baan. Beetje sfeer verlichting, bankjes. Jonge, weer een attractie erbij zo. Met dank aan Mar en Andre.

Met de verrekijker zie ik hele ladingen fruit aan de bomen hangen. Wat ik er mee moet weet ik niet, eens kijken wat wel en niet te eten valt. En wellicht is het een goed plan om eens op te zoeken welk fruit wanneer rijp is. Want nu hebben de schapies en de vogels elk jaar weer een feestmaal. Mag ik ook nog ff?

Tussen de middag een ommetje gemaakt om uiteindelijk naar Auchan te gaan, een super marche in Luxeuil les Bains. Verbazend genoeg ziet alles er best nog wel groen uit. De velden waar gemaaid is of graan geoogst zien er natuurlijk troosteloos uit in die warmte. Af en toe krijg ik het gevoel dat ik de enige ben die in dit loom aanvoelende landschap beweegt. Het is doodstil, er vliegt niets, geen zuchtje wind. Geweldig die intense stilte. Dan bromt er een auto in de verte en stap ik ook maar weer op. Boodschappen doen. De fromage blanc is op! Wat gaan we vanavond eten? Ik heb geen idee.

In de avond zit ik op het balkonnetje even na te genieten van de warme dag, een prachtige zonsondergang is zich aan het inzetten. Ik kijk ook nog even naar de vorderingen op het land met de verrekijker..Dat wordt goed, het zal geen siertuin worden, echt niet, maar het ziet er in ieder geval een stuk beter uit dan een paar maanden geleden. Geen rommel meer overal. Zie ik ineens iets groots achter iets heel kleins aanvliegen. En dat gaat niet te langzaam. Toch wel wendbaar die grote vogel. Het kleine ding wint het ook nog met zijn haakse bochten. De grote geeft het na tiental seconden op en vliegt teleurgesteld weg.
Ha! In de verte komen de eerste donderwolken aanzetten. Hier en daar een bliksempje. Ik klap de compu open en kijk even op meteox.fr om te zien of er over ons heen ook regen komt. Zou wel welkom zijn, ok heb ik de planten vanmiddag voor niets water gegeven, maar een beetje extra vocht zou geen kwaad kunnen denk ik. Maar zo te zien scheren de donderbuien langs ons heen.
Een koel windje steekt op en ik ga mijn schatje eens bellen.

Warm

Het schijnt dat er een hittegolf in LDF is. OK het is lekker warm hier, maar hoger dan 26 graden is de thermometer vandaag niet gekomen. Voor morgen is er 31º aangekondigd, het zal wel.

temps vanmiddag beeld: TF1

In dit gebied wordt door de meteo 29º aangegeven. Tussen de middag en vanavond was het in het zwembad dus goed vertoeven. Na zo'n bad heb je niet zoveel last van de warmte.  ;=)

probleemgebieden beeld TF1

De rampgebieden bevinden zich in het centraal en zuidelijk deel van FR. Volgens het Journaal zijn er in 2003 nogal wat oudjes de Grote Reis gaan maken. Op de toenmalige extreem hoge temperaturen was men niet voorbereid. Le Monde bovenop de normale sterfgevallen. Dat zijn er wel erg veel. Sindsdien is er een rampenplan opgesteld en worden al een paar jaar tijdens hoge temperaturen overal de oudere mensen in de gaten gehouden, in het bijzonder in de maisons de retraite (oude van dagen huizen). Daar worden veel flessen water uitgedeeld en verrijdbare airco's in de kamers geïnstalleerd waar nodig. Die zorg is in LDF helemaal niet zo slecht georganiseerd kun je wel zeggen. Volgens mij ben je hier dan ook beter af dan in NL in het algemeen met de zorg.

Meer en meer raak ik er van overtuigd dat we niet echt op zo'n gekke plek zijn gaan wonen. Het is meestal in de zomer een 5-tal graden warmer dan in NL en in de winter ook wat kouder. Die kou voelt wel heel anders aan dan in NL, is beter te verdragen. Nee, niet alles is super. Er is in het laatste deel van de winter best wel veel regen en bewolking die dagenlang kan blijven hangen. Dat komt omdat de buien en loodgrauwe wolken niet zomaar over de Vogezen heen kunnen klimmen. Dat is dan een tijd dat je het liefst in je kamer achter een schermpje blijft zitten, of de leeslamp aan een pot koffie met een boek erbij, de haard in de fik en lekker onderuit in de stoel hangen. Overdag kun je dan nog wat klusjes binnen doen, je gaat eens bij de buren kleppen, of naar een boekenwinkel errugens. Of gewoon eens naar een andere supermarkt. Van hout sjouwen wordt je overigens wel lekker warm, dat dan wel weer. En je loopt dan een paar keer per dag richting schapies, ook leuk.
Die regen is wat aparts. Die valt hier bijna altijd loodrecht naar beneden, net als in de tropen. Een paar weken geleden zaten Fannie en ik in de stoel bij het wijdopen raam naar een lichtshow van heftige bliksems te kijken zonder dat er noemenswaardig regen naar binnen spetterde. Ja het klimaat is in deze uithoek door de bank genomen prima.

UPDATE 08/18

So hé! Volgens de meteo is het 34. Ik meet hier 27 in de schaduw. Als da'lijk de zon op het appartement komt te staan gaan we pas echt genieten. Ik trek nu mijn zwembroek aan. Dan is het bij het hoogtepunt van de dag tenminste te harden.
De alarmzones strekken zich nu naar het noorden uit. Het is 40º ergens bij Toulouse (onderin in het midden) in de buurt.

UPDATE 08/19

FF de kaart van meteo france er weer bij voor de hittegolf.

Canicule > hitte(golf), zie thermometertjes in het kaartje. Het rechter bovenste gebiedje raakt net de Haute -Saône. Maar er is altijd nog het zwembad. Misschien moet ik de zonnecollectors maar eens afsluiten van het zwembad. Gister was het water 28 graden, een beetje te warm om echt af te koelen. Alhoewel de eerste wolken zich vanuit de oceaan al aandienen. Het zal wel loslopen dus. Gisteren bij het koken voor de gasten liep het werkwater me tappelings langs de rug. Moet je eigenlijk ook niet doen bij die warmte, koken dan. Over een paar dagen hebben we een grote groep, ga ik ook weer voor koken, hopelijk is het dan wat afgekoeld.

Als uitsmijter deze dan! ROTFL

WVTTK

Hier in Mailleroncourt-Saint-Pancras neem je je van een nieuwe batterij voorziene compu mee en zoekt idioot vroeg in de morgen, een bankje op aan de rand van de vallei. Je ziet bij het opkomen van de zon langzaam het landschap uit de mist opduiken. Een gouden gloed verspreid zich over het land. Koetjes die rustig het gras lopen te knagen. Zoemende dingen om je heen. Een schaap dat heel in de verte blèrt. En dan die geur van wilde bloemen, gemengd met de geur van de versgevallen regen. Ik doe wat ademhalings oefeningen om maar vooral te profiteren van die verse lucht. Dan ril ik een beetje als de nattigheid van het bankje door mijn t-shirtje heen komt. Knabbel aan het verse stokbroodje en begin aan de blog.

Geweld
Gisteravond zag ik namelijk een rapportage op het net. Eentje die over het escalerende geweld op de wereld ging. Ook eentje die er voor zorgde dat ik maar heel kort heb geslapen. Daarover, over dat geweld, wilde ik mijn ochtend meditatie eens laten gaan. Ik haal nog eens heel diep adem en pers de lucht door mijn samengeperste lippen. Een perfecte oefening om een helder hoofd te krijgen.

...

Links en rechts lees je over voorbereidingen tot een oorlog, of om de bestaande "conflicten" op te schalen. Landen zie je militair personeel terugtrekken om die maanden later weer neer te zien strijken in andere gebieden. Of legereenheden worden afgebouwd en vervolgens zie je zogenaamde digi eenheden weer opgebouwd worden om de oorlog via het internet voort te zetten.
De politiek wringt zich in alle bochten om de woorden oorlog en volkerenmoord maar niet te hoeven uitspreken. Diezelfde politici sturen met slechts een pennenstreek jonge mensen naar hun dood in veldslagen die niet gevoerd worden. Die 'missies" krijgen allerlei keurige labels opgeplakt als 'Opleiding', 'Technische assistentie', "Advies', 'Logistieke ondersteuning' en ga zo maar door. Waarom er dan tanks, vliegtuigen, zwaar geschut, gevechtshelikopters, medische units, en de rest van de reguliere oorlogsuitrusting mee moet is mij een compleet raadsel. Ben ik te naïef? Het gaat toch om maar een tiental adviseurs enzo? Daar hoef je toch geen brigade manschappen voor mee te sturen. Of ben ik gek. Vast en zeker heb ik dat niet begrepen, verkeerd uitgelegd of als het al om een aanvalscommando gaat dan zie ik dat vast in de verkeerde context. En heb ik misschien al dat wapentuig wel voorbij zien komen, maar dat was voor iets heel anders bedoeld. Een oefening bijvoorbeeld in Afghanistan, om onze jongens scherp te houden. Oh, dat was het dus.
Had ik niet ergens gelezen dat in Cambodja, Vietnam, Korea, Irak, Rwanda... goeie genade wat is die lijst lang. Dus, had ik niet ergens gelezen dat in al die landen grote gebieden niet zonder risico te begaan zijn? Door allerlei "oefenmateriaal" die die niet bestaande oefencommando's hebben achter gelaten? Ontploft of juist niet ontploft. Dat hele gebieden vergiftigd zijn door niet bestaande en al helemaal niet gebruikte fijne spulletjes die landbouw zeker 15 jaar lang niet mogelijk maken. Uiteraard is alles gelogen, en wat er in de kranten staat is he-le-maal niet waar. Ook al verschijnt er maar een fractie van wat er werkelijk gebeurd in de kranten of op sites, blogs en fora. Allemaal gelogen, en als het al niet gelogen is dan is het niet waar. Plus nog een lawine aan newspeak die over je heen komt als je toevallig eens met iemand uit die cirkels praat. Oh sorry, overschreeuwd wordt. Een normale discussie schijnt met dat soort niet mogelijk te zijn. Een discussie voeren betekent veelal harder schreeuwen dan je toehoorder of deze met allerlei spitsvondigheden belachelijk te maken. Dergelijke mensen kraaien dan victorie als de verstandigste van de discussianten, dat zijn dus U en ik, het voor gezien houden en de communicatie staken. Daar ook nog eens hun gelijk aan ontlenen en vervolgens luid beginnen te roeptoeteren dat iedereen het met hen eens is. De standaard overrompel tactiek van bange politici.
Ik krijg het bijna niet over mijn lippen, maar de uitspraken van Balkellende over de verruwing van de wereld, krijgen tegenwoordig een heel ander gewicht, een nieuwe lading. De man was niet écht dom, maar het kwam te vaak een beetje beroerd uit zijn mond. Typerend voor mensen die een soort van kortsluiting met de rest van de wereld hebben.
Die verruwing zie je bijna dagelijks in de media verschijnen. Agentes die iemand zonder nadenken in zijn trouwgereedschap schoppen. Pliesie die iemand zonder zichtbare aanleiding neerknuppelen en dan pas vragen stellen. Of mensen die eenvoudigweg verdwijnen. Middeleeuwse rechtspleging als stenigen, handen afhakken, ophangen, doodspuiten, elektrocuteren, in vergeet gevangenissen opsluiten, asjemenou, die lijst is ook erg lang. En denk nu niet dat we in ons veilige west Europa niets te vrezen hebben van dit soort praktijken, In tegendeel. Waarom zouden dan al onze democratische landen langzaam tot politiestaten aan het verworden zijn? Worden we dag en nacht afgeluisterd, al onze mail, sites, facebook, blogs gelezen door mensen die alleen maar geïnteresseerd zijn in het ons achter de tralies te krijgen of op zijn minst onder absolute controle. Open je ogen en wordt wakker uit de roze droom. Het is twaalf uur geweest en we bevinden ons in een onomkeerbare situatie van een steeds verder afglijdende maatschappij.

Amen.

Echter
Hier in Mailleroncourt-Saint-Pancras aan de rand van de vallei wordt diep in- en uitgeademd en van de bijna onvervuilde lucht genoten. Knabbel ik nog een stuk van mijn baguette af en sta een beetje stijf op van het bankje. Kijk nog eens om me heen en loop met een zekere weemoed terug naar de auto. Het verkeer is heel vaag in de verte te horen. De kerkklok van Vauvillers slaat acht. Of was het negen.

Zonnekoeling

Al sinds heugenis interesseer ik me voor architectuur. Het zijn echter niet zozeer de esthetische kanten van de bouwkunst, maar meer de constructieve aspecten en de stijlen. Nou ja, het oog wil ook wat, zonder meer. Toch vroeg ik me altijd af: hoe hebben die gasten sinds de oudheid hun huizen en tempels in elkaar geknutseld. Welke technieken, materialen, maar vooral methoden, zouden ze gebruikt hebben. Welke vormen, en vooral posities. Posities? Ja, de plek van ramen, deuren, vertrekken in het gebouw. Ook vormen van daken met alles erop en eraan. De laatste jaren let ik echter vooral op vormen en materialen met betrekking tot klimaatbeheersing.
Bien sure, het komt mij over als zouden de zonnige dagen steeds heter, de koude steeds kouder worden. Nee ik heb het niet over het geneuzel van een opwarmende aarde. Meer over mijn observatie dat het warmer en of kouder is in bepaalde delen van het jaar. Nu ik een kleine 600 km zuidelijker woon valt het me nog meer op. Temperaturen lopen hier in de zomer tot dik over de 35ºC op, om in de winter ruim onder de -15º te zakken. En dan hebben we hier nog mazzel vergeleken met het zuiden, 800 km verderop.
Le Mouton Qui Rit is het vierde huis dat we ingrijpend aan het verbouwen zijn gegaan. Iedere keer leer je er wat bij en iedere keer leer je je beperkingen kennen. Opnieuw neem je je voor dingen anders te doen bij een volgend project. Dus, wat is anders bij het LMQR project? Nou dit. Bij Le Mouton Qui Rit is voor ieder deel project een voorstudie gedaan, zijn er schetsen gemaakt, is er uitvoerig informatie ingewonnen over materialen en wat al niet meer. Eerder maakte ik een vaag schetsje en begon gewoon. Nu is het meer een totaal ontwerp. Om daarna opgesplitst te zijn in deel projecten. Er wordt van te voren over een aantal zaken fundamenteel nagedacht. Ook is er voor het eerst iets met zonnewarmte gedaan. En over dat laatste zijn zo de afgelopen jaren wat ideeën ontstaan.

ZONNEWARMTE
Over de zon en bouwstijl in het bijzonder. Niet het toepassen van zonnewarmte voor verwarming, daarover zijn al diverse blogjes geschreven. Eerder hoe hou je de warmte uit je huis, en wel zonder high tech dingen. Het liefst zonder nog meer energie in je huis te moeten pompen. Speciaal zonder ingewikkelde mechanische zaken. Alles wat beweegt kan verslijten. Wat ik me de laatste jaren heb afgevraagd: kun je met behulp van de zon warmte uit je huis halen. En als de warmte al in je huis zit, kun je dat met behulp van de zon er weer uit halen. Uiteraard kan dat, daar hoeft niemand lang over na te denken.

tekening CRT

Kijk maar eens naar dit principe schetsje. Verhinderen dat de hitte je huis in komt is door simpelweg een galerij voor of om je huis te zetten. En wat dan nog binnenkomt gaat via de boogconstructie grotendeels weer de lucht in. Dan nog een paar flink dikke muren, kleine ramen en deuren die ook de hitte tegenhouden, en niet alleen het dievengilde of ander ongewenst bezoek.
Wat mijn nieuwsgierigheid prikkelde was: waar laat men die warmte, beter: warme lucht. Want in een galerij hoopt zich uiteindelijk al die warmte een keer op, het kan nergens heen.  Het viel op dat bij de meeste galerijen die koel bleven niet alleen een paar treden voor de galerij waren gemaakt maar er ook een soort ventilatie schacht in de bogen zaten. Kijk maar naar de rode lijn in het schetsje. Bij bijna alle comfortabele veranda's en galerijen zie je die ventilatiekanaaltjes. Ook die treden zie je dan. Zouden die laatsten iets te maken hebben met het verhinderen van instraling van de zon? Al ben ik geen architect, dit soort dingen lijken mij niet alleen een esthetische waarde te hebben. Grappig genoeg denk je dan aan Gaudi waar de hoogten van treden op zijn plein Gruel niet allemaal gelijk zijn. Of de treden van andere buitentrappen voor galerijen die je in het verleden hebt gezien. Zouden die allemaal exact gelijk zijn? Op, of aan, de tempels van de Azteken zijn ze dat beslist niet. Zou dat te maken hebben met de stand van de zon?
Het internet is dan weer een schatkamer aan kennis. Je kunt makkelijk de bouwstijlen van alle landen bekijken zonder uit je stoel te hoeven komen. En dan sta je toch versteld van de overeenkomsten.
De architecten van de Romeinen, Aziaten, Arabieren hadden allemaal in de gaten dat je met bogen en ribbels in die bogen ontzettend veel kon doen om de warme lucht uit de gaanderij te krijgen. In het spitten op het net kwamen ook zaken bovendrijven als geventileerde gevels, woningen op palen, begroeiing op daken en meer erg interessant leesvoer. Er is echter ook veel geneuzel over groen bouwen, ecologisch bouwen, hernieuwbaar bouwen en meer van dat zweverigs. Veelal uit de geitenwollenssokken hoek, erg subsidie gericht vermoed ik.
Interessant genoeg is er sinds de jaren '90 een beweging genaamd: "Earthship", die zich precies met dit soort zaken bezighoudt. Deze beweging legt de nadruk op de "autonomie" van woningen. Je leest over het "off the grid" gaan - zonder gemeente stroom of gas en dergelijke. Ze gebruiken ook flessen om muren te maken. Het huis hergebruikt het waswater, vangt regenwater op etc. Dat dus. Helaas is het zo dat je bijna miljonair moet zijn om zo'n huis neer te kunnen zetten.

afb. earthship.com

Mooi zijn die huisjes wel, zondermeer. Dat is natuurlijk ook een smaak kwestie. Stel ik voor om eens de plaatjes te bekijken op de verschillende Earthship sites.
Hier een interview met Reynolds, de vader van de gedachte.


ANDERS
Kan het ook anders, simpeler vooral? En daardoor goeiekoper? Want stiekem leef ik toch met zo'n soort project in mijn hoofd. Om een huis, zo mogelijk autonoom, met passieve koeling en verwarming te bouwen. En ook nog binnen een budget van ruim een ton te blijven. Terwijl na voltooing, zowel het onderhoud als operationeel houden minimaal zal zijn. Is dat mogelijk? Zou je grapjes met convectie kunnen doen die zowel je huis koelen als verwarmen? Bovenal zou je het zelf in elkaar kunnen knutselen zonder over een arsenaal aan gereedschap te hoeven beschikken? Met slechts een gereedschapskist, een zaag, een meetlint, en een schop? Of is juist dat weer te geitenwollensokkerig.

Een gedachten experiment waard.

Wordt vervolgt.

Vide Greniers

Vide Greniers in Mailleroncourt S/P

Een maal per jaar is hier in het dorp een vide greniers, een rommelmarkt. Daar kun je gratis een plekje aan de straat krijgen en stal je de rommel uit die je kwijt wilt. Fannie had ook een doos met spullen verzameld en die stalden we uit. Uiteraard dacht ik ook een paar van mijn potjes te kunnen verpatsen.

wachtend op Goudot

nog een lange weg te gaan: presentatie

jawel mooi schaaltje, kost ie?

IJdele hoop natuurlijk. Speciaal voor de VG had ik nog wat schalen gemaakt. Tijdens het drogen ervan in de zon bleek dat onze schapen die ook lekker vonden. Wat bleek. Achter in de middag ging ik eens kijken hoe het droogproces er voor stond. Merde, twee schalen in gruzelementen op de grond. Vreemd, van de stukjes kon ik geen hele schalen meer maken. Zouden...? Jawel, de enige conclusie was dat de half gedroogde schalen door de schapies aangezien waren als liksteen. Daar zijn ze gek op. Klei kan geen kwaad voor ze, lost gemakkelijk in een van de magen op van die beesten, maar het zal wel zwaar verteerbaar zijn geweest. Pech dus. Er is echter nog veel meer klei waar dat vandaan kwam, die schalen maak ik er dan wel weer bij. Voor de VG toch nog twee schalen af kunnen krijgen. Alles was mooi op tijd uit de oven gekomen, om zo linea recta naar de vide grenier te gaan. Nog wat extra werk in dozen gestopt en hop daar zat ik uit te kijken naar mensen die misschien iets van me wilden kopen. Noop! Men vond het wel leuk, vooral die huisjes, maar te duur. In de discussie met onze gasten en Fannie kwam er uit dat de prijzen voor deze streek inderdaad aan de hoge kant lagen. Dat betekende uiteraard een moment voor reflectie hierover.

Tussen de middag kwam Fannie me een uurtje aflossen, kon ik even onder de douche springen en me verfrissen. Daarna weer in de blakende zon, me afvragend of we dit volgend jaar weer zo zullen doen. Niet dus. Vooral de presentatie moet drastisch anders, en de prijzen omlaag. Beter iets dan niets verkopen is beter.

Zit je rustig te blakeren in de felle zon, waar eigenlijk vet onweer voorspeld was, dan zie je zo het een en ander voorbij lopen.

Nu weet je meteen waarom leggings uit de mode zijn.

En de hele dag zit je in de geur van merkwaardig uitziend gebraad. Dat iemand daar nog een stuk brood omheen doet is gewoon zonde van het brood.

SITE

Afgelopen week had ik met Andre en Mar discussies over onze B&B en de site. Die discussies waren voor mij een goede prikkel om de site nog eens door te lichten. Sommige dingen kon ik bijna meteen doen, anderen moeten even wachten. Dingen die met de B&B te maken hebben zijn Fannie en ik over aan het nadenken hoe die te implementeren.

De site van Le Mouton Qui Rit heeft dan ook een kleine upgrade ondergaan. De voorpagina is verdwenen. Die had als doel dat de bezoeker een taal koos en dan naar de desbetreffende pagina ging. Nu is het zo dat de site de taal automatisch kiest die men in zijn browser heeft ingesteld. Is dat Engels dan komt meteen de Engelse pagina op. Dat geldt ook zo voor het FR, DE en NL pagina's. In alle andere gevallen komt alsnog de taalkeuze pagina op. Een piepklein scriptje deed de truc, wat is het internet toch rijk aan allerlei dingen. 

Het principe van de automatische taalkeuze is redelijk simpel, zo bleek na een beetje zoeken. Alle browsers geven namelijk aan de site de taal door welke men heeft ingesteld in diens browser. En ook nog wat meer gegevens die gebruikt kunnen worden om wijzer te worden welksoort gebruikers je site bezoeken. Niet wie, maar wat. Zoals soort OS, IP nummer van je provider, Tijd, Datum en meer van dat soort dingen. Nuttig om tot op zekere hoogte analyse te doen welke soort gebruikers van je site gebruik maken. Daarmee kun je de inhoud en opmaak van je pagina beter op de lezers afstemmen. 

Oh, en nog steeds kun je op elke pagina een andere taal kiezen. Een tweede verbetering is: je kunt nu ook per pagina zien of er nog kamers beschikbaar zijn en je ziet meteen het telefoonnummer om te bellen. 

Nu ga ik nog een beetje aan de cosmetica van de site werken. Resteert nog een soort van boekingsysteem wat ik de afgelopen winter niet afgemaakt heb, maar voor volgend jaar klaar moet zijn. Dat is iets meer werk dan een paar regels code en nieuwe plaatjes.

Petanque

In het dorp is een heuse petanque baan, iedereen kan daar zijn potje petanque op spelen, maar wordt voor zover ik dat heb kunnen bekijken zeer weinig gebruikt. Die baan is enkele jaren geleden aangelegd. Dat had vast en zeker iets te doen met: "anders missen we die subsidie sowieso". Waarom een Jeu de Boule baan, en wel een dubbele, aanleggen als niemand hem gaat gebruiken? Of misschien gaat de burgemeester(72) dat wel doen als hij volgend jaar eindelijk definitief op pensioen gaat. Wie het weet mag het zeggen.
Zelf hadden Fannie en ik het er al eens een keertje over gehad om zoiets op ons eigen terrein aan te leggen. Een vak afpalen, beetje grit storten en klaar. Toch? Konden we in alle privacy de ballen elke kant op smijten zonder door de locale fransjes uitgelachen te worden. Dachten we. Dat zoiets erg laag op de prioriteiten lijst stond, en ook nog eens deel uitmaakte van het verbouwingsplan in fase 3 mag de pret niet drukken. Zo is het zwembad ook naar voren getrokken en dat was een zeer goede beslissing geweest omdat gasten wel degelijk op: "heeft deze B&B een zwembad?", blijken te selecteren.
De gasten van deze week hebben kinderen die helemaal gek zijn van Jeu de Boules. Zij kondigden aan dat ze dan zelf wel ff een baan voor ons zouden aanleggen en of we dat een probleem  vonden? Fannie en ik keken elkaar eens aan en schudden heftig van "Neuuu, helemaal niet!" Dus hop, de specificaties werden van het net gehaald, het ontwerp van de tuin aangepast en het traject uitgezet. Het graven kon beginnen. Uiteraard is dit een recreative baan dus aan de wedstrijd specs zijn uit praktische overwegingen iets gesleuteld. Voornamelijk kleiner dus. Want het moest wel binnen een week af kunnen komen hè! Tuurlijk, we zijn zo flexibel als een looien deur wordt hier vaak geroepen, dus geen enkel probleem.

En het werk begint:

plaggen steken en kruien

de laatste loodjes

Alles uitgevlakt?

foto Andre Red.

Nu nog een paar ritjes voor een laag "tout venant" (calcair) en het fundament voor de baan is gelegd. Het werk werd vanavond als be-eindigd gezien.

De balken houden de kanten in een beetje in vorm, maar de bo-jem ligt.

Weliswaar is de baan slechts half af, de afwerking is dan voor andere vrijwilligers, maar er kàn op gespeeld worden.

foto Andre Red.

's Avonds na het eten hebben we met zijn allen een symbolisch potje gespeeld. Het bleek dat deze jongen nog wel enige oefening nodig heeft. De stalen ballen rolden overal heen behalve naar dat groene balletje ;=) De kids versloegen me glansrijk!